क्यानाइन रेबिज, डिस्टेम्पर र लेशम्यानियासिस कुकुरहरूलाई असर गर्न सक्ने सबैभन्दा प्रसिद्ध रोगहरू हुन्। यसको अतिरिक्त, तिनीहरू पनि केहि सबैभन्दा गम्भीर छन्। कुनै पनि रोग चिन्ताको कारण हो, तर जब कुकुरले सबैभन्दा खतरनाक मानिनेहरूलाई संकुचित गर्छ, यो अझ खराब हुन्छ, किनकि तिनीहरूले जनावरको जीवनमा धेरै ठूलो जोखिम निम्त्याउँछन्। प्रत्येक घरपालुवा जनावर आमाबाबुले कुकुरको स्वास्थ्यलाई असर गर्ने यी रोगहरू कुन कुन हुन् भनेर ठ्याक्कै थाहा हुनुपर्छ, किनभने त्यसपछि मात्र तिनीहरू आफ्नो कुकुर बिरामी भएमा सकेसम्म चाँडो रोक्न र पहिचान गर्न तयार हुनेछन्। तपाईलाई मद्दत गर्नको लागि, Patas da Casa ले कुकुरको सबैभन्दा गम्भीर रोगहरू भएको इन्फोग्राफिक तयार गरेको छ। यो जाँच गर्नुहोस्!

क्यानाइन रेबिज: यो रोगको कुनै उपचार छैन र यसले मानिसलाई पनि असर गर्न सक्छ

क्यानाइन रेबिजलाई सबैभन्दा गम्भीर मानिन्छ। कुकुरलाई लाग्न सक्ने रोगहरू किनभने, व्यावहारिक रूपमा उन्मूलन भए पनि, एक पटक संकुचित भएमा निको हुने सम्भावना हुँदैन र जनावरको मृत्यु हुन्छ। क्यानाइन रेबिज भाइरस संक्रमित जनावरहरू (जस्तै कुकुर र चमेरो) को टोकाइबाट वा दूषित वस्तुहरूको सेवन र सम्पर्कबाट सर्छ। क्यानाइन रेबिजका लक्षणहरू मध्ये, हामी अत्यधिक लार बग्ने, हाइपरथर्मिया, अत्यधिक भुकाउने, धेरै आन्दोलन र आक्रामकता उल्लेख गर्न सक्छौं। थप रूपमा, कुकुरमा आफ्नै मालिकलाई चिन्न नसक्ने जस्ता विकारहरू हुनु सामान्य छ।

रेबिज एक जुनोसिस हो र कुकुरहरूमा यी लक्षणहरू धेरै समान छन्मानिसहरूलाई असर गर्नेहरूसँग। यो एकदमै गम्भीर रोग भए पनि क्यानाइन रेबिज भ्याक्सिनले यसको रोकथाम गर्न सम्भव छ, जुन रोकथाममा निकै प्रभावकारी छ । यो अनिवार्य छ र वार्षिक बूस्टरको साथ, 4 महिनाको उमेरमा कुकुरहरूलाई लागू गर्नुपर्छ।

Leishmaniasis: संक्रमित कुकुरले रोग प्रतिरोधात्मक क्षमता कमजोर पारेको छ

क्यानाइन लेशम्यानियासिस एक प्रोटोजोआन परजीवीले लाग्ने रोग हो जुन महिला संक्रमित बालुवा माछाको टोकाइबाट सर्छ। Leishmaniasis पनि एक zoonosis हो जसले प्रतिरक्षा कोशिकाहरूलाई आक्रमण गर्छ, प्रतिरक्षा प्रणालीलाई कमजोर बनाउँछ। क्यानाइन लेशम्यानियासिसका लक्षणहरू ज्वरो, कमजोरी, छालामा घाउ, कपाल झर्ने, भोक नलाग्ने र नङको असामान्य वृद्धि हुन्। Leishmaniasis अन्य रोगहरु को उद्भव को समर्थन गर्दछ, किनकि पाल्तु जनावर को प्रतिरक्षा धेरै कमजोर छ।

क्यानाइन रेबिज जस्तै, क्यानाइन लेशम्यानियासिसको पनि कुनै उपचार छैन। त्यसैले leishmaniasis संग एक कुकुर कति लामो बाँच्छ? यो तपाईंले प्राप्त गर्नुभएको हेरचाहमा निर्भर गर्दछ। यद्यपि त्यहाँ कुनै उपचार छैन, त्यहाँ लक्षणहरू नियन्त्रण गर्न र घरपालुवा जनावरलाई रोग सार्नबाट रोक्नको लागि तपाईंको बाँकी जीवनभर उपचार गर्नुपर्छ। लेशम्यानियासिस भएको कुकुरको जीवनको औसत लम्बाइ, त्यसकारण, पशु चिकित्सकको बारम्बार भ्रमण र सही उपचारमा निर्भर गर्दछ। लेशम्यानियासिस भ्याक्सिन, स्यान्ड फ्लाई बिरूद्ध सुरक्षात्मक स्क्रिन र लेशम्यानियासिसको लागि कलरबाट बच्न सकिन्छ।

डिस्टेम्पर: रोगको तीन फरक चरणहरू हुन्छन् जुन यो बढ्दै जाँदा बढ्दै जान्छ

डिस्टेम्पर एक भाइरल रोग हो जुन कुकुरहरूलाई स्राव, मल, पिसाब र दूषित जनावरहरूको वस्तुहरूको सम्पर्कबाट सर्छ। क्यानाइन डिस्टेम्परलाई तीन चरणहरूमा विभाजन गर्न सकिन्छ: श्वासप्रश्वास, ग्यास्ट्रोइंटेस्टाइनल र न्यूरोलोजिकल, पछिल्लो सबैभन्दा गम्भीर। डिस्टेम्परको चरणमा निर्भर गर्दै, लक्षणहरू भिन्न हुन्छन्। हामी उल्लेख गर्न सक्छौं: ज्वरो, सास फेर्न गाह्रो, नाकबाट पानी बग्ने, पखाला, बान्ता, तौल घट्ने, आक्षेप, पछाडी वा अगाडिको खुट्टामा पक्षाघात र पेरेसिस।

खोप नभएका कुकुरहरूमा धेरै सामान्य, डिस्टेम्परले तिनीहरूको कपाललाई म्याट छोड्छ, कन्जन्क्टिवाइटिस र निर्जलीकरण निम्त्याउँछ। तर सबै पछि, डिस्टेम्परको उपचार हुन सक्छ? जवाफ छैन। यद्यपि, डिस्टेम्पर निको हुन्छ भनेर भन्न नसकिने भए पनि, लक्षणहरू नियन्त्रण गर्न र तिनीहरूलाई विकसित हुनबाट रोक्नको लागि सहायक उपचार छ। जब क्यानाइन डिस्टेम्पर न्यूरोलोजिकल स्तरमा पुग्छ - सबैभन्दा गम्भीर - यसले प्राय: सिक्वेल छोड्छ। सबैभन्दा सामान्य चोटपटक, खुट्टाको पक्षाघात, अव्यवस्थित हिंड्ने र नर्भस टिक्स हुन्। क्यानाइन डिस्टेम्परलाई V10 खोपले रोक्न सकिन्छ, जीवनको 42 दिनदेखि कुकुरहरूमा अनिवार्य हुन्छ।

क्यानाइन लेप्टोस्पाइरोसिस: उपचारमा ढिलाइले मृगौला र कलेजो जस्ता कमजोर अंगहरूलाई अन्त्य गर्न सक्छ

क्यानाइन लेप्टोस्पाइरोसिस धेरै प्रतिरोधी ब्याक्टेरियाले गर्दा हुन्छ। कुकुरहरूमा रोगको प्रसारण सामान्यतया सम्पर्क मार्फत हुन्छ।मुसा जस्ता संक्रमित जनावरहरूको पिसाबसँग। क्यानाइन लेप्टोस्पाइरोसिसका प्रारम्भिक लक्षणहरू धेरै रोगहरूमा सामान्य हुन्छन्: ज्वरो, बान्ता र तौल घट्ने। क्यानाइन लेप्टोस्पाइरोसिस बढ्दै जाँदा, लक्षणहरू थप विशिष्ट हुन्छन्: जन्डिस, छालाको घाउ, एनोरेक्सिया र रगतको पिसाब।

क्यानाइन लेप्टोस्पाइरोसिसको उपचार छ, तर उपचार चाँडै सुरु गर्नुपर्छ, किनकि ढिलाइले कलेजो र मृगौला जस्ता अंगहरूमा सम्झौता गर्न सक्छ। साथै, यो एक जुनोसिस भएकोले, ट्यूटरले यो रोग पनि संकुचन नगर्न होसियार हुनुपर्छ। त्यहाँ क्यानाइन लेप्टोस्पाइरोसिसको लागि खोप छ, जुन यस अवस्थामा V8 वा V10 ले बचाउने रोगहरू मध्ये एक हो र वार्षिक बूस्टरको साथ जीवनको 42 दिनदेखि लागू गर्नुपर्छ।

यद्यपि, खोपले क्यानाइन लेप्टोस्पाइरोसिस निम्त्याउने सबै प्रकारका ब्याक्टेरियाहरू विरुद्ध काम गर्दैन, त्यसैले कुकुरलाई अझै पनि संक्रमण हुन सक्छ। जनावर बस्ने वातावरण सफा राख्ने, बाढीको पानीमा पाइला नपर्नबाट रोक्ने, हिँडेर फर्कँदा कुकुरको पञ्जा सफा गर्ने र सडक जुत्ता लगाएर घरभित्र नपस्ने जस्ता सामान्य उपायहरू हुन्।

Parvovirus: लक्षणहरूले कुकुरको पाचन प्रणालीलाई असर गर्छ र धेरै गम्भीर हुन सक्छ

Parvovirus एक अत्यन्तै संक्रामक भाइरल रोग हो जसले सामान्यतया खोप नगरिएका कुकुरहरूलाई असर गर्छ। क्यानाइन पार्भोभाइरस भाइरस सामान्यतया जनावरको मलसँग प्रत्यक्ष सम्पर्कबाट दूषित हुन्छ।संक्रमित। जीवमा प्रवेश गरेपछि, सूक्ष्मजीवले मुख्यतया हड्डी मज्जा र पाचन प्रणालीका अंगहरूलाई असर गर्छ। तसर्थ, पार्भोभाइरसमा, सबैभन्दा सामान्य लक्षणहरू कालो र रगत पखाला, बान्ता, ज्वरो, निर्जलीकरण, तौल घट्ने र भोक र उदासीनता हुन्। थप रूपमा, पार्भोभाइरस संकुचित गर्दा, लक्षणहरू छिटो र आक्रामक रूपमा प्रकट हुन्छन्, जसले जनावरलाई छोटो समयमा मृत्युमा पुर्‍याउन सक्छ।

जनावरमा पहिलो लक्षण देखिने बित्तिकै उपचार सुरु भयो भने पार्भोभाइरस निको हुन सक्छ। सामान्यतया, क्यानाइन पार्भोभाइरस भएको कुकुरलाई अस्पतालमा भर्ना गरिन्छ र सहयोगी औषधि र तरल उपचारको साथ उपचार गरिन्छ। V8 र V10 खोप, जुन हामीले यहाँ उल्लेख गरिसकेका छौं, यसले क्यानाइन पार्भोभाइरसलाई पनि रोक्छ।