ძაღლების ცოფი, ჭინჭრის ციება და ლეიშმანიოზი არის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი დაავადება, რომელიც შეიძლება გავლენა იქონიოს ძაღლებზე. გარდა ამისა, ისინი ასევე არიან ყველაზე სერიოზული. ნებისმიერი დაავადება შეშფოთების მიზეზია, მაგრამ როდესაც ლეკვი იკუმშება ყველაზე საშიშად მიჩნეულს, ეს კიდევ უფრო უარესია, რადგან ისინი გაცილებით დიდ საფრთხეს უქმნიან ცხოველის სიცოცხლეს. ყველა შინაური ცხოველის მშობელმა ზუსტად უნდა იცოდეს, რომელია ეს დაავადებები, რომლებიც გავლენას ახდენენ ძაღლის ჯანმრთელობაზე, რადგან მხოლოდ ამის შემდეგ იქნება მზად, რათა თავიდან აიცილონ და რაც შეიძლება მალე დაადგინონ, თუ მათი ძაღლი დაავადდება. თქვენს დასახმარებლად Patas da Casa -მა მოამზადა ინფოგრაფიკა ძაღლების ყველაზე სერიოზული დაავადებების შესახებ. შეამოწმეთ!

ძაღლების ცოფი: დაავადებას არ აქვს განკურნება და შეიძლება გავლენა იქონიოს ადამიანებზეც კი

ძაღლების ცოფი ითვლება ერთ-ერთ ყველაზე სერიოზულად დაავადებები, რომლებიც ძაღლს შეიძლება ჰქონდეს, რადგან, მიუხედავად იმისა, რომ პრაქტიკულად აღმოიფხვრება, ინფიცირების შემდეგ განკურნების შანსი არ არის და ცხოველი კვდება. ძაღლების ცოფის ვირუსი გადაეცემა ინფიცირებული ცხოველების (როგორიცაა ძაღლები და ღამურები) ნაკბენით ან დაბინძურებულ ობიექტებთან შეხებით. ძაღლების ცოფის სიმპტომებს შორის შეიძლება აღინიშნოს გადაჭარბებული ნერწყვდენა, ჰიპერთერმია, გადაჭარბებული ყეფა, ბევრი აჟიოტაჟი და აგრესიულობა. გარდა ამისა, ხშირია, როდესაც ძაღლს აქვს ისეთი დარღვევები, როგორიცაა საკუთარი პატრონის არ აღიარება.

ცოფი არის ზოონოზი და ეს სიმპტომები ძაღლებში ძალიან ჰგავსმათთან, რომლებიც გავლენას ახდენენ ადამიანებზე. მიუხედავად იმისა, რომ ეს ძალიან სერიოზული დაავადებაა, მისი პრევენცია შესაძლებელია ძაღლების ცოფის საწინააღმდეგო ვაქცინით, რომელიც ძალიან ეფექტურია მის პროფილაქტიკაში. ის სავალდებულოა და ლეკვებზე უნდა იქნას გამოყენებული 4 თვის ასაკში, ყოველწლიური ბუსტერით.

ლეიშმანიოზი: ინფიცირებულ ძაღლს აქვს დასუსტებული იმუნიტეტი

ძაღლის ლეიშმანიოზი არის დაავადება, რომელიც გამოწვეულია პროტოზოული პარაზიტით, რომელიც გადადის მდედრი ინფიცირებული ბუზის ნაკბენით. ლეიშმანიოზი ასევე არის ზოონოზი, რომელიც თავს ესხმის დამცავ უჯრედებს და ასუსტებს იმუნურ სისტემას. ძაღლების ლეიშმანიოზის სიმპტომებია ცხელება, სისუსტე, კანის დაზიანება, თმის ცვენა, მადის დაკარგვა და ფრჩხილების არანორმალური ზრდა. ლეიშმანიოზი ხელს უწყობს სხვა დაავადებების გაჩენას, რადგან შინაური ცხოველის იმუნიტეტი ძალიან სუსტია.

ძაღლების ცოფის მსგავსად, ლეიშმანიოზსაც არ აქვს განკურნება. მაშ რამდენ ხანს ცოცხლობს ლეიშმანიოზით დაავადებული ძაღლი? ეს დამოკიდებულია თქვენს ზრუნვაზე. მიუხედავად იმისა, რომ არ არსებობს განკურნება, არსებობს მკურნალობა, რომელიც უნდა ჩატარდეს მთელი ცხოვრების განმავლობაში, რათა გააკონტროლოთ სიმპტომები და თავიდან აიცილოთ შინაური ცხოველი დაავადების გადაცემისგან. ლეიშმანიოზით დაავადებული ძაღლის სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ვეტერინართან ხშირ ვიზიტზე და სწორ მკურნალობაზე. ლეიშმანიოზის თავიდან აცილება შესაძლებელია ვაქცინით, ბუზის საწინააღმდეგო დამცავი ეკრანებით და ლეიშმანიოზის საყელოთი.

ჭინჭრის ციება: დაავადებას აქვს სამი განსხვავებული სტადია, რომლებიც პროგრესირებს გაუარესებასთან ერთად

ჭინჭრის ციება არის ვირუსული დაავადება, რომელიც გადაეცემა ძაღლებს სეკრეციასთან, განავალთან, შარდთან და დაბინძურებული ცხოველების საგნებთან კონტაქტით. ძაღლის დისტემპა შეიძლება დაიყოს სამ ეტაპად: რესპირატორული, კუჭ-ნაწლავის და ნევროლოგიური, ეს უკანასკნელი ყველაზე სერიოზულია. დაავადების სტადიიდან გამომდინარე, სიმპტომები განსხვავდება. შეიძლება აღინიშნოს: ცხელება, სუნთქვის გაძნელება, ცხვირიდან გამონადენი, ფაღარათი, ღებინება, წონის დაკლება, კრუნჩხვები, დამბლა უკანა ან წინა კიდურებში და პარეზი.

ძალიან ხშირია არავაქცინირებულ ლეკვებში, სისხლნაჟღენთი მათ თმას გლუვს ტოვებს, იწვევს კონიუნქტივიტს და დეჰიდრატაციას. მაგრამ ბოლოს და ბოლოს, შეუძლია თუ არა დისტემპერს განკურნება? პასუხი არის არა. თუმცა, მიუხედავად იმისა, რომ არ შეიძლება ითქვას, რომ დისტემპა განკურნებადია, არსებობს დამხმარე მკურნალობა სიმპტომების გასაკონტროლებლად და მათი განვითარების თავიდან ასაცილებლად. როდესაც ძაღლის დისტემპა აღწევს ნევროლოგიურ დონეს - ყველაზე სერიოზულს - ის ხშირად ტოვებს შედეგებს. ყველაზე ხშირია კრუნჩხვები, კიდურების დამბლა, უწესრიგო სიარული და ნერვული ტიკები. ძაღლის სურდოს პრევენცია შესაძლებელია V10 ვაქცინით, ლეკვებისთვის სავალდებულო სიცოცხლის 42 დღიდან.

ძაღლების ლეპტოსპიროზი: მკურნალობის შეფერხებამ შეიძლება გამოიწვიოს ისეთი ორგანოების შესუსტება, როგორიცაა თირკმელები და ღვიძლი

ძაღლების ლეპტოსპიროზი გამოწვეულია ძალიან მდგრადი ბაქტერიით. ძაღლებზე დაავადების გადაცემა ჩვეულებრივ ხდება კონტაქტის გზით.ინფიცირებული ცხოველების შარდთან ერთად, როგორიცაა ვირთხები. ძაღლის ლეპტოსპიროზს აქვს საწყისი სიმპტომები, რომლებიც საერთოა რამდენიმე დაავადებისთვის: ცხელება, ღებინება და წონის დაკლება. ძაღლების ლეპტოსპიროზის პროგრესირებასთან ერთად სიმპტომები უფრო სპეციფიკური ხდება: სიყვითლე, კანის დაზიანებები, ანორექსია და სისხლიანი შარდი.

ძაღლების ლეპტოსპიროზის განკურნება არსებობს, მაგრამ მკურნალობა სწრაფად უნდა დაიწყოს, რადგან დაგვიანებით შეიძლება დასრულდეს ისეთი ორგანოების, როგორიცაა ღვიძლი და თირკმელები. ასევე, რადგან ეს ზოონოზია, დამრიგებელი ფრთხილად უნდა იყოს, რომ ეს დაავადებაც არ დაინფიცირდეს. არსებობს ძაღლების ლეპტოსპიროზის ვაქცინა, რომელიც ამ შემთხვევაში არის ერთ-ერთი დაავადება, რომელსაც V8 ან V10 იცავს და უნდა იქნას გამოყენებული სიცოცხლის 42 დღიდან ყოველწლიური ბუსტერით.

თუმცა, ვაქცინა არ მოქმედებს ყველა სახის ბაქტერიაზე, რომლებიც იწვევენ ძაღლის ლეპტოსპიროზს, ამიტომ ძაღლს შეუძლია ინფექცია მაინც დაინფიცირდეს. გარემოს დაცვა, სადაც ცხოველი ცხოვრობს ძალიან სისუფთავე, წყალდიდობის წყლებში ჩასვლის თავიდან აცილება, ძაღლის თათების გაწმენდა, როცა ის სასეირნოდან დაბრუნდება და სახლში ქუჩის ფეხსაცმლით არ შესვლა არის დაავადების თავიდან აცილება.

პარვოვირუსი: სიმპტომები გავლენას ახდენს ძაღლის საჭმლის მომნელებელ სისტემაზე და შეიძლება იყოს ძალიან სერიოზული

პარვოვირუსი უკიდურესად გადამდები ვირუსული დაავადებაა, რომელიც ჩვეულებრივ აზიანებს არავაქცინირებულ ლეკვებს. ძაღლის პარვოვირუსის ვირუსი ჩვეულებრივ აბინძურებს ცხოველების განავალთან პირდაპირი კონტაქტის შედეგად.ინფიცირებული. ორგანიზმში მოხვედრისას მიკროორგანიზმი ძირითადად აზიანებს ძვლის ტვინს და საჭმლის მომნელებელი სისტემის ორგანოებს. ამიტომ პარვოვირუსის დროს ყველაზე გავრცელებული სიმპტომებია მუქი და სისხლიანი დიარეა, ღებინება, ცხელება, გაუწყლოება, წონის და მადის დაქვეითება და აპათია. გარდა ამისა, პარვოვირუსით ინფიცირებისას სიმპტომები ვლინდება სწრაფად და აგრესიულად, რამაც შეიძლება ცხოველი მოკლე დროში სიკვდილამდე მიიყვანოს.

პარვოვირუსის განკურნება შესაძლებელია, თუ მკურნალობა დაიწყება როგორც კი ცხოველი გამოავლენს პირველ სიმპტომებს. როგორც წესი, ძაღლი ძაღლის პარვოვირუსით არის ჰოსპიტალიზირებული და მკურნალობს დამხმარე მედიკამენტებითა და სითხის თერაპიით. V8 და V10 ვაქცინა, რომელიც აქ უკვე აღვნიშნეთ, ასევე ხელს უშლის ძაღლის პარვოვირუსს.