ტკიპები დიდი პრობლემაა შინაური ცხოველების მშობლების ცხოვრებაში. პარაზიტი ძალიან მცირეა, მაგრამ ის უზარმაზარ უსიამოვნო ზიანს აყენებს ძაღლს და შეუძლია ჯანმრთელობის რამდენიმე პრობლემის გადატანა. ტკიპის დაავადება უკიდურესად სერიოზულია და აზიანებს ცხოველის მთელ ორგანიზმს. იქნება ეს ვარსკვლავის ტკიპა, ყავისფერი ტკიპა თუ ნებისმიერი სხვა უთვალავი სახეობა, რომელიც ცირკულირებს გარშემო, ერთი რამ ცხადია: ეს გარეგანი პარაზიტი უკიდურესად მდგრადია. ამის მიზეზი ტკიპის სიცოცხლეშია. არაკაცი გასაკვირია იმით, რომ საკმაოდ თვითკმარია და ცუდ პირობებშიც კი დიდხანს ცოცხლობს.

მაგრამ ბოლოს და ბოლოს, რამდენ ხანს ცოცხლობს ტკიპა? სახლის თათები განმარტავს ყველაფერს ამ პარაზიტის სასიცოცხლო ციკლის შესახებ, როგორც მასპინძლის სხეულში, ასევე მის გარეთ, გარდა ამისა, გვაძლევს რჩევებს, თუ როგორ უნდა მოვიშოროთ ტკიპა სახლში. შეამოწმეთ!

შეიტყვეთ მეტი ტკიპის სასიცოცხლო ციკლის შესახებ

ტკიპა არის ექტოპარაზიტული არაქნიდი, ანუ მას სჭირდება სხვა ცოცხალი არსებების პარაზიტიზაცია გადარჩენისთვის. გარდა ამისა, ის მხოლოდ სისხლით იკვებება, ნივთიერებით, რომელსაც სხვა ცხოველის პარაზიტირება მოაქვს. არსებობს სხვადასხვა სახის ტკიპა, როგორიცაა ვარსკვლავის ტკიპა და ყავისფერი ტკიპა. მთელი თავისი სასიცოცხლო ციკლის განმავლობაში არაქნიდი გადის სხვადასხვა ფაზას და თითოეულ მათგანში მას ჰყავს განსხვავებული მასპინძელი.

მდედრი ტკიპა თავს იკავებს მასპინძელში (ჩვეულებრივ ძაღლში) და წოვს.შენი სისხლი. ამის შემდეგ ის უბრუნდება გარემოს და დებს კვერცხებს (ტკიპას შეუძლია ერთდროულად დადოს 5000-მდე კვერცხი). 60 დღის შემდეგ იბადებიან ლარვები, რომლებიც ტკიპის ლეკვები არიან. ლარვა ეძებს თავის პირველ მასპინძელს და იწყებს მისი სისხლის შეწოვას. ამის შემდეგ ის უბრუნდება გარემოს და იქცევა ნიმფად, რომელიც უფრო განვითარებული ლარვა იქნება. შემდეგ, ნიმფა ადის სხვა მასპინძელზე და ასევე იკვებება მისი სისხლით. საბოლოოდ, ნიმფა უბრუნდება გარემოს და საბოლოოდ გარდაიქმნება ჩვენთვის ნაცნობ ტკიპად, რითაც თავიდან იწყება მთელი ციკლი.

რამდენ ხანს ცხოვრობს ტკიპა ძაღლის გარეთ?

ტკიპა არის უკიდურესად რეზისტენტული. ეს ნიშნავს, რომ მას ძალიან ცოტა სჭირდება გადარჩენისთვის. ძირითადად, ტკიპას სჭირდება კარგი ტემპერატურა, ტენიანობა და სისხლის მდგომარეობა. ბოლოს და ბოლოს, რამდენ ხანს ცხოვრობს ტკიპა ძაღლის გარეთ? ეს დამოკიდებულია ცხოვრების რომელ ეტაპზე იმყოფება. ლარვას შეუძლია თავისუფალი დარჩეს გარემოში 8 თვემდე. ნიმფებს შეუძლიათ მასპინძლის გარეშე გადარჩნენ დაახლოებით წელიწადნახევარი, ისევე როგორც ზრდასრული ტკიპა. გასაკვირია, რამდენ ხანს ცხოვრობს ტკიპა ძაღლის ან სხვა მასპინძლის გარეთ სისხლის მიღებისა და კვების გარეშე. სწორედ ამიტომ ითვლება ეს სახეობა ასე რეზისტენტულად და რთულად აღმოსაფხვრელად.

რამდენ ხანს ცოცხლობს ტკიპა ძაღლის სხეულზე?

ჩვენ უკვე ვიცით რამდენ ხანს.ძაღლის გარეთ მცხოვრები ტკიპა შეიძლება საკმაოდ დიდი იყოს. მაშ რამდენ ხანს ცოცხლობს ტკიპა ძაღლის სხეულზე? ისევ და ისევ, პასუხი განსხვავდება ცხოვრების ეტაპის მიხედვით. ჩვეულებრივ, ლარვას ესაჭიროება 2-დან 3 დღემდე, რათა იკვებებოდეს მასპინძლის სისხლით გარემოში დაბრუნებამდე. რაც შეეხება ნიმფებს, პერიოდი უფრო გრძელია, დაახლოებით 4-დან 6 დღემდე სჭირდება. და ბოლოს, პერიოდი, რამდენ ხანს ცხოვრობს ტკიპა ძაღლის სხეულზე მის ზრდასრულ ფაზაში, შეიძლება გაგრძელდეს 5-დან 15 დღემდე, ვინაიდან ამ ფაზაში მდედრებს კვერცხების დასადებად ბევრი სისხლი სჭირდებათ. ანუ: თუ დავუმატებთ მაქსიმალურ დროს, რომლითაც არაქნიდს შეუძლია თავისუფლად იცხოვროს გარემოში და განთავსდეს მასპინძლის სხეულში, შეგვიძლია განვსაზღვროთ, რომ ტკიპის სიცოცხლის ხანგრძლივობა შეიძლება იყოს, მეტ-ნაკლებად, 4 წლამდე.

<. 6>

რამდენ ხანს ცოცხლობს ტკიპა ადამიანის სხეულზე?

ტკიპა არის პარაზიტი, რომელსაც შეიძლება ჰყავდეს რამდენიმე მასპინძელი. მისი რჩეული ძაღლია, მაგრამ ტკიპების დანახვა შესაძლებელია კატებში, პირუტყვში, კურდღლებში და ადამიანებშიც კი. ისევე, როგორც არაქნიდმა შეიძლება გამოიწვიოს ტკიპების დაავადება ძაღლებში, ასევე შეიძლება გამოიწვიოს ის ყველა სხვა მასპინძელში, მათ შორის ადამიანებში. მაგრამ ბოლოს და ბოლოს, რამდენ ხანს ცხოვრობს ტკიპა ადამიანის სხეულში? ტკიპის სასიცოცხლო ციკლი ყოველთვის ერთნაირია, იმისდა მიუხედავად, რა სახეობა აირჩია მის მსხვერპლად. მაშასადამე, დროის ის პერიოდი, რომლის განმავლობაშიც ტკიპა ცხოვრობსადამიანის სხეული იგივეა, რაც ძაღლების. აღსანიშნავია, რომ ვარსკვლავის ტკიპა ადამიანებში ტკიპების ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული სახეობაა, რომელიც გადასცემს საშინელ კლდოვან მთის ლაქოვან ცხელებას.

ტკიპის დაავადება: იცოდე ყველაზე გავრცელებული და რამდენი დრო სჭირდება პარაზიტს მათ გადასაცემად

ხშირია ამ პარაზიტის ყოველთვის ასოცირება ტკიპის დაავადებასთან. თუმცა, მნიშვნელოვანია გვესმოდეს, რომ ყველა ტკიპა არ გადასცემს დაავადებას. ხშირად, ის უბრალოდ კბენს მასპინძელს, იწვევს სიწითლეს და ქავილს, მაგრამ უფრო სერიოზული არაფერია. პრობლემა ის არის, როდესაც ტკიპა ინფიცირებულია ვირუსით ან ბაქტერიით. ამ შემთხვევაში, ტკიპა მთავრდება ამ აგენტების გადაცემით მასპინძლის სისხლში. ამრიგად, ის იწვევს ტკიპის დაავადებას, რომელიც სხვა არაფერია, თუ არა პარაზიტის ნაკბენით გადამდები დაავადებების ერთობლიობა.

ტკიპების დაავადების ყველაზე გავრცელებულ სახეებს შორის შეიძლება აღინიშნოს კლდოვანი მთის ლაქოვანი ცხელება და ლაიმის დაავადება (გადამდები ვარსკვლავის ტკიპის ნაკბენით) და ერლიქიოზი და ბაბეზიოზი (გადამდები ყავისფერი ტკიპა). მაგრამ ბოლოს და ბოლოს: რამდენი დრო სჭირდება ტკიპას დაავადების გადატანას მასპინძელში დაბინავების შემდეგ? ეს შეიძლება განსხვავდებოდეს, მაგრამ ითვლება, რომ ჩვეულებრივ, არაქნიდი მასპინძლის სხეულზე უნდა იყოს მიმაგრებული დაახლოებით 4 საათის განმავლობაში, რათა შეძლოს მასზე ტკიპის დაავადების გადატანა. სიმპტომების გამოვლენისას აუცილებელია შინაური ცხოველის მიყვანავეტერინარი. ის მიუთითებს, თუ რომელია საუკეთესო მკურნალობა და წამალი ტკიპებისთვის თითოეულ შემთხვევაში.

ტკიპების ინფიცირების თავიდან ასაცილებლად, მნიშვნელოვანია ვიზრუნოთ გარემოს სისუფთავეზე

ჩვენ ვხედავთ, რომ იქნება ეს ვარსკვლავი თუ სხვა, მისი სიცოცხლის ციკლი იყოფა. პერიოდებად გარემოსა და მასპინძელში. ამიტომ საკმარისი არ არის მხოლოდ იმ პარაზიტებთან ბრძოლა, რომლებიც უკვე ცხოველის სხეულშია: აუცილებელია გარემოზე კონტროლი. აუცილებელია ტკიპების სპეციფიკური წამლის გამოყენება შიდა სივრცეში გამოსაყენებლად და ხშირი ფუმიგაციის ჩასატარებლად. ეს სიფრთხილის ზომები ხელს უშლის არაქნიდის გარემოში დამკვიდრებას.

სახლში გამოსაყენებელი ტკიპების სამკურნალო საშუალების გარდა, მნიშვნელოვანია ძაღლის სხეულზე ზრუნვა, რეგულარული ჭიების მოცილება და ისეთი პროდუქტების გამოყენება, როგორიცაა რეპელენტები და რწყილისა და ტკიპების საწინააღმდეგო საყელოები. და ბოლოს, ყოველთვის შეამოწმეთ ცხოველის სხეული გასეირნების შემდეგ, რათა დარწმუნდეთ, რომ მის ბეწვში ტკიპები არ არის ჩარჩენილი.