Als het gaat om een ontstoken anaalklier bij katten, moet thuisbehandeling worden vermeden en we zullen uitleggen waarom. Deze aandoening komt meestal vaker voor bij honden, maar katachtigen kunnen ook last hebben van deze infectie, vooral na een kat met diarree.

Het blijkt dat deze zakjes in het anusgebied supergevoelig zijn: elk klein dingetje kan een ontsteking van de adanalklier bij een kat veroorzaken. Daarom moet elke behandeling van deze zakjes worden uitgevoerd door een dierenarts om complicaties te voorkomen. Dit ongemak wordt omgeven door verschillende symptomen en als je meer wilt weten over dit onderwerp, kun je het in het volgende artikel beter uitleggen.

Wat is ontsteking van de adanalklier bij katten?

Om het beter te begrijpen, is het eerst interessant om uit te leggen wat de adanal klieren zijn en waar ze voor dienen. Deze twee zakjes, die zich rond de anus bevinden, zijn verantwoordelijk voor het vrijgeven van een vieze geur die dieren helpt om hun spoor achter te laten in de ontlasting. Deze afscheiding, bruinachtig en vies ruikend, vergemakkelijkt ook de evacuatie door het gebied te smeren. Maar het is niet alleen op het moment van de ontlasting dat deze vieze geur vrijkomt.vloeibaar: momenten van stress of grote rust kunnen er ook voor zorgen dat de stof tot uiting komt.

Het is geen nieuws dat het anale gebied van huisdieren supergevoelig is en dat elke verandering een groot probleem wordt. Met de adanale klieren is het niet anders. De ophoping van deze afscheiding, evenals het manipuleren van het gebied om de substantie te verwijderen (zonder de minste noodzaak), zijn slechts enkele van de redenen die een infectie veroorzaken.

Knijpen in de adanalklier van de kat is een van de oorzaken van ontsteking

Meestal is de belangrijkste reden voor een kat met een ontstoken adanalisklier het onnodig legen van de buidel. Het blijkt dat de afscheiding van nature samen met de ontlasting naar buiten komt en veel dierenwinkels hebben een protocol om de substantie los te laten als een verkeerde vorm van hygiëne. Dit genereert echter meer afscheidingsproductie, waardoor de klieren kunnen ontsteken. Het hele proces gebeurt als volgt: de ophopingresulteert in een fistel (perianale fistel genoemd) van de klier waardoor het reeds geïnfecteerde vocht vrijkomt, vermengd met bacteriën die op de plek aanwezig zijn. Met andere woorden, je moet de klier niet aanraken!

Maar dat is nog niet alles, om de een of andere reden kan de kat ook meer afscheiding produceren dan normaal, met hetzelfde probleem als gevolg. Een voorbeeld is een kat met constipatie of diarree, want in beide gevallen worden de wallen niet gestimuleerd en hoopt het vocht zich op. En het gebrek aan hygiëne trekt ook bacteriën aan in het gebied die een infectie kunnen veroorzaken.

Een kat met ontstoken adanal klier heeft verschillende symptomen

Deze aandoening heeft lichamelijke verschijnselen die ook invloed hebben op het gedrag van de kat, waaronder de meest voorkomende en zichtbare:

• Vergroting van de adanale klieren (kan één of beide zijn)
• Roodheid (of blanching)
• Uitvloeiing van purulent en etterig vocht
• Fistels in de regio
• Kat met ongemak bij het poepen
• Jeuk (overmatig likken van de plek)
• Katachtige die pijn bij het zitten aangeeft
• Dieren slepen met het gebied over de vloer of wrijven tegen benen en meubels
• Kat met een vieze geur

Een ander symptoom is het uit het niets wegrennen van de kat en dit is een moeilijk te herkennen teken, aangezien dit normaal kattengedrag is. Maar in tegenstelling tot dat rennen dat op een grapje duidt, rent de kat weg alsof de regio pijnlijk is, omdat de ontsteking ook veel pijn veroorzaakt, alsof er iets in de klier "haakt". Het is dus waarschijnlijk dat hij wegloopt en het volgende uitstooteen korte miauw van pijn.

Hoe behandel je een adanalklierontsteking bij katten?

Infectie in de adanale zak van de kat is moeilijk op te merken voor de verzorger, omdat het vaak wordt verward met ringworm bij katten. De diagnose wordt gesteld door een dierenarts, die de klinische symptomen analyseert en de lichamelijke symptomen beoordeelt, waarbij het gebied wordt aangeraakt om de mate van ontsteking vast te stellen, omdat de behandeling varieert afhankelijk van de staat van de aandoening.

Over het algemeen is de beste manier om een gescheurde adanalisklier bij katten te behandelen orale en vooral topische medicatie, gezien de moeilijkheid van orale medicatie om de regio te bereiken. De medicatie, aangegeven door een dierenarts, bestaat uit antibiotica en ontstekingsremmers, evenals pijnstillende zalven met lokale toepassing om pijn te voorkomen. De gemiddelde behandelingstijd is 15 dagen en, metAls de toestand verbetert, wordt de klier leeggezogen.

Helaas kan de ontsteking terugkomen. In deze gevallen wordt er tweewekelijks gedraineerd totdat de laesie afneemt om vervolgens een operatie uit te voeren om de zak te verwijderen. De verzorger mag de klieren nooit manipuleren en proberen ze thuis te legen. Hier is een hele techniek voor en alleen een professional kan dit aanraken.

Om ontsteking van de adanalisklier te voorkomen, moeten katten goede voeding en hygiëne hebben

Thuis is het aan te raden om een goed dieet voor je kat te handhaven om diarree of constipatie te voorkomen, omdat beide kunnen leiden tot een ophoping van afscheiding in de klieren door een gebrek aan stimulatie. Investeer dus in een eersteklas voeding en controleer de hoeveelheid die wordt geserveerd om geen zwaarlijvige kat te krijgen.

Hygiëne is ook essentieel omdat het de aanwezigheid van bacteriën in het gebied voorkomt. Maar vergeet niet dat je tijdens het kattenbad niet in de klier mag knijpen. Als de kat in bad gaat in dierenwinkels, vraag de professional dan om de adanal zakjes van de kat niet aan te raken. Een goede schoonmaakroutine voorkomt ook overmatig likken van het gebied, wat trauma kan veroorzaken dat eindigt in fistels.

Als je kat tekenen van ongemak vertoont, zoek dan hulp bij de dierenarts om een behandeling te starten. Het is ook belangrijk om te weten of je kat wormen heeft, om de aandoeningen niet door elkaar te halen.