ကြောင်များ စအိုဂလင်း ရောင်လာသောအခါ အိမ်တွင်းကုသမှုကို ရှောင်ကြဉ်သင့်ပြီး အကြောင်းရင်းကို ရှင်းပြပါမည်။ ဤအခြေအနေသည် ခွေးများတွင် ယေဘူယျအားဖြင့် ပိုအဖြစ်များသော်လည်း ကြောင်များသည် အထူးသဖြင့် ကြောင်ဝမ်းလျှောပြီးနောက်တွင် ဤရောဂါပိုးကို ခံစားရနိုင်သည်။

စအိုဧရိယာတွင်ရှိသော ဤအိတ်များသည် အလွန်ထိခိုက်လွယ်သည်- မည်သည့်အရာမဆို ဖြစ်နိုင်သည်။ ကြောင်တွင် adanal gland ရောင်ရမ်းစေသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ဤအိတ်များကို ကုသမှုအားလုံးသည် နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများမဖြစ်စေရန် တိရိစ္ဆာန်ဆရာဝန်မှ ဖျန်ဖြေပေးရပါမည်။ လက္ခဏာများစွာသည် ဤအဆင်မပြေမှုများနှင့် ဝန်းရံထားပြီး အကြောင်းအရာကို ပိုမိုနားလည်လိုပါက အောက်ပါဆောင်းပါးတွင် ၎င်းကို ပိုကောင်းအောင် ရှင်းပြထားသည်။

ကြောင်များတွင် adanal gland ရောင်ခြင်းဆိုသည်မှာ အဘယ်နည်း။

ပိုနားလည်ရန်၊ ပထမဦးစွာ adanal glands ကဘာတွေလဲ၊ ဘာအတွက်လဲဆိုတာရှင်းပြဖို့စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်။ စအိုဝကို ဝန်းရံထားသည့် ဤအိတ်နှစ်လုံးသည် တိရစ္ဆာန်များ၏ မစင်များအတွင်း ၎င်းတို့၏ ခြေရာကို ချန်ထားရန် ကူညီပေးသည့် စိမ်းပြာရွှေရွှေအနံ့ထွက်စေရန် တာဝန်ရှိသည်။ ဤလျှို့ဝှက်ချက်၊ နီညိုရောင်ရှိပြီး အနံ့အသက်ဆိုးများကလည်း ဧရိယာကို ချောဆီပေးကာ ရွှေ့ပြောင်းရန် ကူညီပေးသည်။ သို့သော် ဤအရည်ကို သူထုတ်လွှတ်သည့်အချိန်မဟုတ်ဘဲ ကျင်ကြီးစွန့်ရမည့်အချိန်မဟုတ်ပေ- စိတ်ဖိစီးမှုများသောအခိုက်အတန့် (သို့) အလွန်ငြိမ်သက်သွားခြင်းသည် ဓာတ်အားဖော်ပြခြင်းကို ဖြစ်စေပါသည်။

အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ၏ စအိုနယ်မြေသည် အလွန်ထိခိုက်လွယ်ပြီး အပြောင်းအလဲရှိနေပြီဖြစ်သည်ဆိုသော သတင်းမဟုတ်ပါ ပြဿနာကြီးတစ်ခုဖြစ်လာသည်။ adanal glands နဲ့တော့ မဟုတ်ဘူး။မတူဘူး။ ဤအရည်ကြည်များစုပုံလာခြင်း၊ ဓာတ်အားဖယ်ရှားရန် (အနည်းငယ်မျှမလိုအပ်ဘဲ) ဧရိယာကို လှည့်စားခြင်းသည် ရောဂါပိုးကူးစက်ခြင်းကိုဖြစ်စေသည့် အကြောင်းရင်းအချို့မျှသာဖြစ်သည်။

ကြောင်၏ adanal ဂလင်းကို ညှစ်ခြင်းသည် အကြောင်းရင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ရောင်ရမ်းခြင်း

ပုံမှန်အားဖြင့်၊ ရောင်ရမ်းနေသော adanal ဂလင်းရှိသောကြောင်အတွက် အဓိကအကြောင်းရင်းမှာ အိတ်ကိုမလိုအပ်ဘဲ စွန့်ထုတ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ မစင်များနှင့်အတူ သဘာဝအတိုင်း ထွက်လာသည့် လျှို့ဝှက်ချက်ဖြစ်ပြီး အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ဆိုင်များတွင် မှားယွင်းသော တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုပုံစံအဖြစ် ဓာတ်ကိုထုတ်လွှတ်ရန် ပရိုတိုကောတစ်ခုရှိသည်။ သို့သော် ၎င်းသည် ဂလင်းများကို ရောင်ရမ်းစေသည့် လျှို့ဝှက်ထုတ်လုပ်မှုကို ပိုမိုထုတ်ပေးသည်။ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးသည် အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်တတ်သည်- စုစည်းမှုသည် ရောဂါပိုးရှိပြီးသားအရည်များကို ထုတ်လွှတ်သည့် ဂလင်း၏ fistula (perianal) ကိုဖြစ်ပေါ်စေပြီး site တွင်ရှိသောဘက်တီးရီးယားများနှင့်ရောနှောနေပါသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် သင်သည် ဂလင်းကို မထိသင့်ပါ။

သို့သော် ဒါအားလုံးမဟုတ်ပေ။ အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် ကြောင်တစ်ကောင်သည် ပုံမှန်ထက်ပို၍ လျှို့ ဝှက်ထုတ်လွှတ်နိုင်သောကြောင့် အလားတူပြဿနာကို ဖြစ်စေသည်။ ဥပမာတစ်ခုမှာ ဝမ်းချုပ်ခြင်း သို့မဟုတ် ဝမ်းလျှောနေသောကြောင် နှစ်ခုလုံးသည် အိတ်များကို လှုံ့ဆော်မှုမရှိဘဲ အရည်များစုပုံနေသည့် အခြေအနေများဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှု ကင်းမဲ့ခြင်းသည် ရောဂါပိုးကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သော ဒေသရှိ ဘက်တီးရီးယားများကို ဆွဲဆောင်ပါသည်။

ရောင်နေသော adanal gland ရှိသည့်ကြောင်များတွင် ရောဂါလက္ခဏာများစွာရှိသည်

ဤအခြေအနေသည် ကြောင်၏အပြုအမူကို ထိခိုက်စေသည့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာလက္ခဏာများရှိသည်။ ၎င်းတို့အနက်မှ အဖြစ်အများဆုံးနှင့်မြင်နိုင်သည်-

• adanal ဂလင်းများ (တစ်ခု သို့မဟုတ် နှစ်ခုလုံး) ပမာဏတိုးလာ
• နီခြင်း (သို့မဟုတ် အဖြူရောင်)
• နီမြန်းပြီး အစိမ်းနုရောင်အရည်များ ထွက်လာခြင်း
• ဧရိယာရှိ Fistula
• မစင်စွန့်သောအခါ မသက်မသာဖြစ်သောကြောင်
• ယားယံခြင်း (ဆိုဒ်ကို အလွန်အကျွံ လျှာဖြင့်လျက်)
• ထိုင်သည့်အခါ နာကျင်မှုကို ကိုယ်စားပြုသည့် ကြောင်လေး
• တိရစ္ဆာန် ဧရိယာကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆွဲတင်ခြင်း သို့မဟုတ် ခြေထောက်နှင့် ပရိဘောဂများပေါ်တွင် ပွတ်တိုက်ခြင်း
• အနံ့ဆိုးထွက်သောကြောင်

နောက်ထပ်လက္ခဏာမှာ ကြောင်သည် မည်သည့်နေရာမှ ပြေးထွက်သွားပြီး ခွဲခြားရန်ခက်ခဲသော လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဒါက ပုံမှန်ကြောင်လေးတွေရဲ့ အပြုအမူလို့ ထင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဂိမ်းတစ်ခုကို ရည်ညွှန်းတဲ့ ပြေးခြင်းနဲ့ မတူဘဲ၊ ရောင်ရမ်းမှုက ဂလင်းကို တစ်စုံတစ်ခုက “ချိတ်” နေသလိုမျိုး ရောင်ရမ်းမှုကလည်း နာကျင်မှုများစွာကို ထုတ်ပေးတဲ့အတွက် ကြောင်က နာကျင်သလို ကြောင်က ထွက်ပြေးပါတယ်။ ထို့နောက် သူထွက်ပြေးသွားပြီး ခဏတာ နာကျင်မှုကို ထုတ်လွှတ်နိုင်ဖွယ်ရှိသည်။

ကြောင်များတွင် adanal gland ရောင်ရမ်းခြင်းကို မည်သို့ကုသမည်နည်း။

ကြောင်၏ adanal အိတ်ပိုးကူးစက်မှုကို သတိပြုမိရန် ခက်ခဲပါသည်။ ပိုင်ရှင်သည် ကြောင်များတွင် သန်ကောင်နှင့် ရောထွေးလေ့ရှိသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ ပြုလုပ်သော ရောဂါရှာဖွေခြင်းတွင် ရောဂါလက္ခဏာများကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်းနှင့် ရောင်ရမ်းမှုအတိုင်းအတာကို သိရှိနိုင်စေရန် ဒေသ၏ထိတွေ့မှုဖြင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာရောဂါလက္ခဏာများကို အကဲဖြတ်ခြင်းတို့ ပါဝင်ပါသည်။ ပေါက်နေပြီဖြစ်သောကြောင်များတွင် adanal gland ကိုကုသရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ ပါးစပ်ဆေးဖြင့်သာဖြစ်ပြီး အဓိကအားဖြင့်၊ဒေသတွင်း ပါးစပ်ကုထုံးများ၏ လုပ်ဆောင်ချက်၏ အခက် အခဲကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားခြင်း။ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ ညွှန်ပြသော ဆေးဝါးများသည် ပဋိဇီဝဆေးများနှင့် ရောင်ရမ်းမှု သက်သာစေသော ဆေးဝါးများ နှင့် နာကျင်မှုကို ရှောင်ရှားရန် ဒေသသုံး အကိုက်အခဲပျောက် လိမ်းဆေးများ ဖြစ်သည်။ ပျမ်းမျှကုသမှုကြာချိန်သည် 15 ရက်ဖြစ်ပြီး အခြေအနေကောင်းမွန်လာသည်နှင့်အမျှ ဂလင်းများ ညှစ်ထုတ်ခံရပါသည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့်၊ ရောင်ရမ်းမှု ပြန်ဖြစ်လာနိုင်သည်။ ဤကိစ္စများတွင်၊ အိတ်ခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်ရန်အတွက် အနာလျော့သွားသည်အထိ နှစ်ပတ်ကြာ ရေနုတ်မြောင်းပြုလုပ်ပါသည်။ ကျူရှင်ဆရာသည် ဂလင်းများကို မည်သည့်အခါမျှ မခြယ်လှယ်သင့်ဘဲ ၎င်းတို့ကို အိမ်တွင် ရှင်းထုတ်ရန် မကြိုးစားသင့်ပါ။ ၎င်းအတွက် နည်းစနစ်တစ်ခုလုံးရှိပြီး ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်တစ်ဦးမှသာ ဤထိတွေ့မှုကို လုပ်ဆောင်နိုင်ပါသည်။

ဒါနယ်ဂလင်းရောင်ရမ်းခြင်းကို ရှောင်ရှားရန်၊ ကြောင်သည် အာဟာရနှင့် တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုကောင်းမွန်ရပါမည်

အိမ်တွင်၊ အကြံပြုထားသည်။ ဝမ်းလျှောခြင်း သို့မဟုတ် ဝမ်းချုပ်ခြင်းတို့ကို ရှောင်ရှားရန် ကြောင်၏ အစားအစာကို ကောင်းစွာထိန်းထားရန်၊ နှစ်မျိုးလုံးသည် လှုံ့ဆော်မှု မရှိခြင်းကြောင့် ဂလင်းများအတွင်း လျှို့ဝှက်ထုတ်လွှတ်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အဝလွန်သောကြောင်မဖြစ်စေရန် ပရီမီယံအစာတွင် ရင်းနှီးမြုပ်နှံပြီး ပမာဏကို ထိန်းချုပ်ပါ။

ဧရိယာအတွင်း ဘက်တီးရီးယားများရှိနေခြင်းကို ဟန့်တားသောကြောင့် တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုသည်လည်း မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။ ဒါပေမယ့် ကြောင်ရေချိုးတဲ့အခါ ဂလင်းကို မညှစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ သတိရပါ။ ကြောင်ကို အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ဆိုင်များတွင် ရေချိုးပါက၊ ကျွမ်းကျင်သော ကြောင်တစ်ကောင်၏ adanal အိတ်များကို မကိုင်ပါရန် တောင်းဆိုပါ။ ကောင်းမွန်တဲ့ အလှပြင်တဲ့ ပုံမှန်နည်းလမ်းက လျှာကို တားဆီးပေးတယ်။fistulas တွင်အဆုံးသတ်သောစိတ်ဒဏ်ရာကိုဖြစ်စေနိုင်သည့်အလွန်အကျွံဒေသခံအဖြစ်ပြောင်းလဲခြင်း။

ကြောင်တွင်မသက်မသာဖြစ်သောလက္ခဏာတစ်ခုခုကြုံတွေ့ရသောအခါ၊ ကုသမှုကိုစတင်ရန် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုသရေးအကူအညီရယူပါ။ ကြောင်တွင် သန်ကောင်ရှိ၊ မရှိ သိရှိရန်လည်း စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပြီး အခြေအနေများကို ရှုပ်ထွေးစေရန်အတွက် ဖြစ်သည်။