Η λύσσα των σκύλων, η λοιμώδης πυρετός και η λεϊσμανίαση είναι μερικές από τις πιο γνωστές ασθένειες που μπορούν να προσβάλουν τους σκύλους. Επιπλέον, είναι και μερικές από τις πιο σοβαρές. Κάθε ασθένεια είναι λόγος ανησυχίας, αλλά όταν το σκυλάκι προσβάλλεται από αυτές που θεωρούνται οι πιο επικίνδυνες είναι ακόμη χειρότερο, καθώς εγκυμονούν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο για τη ζωή του ζώου. Κάθε γονέας κατοικίδιου ζώου πρέπει να γνωρίζει ακριβώς ποιες είναι αυτές οι ασθένειες πουεπηρεάζουν την υγεία του σκύλου σας, έτσι ώστε να είστε έτοιμοι να τις προλάβετε και να τις εντοπίσετε το συντομότερο δυνατό, αν το κουτάβι σας αρρωστήσει. Για να σας βοηθήσει, το Σπίτι Πατούσες έχει ετοιμάσει ένα infographic με τις πιο σοβαρές ασθένειες σκύλων που υπάρχουν, δείτε το!

Λύσσα των σκύλων: η ασθένεια δεν έχει θεραπεία και μπορεί να προσβάλει ακόμη και τον άνθρωπο

Η λύσσα του σκύλου θεωρείται μία από τις πιο σοβαρές ασθένειες που μπορεί να έχει ένας σκύλος, διότι, παρά το γεγονός ότι έχει πρακτικά εξαλειφθεί, όταν προσβληθεί δεν υπάρχει καμία πιθανότητα θεραπείας και το ζώο καταλήγει να πεθάνει. Ο ιός της λύσσας του σκύλου μεταδίδεται με δαγκώματα από μολυσμένα ζώα (όπως σκύλοι και νυχτερίδες) ή με κατάποση και επαφή με μολυσμένα αντικείμενα. Μεταξύ των συμπτωμάτων της λύσσας του σκύλου, μπορούμε να βρούμευπερβολική σιελόρροια, υπερθερμία, υπερβολικό γάβγισμα, διέγερση και επιθετικότητα. Επιπλέον, είναι σύνηθες ο σκύλος να εμφανίζει διαταραχές όπως το να μην αναγνωρίζει τον ιδιοκτήτη του.

Η λύσσα είναι μια ζωονόσος και τα συμπτώματα αυτά στους σκύλους είναι πολύ παρόμοια με αυτά που προσβάλλουν τον άνθρωπο. Παρόλο που πρόκειται για μια πολύ σοβαρή ασθένεια, είναι δυνατόν να προληφθεί με το εμβόλιο της λύσσας των σκύλων, το οποίο είναι πολύ αποτελεσματικό στην πρόληψη. Είναι υποχρεωτικό και πρέπει να εφαρμόζεται στα κουτάβια στους 4 μήνες, με ετήσιες αναζωογονήσεις.

Λεϊσμανίαση: ο μολυσμένος σκύλος έχει εξασθενημένη ανοσία

Η λεϊσμανίαση του σκύλου είναι μια ασθένεια που προκαλείται από ένα πρωτόζωο παράσιτο το οποίο μεταδίδεται μέσω του τσιμπήματος του μολυσμένου θηλυκού κουνουπιού. Η λεϊσμανίαση είναι επίσης μια ζωονόσος που προσβάλλει τα κύτταρα της άμυνας, αφήνοντας το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενημένο. Τα συμπτώματα της λεϊσμανίασης του σκύλου είναι πυρετός, αδυναμία, δερματικές αλλοιώσεις, τριχόπτωση, απώλεια όρεξης και μη φυσιολογική ανάπτυξη των νυχιών. Aη λεϊσμανίαση ευνοεί την εμφάνιση άλλων ασθενειών, καθώς η ανοσία του κατοικίδιου ζώου αποδυναμώνεται σημαντικά.

Όπως και η λύσσα του σκύλου, έτσι και η λεϊσμανίαση του σκύλου δεν είναι ιάσιμη. Πόσο καιρό όμως ζει ένας σκύλος με λεϊσμανίαση; Αυτό εξαρτάται από τη φροντίδα που λαμβάνει. Αν και δεν είναι ιάσιμη, υπάρχει θεραπεία που πρέπει να γίνεται για το υπόλοιπο της ζωής του για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και την αποτροπή της μετάδοσης της νόσου από το κατοικίδιο. Ο μέσος όρος του πόσο καιρό ζει ένας σκύλος με λεϊσμανίαση εξαρτάται, επομένως, από την παρακολούθησηΗ λεϊσμανίαση μπορεί να προληφθεί με εμβολιασμό, σήτες κουνουπιών και κολάρα λεϊσμανίασης.

Δυσφορία: η νόσος έχει τρία διαφορετικά στάδια που εξελίσσονται καθώς επιδεινώνεται

Η σπυράδα είναι μια ιογενής νόσος που μεταδίδεται στους σκύλους μέσω της επαφής με τις εκκρίσεις, τα κόπρανα, τα ούρα και τα αντικείμενα μολυσμένων ζώων. Η σπυράδα των σκύλων μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις: αναπνευστική, γαστρεντερική και νευρολογική, με την τελευταία να είναι η πιο σοβαρή. Ανάλογα με τη φάση της σπυράδας, τα συμπτώματα ποικίλλουν: πυρετός, δυσκολία στην αναπνοή, ρινικές εκκρίσεις, διάρροια, εμετός,απώλεια βάρους, σπασμοί, παράλυση στα οπίσθια ή στα πρόσθια άκρα και πάρεση.

Πολύ συχνή στα ανεμβολίαστα κουτάβια, η σπυρά αφήνει το τρίχωμα ματ, προκαλεί επιπεφυκίτιδα και αφυδάτωση. Αλλά τελικά, είναι θεραπεύσιμη η σπυρά; Η απάντηση είναι όχι. Ωστόσο, παρόλο που δεν μπορούμε να πούμε ότι η σπυρά είναι θεραπεύσιμη, υπάρχει υποστηρικτική θεραπεία για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και την πρόληψη της εξέλιξής τους. Όταν η σκύλος σπυρά φτάσει στο νευρολογικό επίπεδο - το πιο σοβαρό - είναι σύνηθες να αφήνει επακόλουθα. τα πιοΣυχνά είναι οι σπασμοί, η παράλυση των άκρων, η διαταραχή της βάδισης και τα νευρικά τικ. Η σπυρά μπορεί να προληφθεί με το εμβόλιο V10, το οποίο είναι υποχρεωτικό στα κουτάβια από την ηλικία των 42 ημερών.

Λεπτοσπείρωση σκύλων: η καθυστέρηση στη θεραπεία μπορεί να καταλήξει σε εξουθενωτικά όργανα όπως τα νεφρά και το ήπαρ

Η λεπτοσπείρωση των σκύλων προκαλείται από ένα πολύ ανθεκτικό βακτήριο. Η μετάδοση της νόσου στους σκύλους γίνεται συνήθως μέσω της επαφής με τα ούρα μολυσμένων ζώων, όπως οι αρουραίοι. Η λεπτοσπείρωση των σκύλων έχει αρχικά συμπτώματα κοινά με πολλές ασθένειες: πυρετό, εμετό και απώλεια βάρους. Καθώς η λεπτοσπείρωση των σκύλων εξελίσσεται, τα συμπτώματα γίνονται πιο συγκεκριμένα: ίκτερος, δερματικές αλλοιώσεις, ανορεξία και εμετός.αιματηρά ούρα.

Η λεπτοσπείρωση του σκύλου είναι ιάσιμη, αλλά η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει γρήγορα, καθώς η καθυστέρηση μπορεί να καταλήξει να θέσει σε κίνδυνο όργανα όπως το συκώτι και τα νεφρά. Επιπλέον, καθώς πρόκειται για ζωονόσο, ο κηδεμόνας πρέπει να είναι προσεκτικός ώστε να μην κολλήσει και αυτός τη νόσο. Υπάρχει εμβόλιο για τη λεπτοσπείρωση του σκύλου, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση είναι μία από τις ασθένειες που προστατεύει το V8 ή το V10 και πρέπει να εφαρμόζεται από τις 42 ημέρες ζωής με ενίσχυση.ετήσια.

Ωστόσο, το εμβόλιο δεν δρα εναντίον όλων των τύπων των βακτηρίων που προκαλούν τη λεπτοσπείρωση των σκύλων, οπότε ο σκύλος μπορεί ακόμη να προσβληθεί από τη μόλυνση. Η διατήρηση του περιβάλλοντος στο οποίο ζει το ζώο πολύ καθαρό, η αποφυγή του πατήματος σε λακκούβες, ο καθαρισμός των ποδιών του σκύλου κάθε φορά που επιστρέφει από τη βόλτα και η μη είσοδος στο σπίτι με παπούτσια του δρόμου είναι απλά μέτρα που προλαμβάνουν τη νόσο.

Παρβοβίρωση: τα συμπτώματα επηρεάζουν το πεπτικό σύστημα του σκύλου και μπορεί να είναι πολύ σοβαρά

Η παρβοβίρωση είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ιογενής νόσος που προσβάλλει συνήθως τα ανεμβολίαστα κουτάβια. Ο ιός της παρβοβίρωσης των σκύλων μολύνεται συνήθως μέσω της άμεσης επαφής με τα περιττώματα μολυσμένων ζώων. Κατά την είσοδό του στον οργανισμό, ο μικροοργανισμός προσβάλλει κυρίως το μυελό των οστών και τα όργανα του πεπτικού συστήματος. Ως εκ τούτου, στην παρβοβίρωση, τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι η διάρροιαΕπιπλέον, κατά τη νόσηση από τον παρβοϊό, τα συμπτώματα εκδηλώνονται γρήγορα και επιθετικά και μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η παρβοβίρωση μπορεί να θεραπευτεί εάν η θεραπεία αρχίσει αμέσως μόλις το ζώο εκδηλώσει τα πρώτα συμπτώματα. Συνήθως, ο σκύλος με παρβοβίρωση σκύλου νοσηλεύεται και αντιμετωπίζεται με υποστηρικτική φαρμακευτική αγωγή και θεραπεία με υγρά. Το εμβόλιο V8 και V10, το οποίο έχουμε ήδη αναφέρει εδώ, προλαμβάνει επίσης την παρβοβίρωση σκύλου.