ພະຍາດແມວລອຍແມ່ນການປ່ຽນແປງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບລະບົບໂຄງກະດູກຂອງແມວທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາການເຄື່ອນທີ່ຮຸນແຮງ. ແມວທີ່ທົນທຸກຈາກໂຣກນີ້ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການລ້ຽງຕົວເອງຕັ້ງແຕ່ລູກຫມາ. ພະຍາດດັ່ງກ່າວ, ເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າ myofibrillar hypoplasia, ແມ່ນຖືວ່າຫາຍາກໃນບັນດາ felines. ໃນເວລາທີ່ມັນເກີດຂຶ້ນ, ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ມັນມີຜົນສະທ້ອນທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ຈໍາກັດການເຄື່ອນໄຫວຂອງສັດລ້ຽງແລະ, ດັ່ງນັ້ນ, ການປິ່ນປົວຂອງ cat ເບື້ອງຕົ້ນທີ່ມີ paws ຜິດປົກກະຕິແມ່ນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນ. ຕ້ອງການເຂົ້າໃຈດີກວ່າວ່າພະຍາດແມວລອຍນ້ໍາແມ່ນຫຍັງ (ເຊິ່ງ, ໂດຍວິທີທາງການ, ບໍ່ມີຫຍັງກ່ຽວຂ້ອງກັບທັກສະການລອຍຂອງສັດລ້ຽງ)? Patas da Casa ອະທິບາຍຢູ່ລຸ່ມນີ້!

ພະຍາດແມວລອຍນ້ຳແມ່ນຫຍັງ?

ພະຍາດແມວລອຍ, ຫຼື myofibrillar hypoplasia, ມີລັກສະນະເປັນການພັດທະນາຂອງກ້າມຊີ້ນທີ່ບໍ່ດີ. paws ຂອງ cat. ເພື່ອໃຫ້ຂາເຄື່ອນທີ່, ຕ້ອງມີແຮງກະຕຸ້ນຂອງມໍເຕີ. ແມວລອຍນ້ໍາ, ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເກີດມາໂດຍການປ່ຽນແປງຂອງ synapses neuromuscular. ອັນນີ້ເກີດຂຶ້ນເພາະວ່າ neurons motor peripheral ມີກາບ myelin (ໂຄງສ້າງທີ່ອໍານວຍຄວາມສະດວກໃນການດໍາເນີນການຂອງ stimuli ເສັ້ນປະສາດ) ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນຢ່າງບໍ່ຖືກຕ້ອງ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ສັດລ້ຽງທີ່ມີພະຍາດນີ້ເຮັດໃຫ້ເກີດການຜິດປົກກະຕິໃນຮ່າງກາຍຂອງ cat ໄດ້. ກ້າມເນື້ອຂາ Pussy ບໍ່ພັດທະນາຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ເນື່ອງຈາກວ່ານີ້, ການຮ່ວມ coxofemoral ທົນທຸກຈາກ hyperextension, ນັ້ນແມ່ນ, ພວກເຂົາ stretchຫຼາຍກວ່າປົກກະຕິ ແລະຢູ່ແບບນັ້ນເປັນເວລາດົນນານ. Hyperextension ຍັງສາມາດເກີດຂື້ນໃນຂໍ້ຕໍ່ patellofemoral ແລະ tibiotarsal. ພະຍາດແມວລອຍແມ່ນມີຊື່ຫຼາຍເພາະວ່າເມື່ອສັດພະຍາຍາມເຄື່ອນທີ່, ມັນເຮັດໃຫ້ການເຄື່ອນທີ່ຄືກັບຄົນລອຍນ້ຳ.

ພະຍາດແມວລອຍນ້ຳເປັນສາເຫດມາຈາກຫຍັງ?

ສາເຫດຂອງ myofibrillar hypoplasia. ຍັງ​ບໍ່​ຮູ້​ຈັກ, ແຕ່​ເຊື່ອ​ກັນ​ວ່າ​ມີ​ຕົ້ນ​ກໍາ​ເນີດ​ຂອງ​ພັນ​ທຸ​ກໍາ​. ດັ່ງນັ້ນ, ພະຍາດສາມາດຜ່ານຈາກພໍ່ແມ່ໄປຫາລູກ. ນອກຈາກນັ້ນ, ມັນຍັງມີການຄາດເດົາວ່າປັດໃຈພາຍນອກອາດຈະເປັນປັດໃຈທີ່ຮຸນແຮງຕໍ່ການພັດທະນາໂຣກແມວລອຍ. ປັດໃຈຕົ້ນຕໍແມ່ນອາຫານຂອງແມວໃນລະຫວ່າງການຖືພາ. ແມວຖືພາທີ່ກິນອາຫານທີ່ມີທາດໂປຼຕີນຫຼາຍເກີນໄປແມ່ນມັກຈະເປັນລູກແມວທີ່ມີພະຍາດດັ່ງກ່າວ. ແມ່ນງ່າຍທີ່ຈະຮັບຮູ້ໂດຍຄູສອນ. ອາການສາມາດເລີ່ມສັງເກດເຫັນໄດ້ລະຫວ່າງອາທິດທີສອງແລະທີສາມຂອງຊີວິດ, ເມື່ອລູກຫມາເລີ່ມມີຄວາມວຸ່ນວາຍຫຼາຍຂຶ້ນ. ແມວຈະພະຍາຍາມຍ່າງແລະຢືນ, ແຕ່ຈະບໍ່ສາມາດຍ້ອນເງື່ອນໄຂ. ດ້ວຍເຫດນີ້, ພວກເຮົາຈຶ່ງເຫັນແມວລອຍນ້ຳທີ່ຂາຂອງມັນຢຽດອອກ, ລຳຕົ້ນຢືນຢູ່ສະເໝີ ແລະ ມີຄວາມລຳບາກໃນການລຸກຂຶ້ນ. ບັນຫາມໍເຕີຍັງຂັດຂວາງການລ້ຽງລູກດ້ວຍນົມແມ່puppy, ເນື່ອງຈາກວ່າລາວບໍ່ສາມາດໄປຫາແມ່ຂອງລາວໃຫ້ນົມລູກ. ອາການທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດຂອງໂຣກແມວລອຍແມ່ນ:

• ການຍ່າງ ແລະຢືນຂຶ້ນໄດ້ຍາກ
• ແມວນອນຢູ່ເທິງພື້ນ ໂດຍຂາອອກ ແລະທ້ອງກັບພື້ນ
• ມໍເຕີ incoordination
• ນ້ຳໜັກຫຼຸດລົງ
• ອາການທ້ອງອືດ
• ມີບາດແຜໃນທ້ອງ, ເຊິ່ງປະກົດວ່າແມວໃຊ້ເວລາຫຼາຍກັບລຳຕົ້ນຢູ່ເທິງພື້ນ
• ທ້ອງຜູກ
• ຄວາມອ່ອນເພຍຫຼາຍເກີນໄປ

ການ Physiotherapy ແມ່ນການປິ່ນປົວຕົ້ນຕໍສໍາລັບພະຍາດແມວລອຍ

ຫຼັງຈາກປະຕິບັດ x-ray ( ແລະການກວດຮູບພາບອື່ນໆ, ຖ້າຈໍາເປັນ), ສັດຕະວະແພດສາມາດວິນິດໄສໂຣກແມວລອຍ. ດັ່ງນັ້ນ, ການປິ່ນປົວຄວນໄດ້ຮັບການເລີ່ມຕົ້ນໄວເທົ່າທີ່ຈະໄວໄດ້. ສັດຕະວະແພດອາດຈະຊີ້ບອກການໃຊ້ຜ້າພັນບາດໃສ່ຕີນຂອງແມວ. ຫນ້າທີ່ຂອງພວກເຂົາແມ່ນເພື່ອຮັກສາຂາທີ່ຫມັ້ນຄົງຢູ່ໃນຕໍາແຫນ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງແລະປ້ອງກັນ hyperextension ຂອງແຂນຂາ. ຜ້າພັນບາດສາມາດຖືກມັດເປັນຮູບແປດ ຫຼືຮູບແຂນ.

ໂດຍລວມແລ້ວ, ການປິ່ນປົວຕົ້ນຕໍສໍາລັບແມວທີ່ທົນທຸກຈາກ myofibrillar hypoplasia ແມ່ນການປິ່ນປົວທາງດ້ານຮ່າງກາຍຂອງສັດ. kitty ດໍາເນີນກອງປະຊຸມປະຈໍາວັນຫຼືປະຈໍາອາທິດສໍາລັບໄລຍະເວລາທີ່ກໍານົດໂດຍສັດຕະວະແພດ. ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານກາຍະພາບບຳບັດຈະປະຕິບັດເຕັກນິກກັບແມວເພື່ອໃຫ້ສັດມີຄວາມຕ້ານທານຫຼາຍຂຶ້ນແລະເສີມສ້າງກ້າມເນື້ອຂອງມັນ. ນອກຈາກນັ້ນ, kitten ຈະໄດ້ຮັບຄວາມຫມັ້ນໃຈຫຼາຍຂຶ້ນກັບການປິ່ນປົວທາງດ້ານຮ່າງກາຍ, ເຊິ່ງເປັນສິ່ງຈໍາເປັນເພື່ອໃຫ້, ຄ່ອຍໆ, ລາວຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຢືນຂຶ້ນແລະຍ່າງໄດ້ດີຂຶ້ນ.

ຜູ້ທີ່ມີແມວລອຍນ້ໍາຈໍາເປັນຕ້ອງລະມັດລະວັງເປັນພິເສດກ່ຽວກັບອາຫານຂອງພວກເຂົາ. ເນື່ອງຈາກສັດລ້ຽງບໍ່ໄດ້ອາຫານຢ່າງຖືກຕ້ອງຍ້ອນຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການໄປຫາແມ່ຫຼືຫມໍ້ອາຫານ, ມັນອາດຈະຈໍາເປັນຕ້ອງໃຊ້ອາຫານເສີມ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ການຂາດສານອາຫານບໍ່ແມ່ນບັນຫາດຽວ. ຄູສອນຕ້ອງລະວັງເລື່ອງນໍ້າໜັກເກີນ, ເພາະວ່າແມວທີ່ຕຸ້ຍອາດຈະຢືນຂຶ້ນໄດ້ຍາກ. ສຸດທ້າຍ, ຈົ່ງເອົາໃຈໃສ່ກັບພື້ນເຮືອນ, ເຊິ່ງບໍ່ສາມາດເລື່ອນໄດ້. ໂດຍຫລັກການແລ້ວ, ວາງເດີມພັນໃສ່ພື້ນທີ່ບໍ່ເລື່ອນ.

ໂຣກ myofibrillar hypoplasia ໃນແມວສາມາດປ້ອງກັນໄດ້ດ້ວຍຄວາມລະມັດລະວັງໃນລະຫວ່າງການຖືພາ

ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການເປັນໂຣກແມວລອຍ, ເຈົ້າຂອງຕ້ອງລະມັດລະວັງກັບອາຫານຂອງແມວທີ່ຖືພາ. ທີ່ເຫມາະສົມແມ່ນການໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງສັດຕະວະແພດຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານໂພຊະນາການເພື່ອປະກອບອາຫານທີ່ບໍ່ມີທາດໂປຼຕີນເກີນແລະມີສານອາຫານທີ່ຈໍາເປັນທັງຫມົດສໍາລັບການພັດທະນາສຸຂະພາບຂອງລູກຫມາ. ນອກຈາກນັ້ນ, ທີ່ເຫມາະສົມແມ່ນບໍ່ຄວນລ້ຽງລູກແມວທີ່ມີໂຣກແມວລອຍເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການເກີດລູກແມວທີ່ມີສະພາບດຽວກັນ.