ໃນບັນດາພະຍາດທາງປະສາດຕ່າງໆທີ່ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຫມາ, ຫນຶ່ງໃນຄວາມກັງວົນທີ່ສຸດແມ່ນໂຣກ vestibular canine. ພະຍາດດັ່ງກ່າວ, ເຊິ່ງແບ່ງອອກເປັນສອງປະເພດ, ມີຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບ vestibular ຂອງສັດ, ເຊິ່ງເປັນສິ່ງຈໍາເປັນສໍາລັບການຮັກສາຄວາມສົມດຸນຂອງຫມູ່ເພື່ອນຂອງທ່ານແລະການປະຖົມນິເທດທາງກວ້າງຂອງພື້ນທີ່. ດັ່ງນັ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຮູ້ວິທີການຮັບຮູ້ອາການຂອງ pathology ນີ້, ສາເຫດຕົ້ນຕໍແລະວິທີການປິ່ນປົວມັນ. ເພື່ອເຂົ້າໃຈເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບໂຣກ vestibular ໃນຫມາ, ພວກເຮົາໄດ້ສໍາພາດນັກຊ່ຽວຊານດ້ານ neurologist Magda Medeiros ແລະອາຈານຂອງ Physiology ທີ່ມະຫາວິທະຍາໄລ Federal Rural University of Rio de Janeiro (UFRRJ). ເບິ່ງສິ່ງທີ່ນາງໄດ້ອະທິບາຍກ່ຽວກັບພະຍາດຂ້າງລຸ່ມນີ້!

ໂຣກ vestibular canine ແມ່ນຫຍັງ?

Magda Medeiros: ພະຍາດ Vestibular ໃນຫມາແມ່ນຊຸດຂອງອາການທາງຄລີນິກທີ່ຜະລິດໂດຍການບາດເຈັບຕໍ່ ອຸປະກອນ vestibular, ເສັ້ນປະສາດ vestibulocochlear ຫຼື nuclei vestibular ແລະການເຊື່ອມຕໍ່ຂອງພວກມັນ, ເຊິ່ງເປັນໂຄງສ້າງທີ່ຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການເຄື່ອນໄຫວຂອງຮ່າງກາຍແລະການຮັກສາຄວາມສົມດຸນຂອງສັດ. ໃນຄວາມຫມາຍນີ້, ພະຍາດສາມາດແບ່ງອອກເປັນສາມວິທີ: ໂຣກ vestibular ກາງ, ໂຣກ vestibular peripheral ຫຼືໂຣກ vestibular canine idiopathic. ໃນຄັ້ງທໍາອິດ, ຕົ້ນກໍາເນີດຂອງພະຍາດແມ່ນຢູ່ໃນລະບົບປະສາດສູນກາງ, ບ່ອນທີ່ nuclei vestibular ແລະການເຊື່ອມຕໍ່ຂອງເຂົາເຈົ້າກັບພາກພື້ນສະຫມອງທີ່ແຕກຕ່າງກັນແມ່ນຕັ້ງຢູ່. ໃນຄັ້ງທີສອງ, ພະຍາດເລີ່ມຕົ້ນຢູ່ໃນລະບົບປະສາດ peripheral, ນັ້ນແມ່ນ, ໃນເສັ້ນປະສາດ vestibular ຫຼືຢູ່ໃນຫູພາຍໃນຂອງສັດ. ແລ້ວໃນທີສາມ, ມັນບໍ່ສາມາດລະບຸສາເຫດຂອງພະຍາດໄດ້ ແລະອາການຈະພັດທະນາຢ່າງວ່ອງໄວ.

ພະຍາດ vestibular ໃນຫມາພັດທະນາແນວໃດ?

MM: ໂຣກ canine vestibular disorder ສາ​ມາດ​ເກີດ​ມາ​ຈາກ​ຊຸດ​ຂອງ​ເຫດ​ຜົນ​ທີ່​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ​ຕາມ​ຕົ້ນ​ກໍາ​ເນີດ​ຂອງ​ພະ​ຍາດ​ໄດ້​. ເມື່ອເວົ້າເຖິງໂຣກ vestibular peripheral, ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, otitis, ການບາດເຈັບຂອງຫູພາຍໃນ, hypothyroidism, tumor ຫຼືເສັ້ນປະສາດ vestibular ແມ່ນສາເຫດທົ່ວໄປທີ່ສຸດ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ສາເຫດຂອງໂຣກ vestibular ສູນກາງອາດຈະພົວພັນກັບອຸປະຕິເຫດເສັ້ນເລືອດ, ຂະບວນການອັກເສບແລະການຕິດເຊື້ອ, ການບາດເຈັບຂອງສະຫມອງແລະການຂາດສານ thiamine. ໃນກໍລະນີຂອງໂຣກ canine idiopathic vestibular syndrome, ສະພາບດັ່ງກ່າວບໍ່ໄດ້ກໍານົດສາເຫດແລະມັກຈະພົບເລື້ອຍໃນຫມາທີ່ສູງອາຍຸ.

ອາການຕົ້ນຕໍຂອງໂຣກ canine vestibular ແມ່ນຫຍັງ?

MM : ອາການທາງຄລີນິກທີ່ພົບເຫັນຫຼາຍທີ່ສຸດຂອງໂຣກ vestibular ໃນຫມາແມ່ນ:

- ຫົວອຽງ;

- ການຂາດການປະສານງານຂອງມໍເຕີ;

- ການສູນເສຍການດຸ່ນດ່ຽງ;

- Strabismus;

- Nystagmus (ການເຄື່ອນໄຫວຂອງຕາແບບບໍ່ສະໝັກໃຈທີ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ຕາເຄື່ອນທີ່ໄວຈາກຂ້າງໜຶ່ງໄປຂ້າງໜຶ່ງ, ແນວຕັ້ງ ຫຼືແນວນອນ ຫຼື ເປັນວົງກົມ;

- ຕົກກະທັນຫັນ. ;

- ມ້ວນ ແລະ ໝູນວຽນ.

ອາການມັກຈະເກີດຂຶ້ນແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມສາເຫດ.ຂອງພະຍາດ. ໂຣກ vestibular canine ທີ່ເກີດຈາກ otitis, ສໍາລັບການຍົກຕົວຢ່າງ, ນໍາສະເຫນີຮູບພາບຂອງ tilt ຫົວ, ເຊິ່ງອາດຈະຫຼືອາດຈະບໍ່ກ້າວຫນ້າກັບການປະສານງານແລະການຕົກຂອງສັດ. ໃນໂຣກ vestibular idiopathic canine, ອາການແມ່ນມັກຈະຄືກັນ, ແຕ່ຮຸນແຮງກວ່າ. ໃນກໍລະນີຂອງພະຍາດ vestibular ໃນຫມາທີ່ເກີດຈາກ hypothyroidism, ຫມາມັກຈະສະແດງອາການຊ້າໆແລະກ້າວຫນ້າ, ອີງຕາມວິວັດທະນາຂອງພະຍາດ.

ແນວໃດ ໂຣກ vestibular ຂອງ canine ຖືກກວດພົບບໍ?

MM: ການວິນິດໄສຂອງໂຣກ vestibular canine ແມ່ນເຮັດໂດຍການປະເມີນປະຫວັດຂອງສັດ. ໃນກໍລະນີນີ້, ຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການບາດເຈັບ, ລະດັບຂອງອາການ, ການປະກົດຕົວຂອງອາການທາງດ້ານຄລີນິກອື່ນໆ, ອາຍຸຂອງສັດແລະການໃຊ້ຢາແມ່ນຖືກກວດສອບ. ການກວດຮ່າງກາຍແມ່ນເຮັດເພື່ອລົບລ້າງບັນຫາອື່ນໆ, ເຊັ່ນ: ຄວາມດັນເລືອດສູງແລະຄວາມເຈັບປວດ, ການກວດ otoscopy (ການກວດຫູ), ແລະການກວດລະບົບປະສາດ. ບາງການກວດເພີ່ມເຕີມ, ເຊັ່ນ: ການຖ່າຍຮູບສຽງ tympanic ແລະສະຫມອງ, ຍັງສາມາດປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການວິນິດໄສທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງສະພາບ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານອາດຈະຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການນັບເລືອດຂອງສັດຢ່າງສົມບູນ. ໃນກໍລະນີທີ່ສົງໃສວ່າເນື້ອງອກ, X-ray ຫນ້າເອິກແລະ ultrasound ທ້ອງແມ່ນມີຄວາມຈໍາເປັນ.

ໂຣກ Canine vestibular: ວິທີການປິ່ນປົວມັນ?

MM: ການປິ່ນປົວໂຣກ Canine vestibular ແມ່ນຂຶ້ນກັບຕົ້ນກໍາເນີດຂອງພະຍາດແລະແມ້ກະທັ້ງສະພາບສຸຂະພາບຂອງສັດ. ຖ້າສາເຫດແມ່ນ otitis, ການປິ່ນປົວແມ່ນອີງໃສ່ການໃຊ້ຢາຕ້ານເຊື້ອແລະຢາຕ້ານການອັກເສບ. ໃນກໍລະນີຂອງໂຣກ vestibular idiopathic, ການໃຊ້ຢາຕ້ານເຊື້ອບໍ່ໄດ້ຖືກຊີ້ບອກ. ໃນກໍລະນີນີ້, ຢາບາງຊະນິດທີ່ໃຊ້ໃນການປິ່ນປົວໂຣກ labyrinthitis ໃນມະນຸດອາດຈະຖືກແນະນໍາ, ແຕ່ຍັງບໍ່ທັນມີການສຶກສາວິທະຍາສາດທີ່ພິສູດປະສິດທິຜົນຂອງມັນ. ດັ່ງນັ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ອາການຂອງພະຍາດໃດ ໜຶ່ງ, ຄູສອນຈະປຶກສາກັບສັດຕະວະແພດ neurologist ທີ່ມີຄຸນວຸດທິ. ໃນໄລຍະການຟື້ນຕົວ, ຖ້າມີອາການຄົງທີ່ຂອງພະຍາດ, ການປິ່ນປົວທາງດ້ານຮ່າງກາຍແລະການຝັງເຂັມສາມາດຊ່ວຍໃນການຟື້ນຕົວຂອງສັດ.