Ang swimming cat disease ay isang pagbabagong nauugnay sa feline skeletal system na nagdudulot ng malubhang problema sa paggalaw. Ang pusa na naghihirap mula sa sindrom ay nahihirapang suportahan ang sarili mula noong isang tuta. Ang sakit, na tinatawag ding myofibrillar hypoplasia, ay itinuturing na bihira sa mga pusa. Kapag nangyari ito, gayunpaman, ito ay may malubhang kahihinatnan na naglilimita sa paggalaw ng alagang hayop at, samakatuwid, ang maagang paggamot sa pusa na may kapansanan sa mga paa ay mahalaga. Gusto mo bang mas maunawaan kung ano ang sakit sa paglangoy ng pusa (na, sa pamamagitan ng paraan, ay walang kinalaman sa mga kasanayan sa paglangoy ng alagang hayop)? Patas da Casa ipinapaliwanag ito sa ibaba!

Ano ang swimming cat disease?

Swimming cat disease, o myofibrillar hypoplasia, ay nailalarawan ng mahinang pag-unlad ng musculature ng mga paa ng pusa. Upang makagalaw ang mga binti, dapat mayroong mga impulses ng motor. Ang swimming cat, gayunpaman, ay ipinanganak na may pagbabago sa neuromuscular synapses. Nangyayari ito dahil ang mga peripheral motor neuron ay may myelin sheath (isang istraktura na nagpapadali sa pagpapadaloy ng nerve stimuli) na hindi wastong nabuo.

Sa karagdagan, ang alagang hayop na may ganitong sakit ay nagpapakita ng deformation sa sariling anatomy ng pusa. Ang mga kalamnan ng puki sa binti ay hindi nabubuo nang maayos. Dahil dito, ang coxofemoral joint ay naghihirap mula sa hyperextension, iyon ay, sila ay umaabothigit sa karaniwan at manatili sa ganoong paraan sa loob ng mahabang panahon. Ang hyperextension ay maaari ding mangyari sa patellofemoral at tibiotarsal joints. Ang swimming cat disease ay pinangalanan dahil kapag sinubukan ng hayop na gumalaw, gumagawa ito ng paddling na mga galaw na katulad ng sa paglangoy ng isang tao.

Ano ang nagiging sanhi ng swimming cat syndrome?

A Ang sanhi ng myofibrillar hypoplasia ay hindi pa rin kilala, ngunit ito ay pinaniniwalaan na may genetic na pinagmulan. Ang sakit, samakatuwid, ay maaaring maipasa mula sa magulang hanggang sa anak. Sa karagdagan, ito rin ay speculated na ang mga panlabas na mga kadahilanan ay maaaring magsilbi bilang isang nagpapalubha kadahilanan para sa pag-unlad ng swimming cat syndrome. Ang pangunahing kadahilanan ay ang diyeta ng pusa sa panahon ng pagbubuntis. Ang mga buntis na pusa na pinapakain ng sobrang protina na pagkain ay mas malamang na magkaroon ng mga kuting na may sakit.

Kabilang sa mga sintomas ng myofibrillar hypoplasia ang kahirapan sa paglalakad at pagtayo

Ang sindrom ng myofibrillar swimming cat ay nagpapakita ng mga sintomas na ay madaling mapansin ng tutor. Ang mga palatandaan ay maaaring magsimulang maobserbahan sa pagitan ng ikalawa at ikatlong linggo ng buhay, kapag ang tuta ay nagsimulang maging mas nabalisa. Susubukan ng pusa na lumakad at tumayo, ngunit hindi magagawa dahil sa kondisyon. Dahil dito, nakikita natin ang lumalangoy na pusa na nakabuka ang mga paa, ang puno ng kahoy ay laging nakasandal sa lupa at nahihirapang bumangon. Ang mga problema sa motor ay humahadlang pa rin sa pagpapasuso ng mgapuppy, dahil hindi siya maaaring pumunta sa kanyang ina upang magpasuso. Ang pinakakaraniwang sintomas ng swimming cat syndrome ay:

• Hirap sa paglalakad at pagtayo
• Pusa na nakahiga sa sahig na nakabuka ang mga binti at nakadikit ang tiyan sa sahig
• Motor incoordination
• Pagbaba ng timbang
• Dyspnoea
• Mga sugat sa tiyan, na lumalabas dahil ang pusa ay gumugugol ng maraming oras kasama ang puno ng kahoy sa lupa
• Pagtitibi
• Sobrang kahinaan

Physiotherapy ang pangunahing paggamot para sa swimming cat disease

Pagkatapos magsagawa ng x-ray ( at iba pang mga pagsusuri sa imaging, kung kinakailangan), maaaring masuri ng beterinaryo ang swimming cat syndrome. Kaya, ang paggamot ay dapat magsimula sa lalong madaling panahon. Maaaring ipahiwatig ng beterinaryo ang paggamit ng mga bendahe sa mga paa ng pusa. Ang kanilang tungkulin ay panatilihing matatag ang mga binti sa tamang posisyon at maiwasan ang hyperextension ng mga limbs. Maaaring itali ang mga benda sa figure eight o cuff na hugis.

Sa pangkalahatan, ang pangunahing paggamot para sa anumang pusang dumaranas ng myofibrillar hypoplasia ay physical therapy ng hayop. Ang kuting ay gumaganap araw-araw o lingguhang mga sesyon para sa isang tagal ng panahon na itinakda ng beterinaryo. Ang espesyalista sa physiotherapy ay magsasagawa ng mga diskarte sa pusa upang bigyan ang hayop ng higit na resistensya at palakasin ang tono ng kalamnan nito. Bilang karagdagan, ang kuting ay magkakaroon ng higit na kumpiyansa saphysiotherapy, na mahalaga para, unti-unti, natututo siyang tumayo at maglakad nang mas mahusay.

Kailangan maging mas maingat sa pagkain ng mga may swimming cat. Dahil hindi kumakain ng maayos ang alagang hayop dahil sa kahirapan sa pagpunta sa ina o sa palayok ng pagkain, maaaring kailanganin nitong gumamit ng mga pandagdag. Gayunpaman, ang kakulangan ng nutrients ay hindi lamang ang problema. Ang tagapagturo ay kailangang magkaroon ng kamalayan sa sobrang timbang, dahil ang napakataba na pusa ay maaaring mas mahirapan pang tumayo. Panghuli, bigyang-pansin ang sahig ng bahay, na hindi madulas. Pinakamainam, tumaya sa mga hindi madulas na sahig.

Ang myofibrillar hypoplasia sa mga pusa ay maiiwasan nang may pag-iingat sa panahon ng pagbubuntis

Upang maiwasan ang swimming cat syndrome, dapat mag-ingat ang may-ari sa diyeta ng pusa na buntis. Ang mainam ay magkaroon ng tulong ng isang beterinaryo na dalubhasa sa nutrisyon upang pagsamahin ang isang diyeta na walang labis na protina at kasama ang lahat ng mahahalagang sustansya para sa malusog na pag-unlad ng mga tuta. Bilang karagdagan, ang mainam ay hindi magparami ng mga kuting na may swimming cat syndrome upang maiwasan ang pagsilang ng mga kuting na may parehong kondisyon.