मांजरींमधील हायपोकॅलेमिया हा एक आजार आहे जो फारसा ज्ञात नाही, परंतु कमी पोटॅशियम वैशिष्ट्यामुळे तो धोकादायक आहे, हे खनिज मांजरींच्या शरीरातील बहुतेक पेशींमध्ये असते - आणि मानवांमध्ये देखील. पोटॅशियमचा सर्वात मोठा स्त्रोत अन्नाद्वारे येतो, तथापि, या विकारामागे अनेक कारणे आहेत, जी काही जातींच्या बाबतीत अनुवांशिक देखील असू शकतात. हायपोक्लेमिया देखील अनेक लक्षणांना प्रोत्साहन देते ज्यांची जाणीव असणे महत्वाचे आहे. पुढील लेख मांजरींमधील कमी पोटॅशियमशी संबंधित सर्व गोष्टींचा तपशील आणि हायपोकॅलेमियाची अधिक माहिती देण्यासाठी तुकडे करतो.

मांजरींमधील हायपोकॅलेमिया हा रक्तातील कमी पोटॅशियमचा विकार आहे

समजून घेण्यासाठी हायपोक्लेमिया म्हणजे काय, पोटॅशियम म्हणजे काय आणि ते शरीराच्या पेशींमध्ये कसे कार्य करते हे समजून घेणे प्रथम महत्त्वाचे आहे. हे खनिज अनेक अवयवांमध्ये असते आणि तुम्हाला एक कल्पना देण्यासाठी, त्याची 70% एकाग्रता स्नायूंच्या ऊतींमध्ये असते. मज्जासंस्था देखील पोटॅशियम (इतर एजंट्समध्ये), तसेच हृदय व रक्तवाहिन्यासंबंधी प्रणालीपासून बनलेली असते, जिथे ती सामान्य हृदयाचे ठोके राखण्यासाठी जबाबदार असलेल्यांपैकी एक आहे. याव्यतिरिक्त, पोटॅशियम मांजरीच्या हाडांवर परिणाम करणार्‍या रोगांविरूद्ध देखील मदत करते आणि स्नायूंच्या समस्यांना प्रतिबंधित करते.

सामान्यत:, पोटॅशियम इतर घटकांशी संबंधित आहे आणि उदाहरणार्थ, इन्सुलिनच्या पातळीमुळे प्रभावित होऊ शकते. म्हणजेच, चे संतुलन राखणे फार महत्वाचे आहेमांजरीच्या जीवाचे योग्य कार्य राखण्यासाठी पेशींमध्ये या खनिजाचे प्रमाण. त्यामुळे जेव्हा पोटॅशियमची पातळी कमी असते, ज्याला हायपोक्लेमिया म्हणतात, तेव्हा सर्व आरोग्य धोक्यात येते.

पोटॅशियमच्या कमतरतेची मुख्य कारणे लघवीशी जोडलेली असतात

याची अनेक कारणे आहेत. पॅथॉलॉजी आणि बहुतेक लघवीशी जोडलेले असतात, कारण पोटॅशियम सामान्यतः त्यातून नष्ट होते, परंतु अल्डोस्टेरॉन नावाचे हार्मोन ते परत ठेवते. त्यात कोणताही बदल, जसे की अल्डोस्टेरोनिझम (अत्याधिक संप्रेरक निर्मिती), या विकाराला चालना देते. पोटॅशियम पुन्हा भरण्याचा दुसरा मार्ग म्हणजे आहार. तर, एनोरेक्सिया असलेल्या मांजरीला हायपोक्लेमिया देखील होऊ शकतो, कारण पोटॅशियमसह अनेक पोषक तत्वांची कमतरता असते.

हे फेलाइन हायपरथायरॉईडीझम, कॉन सिंड्रोम (प्राथमिक हायपरल्डोस्टेरोनिझम) आणि मूत्रपिंड निकामी होण्याच्या काळात देखील दिसून येते. मूत्रात पोटॅशियमचे मोठ्या प्रमाणात नुकसान देखील होते. असा अंदाजही लावला जातो की किडनीचा आजार असलेल्या किमान २०% आणि ३०% मांजरींना हायपोक्लेमियाचा काही भाग आहे. तीव्र किंवा वारंवार उलट्या होणे किंवा जुलाब असलेली मांजर ही इतर कारणे आहेत.

कमी पोटॅशियम असलेल्या मांजरींना भूक न लागणे आणि इतर लक्षणांचा त्रास होतो

हायपोकॅलेमियामध्ये, कार्यप्रणालीतील व्याधीनुसार लक्षणे बदलतात. शरीराच्या ही हायपोक्लेमियाची काही क्लासिक लक्षणे आहेत:

• भूक न लागणे
• अक्षमताउठणे
• स्नायू कमजोर होणे
• पॅरालिसिस
• स्नायू दुखणे
• आळशीपणा (उदासीनता)
• अॅरिथमिया
• श्वास घेण्यास त्रास
• मानसिक गोंधळ
• मांजरीच्या वर्तुळात चालणे
• आक्षेप
• डोके सामान्यपणे धरण्यात अडचण (मान वेंट्रोफ्लेक्शन)
• मांजरीच्या पिल्लांमध्ये, विकासास विलंब होतो

हायपोकॅलेमिया (किंवा हायपोक्लेमिया) च्या निदानामध्ये अनेक चाचण्यांचा समावेश होतो

हायपोकॅलेमियाचे निदान करणे सोपे आहे आणि मांजरींमध्ये रक्त तपासणी करणे आवश्यक आहे (क्लॉट तयार होण्याच्या प्रक्रियेदरम्यान प्लेटलेट्स पोटॅशियम सोडतात) आणि विशेषतः मूत्र. कोणत्याही लक्षणांचा सामना करताना, व्यावसायिक सहसा या चाचण्यांसाठी विचारतात. हायपोक्लेमियाची पुष्टी केल्यानंतर, हाडे आणि स्नायूंच्या प्रभावाचे विश्लेषण करण्यासाठी अल्ट्रासाऊंड आणि क्ष-किरण तपासणीची विनंती केली जाते.

बर्मीज मांजर ही वंशानुगत हायपोकॅलेमिया होण्याची शक्यता असलेल्या जातींपैकी एक आहे

बर्मीज मांजर आणि इतर जाती थाई, हिमालयीन आणि सियामीज सारख्या जवळपासच्या जाती या रोगास बळी पडतात. याबद्दल अद्याप कोणतेही अचूक स्पष्टीकरण नाही, परंतु हे निश्चित आहे की ते आनुवंशिक मार्गाने वारशाने मिळते (साधे ऑटोसोमल रेक्सेसिव्ह). तथापि, त्यांच्यासाठी नियतकालिक हायपोक्लेमिया विकसित होणे अधिक सामान्य आहे, म्हणजेच आयुष्यभर अनेक भागांसह मधूनमधून. बर्मीपासून दूर असलेल्या इतर मांजरींच्या जातींमध्येही हायपोक्लेमिया होऊ शकतो. ते आहेत:

• बर्मिला मांजर
• मांजरसिंगापूर
• टोंकीनीज
• बॉम्बे
• स्फिंक्स
• डेव्हॉन रेक्स

हा मांजरीचा आनुवंशिक आजार असल्याने, लक्षणे दिसतात पिल्लाच्या आयुष्याचा दुसरा ते सहावा महिना. सामान्यतः, चिन्हे मध्यम ते गंभीर पर्यंत असतात आणि सर्वात मोठा संकेत म्हणजे उशीरा विकास, तसेच पिल्लांना चालण्यात अडचणी आणि स्नायू कमकुवत असतात.

कमी पोटॅशियमचा मांजराच्या शरीरावर घातक परिणाम होतो

भूक न लागणे आधीच धोकादायक आहे आणि जेव्हा कारण एनोरेक्सिया आहे, तेव्हा अंतर्निहित रोग आणखी वाईट होऊ शकतो. स्नायूंच्या कमकुवतपणाचा थेट परिणाम प्राण्यांच्या आरोग्यावर आणि जीवनाच्या गुणवत्तेवर होतो, ज्यामुळे मांजरीमध्ये उदासीनता येते आणि जेव्हा अंतर्निहित रोग मुत्र मांजर असतो, तेव्हा मूत्रपिंडाच्या कार्यावर अधिक परिणाम होतो. दुर्दैवाने, जेव्हा पिल्लांचे लवकर निदान आणि उपचार होत नाहीत, तेव्हा श्वासोच्छवासाच्या अर्धांगवायूच्या शक्यतेमुळे त्यांचे आयुर्मान कमी होण्याची प्रवृत्ती असते. कमी पोटॅशियम मारून टाकू शकते.

मांजरींमधील हायपोकॅलेमियावर पोटॅशियम सप्लिमेंटेशनद्वारे उपचार केले जातात

प्रथम, उपचार हा समस्येचे मूळ शोधतो आणि हायपोक्लेमिया कशामुळे सुरू झाला त्यानुसार कार्य करतो, तसेच तोंडी पोटॅशियम (जेव्हा सौम्य) ) आणि अधिक गंभीर प्रकरणांमध्ये ही पुरवणी अंतःशिरा (पॅरेंटरल किंवा एन्टरल) असते, हॉस्पिटलमधून डिस्चार्ज झाल्यानंतर तोंडावाटे बदलली जाते. उपचार हा सहसा दीर्घकालीन असतो.

पॉलिमॅथीच्या उपचारातहायपोक्लेमिया, समान विकार, परंतु वाढीव किंवा मर्यादित पोटॅशियम मूत्रात सोडल्यास, संकटे आणि नवीन भाग टाळण्यासाठी पूरक आहार सतत असणे आवश्यक आहे. सुधारणा झाल्यानंतर, उपचार बंद केले जाण्याची शक्यता आहे, परंतु रोग नियंत्रित करण्यासाठी रक्त आणि लघवीच्या चाचण्या वेळोवेळी केल्या जातात.

चांगला आहार फेलाइन हायपोक्लेमिया टाळण्यास मदत करतो

हे आवश्यक आहे की प्रत्येक हायपोकॅलेमियासह कोणताही रोग टाळण्यासाठी, मांजरी प्रीमियम मांजरीच्या आहारासह आणि त्याच्या आयुष्याच्या अवस्थेनुसार (पिल्लू, प्रौढ, ज्येष्ठ आणि न्यूटर्ड) आहाराचे पालन करते, प्राधान्यतः पोषणतज्ञ पशुवैद्यकाने सूचित केले आहे. पूर्वस्थिती असलेल्या जातींमध्ये, रोगासह केराचे पुनरुत्पादन टाळण्यासाठी अनुवांशिक अभ्यास केला जातो. गंभीर जुलाब आणि मांजरीच्या उलट्या, अंतर्निहित रोगांवर उपचार करण्याव्यतिरिक्त, प्रतिबंधाचे इतर प्रकार आहेत.