Katu igerilariaren gaixotasuna felinoen hezur-sistemari lotutako alterazio bat da, eta lokomozio arazo larriak eragiten ditu. Sindromea jasaten duen katuak zailtasunak ditu bere burua mantentzeko txakurkumetik. Gaixotasuna, hipoplasia miofibrilar ere deitzen zaiona, arraroa da felinoen artean. Gertatzen denean, ordea, maskotaren mugimendua mugatzen duten ondorio larriak dakartza eta, hortaz, ezinbestekoa da hankak kaltetuta dituen katuari tratamendu goiztiarra ematea. Hobeto ulertu nahi duzu zer den igeriketa katuaren gaixotasuna (horrek, bide batez, ez dauka zerikusirik maskotaren igeriketa trebetasunarekin)? Patas da Casa k jarraian azaltzen du!

Zer da igeriketa-katuaren gaixotasuna?

Igeriketa-katuaren gaixotasuna edo hipoplasia miofibrilarra, muskulaturaren garapen eskasa da. katuaren hankak. Hankak mugitu ahal izateko, bulkada motorrak egon behar dira. Igeriketa katua, ordea, sinapsi neuromuskularren aldaketarekin jaiotzen da. Hau gertatzen da motoneurona periferikoek mielina-zorroa (nerbio-estimuluen kondukzioa errazten duen egitura) gaizki eratuta dutelako.

Gainera, gaixotasun hau duen maskotak deformazio bat aurkezten du katuaren berezko anatomian. Pussy hanken muskuluak ez dira behar bezala garatzen. Horregatik, artikulazio koxofemoralak hiperextensioa jasaten du, hau da, luzatzen diraohi baino gehiago eta horrela egon denbora luzez. Hiperextensioa patelofemoral eta tibiotarsal artikulazioetan ere gerta daiteke. Igeriketa-katuaren gaixotasuna horrela deitzen da, animalia mugitzen saiatzen denean igeri egiten duen pertsona baten antzeko arraun-mugimenduak egiten dituelako.

Zerk eragiten du igeriketa-katuaren sindromea?

A Hipoplasia miofibrilarraren kausa. oraindik ezezaguna da, baina jatorri genetikoa duela uste da. Gaixotasuna, beraz, gurasoengandik haurra pasa daiteke. Horrez gain, kanpoko faktoreek igeriketa-katuaren sindromea garatzeko faktore larrigarri gisa balio dezaketela ere espekulatzen da. Faktore nagusia haurdunaldian katuaren dieta da. Gehiegizko proteina-dieta batekin elikatzen diren haurdun dauden katuek litekeena da gaixotasuna duten katutxoak izatea.

Hipoplasia miofibrilaren sintomak ibiltzeko eta zutik jartzeko zailtasunak dira.

Igeriketa katu miofibrilaren sindromeak sintomak ditu erraz hautematen dira tutoreak. Bizitzako bigarren eta hirugarren astearen artean seinaleak ikusten has daitezke, txakurkumea asaldatzen hasten denean. Katua oinez eta zutik ibiltzen saiatuko da, baina ezin izango du egoeragatik. Hau dela eta, igerian katua hankak luzatuta ikusten dugu, enborra beti lurraren kontra makurtuta eta altxatzeko zailtasun handiak dituela. Motor arazoek oraindik ere oztopatzen dute edoskitzeatxakurkumea, ezin baita bere amarengana bularra ematera joan. Igeriketa katuaren sindromearen sintoma ohikoenak hauek dira:

• Ibiltzeko eta zutik jartzeko zailtasuna
• Katua lurrean etzanda hankak luzatuta eta sabela lurraren kontra
• Motorra. deskoordinazioa
• Pisu galtzea
• Disnea
• Sabeleko zauriak, katuak denbora asko pasatzen duelako enborra lurrean
• Idorreria.
• Gehiegizko ahultasuna

Fisioterapia da igeriketa katuaren gaixotasunaren tratamendu nagusia

X izpiak egin ondoren ( eta beste irudi-proba batzuk, behar izanez gero), albaitariak katu igerilarien sindromea diagnostikatu dezake. Beraz, tratamendua ahalik eta azkarren hasi behar da. Albaitariak katuaren oinetan bendak erabiltzea adierazi dezake. Haien funtzioa hankak posizio egokian egonkor mantentzea eta gorputz-adarraren hiperluzapena saihestea da. Bendak zortziko irudian edo eskumuturrean lotu daitezke.

Orokorrean, hipoplasia miofibrilarra duen edozein katuren tratamendu nagusia animalien fisioterapia da. Kittyak egunero edo astero saioak egiten ditu albaitariak ezarritako denbora-tarte batean. Fisioterapia espezialistak teknikak egingo ditu katuarekin animaliari erresistentzia gehiago emateko eta gihar-tonua indartzeko. Gainera, katutxoak konfiantza gehiago irabaziko dufisioterapia, ezinbestekoa dena, pixkanaka, zutik eta hobeto ibiltzen ikasteko.

Igeriketa katua dutenek kontu handiz ibili behar dute elikadurarekin. Animalia ez denez behar bezala elikatzen amarengana edo janari-ontzira joateko zailtasunak direla eta, baliteke osagarriak erabiltzea. Hala ere, mantenugaien falta ez da arazo bakarra. Tutoreak gehiegizko pisuaren berri izan behar du, katu gizenak zutik jartzeko are zailtasun handiagoak izan ditzakeelako. Azkenik, erreparatu etxeko zoruari, ezin labainkorra izan. Egokiena, zoru irristagaitzen aldeko apustua egitea.

Katuen hipoplasia miofibrilarra kontu handiz saihes daiteke haurdunaldian

Igeriketa katuaren sindromea saihesteko, jabeak kontuz ibili behar du haurdun dagoen katuaren dietarekin. Ideala elikaduran espezializatutako albaitari baten laguntza izatea da, gehiegizko proteinarik gabeko dieta bat egiteko eta txakurkumeen garapen osasuntsurako ezinbesteko mantenugai guztiekin. Gainera, aproposa da katu igerilarien sindromea duten katutxoak ez haztea, egoera bera duten katutxoen jaiotza saihesteko.