ເຖິງວ່າໝາຈະແຕກຕ່າງຈາກພວກເຮົາຫຼາຍໃນບາງດ້ານ, ແຕ່ໜ້າເສຍດາຍ ໝາທີ່ມີຂົນສາມາດທົນທຸກຈາກພະຍາດບາງຢ່າງທີ່ຄ້າຍຄືກັບພະຍາດທີ່ທຳຮ້າຍມະນຸດ. ຫນຶ່ງໃນນັ້ນແມ່ນ canine lupus, ເປັນພະຍາດ autoimmune ທີ່ທໍາລາຍຈຸລັງສຸຂະພາບຂອງຮ່າງກາຍຂອງຫມາຂອງຕົນເອງແລະສຸຂະພາບທັງຫມົດ. ແນ່ນອນ, ນີ້ກາຍເປັນສາເຫດສໍາລັບຄວາມກັງວົນສໍາລັບ tutors, ແຕ່ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ຈະຈັດການກັບພະຍາດແມ່ນການເຂົ້າໃຈມັນ. ສໍາລັບເລື່ອງນີ້, ພວກເຮົາໄດ້ລົມກັບ Natália Salgado Seoane Silva, ສັດຕະວະແພດຢູ່ Grupo Vet Popular. ກວດເບິ່ງ!

Lupus ໃນຫມາແມ່ນພົບເລື້ອຍກວ່າແມວ

ອີງຕາມສັດຕະວະແພດ, ສາເຫດຂອງພະຍາດແມ່ນຍັງບໍ່ຮູ້. "ສິ່ງທີ່ຮູ້ແມ່ນວ່າຈຸລັງທີ່ດີຖືກທໍາລາຍຍ້ອນປະຕິກິລິຍາ hypersensitivity ແລະການອັກເສບຢູ່ໃນພາກສ່ວນຕ່າງໆຂອງຮ່າງກາຍເຊັ່ນ: ຜິວຫນັງ, ຫົວໃຈ, ຫມາກໄຂ່ຫຼັງ, ປອດ, ຂໍ້ຕໍ່ແລະເລືອດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ມັນແມ່ນເດັ່ນໃນຫມາແລະຫາຍາກໃນແມວ.” ສາຍພັນຂອງເພື່ອນ furry ຂອງທ່ານຍັງເຮັດໃຫ້ຄວາມແຕກຕ່າງທັງຫມົດແລະສາມາດເປັນປັດໃຈຄວາມສ່ຽງ, ດັ່ງທີ່ Natália ເຕືອນພວກເຮົາ. "ບາງສາຍພັນຖືກຄາດໄວ້: Poodle, German Shepherd, Siberian Husky, Chow chow, Beagle, Irish Setter, Collie ແລະ old English sheepdog."

ເຖິງວ່າຈະມີຄໍານິຍາມທົ່ວໄປ, lupus ບໍ່ພຽງແຕ່ຫນຶ່ງ. "ມີສອງປະເພດຂອງ lupus: vascular ຫຼື discoid cutaneous erythematosus (LECV) ແລະລະບົບ erythematosus (SLE). LED ແມ່ນຮູບແບບທີ່ອ່ອນໂຍນທີ່ສຸດຂອງພະຍາດແລະສາມາດກະຕຸ້ນຫຼືເຮັດໃຫ້ຮຸນແຮງຂຶ້ນການສໍາຜັດກັບສັດຕໍ່ລັງສີແສງຕາເວັນເປັນເວລາດົນ", Natália ເວົ້າ. ອາການສາມາດທົ່ວໄປຫຼາຍ, ແຕ່ມີລັກສະນະເປັນບາດແຜ. “ມັນພົບເລື້ອຍໃນໝາຜູ້ໃຫຍ່. ບາດແຜທໍາອິດແມ່ນ vesicles ແລະ bliss, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ໃນເຂດທີ່ມີຂົນເລັກນ້ອຍ (muzzle, ຫູ, ສົບ, cushion, ແລະອື່ນໆ) ທີ່ມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະປາກົດຢູ່ໃນລະດູຮ້ອນ, ມີການລະລາຍຂອງບາດແຜໃນລະດູຫນາວ, ມີການເກີດຂື້ນໃນລະດູຮ້ອນ. ອາການທໍາອິດເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍການ depigmentation ແລະ desquamation ຂອງພື້ນທີ່ທີ່ຖືກກະທົບ, ຄວາມຄືບຫນ້າເປັນບາດແຜ, ເຮັດໃຫ້ເລືອດອອກ. ການສູນເສຍເນື້ອເຍື່ອແລະຮອຍແປ້ວເກີດຂື້ນ, ເຖິງແມ່ນວ່າຄົນເຈັບບາງຄົນຜິດປົກກະຕິ", ທ່ານ ໝໍ ສັດຕະວະແພດອະທິບາຍ.

ການວິນິດໄສຂອງໂຣກ lupus ຂອງ canine ຕ້ອງການການທົດສອບສະເພາະ

ເນື່ອງຈາກໂຣກ lupus ຂອງ canine ສະແດງອອກດ້ວຍອາການທີ່ແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍ, ການວິນິດໄສຂອງພະຍາດບໍ່ສາມາດຖືກກໍານົດໄດ້. ໂດຍການປະເມີນຂັ້ນຕົ້ນ. "ອາການ, ຍ້ອນວ່າພວກມັນມີຄວາມຫລາກຫລາຍແລະພົບເລື້ອຍໃນ pathologies ອື່ນໆ, ບໍ່ແມ່ນສະເພາະສໍາລັບການວິນິດໄສພະຍາດ lupus, ດັ່ງນັ້ນພວກເຮົາຈຶ່ງຍົກເວັ້ນພະຍາດພູມຕ້ານທານ, ອາການແພ້ຕໍ່ແມງໄມ້ກັດ, neoplasms, ແລະອື່ນໆ. ພວກເຮົາຮ້ອງຂໍໃຫ້ມີການທົດສອບເຊັ່ນ: ຈໍານວນເລືອດ, ປັດສະວະປະເພດ 1, ການທົດສອບພູມຕ້ານທານນິວເຄລຍ, ການທົດສອບ immunofluorescence ຫຼື immunohistochemistry, biopsy ຜິວຫນັງ, radiography ຂອງຂໍ້ຕໍ່ທີ່ຖືກກະທົບ, arthrocentesis, biopsy synovial ແລະວັດທະນະທໍາເຊື້ອແບັກທີເຣັຍຂອງນ້ໍາ synovial", Natália ເວົ້າ.

ເນື່ອງຈາກ lupus ໃນຫມາແມ່ນພະຍາດທີ່ໂດຍກົງໂຈມຕີລະບົບພູມຕ້ານທານຂອງສັດ, ມັນຍັງຄົງເປັນພະຍາດຫຼາຍແລະຕ້ອງໄດ້ຮັບການຕິດຕາມຢ່າງດີ. ສັດຕະວະແພດກ່າວວ່າ "ສັດສາມາດພັດທະນາພະຍາດຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງແລະໂຣກ nephrotic, bronchopneumonia, sepsis, ເລືອດອອກ, pyoderma ທີສອງ, ພະຍາດເລືອດຈາງ, ປະຕິກິລິຍາກັບຢາແລະອາການແຊກຊ້ອນກະເພາະອາຫານ."

ດ້ວຍການປິ່ນປົວ ແລະການຄວບຄຸມ, ໝາສາມາດມີຄຸນນະພາບຊີວິດ

“ໜ້າເສຍດາຍທີ່ຍັງບໍ່ມີການປິ່ນປົວ, ແຕ່ພວກເຮົາສາມາດຄວບຄຸມອາການ ແລະຫຼີກລ່ຽງອາການແຊກຊ້ອນຂອງພະຍາດ lupus ໄດ້. ການຕອບສະຫນອງການປິ່ນປົວຈະຂຶ້ນກັບອະໄວຍະວະທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ, ຄວາມຮຸນແຮງແລະສະພາບທົ່ວໄປຂອງຄົນເຈັບ, "Natália ເວົ້າ. ອີງຕາມນາງ, ຢາຕ້ານການອັກເສບ, ພູມຕ້ານທານແລະວິຕາມິນເສີມຈະກາຍເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຊີວິດຂອງລູກຫມາ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຢາສະເຕີຣອຍແລະຢາທີ່ບໍ່ແມ່ນ steroidal ສາມາດຖືກລວມເຂົ້າໃນບັນຊີລາຍຊື່ຢາຂອງສັດລ້ຽງ.

ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ, ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ມີ​ການ​ປິ່ນ​ປົວ, ພະ​ຍາດ​ສາ​ມາດ​ກ້າວ​ຫນ້າ. "ຖ້າກໍລະນີຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ, ສັດຄວນໄດ້ຮັບການເຂົ້າໂຮງ ໝໍ. ການພັກຜ່ອນໃນກໍລະນີຂອງ polyarthritis ແມ່ນພື້ນຖານ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບອາຫານທີ່ຈໍາກັດໃນກໍລະນີທີ່ມີບັນຫາຫມາກໄຂ່ຫຼັງ, ສໍາລັບຕົວຢ່າງ. ການດູແລສຸຂະອະນາໄມໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ສັດລ້ຽງຢູ່ເປັນສິ່ງຈໍາເປັນ, ນອກເຫນືອຈາກການມີຄວາມຮັກແພງຫຼາຍກັບມັນ”, Natália ແນະນໍາ. ສັດຕະວະແພດຍັງໄດ້ສະແດງຄວາມຄິດເຫັນກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນພະຍາດແລະຄວາມສໍາຄັນຂອງ neutering. "ເນື່ອງຈາກວ່າມັນເປັນພະຍາດ autoimmune, ການປ້ອງກັນໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ໃນ​ການ​ບໍ່​ໃຫ້​ຫມາ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ສືບ​ພັນ, ຫຼີກ​ເວັ້ນ​ການ​ສໍາ​ຜັດ​ກັບ​ແສງ​ຕາ​ເວັນ​ຢ່າງ​ຮຸນ​ແຮງ​ແລະ​ການ​ໃຊ້​ຢາ​ກັນ​ແດດ​ໃນ​ພື້ນ​ທີ່​ທີ່​ອ່ອນ​ໄຫວ​ຂອງ​ຮ່າງ​ກາຍ​ແລະ​ບໍ່​ໄດ້​ປົກ​ປ້ອງ​ຜົມ​ໂດຍ​ບໍ່​ມີ​ການ​ປົກ​ປ້ອງ​, ລາວ​ສະ​ຫຼຸບ​ໄດ້.