De ziekte van de zwemkat is een verandering van het skeletsysteem van de katachtige die ernstige motorische problemen veroorzaakt. Het kitten dat aan het syndroom lijdt, heeft moeite om zichzelf te ondersteunen sinds het een puppy was. De ziekte, die ook wel myofibrillaire hypoplasie wordt genoemd, wordt als zeldzaam beschouwd bij katachtigen. Als het echter gebeurt, brengt het ernstige gevolgen met zich mee die de beweging van de kat beperken.Wil je beter begrijpen wat zwemkattenziekte is (wat overigens niets te maken heeft met de zwemcapaciteiten van het huisdier)? De Home Pootjes legt het hieronder uit!

Wat is zwemkattenziekte?

De zwemkattenziekte, of myofibrillaire hypoplasie, wordt gekenmerkt door een slechte ontwikkeling van de spieren van de poten van de kat. Om de poten te laten bewegen zijn motorische impulsen nodig. De zwemkat wordt echter geboren met een verandering in de neuromusculaire synapsen. Dit komt doordat de perifere motorische neuronen een myelineschede hebben (een structuur die de geleiding van myeline vergemakkelijkt).zenuwprikkels) verkeerd gevormd.

Daarnaast heeft de kat met deze ziekte een misvorming in de anatomie van de kat. De spieren van de kattenpoot ontwikkelen zich niet goed. Hierdoor lijdt het heupgewricht aan hyperextensie, dat wil zeggen, het rekt meer uit dan normaal en blijft lang zo. Hyperextensie kan ook voorkomen in de tibio-femoropatellaire en tibio-tarsale gewrichten. AZwemmende kattenziekte dankt zijn naam aan het feit dat wanneer het dier zich probeert voort te bewegen, het peddelende bewegingen maakt die lijken op die van een zwemmend persoon.

Wat veroorzaakt het zwemkat syndroom?

De oorzaak van myofibrillaire hypoplasie is nog steeds onbekend, maar er wordt aangenomen dat het van genetische oorsprong is. De ziekte kan daarom van ouder op kind worden overgedragen. Daarnaast wordt ook gespeculeerd dat externe factoren kunnen dienen als een verergerende factor voor de ontwikkeling van het zwemkat syndroom. De belangrijkste factor is de voeding van de kat tijdens de dracht. De drachtige kat die zich voedt met een dieet vanTe eiwitrijke dieren hebben een grotere kans op puppy's met de ziekte.

Symptomen van myofibrillaire hypoplasie zijn onder andere moeite met lopen en staan

Het syndroom van de zwemkat vertoont symptomen die gemakkelijk op te merken zijn voor de verzorger. De symptomen kunnen worden waargenomen tussen de tweede en derde levensweek, wanneer het kitten onrustiger begint te worden. Het kitten zal proberen te lopen en op te staan, maar zal dit niet kunnen vanwege de aandoening. Hierdoor zien we de zwemkat met uitgestrekte poten, de romp altijd leunend tegen de grondDe motorische problemen belemmeren ook de borstvoeding van het kitten, omdat het niet naar zijn moeder kan gaan om te zogen. De meest voorkomende symptomen van het zwemkat syndroom zijn:

• Moeite met lopen en staan
• Kat ligt op de grond met uitgestrekte poten en buik tegen de vloer
• Motorische dyscoördinatie
• Gewichtsverlies
• Kortademigheid
• Zweertjes op de buik, die ontstaan doordat de kat te lang met zijn romp op de grond blijft liggen
• Constipatie
• Overmatige zwakte

Fysiotherapie is de belangrijkste behandeling voor zwemkattenziekte

Na het maken van een röntgenfoto (en indien nodig andere beeldvormende tests) kan de dierenarts de diagnose Zwemkattensyndroom stellen. De behandeling moet daarom zo snel mogelijk worden gestart. De dierenarts kan het gebruik van bandages op de poten van de kat aanbevelen. Deze hebben als functie de poten stabiel in de juiste positie te houden en hyperextensie van de ledematen te voorkomen. De bandages kunnen zijnvastgebonden in de vorm van een acht of handboeien.

Over het algemeen is de belangrijkste behandeling voor een kat die lijdt aan myofibrillaire hypoplasie dierfysiotherapie. Het kitten ondergaat dagelijkse of wekelijkse sessies gedurende een door de dierenarts vastgestelde periode. De fysiotherapeut zal technieken met het kitten uitvoeren om het dier meer uithoudingsvermogen te geven en zijn spierspanning te versterken. Bovendien zal het kitten meervertrouwen met fysiotherapie, wat essentieel is voor hem om geleidelijk beter te leren staan en lopen.

Als je een zwemmende kat hebt, moet je extra voorzichtig zijn met het voeden ervan. Omdat de kat niet goed eet omdat het moeilijk is om naar de moeder of naar de brokkenpot te gaan, moet je misschien supplementen gebruiken. Het gebrek aan voedingsstoffen is echter niet het enige probleem. De verzorger moet zich bewust zijn van overgewicht, omdat de zwaarlijvige kat nog meer moeite kan hebben met opstaan. Blijf tot slot opBesteed aandacht aan de vloer van het huis, die niet glad mag zijn. Het ideaal is om te wedden op antislipvloeren.

Myofibrillaire hypoplasie bij katten kan worden voorkomen met zorg tijdens de dracht

Om het zwemkattensyndroom te vermijden, moet de verzorger voorzichtig zijn met de voeding van de drachtige poes. Ideaal is om te rekenen op de hulp van een dierenarts gespecialiseerd in voeding om een dieet op te stellen zonder overtollige eiwitten en met alle essentiële voedingsstoffen voor een gezonde ontwikkeling van de kittens. Bovendien is het ideaal om kittens die het zwemkattensyndroom hebben niet te kruisen metde geboorte van puppy's met dezelfde aandoening te voorkomen.