Кога станува збор за воспалена анална жлезда кај мачки, треба да се избегнува домашно лекување и ќе објасниме зошто. Оваа состојба е генерално почеста кај кучињата, но и мачките можат да страдаат од оваа инфекција, особено откако мачката има дијареа.

Излегува дека овие кеси лоцирани во пределот на анусот се супер чувствителни: секоја ситница може предизвикува воспаление на аданалната жлезда кај мачката. Затоа, целиот третман на овие џебови мора да биде посредуван од ветеринар за да се избегнат компликации. Неколку симптоми ја опкружуваат оваа непријатност и ако сакате да разберете повеќе за оваа тема, следната статија го објаснува подобро.

Што е воспаление на аданалната жлезда кај мачките?

За подобро да разберете, прво е интересно да се објасни што се аданалните жлезди и за што служат. Овие две торбички, кои го опкружуваат анусот, се одговорни за ослободување на непријатен мирис кој им помага на животните да ја остават својата трага во изметот. Оваа секреција, кафеава и миризлива, исто така ја олеснува евакуацијата, подмачкувајќи ја областа. Но, не е само време за нужда да ја испушти оваа течност: моментите на стрес или многу смиреност исто така може да предизвикаат изразување на супстанцијата.

Не е новост дека аналниот регион на домашните миленици е супер чувствителен и веќе било каква промена станува голем проблем. Со аданалните жлезди не еразлични. Акумулацијата на овој секрет, како и манипулирањето со областа за да се отстрани супстанцијата (без најмала потреба), се само некои од причините што предизвикуваат инфекција.

Стискањето на аданалната жлезда на мачката е една од причините на воспаление

Обично, главната причина за мачка со воспалена аданална жлезда е непотребното празнење на кесата. Излегува дека секретот природно излегува заедно со изметот и многу продавници за домашни миленици имаат протокол за ослободување на супстанцијата како погрешна форма на хигиена. Сепак, ова генерира повеќе производство на секрет, што може да ги разгори жлездите. Целиот процес се случува на следниов начин: акумулацијата резултира со фистула (наречена перианална) на жлездата која ја ослободува веќе заразената течност, мешајќи се со бактериите присутни на местото. Со други зборови, не треба да ја допирате жлездата!

Сепак, тоа не е се. Поради некоја причина, мачката може да произведе повеќе секрет од нормалното, што резултира со истиот проблем. Пример е мачката со запек или дијареа, бидејќи и двете се ситуации во кои нема стимулација на торбичките и течноста се акумулира. И недостатокот на хигиена, исто така, привлекува бактерии во регионот кои можат да генерираат инфекција.

Мачките со воспалена аданална жлезда имаат неколку симптоми

Оваа состојба има физички знаци кои исто така влијаат на однесувањето на мачката. Меѓу нив се најчести ивидливи:

• Зголемен волумен на аданалните жлезди (едната или двете)
• Црвенило (или белина)
• Излевање на гнојна и гнојна течност
• Фистула во регионот
• Мачка со непријатност при дефекација
• Чешање (прекумерно лижење на местото)
• Мачка што означува болка при седење
• Животно влечење на пределот на подот или триење на нозете и мебелот
• Мачка со лош мирис

Друг симптом е дека мачката снемува од никаде и ова е тешко да се идентификува , имајќи предвид дека ова е нормално однесување на мачките. Но, за разлика од тоа трчање што означува игра, мачката бега како да е болно пределот, бидејќи воспалението создава и многу болка, како нешто да ја „закачува“ жлездата. Тогаш, веројатно е дека ќе побегне и ќе испушти кратко мјаукање на болка.

Како да се третира воспалението на аданалната жлезда кај мачките? сопственик, бидејќи обично се меша со црвот кај мачките. Дијагнозата, спроведена од ветеринар, вклучува анализа на клиничките симптоми и евалуација на физичките симптоми, со допир на регионот за да се идентификува степенот на воспаление, бидејќи третманот варира во зависност од состојбата на состојбата.

Општо земено, најдобар начин за лекување на аданалната жлезда кај мачките што веќе пукна е со орални лекови и главноактуелни, со оглед на тешкотијата на дејството на оралните лекови во регионот. Лекови, назначени од ветеринар, се антибиотици и антиинфламаторни, како и аналгетски масти со локална апликација за да се избегне болка. Просечното време на лекување е 15 дена и, како што се подобрува состојбата, жлездата се дренира.

За жал, воспалението може да се повтори. Во овие случаи, се врши двонеделна дренажа додека лезијата не се намали за да се изврши операција на ексцизија на кесата. Воспитувачот никогаш не треба да манипулира со жлездите и да се обидува да ги испразни дома. За ова постои цела техника и само професионалец може да го изведе овој допир.

За да се избегне воспаление на аданалната жлезда, мачката мора да има добра исхрана и хигиена

Дома, се препорачува да се одржи добра исхрана на мачката за да се избегнат случаи на дијареа или запек, бидејќи и двете може да резултираат со акумулација на секрет во жлездите поради недостаток на стимулација. Затоа, инвестирајте во премиум добиточна храна и контролирајте ја количината што се служи за да избегнете дебели мачки.

Хигиената е исто така од суштинско значење бидејќи го спречува присуството на бактерии во областа. Но, запомнете дека кога капете мачка, не можете да ја притиснете жлездата. Ако мачката се капе во продавници за миленичиња, замолете го професионалецот да не ги допира аданалните торбички за мачки. Добрата рутина за дотерување го спречува и лижењето.прекумерна локализација, која може да предизвика траума која завршува со фистули.

Во случај на какви било знаци на непријатност кај мачката, побарајте ветеринарна помош за да започнете со лекувањето. Исто така, интересно е да се знае дали мачката има црв, за да не се помешаат условите.