Շների կատաղությունը, թոքախտը և լեյշմանիոզը ամենահայտնի հիվանդություններից են, որոնք կարող են ախտահարել շներին: Բացի այդ, դրանք նաև ամենալուրջներից են: Ցանկացած հիվանդություն անհանգստության տեղիք է տալիս, բայց երբ լակոտը վարակվում է նրանց հետ, որոնք համարվում են ամենավտանգավորները, դա ավելի վատ է, քանի որ դրանք շատ ավելի մեծ վտանգ են ներկայացնում կենդանու կյանքի համար: Յուրաքանչյուր ընտանի կենդանու ծնող պետք է հստակ իմանա, թե որոնք են այդ հիվանդությունները, որոնք ազդում են շան առողջության վրա, քանի որ միայն այդ դեպքում նրանք պատրաստ կլինեն հնարավորինս շուտ կանխել և բացահայտել, եթե իրենց շունը հիվանդանա: Ձեզ օգնելու համար Patas da Casa -ը պատրաստել է ինֆոգրաֆիկա՝ գոյություն ունեցող շների ամենալուրջ հիվանդություններով: Ստուգե՛ք այն:

Շների կատաղություն. հիվանդությունը բուժում չունի և նույնիսկ կարող է ազդել մարդկանց վրա

Շների կատաղությունը համարվում է ամենալուրջ հիվանդություններից մեկը հիվանդություններ, որոնք կարող են ունենալ շունը, քանի որ, չնայած գործնականում արմատախիլ լինելուն, վարակվելուց հետո բուժվելու հնարավորություն չկա, և կենդանին ավարտվում է մահանում: Շների կատաղության վիրուսը փոխանցվում է վարակված կենդանիների (օրինակ՝ շների և չղջիկների) խայթոցների միջոցով կամ վարակված առարկաների հետ կուլ տալու և շփվելու միջոցով: Շների կատաղության ախտանշաններից կարելի է նշել ավելորդ թքարտադրությունը, հիպերթերմիան, ավելորդ հաչոցը, շատ գրգռվածությունն ու ագրեսիվությունը։ Բացի այդ, սովորական է շան մոտ այնպիսի խանգարումներ, ինչպիսիք են սեփական տիրոջը չճանաչելը:

Կատաղությունը զոոնոզ է, և շների այս ախտանիշները շատ նման եննրանց հետ, որոնք ազդում են մարդկանց վրա: Թեև դա շատ լուրջ հիվանդություն է, այն հնարավոր է կանխել շների դեմ կատաղության դեմ պատվաստանյութով, որը շատ արդյունավետ է դրա կանխարգելման համար։ Այն պարտադիր է և պետք է կիրառվի 4 ամսական շան ձագերի վրա՝ տարեկան խթանիչով:

Լեյշմանիոզ. վարակված շունը թուլացրել է իմունիտետը

Շների լեյշմանիոզը հիվանդություն է, որն առաջանում է նախակենդանի մակաբույծի կողմից, որը փոխանցվում է վարակված ավազաճանճի խայթոցի միջոցով: Լեյշմանիոզը նաև զոոնոզ է, որը հարձակվում է պաշտպանական բջիջների վրա՝ թուլացնելով իմունային համակարգը: Շների լեյշմանիոզի ախտանիշներն են՝ ջերմություն, թուլություն, մաշկի վնասվածքներ, մազաթափություն, ախորժակի կորուստ և եղունգների աննորմալ աճ: Լեյշմանիոզը նպաստում է այլ հիվանդությունների առաջացմանը, քանի որ ընտանի կենդանու իմունիտետը շատ թույլ է:

Ինչպես շների կատաղությունը, այնպես էլ շների լեյշմանիոզը բուժում չունի: Այսպիսով, ինչքա՞ն է ապրում լեյշմանիոզով հիվանդ շունը: Դա կախված է ձեր ստացած խնամքից: Թեև բուժում չկա, կա բուժում, որը պետք է արվի ողջ կյանքի ընթացքում՝ վերահսկելու ախտանիշները և կանխելու ընտանի կենդանու հիվանդությունը փոխանցելը: Հետևաբար, լեյշմանիոզով հիվանդ շների կյանքի միջին տևողությունը կախված է անասնաբույժի հաճախակի այցելություններից և ճիշտ բուժումից: Լեյշմանիոզը կարելի է կանխարգելել պատվաստանյութով, ավազի ճանճից պաշտպանող էկրաններով և լեյշմանիոզի օձիքով:

Հիվանդությունը ունի երեք տարբեր փուլեր, որոնք զարգանում են, քանի որ այն վատանում է

Թոքախտը վիրուսային հիվանդություն է, որը փոխանցվում է շներին վարակված կենդանիների սեկրեցների, կղանքի, մեզի և առարկաների հետ շփման միջոցով: Շների ախտը կարելի է բաժանել երեք փուլի՝ շնչառական, ստամոքս-աղիքային և նյարդաբանական, վերջինս ամենալուրջն է։ Կախված թոքախտի փուլից՝ ախտանշանները տարբեր են։ Կարելի է նշել՝ ջերմություն, դժվարացած շնչառություն, քթից արտահոսք, փորլուծություն, փսխում, քաշի կորուստ, ցնցումներ, հետին կամ առաջային վերջույթների կաթված և պարեզ։

Շատ տարածված է չպատվաստված շան ձագերի մոտ, տենդը նրանց մազերը դարձնում է փայլատ, առաջացնում կոնյուկտիվիտ և ջրազրկում: Բայց, ի վերջո, կարո՞ղ է ախտը բուժել: Պատասխանը՝ ոչ։ Այնուամենայնիվ, թեև չի կարելի ասել, որ ախտը բուժելի է, կա աջակցող բուժում՝ ախտանշանները վերահսկելու և դրանց զարգացումը կանխելու համար: Երբ շների ախտը հասնում է նյարդաբանական մակարդակին՝ ամենալուրջը, այն հաճախ թողնում է հետևանքներ: Առավել տարածված են նոպաները, վերջույթների կաթվածահարությունը, խանգարված քայլքը և նյարդային տիկերը։ Շների ախտը կարելի է կանխարգելել V10 պատվաստանյութով, որը պարտադիր է շների համար կյանքի 42 օրից սկսած:

Շների լեպտոսպիրոզ. բուժման հետաձգումը կարող է հանգեցնել այնպիսի օրգանների թուլացման, ինչպիսիք են երիկամները և լյարդը

Շների լեպտոսպիրոզը առաջանում է շատ դիմացկուն բակտերիայից: Հիվանդության փոխանցումը շներին սովորաբար տեղի է ունենում շփման միջոցով:վարակված կենդանիների, օրինակ՝ առնետների մեզի հետ։ Շների լեպտոսպիրոզը ունի նախնական ախտանիշներ, որոնք բնորոշ են մի քանի հիվանդությունների՝ ջերմություն, փսխում և քաշի կորուստ: Քանի որ շների լեպտոսպիրոզը զարգանում է, ախտանիշներն ավելի կոնկրետ են դառնում՝ դեղնախտ, մաշկային վնասվածքներ, անորեքսիա և արյունոտ մեզ:

Շների լեպտոսպիրոզի բուժումը կա, բայց բուժումը պետք է արագ սկսել, քանի որ հետաձգումը կարող է հանգեցնել այնպիսի օրգանների, ինչպիսիք են լյարդը և երիկամները, վտանգել: Բացի այդ, քանի որ դա զոոնոզ է, դաստիարակը պետք է զգույշ լինի, որ այդ հիվանդությունը նույնպես չվարակվի: Գոյություն ունի շների լեպտոսպիրոզի դեմ պատվաստանյութ, որն այս դեպքում այն ​​հիվանդություններից է, որը պաշտպանում է V8-ը կամ V10-ը և պետք է կիրառվի կյանքի 42 օրից սկսած՝ ամենամյա խթանիչով։

Այնուամենայնիվ, պատվաստանյութը չի գործում բոլոր տեսակի բակտերիաների դեմ, որոնք առաջացնում են շների լեպտոսպիրոզ, ուստի շունը դեռ կարող է վարակվել վարակով: Շրջակա միջավայրը, որտեղ կենդանին ապրում է, շատ մաքուր պահելը, նրան ջրհեղեղի մեջ չմտնելը, զբոսանքից վերադառնալիս շան թաթերը մաքրելը և փողոցային կոշիկներով տուն չմտնելը պարզ միջոցներ են, որոնք կանխում են հիվանդությունը։

Պարվովիրուս. ախտանշանները ազդում են շների մարսողական համակարգի վրա և կարող են շատ լուրջ լինել

Պարվովիրուսը չափազանց վարակիչ վիրուսային հիվանդություն է, որը սովորաբար ազդում է չպատվաստված ձագերի վրա: Շների պարվովիրուս վիրուսը սովորաբար վարակվում է կենդանիների կղանքի հետ անմիջական շփումից:վարակված. Միկրոօրգանիզմը, մտնելով օրգանիզմ, հիմնականում ազդում է ոսկրածուծի և մարսողական համակարգի օրգանների վրա։ Հետևաբար, պարվովիրուսում ամենատարածված ախտանիշներն են մուգ և արյունոտ լուծը, փսխումը, ջերմությունը, ջրազրկումը, քաշի և ախորժակի կորուստը և ապատիան: Բացի այդ, պարվովիրուսով վարակվելիս ախտանշանները դրսևորվում են արագ և ագրեսիվ, ինչը կարող է կարճ ժամանակում կենդանուն հասցնել մահվան:

Պարվովիրուսը կարող է բուժվել, եթե բուժումը սկսվի հենց որ կենդանին ցույց տա առաջին ախտանիշները: Որպես կանոն, շների պարվովիրուս ունեցող շունը հոսպիտալացվում է և բուժվում օժանդակ դեղամիջոցներով և հեղուկ թերապիայի միջոցով: V8 և V10 պատվաստանյութերը, որոնց մասին մենք արդեն նշեցինք այստեղ, նույնպես կանխում են շների պարվովիրուսը: