Το τσιμπούρι είναι ένα μεγάλο πρόβλημα στη ζωή των γονέων κατοικίδιων ζώων. Το παράσιτο είναι πολύ μικρό, αλλά προκαλεί μια γιγαντιαία ενόχληση στον σκύλο και μπορεί ακόμα να μεταδώσει αρκετά προβλήματα υγείας. Η ασθένεια του τσιμπούρι είναι εξαιρετικά σοβαρή και επηρεάζει ολόκληρο τον οργανισμό του ζώου. Είτε πρόκειται για ένα αστεροειδές τσιμπούρι, είτε για ένα καφέ τσιμπούρι είτε για οποιοδήποτε άλλο από τα αμέτρητα είδη που κυκλοφορούν, ένα πράγμα είναι σίγουρο: αυτό το παράσιτοΟ λόγος για αυτό έγκειται στη διάρκεια ζωής του κρότωνος. Το αραχνοειδές είναι εκπληκτικά αυτάρκες και μπορεί να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη και σε κακές συνθήκες διαβίωσης.

Αλλά πόσο καιρό ζει ένα τσιμπούρι; Το Αρχική Πατούσες εξηγεί τα πάντα για τον κύκλο ζωής αυτού του παρασίτου, τόσο μέσα όσο και έξω από το σώμα του ξενιστή, καθώς και συμβουλές για το πώς να απαλλαγείτε από τα τσιμπούρια στο σπίτι. Δείτε το!

Μάθετε περισσότερα για τον κύκλο ζωής του κροκόδειλου

Το τσιμπούρι είναι ένα εκτοπαρασιτικό αραχνοειδές, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται να παρασιτεί σε άλλα έμβια όντα για να επιβιώσει. Επιπλέον, τρέφεται μόνο με αίμα, μια ουσία που αποκτά παρασιτώντας ένα άλλο ζώο. Υπάρχουν διάφοροι τύποι τσιμπούρι, όπως το αστεροειδές τσιμπούρι και το καφέ τσιμπούρι. Κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής του, το αραχνοειδές περνάει από διάφορες φάσεις και σε κάθε μία από αυτές έχει έναν ξενιστήδιαφορετικό.

Το θηλυκό τσιμπούρι εγκαθίσταται σε έναν ξενιστή (συνήθως σκύλο) και ρουφάει το αίμα του. Στη συνέχεια επιστρέφει στο περιβάλλον και γεννάει τα αυγά του (ένα τσιμπούρι μπορεί να γεννήσει έως και 5.000 αυγά ταυτόχρονα). Μετά από 60 ημέρες, γεννιούνται οι προνύμφες, οι οποίες είναι τα κουτάβια του κρότωνος. Η προνύμφη αναζητά τον πρώτο της ξενιστή και αρχίζει να ρουφάει το αίμα του. Στη συνέχεια επιστρέφει στο περιβάλλον και μετατρέπεται σε νύμφη, η οποία θα είναι ένα τσιμπούρι.Στη συνέχεια, η νύμφη σκαρφαλώνει σε έναν άλλο ξενιστή και τρέφεται επίσης με το αίμα του. Τέλος, η νύμφη επιστρέφει στο περιβάλλον και τελικά μετατρέπεται στο γνωστό μας τσιμπούρι, ξεκινώντας ξανά ολόκληρο τον κύκλο.

Πόσο καιρό ζει το τσιμπούρι έξω από το σκύλο;

Το τσιμπούρι είναι ένα εξαιρετικά ανθεκτικό ζώο, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται πολύ λίγα πράγματα για να επιβιώσει. Βασικά, το τσιμπούρι χρειάζεται καλές συνθήκες θερμοκρασίας, υγρασίας και αίματος. Πόσο καιρό όμως ζει ένα τσιμπούρι έξω από το σκύλο; Αυτό εξαρτάται από το στάδιο ζωής στο οποίο βρίσκεται. Οι προνύμφες μπορούν να παραμείνουν ελεύθερες στο περιβάλλον έως και 8 μήνες, ενώ οι νύμφες μπορούν ναεπιβιώνουν για περίπου ενάμιση χρόνο χωρίς ξενιστή, όπως ακριβώς και το ενήλικο τσιμπούρι. Είναι εκπληκτικό πόσο καιρό το τσιμπούρι ζει έξω από το σκύλο ή οποιονδήποτε άλλο ξενιστή χωρίς να λαμβάνει και να τρέφεται με αίμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το είδος θεωρείται τόσο ανθεκτικό και δύσκολο να εξαλειφθεί.

Πόσο καιρό ζει ένα τσιμπούρι στο σώμα του σκύλου;

Γνωρίζουμε ήδη ότι το χρονικό διάστημα που ένα τσιμπούρι ζει έξω από το σκύλο μπορεί να είναι αρκετά μεγάλο. Αλλά πόσο καιρό ζει ένα τσιμπούρι που βρίσκεται στο σώμα του σκύλου; Και πάλι, η απάντηση ποικίλλει ανάλογα με το στάδιο ζωής. Οι προνύμφες χρειάζονται συνήθως 2-3 ημέρες για να τραφούν με το αίμα του ξενιστή πριν επιστρέψουν στο περιβάλλον. Για τις νύμφες, η περίοδος είναι μεγαλύτερη, καθώς χρειάζονται περίπου 2 έως 3 ημέρες.Τέλος, το χρονικό διάστημα που ζει ένα τσιμπούρι στο σώμα του σκύλου στη φάση της ενηλικίωσης μπορεί να διαρκέσει από 5 έως 15 ημέρες, καθώς σε αυτή τη φάση τα θηλυκά χρειάζονται πολύ αίμα για να γεννήσουν τα αυγά τους. Με άλλα λόγια: προσθέτοντας το μέγιστο χρονικό διάστημα που το αραχνοειδές μπορεί να ζήσει ελεύθερο στο περιβάλλον και να στεγαστεί στο σώμα του ξενιστή, μπορούμε να ορίσουμε ότι η διάρκεια ζωής του κρότωνος μπορεί να φτάσει, πάνω κάτω, τις 15 ημέρες.τουλάχιστον 4 χρόνια.

Πόσο καιρό ζει ένα τσιμπούρι στο ανθρώπινο σώμα;

Το τσιμπούρι είναι ένα παράσιτο που μπορεί να έχει πολλούς ξενιστές. Ο αγαπημένος του είναι ο σκύλος, αλλά είναι δυνατόν να δούμε τσιμπούρια σε γάτες, βοοειδή, κουνέλια, ακόμη και σε ανθρώπους. Όπως ακριβώς το αραχνοειδές μπορεί να προκαλέσει τη νόσο που μεταδίδεται από τσιμπούρι σε σκύλους, μπορεί επίσης να την προκαλέσει σε όλους αυτούς τους άλλους ξενιστές, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου. Πόσο καιρό όμως ζει ένα τσιμπούρι στο ανθρώπινο σώμα; Ο κύκλος ζωής του κρότωνος είναιπάντα το ίδιο, ανεξάρτητα από το είδος που έχει επιλέξει να είναι το θύμα του. Ως εκ τούτου, το χρονικό διάστημα για το οποίο ζει ένα τσιμπούρι στον ανθρώπινο οργανισμό είναι το ίδιο με αυτό των σκύλων. Αξίζει να αναφερθεί ότι το αστεροειδές τσιμπούρι είναι ένας από τους πιο κοινούς τύπους κροτώνων στον άνθρωπο, που μεταδίδει τον φοβερό κηλιδωτό πυρετό.

Ασθένειες που μεταδίδονται από τσιμπούρια: μάθετε για τις πιο κοινές από αυτές και πόσος χρόνος χρειάζεται για να τις μεταδώσει το παράσιτο

Είναι σύνηθες να συνδέουμε πάντα αυτό το παράσιτο με την ασθένεια που μεταδίδεται από τσιμπούρια. Ωστόσο, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι δεν μεταδίδει κάθε τσιμπούρι ασθένεια. Συχνά, απλώς δαγκώνει τον ξενιστή, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ερυθρότητα και κνησμό, αλλά τίποτα πιο σοβαρό. Το πρόβλημα είναι όταν το τσιμπούρι μολύνεται με ιό ή βακτήριο. Στην περίπτωση αυτή, το τσιμπούρι καταλήγει να μεταδίδει τους παράγοντες αυτούς στο σώμα του ξενιστή.Προκαλεί έτσι την ασθένεια που μεταδίδεται από τσιμπούρια, η οποία δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σύνολο ασθενειών που μεταδίδονται από το τσίμπημα του παρασίτου.

Μεταξύ των πιο συνηθισμένων τύπων ασθενειών που μεταδίδονται από τσιμπούρια, μπορούμε να αναφέρουμε τον κηλιδωτό πυρετό και τη νόσο του Lyme (που μεταδίδονται από το τσίμπημα του αστεροειδούς κρότωνος) και την ερλιχίωση και την μπαμπεσίωση (που μεταδίδονται από το καφέ τσιμπούρι). Αλλά μετά από όλα αυτά: πόσο καιρό χρειάζεται το τσιμπούρι για να μεταδώσει την ασθένεια μετά την εγκατάστασή του στον ξενιστή; Αυτό μπορεί να ποικίλει, αλλά πιστεύεται ότι κανονικά, το αραχνοειδές πρέπει να παραμείνει σταθερόστο σώμα του ξενιστή για περίπου 4 ώρες για να μπορέσει να του μεταδώσει την ασθένεια του κρότωνος. Όταν εμφανίζει συμπτώματα, είναι απαραίτητο να μεταφέρετε το κατοικίδιο ζώο στον κτηνίατρο. Αυτός θα σας υποδείξει ποια είναι η καλύτερη θεραπεία και θεραπεία για το κρότωνο σε κάθε περίπτωση.

Για να αποφύγετε την προσβολή από τσιμπούρια, είναι σημαντικό να φροντίζετε για την καθαριότητα του περιβάλλοντος.

Βλέπουμε ότι, είτε πρόκειται για ένα αστεροειδές τσιμπούρι είτε για οποιοδήποτε άλλο, ο κύκλος ζωής του χωρίζεται σε περιόδους στο περιβάλλον και στον ξενιστή. Επομένως, δεν αρκεί να καταπολεμήσουμε μόνο τα παράσιτα που βρίσκονται ήδη στο σώμα του ζώου: είναι απαραίτητο να ελέγξουμε το περιβάλλον. Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούμε ειδικά φάρμακα για τα τσιμπούρια που εφαρμόζονται σε εσωτερικούς χώρους και να πραγματοποιούμε συχνή καταπολέμηση των παρασίτων. Αυτές οι προφυλάξειςεμποδίζουν το αραχνοειδές να εγκατασταθεί στο περιβάλλον.

Εκτός από την οικιακή θεραπεία για τα τσιμπούρια, είναι σημαντικό να φροντίζετε το σώμα του σκύλου αποπαρασιτώνοντας τακτικά και χρησιμοποιώντας προϊόντα όπως απωθητικά και κολάρα για ψύλλους και τσιμπούρια. Τέλος, να ελέγχετε πάντα το σώμα του ζώου μετά από μια βόλτα για να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν τσιμπούρια που έχουν σφηνωθεί στη γούνα του.