სხვადასხვა ნევროლოგიურ დაავადებებს შორის, რომლებმაც შეიძლება გავლენა მოახდინონ ძაღლებზე, ერთ-ერთი ყველაზე შემაშფოთებელია ძაღლის ვესტიბულური სინდრომი. ორ კატეგორიად დაყოფილი დაავადება გავლენას ახდენს ცხოველის ვესტიბულურ სისტემაზე, რაც აუცილებელია თქვენი მეგობრის წონასწორობისა და სივრცეში ორიენტაციის შესანარჩუნებლად. აქედან გამომდინარე, მნიშვნელოვანია ვიცოდეთ, როგორ ამოვიცნოთ ამ პათოლოგიის სიმპტომები, ძირითადი მიზეზები და როგორ ვუმკურნალოთ მას. ძაღლებში ვესტიბულური სინდრომის შესახებ ცოტა მეტი რომ გავიგოთ, ჩვენ გამოვესაუბრეთ ვეტერინარულ ნევროლოგს მაგდა მედეიროსს და ფიზიოლოგიის პროფესორს რიო-დე-ჟანეიროს ფედერალური სოფლის უნივერსიტეტში (UFRRJ). ნახეთ, რა ახსნა მან დაავადების შესახებ ქვემოთ!

რა არის ძაღლის ვესტიბულური სინდრომი?

მაგდა მედეიროსი: ვესტიბულური დაავადება ძაღლებში არის კლინიკური ნიშნების ერთობლიობა, რომელიც წარმოიქმნება დაზიანების შედეგად. ვესტიბულური აპარატი, ვესტიბულოკოკლეარული ნერვი ან ვესტიბულური ბირთვები და მათი კავშირები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან სხეულის მოძრაობასა და ცხოველის წონასწორობის შენარჩუნებაზე. ამ თვალსაზრისით, დაავადება შეიძლება კლასიფიცირდეს სამი გზით: ცენტრალური ვესტიბულური სინდრომი, პერიფერიული ვესტიბულური სინდრომი ან ძაღლის იდიოპათიური ვესტიბულური სინდრომი. პირველში, დაავადების წარმოშობა ცენტრალურ ნერვულ სისტემაშია, სადაც გვხვდება ვესტიბულური ბირთვები და მათი კავშირები ტვინის სხვადასხვა რეგიონთან. მეორეში, დაავადება იწყება პერიფერიულ ნერვულ სისტემაში, ანუვესტიბულური ნერვი ან ცხოველის შიდა ყურში. უკვე მესამეში შეუძლებელია დაავადების მიზეზის დადგენა და სიმპტომები სწრაფად ვითარდება.

როგორ ვითარდება ვესტიბულური დაავადება ძაღლებში?

MM: ძაღლის ვესტიბულური აშლილობის სინდრომი შეიძლება გამოწვეული იყოს მთელი რიგი მიზეზებით, რომლებიც განსხვავდება დაავადების წარმოშობის მიხედვით. როდესაც საქმე ეხება პერიფერიულ ვესტიბულურ სინდრომს, მაგალითად, ოტიტი, შიდა ყურის ტრავმა, ჰიპოთირეოზი, ყურის სიმსივნე ან ვესტიბულური ნერვი ყველაზე გავრცელებული მიზეზებია. მეორეს მხრივ, ცენტრალური ვესტიბულური სინდრომის მიზეზები შეიძლება უკავშირდებოდეს სისხლძარღვთა ავარიებს, ანთებით და ინფექციურ პროცესებს, თავის ტვინის ტრავმულ დაზიანებას და თიამინის დეფიციტს. ძაღლების იდიოპათიური ვესტიბულური სინდრომის შემთხვევაში, მდგომარეობას არ აქვს განსაზღვრული მიზეზი და ჩვეულებრივ უფრო ხშირია ხანდაზმულ ძაღლებში.

რა არის ძაღლის ვესტიბულური სინდრომის ძირითადი სიმპტომები?

MM : ძაღლებში ვესტიბულური სინდრომის ყველაზე გავრცელებული კლინიკური ნიშნებია:

- თავის დახრილობა;

- მოტორული კოორდინაციის ნაკლებობა;

- წონასწორობის დაკარგვა; 1>

- სტრაბიზმი;

- ნისტაგმი (თვალების უნებლიე მოძრაობა, რომელსაც შეუძლია თვალის სწრაფად გადაადგილება გვერდიდან გვერდზე, ვერტიკალურად ან ჰორიზონტალურად ან წრეებში;

- უეცარი დაცემა ;

- შემოხვევა და შემოხვევა.

სიმპტომები ხშირად განსხვავებულად ვლინდება გამომწვევი მიზეზის მიხედვითდაავადების. მაგალითად, ოტიტით გამოწვეული ძაღლის ვესტიბულური სინდრომი ასახავს თავის დახრის სურათებს, რომელიც შეიძლება გადაიზარდოს ან არ გადაიზარდოს ცხოველის კოორდინაციამდე და დაცემამდე. ძაღლების იდიოპათიური ვესტიბულური სინდრომის დროს სიმპტომები ხშირად ერთნაირია, მაგრამ უფრო მწვავე. ძაღლებში ჰიპოთირეოზით გამოწვეული ვესტიბულური დაავადების შემთხვევაში, ძაღლი ავლენს ნიშნებს ნელა და პროგრესულად, დაავადების ევოლუციის მიხედვით.

როგორ. ძაღლების ვესტიბულური სინდრომი დიაგნოზირებულია?

MM: ძაღლის ვესტიბულური სინდრომის დიაგნოზი დგება ცხოველის ისტორიის შეფასებით. ამ შემთხვევაში შესწავლილია ტრავმის შესაძლებლობა, სიმპტომების დონე, სხვა კლინიკური ნიშნების არსებობა, ცხოველის ასაკი და მედიკამენტების გამოყენება. ფიზიკური გამოკვლევები ტარდება სხვა პრობლემების გამოსარიცხად, როგორიცაა მაღალი წნევა და ტკივილი, ოტოსკოპია (ყურის გამოკვლევა) და ნევროლოგიური გამოკვლევა. ზოგიერთი დამატებითი გამოკვლევა, როგორიცაა ტიმპანური ხმის და ტვინის გამოსახულება, ასევე შეუძლია ხელი შეუწყოს მდგომარეობის სწორ დიაგნოზს. გარდა ამისა, პროფესიონალმა შეიძლება მოითხოვოს ცხოველის სისხლის სრული დათვლა. სიმსივნის ეჭვის შემთხვევაში აუცილებელია გულმკერდის რენტგენოგრაფია და მუცლის ღრუს ულტრაბგერითი გამოკვლევა.

კანინის ვესტიბულური სინდრომი: როგორ ვუმკურნალოთ მას?

MM: ძაღლის ვესტიბულური სინდრომის მკურნალობა დამოკიდებულია მის წარმოშობაზედაავადება და ცხოველის ჯანმრთელობის მდგომარეობაც კი. თუ მიზეზი ოტიტია, მკურნალობა ეფუძნება ანტიბიოტიკების და ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენებას. იდიოპათიური ვესტიბულური სინდრომის შემთხვევაში ანტიბიოტიკების გამოყენება არ არის ნაჩვენები. ამ შემთხვევაში შეიძლება რეკომენდებული იყოს ადამიანებში ლაბირინთიტის სამკურნალოდ გამოყენებული ზოგიერთი მედიკამენტი, მაგრამ ჯერ კიდევ არ არსებობს სამეცნიერო კვლევები, რომლებიც ადასტურებენ მათ ეფექტურობას. ამიტომ მნიშვნელოვანია, რომ დაავადების ნებისმიერი ნიშნით დამრიგებელმა მიმართოს კვალიფიციურ ნევროლოგ ვეტერინარს. გამოჯანმრთელების ფაზაში, თუ არსებობს დაავადების სიმპტომები ან შედეგები, ფიზიოთერაპია და აკუპუნქტურა დაგეხმარებათ ცხოველის გამოჯანმრთელებაში.