As it giet om in ontstoken anale klier fan katten, moat behanneling thús wurde foarkommen en wy sille útlizze wêrom. Dizze tastân komt oer it algemien faker foar by hûnen, mar katten kinne ek lêst hawwe fan dizze ynfeksje, benammen nei't in kat diarree hat.

It docht bliken dat dizze tassen dy't yn it anusgebiet lizze supergefoel binne: elk lyts ding kin in ûntstekking fan 'e adanale klier yn in kat oansette. Dêrom moat alle behanneling fan dizze pockets bemiddele wurde troch in feterinaris om komplikaasjes te foarkommen. Ferskate symptomen omfetsje dit ûngemak en as jo sykje om mear oer it ûnderwerp te begripen, ferklearret it folgjende artikel it better.

Wat is ûntstekking fan 'e adanale klier yn katten?

Om better te begripen, earst is it nijsgjirrich om út te lizzen wat de adanale klieren binne en wêr't se foar binne. Dizze twa pûdsjes, dy't de anus omlizze, binne ferantwurdlik foar it frijlitten fan in stinkende geur dy't bisten helpt om har spoar yn 'e feces te ferlitten. Dizze sekretion, brúnich en stinkend, fasilitearret ek evakuaasje, smeert it gebiet. Mar it is net allinich tiid om te ûntbrekken dat hy dizze flüssigens frijlit: mominten fan stress of tige rêst kinne ek feroarsaakje dat de stof útdrukt wurdt.

It is gjin nijs dat de anale regio fan húsdieren super gefoelich is en elke feroaring al is wurdt in grut probleem. Mei de adanale klieren is it netferskillend. De accumulation fan dizze útskieding, en ek it manipulearjen fan it gebiet om de stof te ferwiderjen (sûnder it minste ferlet), binne mar guon fan 'e redenen dy't in ynfeksje útlizze.

Squeeze fan 'e adanale klier fan' e kat is ien fan 'e oarsaken fan ûntstekking

Meastentiids is de wichtichste reden foar in kat mei in ontstoken adanale klier it ûnnedige leegjen fan de tas. It docht bliken dat de ôfskieding tegearre mei de fekaliën natuerlik útkomt en in protte bistewinkels hawwe in protokol om de stof as in ferkearde foarm fan hygiëne frij te litten. Dit genereart lykwols mear sekretproduksje, wat de klieren kin ûntsteane. It hiele proses bart as folget: de accumulation resultearret yn in fistel (neamd perianal) fan 'e klier dy't de al ynfekteare floeistof frijlit, mongen mei de baktearjes oanwêzich op it plak. Mei oare wurden, jo moatte de klier net oanreitsje!

Dat is lykwols net alles. Om ien of oare reden kin de kat ek mear sekretion produsearje dan normaal, wat resulteart yn itselde probleem. In foarbyld is de kat mei constipatie of diarree, om't beide situaasjes binne wêryn't gjin stimulearring fan 'e pûdsjes is en de floeistof accumulearret. En it gebrek oan hygiëne lûkt ek baktearjes yn 'e regio oan dy't in ynfeksje kinne generearje.

Katten mei in ûntstekke adanale klier hawwe ferskate symptomen

Dit De betingst hat fysike tekens dy't ek ynfloed hawwe op it gedrach fan 'e kat. Under harren binne meast foarkommende ensichtber:

• Ferhege folume fan 'e adanale klieren (ien of beide)
• Rood (of witheid)
• Utstream fan purulente en stinkende floeistof
• Fistel yn 'e regio
• Kat mei ûngemak by it ûntbrekken
• Juk (oermjittich slikjen fan 'e side)
• Kat dy't pine oanjout by sitten
• Dier de regio op 'e flier slepe of it op skonken en meubels wrijven
• Kat mei in minne geur

In oar symptoom is dat de kat út it neat rint en dit is in dreech teken om te identifisearjen , jûn dat dit normaal feline gedrach is. Mar yn tsjinstelling ta dy run dy't in spultsje oantsjut, rint de kat fuort as wie de regio sear, om't de ûntstekking ek in protte pine genereart, as soe der wat de klier "heakke". Dan is it wierskynlik dat er fuortrinne sil en in koarte miauw fan pine útstjit.

Hoe behannelje adanale klierûntstekking by katten?

In kat syn adanal pouch-ynfeksje is lestich op te merken troch de eigener , sa't it meastentiids betize wurdt mei de wjirm by katten. Diagnoaze, útfierd troch in feterinaris, omfettet analyze fan klinyske symptomen en evaluaasje fan fysike symptomen, mei berik fan 'e regio om de mjitte fan ûntstekking te identifisearjen, om't behanneling fariearret neffens de tastân fan' e tastân.

Algemien, de bêste manier om de adanale klier te behanneljen by katten dy't al barsten is mei orale medikaasje en benammenaktueel, sjoen de swierrichheid fan 'e aksje fan mûnlinge remedies nei de regio. Medikaasjes, oanjûn troch in feterinaris, binne antibiotika en anty-inflammatoaren, lykas analgetyske salven mei lokale tapassing om pine te foarkommen. De gemiddelde behannelingtiid is 15 dagen en as de kondysje ferbettert, wurdt de klier drained.

Spitigernôch kin de ûntstekking weromkomme. Yn dizze gefallen wurdt in fjirtjin dagen drainage útfierd oant de lesion ôfnimt om in sjirurgyske sjirurgy út te fieren. De learaar moat de klieren nea manipulearje en besykje se thús te leegjen. D'r is in hiele technyk foar dit en allinich in profesjonele kin dizze touch útfiere.

Om ûntstekking fan 'e adanale klier te foarkommen, moat de kat in goede fieding en hygiëne hawwe

Thús is it oan te rieden om in goede dieet fan 'e kat te behâlden om gefallen fan diarree of constipatie te foarkommen, om't beide kinne resultearje yn accumulation fan sekret yn' e klieren troch gebrek oan stimulearring. Sa ynvestearje yn in premium feed en kontrolearje it bedrach tsjinne om foar te kommen dat in obese kat.

Hygiëne is ek essinsjeel as it foarkomt de oanwêzigens fan baktearjes yn it gebiet. Mar tink derom dat as jo in kat baden, jo de klier net kinne squeeze. As de kat is baden yn húsdierwinkels, freegje dan de profesjoneel om de feline adanale pûdsjes net oan te reitsjen. In goede fersoargingsroutine foarkomt ek slikjen.oermjittige lokalisaasje, dy't trauma feroarsaakje kin dat einiget yn fistels.

Yn it gesicht fan elk teken fan ûngemak yn 'e kat, sykje feterinêre help om de behanneling te begjinnen. It is ek nijsgjirrich om te witten oft de kat in wjirm hat, om de betingsten net te ferwarren.