Помеѓу различните невролошки болести кои можат да ги погодат кучињата, една од најзагрижувачките е кучешкиот вестибуларен синдром. Болеста, која е поделена во две категории, влијае на вестибуларниот систем на животното, кој е од суштинско значење за одржување на рамнотежата и просторната ориентација на вашиот пријател. Затоа, важно е да знаете како да ги препознаете симптомите на оваа патологија, главните причини и како да се третираат. За да разбереме малку повеќе за вестибуларниот синдром кај кучињата, го интервјуиравме ветеринарниот невролог Магда Медеирос и професорот по физиологија на Федералниот рурален универзитет во Рио де Жанеиро (UFRRJ). Погледнете што објасни таа за болеста подолу!

Што е кучешки вестибуларен синдром?

Magda Medeiros: Вестибуларната болест кај кучињата е збир на клинички знаци произведени од повреда на вестибуларниот апарат, вестибулокохлеарниот нерв или вестибуларните јадра и нивните врски, кои се структури одговорни за движење на телото и одржување на рамнотежата на животното. Во оваа смисла, болеста може да се класифицира на три начини: централен вестибуларен синдром, периферен вестибуларен синдром или кучешки идиопатски вестибуларен синдром. Во првиот, потеклото на болеста е во централниот нервен систем, каде што се наоѓаат вестибуларните јадра и нивните врски со различни региони на мозокот. Во втората, болеста започнува во периферниот нервен систем, односно вовестибуларниот нерв или во внатрешното уво на животното. Веќе во третото, не е можно да се идентификува причината за болеста и симптомите се развиваат брзо.

Како се развива вестибуларната болест кај кучињата?

ММ: Синдромот кучешки вестибуларно нарушување може да биде предизвикано од низа причини кои варираат во зависност од потеклото на болеста. Кога станува збор за периферниот вестибуларен синдром, на пример, отитис, траума на внатрешното уво, хипотироидизам, тумор на уво или вестибуларен нерв се најчестите причини. Од друга страна, причините за централниот вестибуларен синдром може да се поврзат со васкуларни несреќи, воспалителни и инфективни процеси, трауматски повреди на мозокот и дефицит на тиамин. Во случај на кучешки идиопатски вестибуларен синдром, состојбата нема дефинирана причина и обично е почеста кај постарите кучиња.

Кои се главните симптоми на кучешки вестибуларен синдром?

MM : Најчестите клинички знаци на вестибуларен синдром кај кучињата се:

- навалување на главата;

- недостаток на моторна координација;

- губење на рамнотежа; 1>

- Страбизам;

- Нистагмус (неволно движење на очите што може да го натера окото да се движи брзо од страна на страна, вертикално или хоризонтално или во кругови;

- Ненадејни паѓања ;

- Тркалање и кружење.

Симптомите често се јавуваат различно во зависност од причинатана болеста. Кучешкиот вестибуларен синдром предизвикан од отитис, на пример, прикажува слики на навалување на главата, што може или не може да напредува до некоординираност и паѓање на животното. Кај кучешкиот идиопатски вестибуларен синдром, симптомите се често исти, но поакутни. Во случај на вестибуларна болест кај кучињата предизвикана од хипотироидизам, кучето има тенденција да ги покажува знаците бавно и прогресивно, според еволуцијата на болеста.

Како дали е дијагностициран кучешки вестибуларен синдром?

MM: Дијагнозата на кучешки вестибуларен синдром се поставува со евалуација на историјата на животното. Во овој случај се испитува можноста за траума, нивото на симптомите, присуството на други клинички знаци, возраста на животното и употребата на лекови. Физички прегледи се прават за да се исклучат други проблеми, како што се висок крвен притисок и болка, отоскопија (преглед на уво) и невролошки преглед. Некои дополнителни испити, како што е снимањето на тимпаничниот звук и мозокот, исто така може да придонесат за правилна дијагноза на состојбата. Покрај тоа, професионалецот може да бара и комплетна крвна слика на животното. Во случај на сомневање за тумор, рендген на граден кош и ултрасонографија на абдоменот исто така се неопходни.

Качешки вестибуларен синдром: како да се третира?

ММ: Третманот на кучешки вестибуларен синдром зависи од потеклото наболеста, па дури и здравствената состојба на животното. Ако причината е отитис, третманот се заснова на употреба на антибиотици и антиинфламаторни лекови. Во случаи на идиопатски вестибуларен синдром, употребата на антибиотици не е индицирана. Во овој случај, може да се препорачаат некои лекови кои се користат за лекување на лавиринтитис кај луѓето, но сè уште нема научни студии кои ја докажуваат нивната ефикасност. Затоа, важно е при секој знак на болеста туторот да се консултира со квалификуван ветеринар невролог. Во фазата на опоравување, доколку постојат симптоми или последици од болеста, физиотерапијата и акупунктурата можат да помогнат во закрепнувањето на животното.