Η νόσος της κολυμβητικής γάτας είναι μια αλλοίωση που σχετίζεται με το σκελετικό σύστημα των αιλουροειδών και προκαλεί σοβαρά προβλήματα στην κίνηση. Το γατάκι που πάσχει από το σύνδρομο δυσκολεύεται να στηριχτεί από τότε που ήταν κουτάβι. Η νόσος, η οποία ονομάζεται επίσης μυοϊνώδης υποπλασία, θεωρείται σπάνια μεταξύ των αιλουροειδών. Όταν όμως συμβαίνει, επιφέρει σοβαρές συνέπειες που περιορίζουν την κίνηση της γάτας.κατοικίδιο ζώο, και έτσι η έγκαιρη θεραπεία της γάτας με προβλήματα στα πόδια είναι κρίσιμη. Θέλετε να κατανοήσετε καλύτερα τι είναι η ασθένεια της γάτας που κολυμπάει (η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν έχει καμία σχέση με τις κολυμβητικές ικανότητες του κατοικίδιου ζώου); Το Αρχική Πατούσες σας εξηγεί παρακάτω!

Τι είναι η ασθένεια της κολυμβητικής γάτας;

Η νόσος της κολυμβητικής γάτας, ή μυοϊνώδης υποπλασία, χαρακτηρίζεται από μια κακή ανάπτυξη των μυών των ποδιών της γάτας. Για να κινηθούν τα πόδια, απαιτούνται κινητικά ερεθίσματα. Η κολυμβητική γάτα, ωστόσο, γεννιέται με μια αλλοίωση των νευρομυϊκών συνάψεων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι περιφερικοί κινητικοί νευρώνες έχουν ένα περίβλημα μυελίνης (μια δομή που διευκολύνει την αγωγή της μυελίνης).νευρικά ερεθίσματα) σχηματίζονται λανθασμένα.

Επιπλέον, η γάτα με αυτή την ασθένεια έχει μια παραμόρφωση στην ανατομία της γάτας. Οι μύες του ποδιού της γάτας δεν αναπτύσσονται σωστά. Εξαιτίας αυτού, η άρθρωση του ισχίου πάσχει από υπερέκταση, δηλαδή τεντώνεται περισσότερο από το φυσιολογικό και παραμένει έτσι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η υπερέκταση μπορεί επίσης να εμφανιστεί στις κνημοπερονιαίες και κνημοταρσικές αρθρώσεις. AΗ ασθένεια της γάτας που κολυμπάει πήρε το όνομά της επειδή όταν το ζώο προσπαθεί να κινηθεί, κάνει κινήσεις κωπηλασίας που μοιάζουν με αυτές ενός ανθρώπου που κολυμπάει.

Τι προκαλεί το σύνδρομο της κολυμβητικής γάτας;

Η αιτία της μυοϊνιδιακής υποπλασίας είναι ακόμη άγνωστη, αλλά πιστεύεται ότι είναι γενετικής προέλευσης. Η ασθένεια μπορεί επομένως να περάσει από γονέα σε παιδί. Επιπλέον, εικάζεται επίσης ότι εξωτερικοί παράγοντες μπορούν να λειτουργήσουν ως επιβαρυντικός παράγοντας για την ανάπτυξη του συνδρόμου της κολυμβητικής γάτας. Ο κύριος παράγοντας είναι η διατροφή της γάτας κατά τη διάρκεια της κύησης. Η έγκυος γάτα που τρέφεται με δίαιτα απότα υπερβολικά πλούσια σε πρωτεΐνες ζώα έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν κουτάβια με την ασθένεια.

Τα συμπτώματα της μυοϊνιδιακής υποπλασίας περιλαμβάνουν δυσκολία στο περπάτημα και την ορθοστασία

Το σύνδρομο της κολυμβητικής γάτας παρουσιάζει συμπτώματα που είναι εύκολο να παρατηρηθούν από τον κηδεμόνα. Τα σημάδια μπορούν να αρχίσουν να παρατηρούνται μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης εβδομάδας ζωής, όταν το γατάκι αρχίζει να γίνεται πιο ταραγμένο. Το γατάκι θα προσπαθήσει να περπατήσει και να σηκωθεί, αλλά δεν θα είναι σε θέση να το κάνει λόγω της πάθησης. Εξαιτίας αυτού, βλέπουμε την κολυμβητική γάτα με τα πόδια της τεντωμένα, τον κορμό να ακουμπάει πάντα στο έδαφοςΤα κινητικά προβλήματα εμποδίζουν επίσης την ικανότητα του γατιού να θηλάσει, καθώς δεν μπορεί να πάει στη μητέρα του για να θηλάσει. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα του συνδρόμου της κολυμβητικής γάτας είναι:

• Δυσκολία στο περπάτημα και την ορθοστασία
• Γάτα ξαπλωμένη στο πάτωμα με τεντωμένες πατούσες και την κοιλιά στο πάτωμα
• Κινητικός δυσυντονισμός
• Απώλεια βάρους
• Δύσπνοια
• Πληγές στην κοιλιά, οι οποίες εμφανίζονται επειδή η γάτα μένει πολύ ώρα με τον κορμό της στο έδαφος
• Δυσκοιλιότητα
• Υπερβολική αδυναμία

Η φυσιοθεραπεία είναι η κύρια θεραπεία για την ασθένεια της γάτας που κολυμπάει

Μετά τη λήψη μιας ακτινογραφίας (και άλλων απεικονιστικών εξετάσεων, εάν είναι απαραίτητο), ο κτηνίατρος είναι σε θέση να διαγνώσει το σύνδρομο της κολυμβητικής γάτας. Η θεραπεία θα πρέπει επομένως να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό. Ο κτηνίατρος μπορεί να υποδείξει τη χρήση επιδέσμων στα πόδια της γάτας. Η λειτουργία τους είναι να διατηρούν τα πόδια σταθερά στη σωστή θέση και να αποτρέπουν την υπερέκταση των άκρων. Οι επίδεσμοι μπορεί να είναι είτεδεμένα σε σχήμα οκτώ ή με χειροπέδες.

Σε γενικές γραμμές, η κύρια θεραπεία για κάθε γάτα που πάσχει από μυοϊνώδη υποπλασία είναι η φυσιοθεραπεία των ζώων. Το γατάκι υποβάλλεται σε καθημερινές ή εβδομαδιαίες συνεδρίες για ένα χρονικό διάστημα που καθορίζεται από τον κτηνίατρο. Ο ειδικός φυσιοθεραπευτής θα εκτελέσει τεχνικές με το γατάκι για να του δώσει περισσότερη αντοχή και να ενισχύσει τον μυϊκό του τόνο. Επιπλέον, το γατάκι θα αποκτήσει περισσότερεςεμπιστοσύνη με τη φυσιοθεραπεία, η οποία είναι απαραίτητη για να μάθει σταδιακά να στέκεται και να περπατάει καλύτερα.

Αν έχετε γάτα που κολυμπάει, πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν πρόκειται να την ταΐσετε. Δεδομένου ότι η γάτα δεν τρώει σωστά λόγω της δυσκολίας να πάει στη μητέρα ή στο δοχείο με τις κροκέτες, ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε συμπληρώματα. Ωστόσο, η έλλειψη θρεπτικών συστατικών δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Ο κηδεμόνας πρέπει να γνωρίζει το υπερβολικό βάρος, καθώς η παχύσαρκη γάτα μπορεί να δυσκολεύεται ακόμη περισσότερο να σταθεί όρθια. Τέλος, μείνετε σεδώστε προσοχή στο δάπεδο του σπιτιού, το οποίο δεν πρέπει να είναι ολισθηρό. Το ιδανικό είναι να ποντάρετε σε αντιολισθητικά δάπεδα.

Η μυοϊνώδης υποπλασία στις γάτες μπορεί να προληφθεί με φροντίδα κατά την κύηση

Για να αποφευχθεί το σύνδρομο της κολυμβητικής γάτας, ο κηδεμόνας πρέπει να είναι προσεκτικός με τη διατροφή της εγκυμονούσας γάτας. Το ιδανικό είναι να βασιστεί στη βοήθεια ενός κτηνιάτρου ειδικευμένου στη διατροφή για να καταρτίσει μια διατροφή χωρίς υπερβολική πρωτεΐνη και με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για την υγιή ανάπτυξη των γατών. Επιπλέον, το ιδανικό είναι να μην διασταυρώνονται γατάκια που έχουν το σύνδρομο της κολυμβητικής γάτας μεαποτρέπουν τη γέννηση κουταβιών με την ίδια πάθηση.