Η υποκαλιαιμία στις γάτες είναι μια ελάχιστα γνωστή ασθένεια, αλλά είναι επικίνδυνη λόγω του χαμηλού χαρακτήρα του καλίου, ενός ανόργανου συστατικού που υπάρχει σε ένα μεγάλο μέρος των κυττάρων του σώματος των αιλουροειδών - αλλά και των ανθρώπων. Η μεγαλύτερη πηγή καλίου προέρχεται από την τροφή, ωστόσο, υπάρχουν διάφορες αιτίες πίσω από αυτή τη διαταραχή, η οποία μπορεί να είναι ακόμη και γενετική στην περίπτωση ορισμένων φυλών. Η υποκαλιαιμία προάγει επίσης μια χαμηλή περιεκτικότητα σε κάλιο.Το ακόλουθο άρθρο εκτυλίσσεται σχετικά με όλα όσα σχετίζονται με το χαμηλό κάλιο στις γάτες, για να μάθετε περισσότερες λεπτομέρειες και να κατανοήσετε καλύτερα την υποκαλιαιμία.

Η υποκαλιαιμία στις γάτες είναι μια διαταραχή χαμηλού καλίου στο αίμα.

Για να καταλάβουμε τι είναι η υποκαλιαιμία, είναι πρώτα σημαντικό να κατανοήσουμε τι είναι το κάλιο και πώς δρα στα κύτταρα του σώματος. Το μέταλλο αυτό υπάρχει σε πολλά όργανα και, για να σας δώσουμε μια ιδέα, το 70% της συγκέντρωσής του βρίσκεται στον μυϊκό ιστό. Το νευρικό σύστημα αποτελείται επίσης από κάλιο (μεταξύ άλλων παραγόντων), καθώς και το καρδιαγγειακό σύστημα, όπου είναι ένα από αυτά που είναι υπεύθυνα για τηνΕπιπλέον, το κάλιο βοηθά επίσης κατά των ασθενειών που επηρεάζουν τα οστά της γάτας και προλαμβάνει τα μυϊκά προβλήματα.

Γενικά, το κάλιο σχετίζεται με άλλους παράγοντες και μπορεί να επηρεαστεί, για παράδειγμα, από το επίπεδο της ινσουλίνης. Με άλλα λόγια, είναι πολύ σημαντικό να διατηρείται η ισορροπία της ποσότητας αυτού του μετάλλου στα κύτταρα για τη διατήρηση της σωστής λειτουργίας του οργανισμού των αιλουροειδών. Επομένως, όταν υπάρχουν χαμηλά επίπεδα καλίου, που ονομάζεται υποκαλιαιμία, κινδυνεύει όλη η υγεία.

Οι μεγαλύτερες αιτίες ανεπάρκειας καλίου συνδέονται με τα ούρα

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτή την παθολογία και οι περισσότεροι συνδέονται με τα ούρα, καθώς το κάλιο κανονικά χάνεται μέσω αυτών, αλλά μια ορμόνη που ονομάζεται αλδοστερόνη το αναπληρώνει. Οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτήν, όπως ο αλδοστερονισμός (υπερβολική παραγωγή της ορμόνης), πυροδοτεί αυτή τη διαταραχή. Ένας άλλος τρόπος αναπλήρωσης του καλίου είναι μέσω της διατροφής. Έτσι, μια γάτα με ανορεξία, μπορεί επίσης να έχει υποκαλιαιμία, επειδήυπάρχει ανεπάρκεια πολλών θρεπτικών συστατικών, συμπεριλαμβανομένου του καλίου.

Παρουσιάζεται επίσης σε περιπτώσεις υπερθυρεοειδισμού των αιλουροειδών, στο σύνδρομο Conn (πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός) και κατά τη διάρκεια της νεφρικής ανεπάρκειας, η οποία οδηγεί επίσης σε μεγάλη απώλεια καλίου στα ούρα. Εικάζεται μάλιστα ότι τουλάχιστον το 20% και 30% των γατών με νεφρική νόσο υποφέρουν από κάποιο επεισόδιο υποκαλιαιμίας. Σοβαροί ή επαναλαμβανόμενοι έμετοι ή γάτες με διάρροια είναι άλλοι λόγοι.

Γάτα με χαμηλό κάλιο υποφέρει από κακή όρεξη και άλλα συμπτώματα

Στην υποκαλιαιμία, τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με το βαθμό της διαταραχής στη λειτουργία του οργανισμού. Αυτά είναι μερικά από τα κλασικά συμπτώματα της υποκαλιαιμίας:

• Έλλειψη όρεξης
• Αδυναμία να σταθεί όρθιος
• Μυϊκή αδυναμία
• Παράλυση
• Μυϊκός πόνος
• Λήθαργος (απάθεια)
• Αρρυθμίες
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Διανοητική σύγχυση
• Γάτα που περπατάει σε κύκλους
• Επιληπτικές κρίσεις
• Δυσκολίες στη φυσιολογική στήριξη του κεφαλιού (κοιλιακή κάμψη του αυχένα)
• Στα κουτάβια, υπάρχει αναπτυξιακή καθυστέρηση

Η διάγνωση της υποκαλιαιμίας (ή υποποτασαιμίας) περιλαμβάνει διάφορες εξετάσεις

Η υποκαλιαιμία διαγιγνώσκεται εύκολα και είναι απαραίτητο να γίνονται εξετάσεις αίματος στις γάτες (καθώς τα αιμοπετάλια απελευθερώνουν κάλιο κατά τη διαδικασία σχηματισμού θρόμβων) και κυρίως εξετάσεις ούρων. Εν όψει τυχόν συμπτωμάτων, οι επαγγελματίες συνήθως διατάσσουν αυτές τις εξετάσεις. Μετά την επιβεβαίωση της υποκαλιαιμίας, διατάσσονται εξετάσεις υπερήχων και ακτινογραφίες για την ανάλυση των οστών και των μυών.

Η γάτα Βιρμανίας είναι μία από τις φυλές που είναι επιρρεπείς στην κληρονομική υποκαλιαιμία

Η γάτα Βιρμανίας και άλλες στενά συγγενείς φυλές, όπως η Ταϊλανδέζικη, η γάτα Ιμαλαΐων και η Σιαμέζικη, είναι κάποιες επιρρεπείς σε αυτή την ασθένεια. Δεν υπάρχει ακόμη ακριβής εξήγηση γι' αυτό, αλλά είναι βέβαιο ότι κληρονομείται με κληρονομικό τρόπο (απλή αυτοσωμική υπολειπόμενη). Ωστόσο, είναι πιο συνηθισμένο να αναπτύσσουν περιοδική υποκαλιαιμία, δηλαδή διαλείπουσα με αρκετά επεισόδια κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Άλλες φυλές γατώναπομακρυσμένες από τη Βιρμανία μπορεί επίσης να έχουν υποκαλιαιμία, αυτές είναι:

• Burmilla Cat
• Σιγκαπούρη γάτα
• Tonkinese
• Βομβάη
• Sphynx
• Devon Rex

Επειδή πρόκειται για κληρονομική ασθένεια της γάτας, τα συμπτώματα εμφανίζονται από τον δεύτερο έως τον έκτο μήνα της ζωής του γατιού. Γενικά, τα συμπτώματα εναλλάσσονται μεταξύ μέτριας και σοβαρής μορφής και η κύρια ένδειξη είναι η καθυστερημένη ανάπτυξη καθώς και γατάκια με δυσκολίες στο περπάτημα και μυϊκή αδυναμία.

Το χαμηλό κάλιο έχει επικίνδυνες επιπτώσεις στον οργανισμό των αιλουροειδών

Η έλλειψη όρεξης είναι ήδη επικίνδυνη από μόνη της και όταν η αιτία είναι η ανορεξία, η υποκείμενη ασθένεια μπορεί να επιδεινωθεί. Η μυϊκή αδυναμία επηρεάζει άμεσα την ευεξία και την ποιότητα ζωής του ζώου, οδηγώντας ακόμη και σε κατάθλιψη τη γάτα και όταν η υποκείμενη ασθένεια είναι νεφρική γάτα, η λειτουργία των νεφρών επηρεάζεται περαιτέρω. Δυστυχώς, όταν δεν υπάρχει έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία στην περίπτωση τηςνεοσσοί, τείνουν να έχουν μικρότερο προσδόκιμο ζωής λόγω της πιθανότητας αναπνευστικής παράλυσης. Το χαμηλό κάλιο μπορεί να σκοτώσει.

Η υποκαλιαιμία στις γάτες αντιμετωπίζεται με συμπλήρωμα καλίου

Αρχικά, η θεραπεία αναζητά τη ρίζα του προβλήματος και δρα ανάλογα με το τι προκάλεσε την υποκαλιαιμία, προστίθεται σε συμπλήρωμα καλίου από το στόμα (όταν είναι ήπιο) και σε πιο σοβαρές περιπτώσεις το συμπλήρωμα αυτό είναι ενδοφλέβιο (παρεντερικό ή εντερικό), το οποίο ανταλλάσσεται με από του στόματος μετά την έξοδο από το νοσοκομείο. Η θεραπεία είναι συνήθως μακροχρόνια.

Στη θεραπεία της υποκαλιαιμικής πολυπάθειας, της ίδιας διαταραχής, αλλά με αύξηση ή περιορισμό του καλίου που απελευθερώνεται στα ούρα, η συμπληρωματική αγωγή πρέπει να είναι συνεχής για την αποφυγή κρίσεων και νέων επεισοδίων. Μετά από μια βελτίωση, είναι δυνατόν να διακοπεί η αγωγή, αλλά οι εξετάσεις αίματος και ούρων είναι περιοδικές για τον έλεγχο της νόσου.

Μια καλή διατροφή βοηθά στην πρόληψη της υποκαλιαιμίας των αιλουροειδών

Είναι απαραίτητο κάθε αιλουροειδές να ακολουθεί δίαιτα με premium γατοτροφές και ανάλογα με το στάδιο της ζωής του (γατάκι, ενήλικο, ηλικιωμένο και στειρωμένο), κατά προτίμηση υποδειγμένη από κτηνίατρο-διατροφολόγο, για την αποφυγή οποιασδήποτε ασθένειας, συμπεριλαμβανομένης της υποκαλιαιμίας. Σε προδιατεθειμένες φυλές, πραγματοποιείται γενετική μελέτη για την αποφυγή αναπαραγωγής γέννας με την ασθένεια. Έλεγχος περιπτώσεων σοβαρής διάρροιας και oγάτα εμετό, εκτός από τη θεραπεία των βάσεων της νόσου, είναι και άλλες μορφές πρόληψης.