Տիզերը մեծ խնդիր են ընտանի կենդանիների ծնողների կյանքում: Մակաբույծը շատ փոքր է, բայց այն հսկայական անհանգստություն է առաջացնում շան մոտ և դեռ կարող է փոխանցել մի շարք առողջական խնդիրներ: Տիզերի հիվանդությունը չափազանց լուրջ է և ազդում է կենդանու ողջ օրգանիզմի վրա։ Անկախ նրանից, թե դա աստղային տիզ է, շագանակագույն տիզ կամ որևէ այլ անհամար տեսակներ, որոնք շրջանառվում են շուրջը, մի բան հաստատ է. այս արտաքին մակաբույծը չափազանց դիմացկուն է: Դրա պատճառը տիզերի կյանքի ընթացքում է: Արախնիդը զարմանալի է բավականին ինքնաբավ լինելու և նույնիսկ վատ կենսապայմանների դեպքում երկար գոյատևելու համար:

Բայց ի վերջո ինչքա՞ն է ապրում տիզը: Paws of House -ը բացատրում է ամեն ինչ այս մակաբույծի կյանքի ցիկլի մասին՝ ինչպես տանտիրոջ մարմնի ներսում, այնպես էլ դրսում, բացի այդ խորհուրդներ է տալիս, թե ինչպես ազատվել տզից տանը: Ստուգե՛ք այն:

Իմացեք ավելին տզի կյանքի ցիկլի մասին

Տիզը էկտոպարազիտային արախնիդ է, այսինքն՝ գոյատևելու համար անհրաժեշտ է մակաբուծել այլ կենդանի էակներ: Բացի այդ, այն սնվում է միայն արյունով, մի նյութ, որը ստանում է մեկ այլ կենդանու մակաբուծելով։ Կան տիզերի տարբեր տեսակներ, ինչպիսիք են աստղային տիզը և շագանակագույն տիզը: Իր կյանքի ցիկլի ընթացքում արախնիդն անցնում է տարբեր փուլերով և դրանցից յուրաքանչյուրում ունենում է տարբեր հյուրընկալող:

Էգ տիզը տեղավորվում է հյուրընկալողի (սովորաբար շան) մեջ և ծծում է:քո արյունը. Այնուհետև այն վերադառնում է շրջակա միջավայր և ձու ածում (տիզը կարող է միանգամից մինչև 5000 ձու դնել): 60 օր հետո ծնվում են թրթուրները, որոնք տզի ձագերն են։ Թրթուրը փնտրում է իր առաջին հյուրընկալողին և սկսում ծծել նրա արյունը: Այնուհետև այն վերադառնում է շրջակա միջավայր և վերածվում նիմֆի, որն ավելի զարգացած թրթուր կլիներ։ Այնուհետև նիմֆը բարձրանում է մեկ այլ հյուրընկալողի վրա և նույնպես սնվում է նրա արյունով: Ի վերջո, նիմֆը վերադառնում է շրջակա միջավայր և վերջապես վերածվում է մեզ ծանոթ տիզի՝ նորից սկսելով ամբողջ ցիկլը:

Որքա՞ն ժամանակ է տիզը ապրում շնից դուրս:

Տիզը չափազանց մեծ է: դիմացկուն. Սա նշանակում է, որ նրան շատ քիչ բան է պետք գոյատևելու համար։ Հիմնականում տիզը լավ ջերմաստիճանի, խոնավության և արյան պայմանների կարիք ունի: Բայց ի վերջո ինչքա՞ն ժամանակ է տիզը ապրում շնից դուրս: Կախված է նրանից, թե կյանքի որ փուլում է։ Թրթուրները կարող են ազատ մնալ շրջակա միջավայրում մինչև 8 ամիս։ Նիմֆերը կարող են գոյատևել մոտ մեկուկես տարի առանց տանտիրոջ, ինչպես չափահաս տիզը: Զարմանալի է, թե որքան ժամանակ է տիզը ապրում շնից կամ որևէ այլ հյուրընկալողից դուրս՝ առանց արյուն ստանալու և սնվելու: Այդ իսկ պատճառով տեսակը համարվում է այդքան դիմացկուն և դժվար է վերացնել:

Որքա՞ն ժամանակ է տիզը ապրում շան մարմնի վրա:

Մենք արդեն գիտենք, թե որքան ժամանակ է տիզը:տիզը, որն ապրում է շան սահմաններից դուրս, կարող է բավականին մեծ լինել: Այսպիսով, որքան ժամանակ է տիզը ապրում շան մարմնի վրա: Կրկին պատասխանը տարբերվում է կյանքի փուլերից: Սովորաբար թրթուրներին անհրաժեշտ է 2-3 օր, որպեսզի սնվեն հյուրընկալողի արյունով, նախքան շրջակա միջավայր վերադառնալը: Ինչ վերաբերում է նիմֆերին, ապա շրջանն ավելի երկար է՝ մոտ 4-ից 6 օր: Վերջապես, այն ժամանակահատվածը, թե որքան ժամանակ է տիզը ապրում շան մարմնի վրա իր հասուն փուլում, կարող է տևել 5-ից 15 օր, քանի որ այս փուլում էգերին շատ արյուն է անհրաժեշտ ձվերը դնելու համար: Այսինքն՝ ավելացնելով առավելագույն ժամանակը, երբ արախնիդը կարող է ազատ ապրել շրջակա միջավայրում և տեղավորվել հյուրընկալողի մարմնում, կարող ենք սահմանել, որ տզի կյանքի տևողությունը կարող է լինել մինչև, քիչ թե շատ, մինչև 4 տարի:

Որքա՞ն ժամանակ է տիզը ապրում մարդու մարմնի վրա:

Տիզը մակաբույծ է, որը կարող է ունենալ մի քանի հյուրընկալող: Նրա ամենասիրածը շունն է, բայց տզերը հնարավոր է տեսնել կատուների, խոշոր եղջերավոր անասունների, նապաստակների և նույնիսկ մարդկանց մեջ։ Ինչպես որ arachnid-ը կարող է առաջացնել տիզերի հիվանդություն շների մեջ, այն կարող է նաև առաջացնել այն բոլոր մյուս տանտերերի մոտ, ներառյալ մարդկանց: Բայց, ի վերջո, որքա՞ն ժամանակ է տիզը ապրում մարդու մարմնում: Տիզերի կյանքի ցիկլը միշտ նույնն է՝ անկախ այն տեսակից, որը նա ընտրել է որպես զոհ։ Հետևաբար, այն ժամանակահատվածը, որի համար տիզը ապրում էմարդու մարմինը նույնն է, ինչ շներինը. Հատկանշական է, որ աստղային տիզը մարդկանց մեջ տիզերի ամենատարածված տեսակներից մեկն է, որը փոխանցում է սարսափելի Rocky Mountain խայտաբղետ տենդը:

Տիզերի հիվանդություն. իմացեք ամենատարածվածները և որքան ժամանակ է պահանջվում մակաբույծից դրանք փոխանցելու համար

Սովորաբար այս մակաբույծը միշտ կապել տզերի հիվանդության հետ: Այնուամենայնիվ, պետք է հասկանալ, որ ամեն տիզ չէ, որ հիվանդություն է փոխանցելու: Հաճախ այն ուղղակի կծում է տանտիրոջը՝ առաջացնելով կարմրություն և քոր, բայց ոչ ավելի լուրջ։ Խնդիրն այն է, երբ տիզը վարակված է վիրուսով կամ բակտերիայով: Այս դեպքում տիզն ավարտվում է այս գործակալները հյուրընկալողի արյան մեջ փոխանցելով: Այսպիսով, այն առաջացնում է տիզերի հիվանդություն, որը ոչ այլ ինչ է, քան մակաբույծի խայթոցով փոխանցվող հիվանդությունների ամբողջություն։

Տզերի հիվանդության ամենատարածված տեսակներից կարելի է նշել Ժայռոտ լեռան խայտաբղետ տենդը և Լայմի հիվանդությունը (փոխանցվում է աստղային տզի խայթոցով) և էրլիխիոզը և բաբեզիոզը (փոխանցվում է շագանակագույն տիզով): Բայց վերջիվերջո. որքա՞ն ժամանակ է տևում տիզը հիվանդությունը փոխանցելու համար տանտերում բնակվելուց հետո: Սա կարող է տարբեր լինել, բայց ենթադրվում է, որ սովորաբար արախնիդը պետք է մոտ 4 ժամ կցվի տանտիրոջ մարմնին, որպեսզի կարողանա նրան փոխանցել տիզ հիվանդությունը: Ախտանիշները ներկայացնելիս անհրաժեշտ է ընտանի կենդանուն տանել մոտանասնաբույժ. Նա ցույց կտա, թե որն է տզերի բուժման լավագույն միջոցը յուրաքանչյուր դեպքում:

Տզերի վարակումից խուսափելու համար կարևոր է հոգ տանել շրջակա միջավայրի մաքրության մասին

Մենք տեսնում ենք, որ անկախ նրանից՝ դա աստղային տիզ է, թե որևէ այլ, նրա կյանքի ցիկլը բաժանված է. միջավայրում և հյուրընկալող ժամանակաշրջանների մեջ: Ուստի բավական չէ պայքարել միայն կենդանու օրգանիզմում արդեն իսկ առկա մակաբույծների դեմ՝ անհրաժեշտ է վերահսկել շրջակա միջավայրը։ Տզերի համար հատուկ դեղամիջոց օգտագործելը պարտադիր է ներսում կիրառելու և հաճախակի ֆումիգացիա իրականացնելու համար: Այս նախազգուշական միջոցները թույլ չեն տալիս, որ arachnid-ը տեղավորվի շրջակա միջավայրում:

Ի հավելումն տզերի տնային օգտագործման միջոցի, կարևոր է նաև հոգ տանել շան մարմնի մասին՝ պարբերաբար ճիճվաթափ անելով և օգտագործել այնպիսի միջոցներ, ինչպիսիք են վանող միջոցները և լուերի ու տզերի դեմ օձիքները: Ի վերջո, զբոսանքից հետո միշտ ստուգեք կենդանու մարմինը, որպեսզի համոզվեք, որ նրա մորթու մեջ տզեր չկան: