ສຳລັບບາງຄົນມັນອາດຈະເປັນການຍາກທີ່ຈະລະບຸອາການຂອງການຂາດແຄນໃນແມວພາຍໃນປະເທດ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນສັດເຫຼົ່ານີ້ເປັນທີ່ຮູ້ກັນດີວ່າມີພຶດຕິກຳທີ່ສະຫງວນ ແລະ ເປັນເອກະລາດຫຼາຍທີ່ສຸດ. ແຕ່ກົງກັນຂ້າມກັບສິ່ງທີ່ຫຼາຍຄົນຄິດ, ມັນກໍ່ເປັນໄປໄດ້ວ່າມີແມວທີ່ຂັດສົນ, ຫນຶ່ງໃນຜູ້ທີ່ບໍ່ຮັກແພງກັບສິ່ງໃດ, ແລະແມ້ກະທັ້ງຂໍຫຼາຍ! ການພາເຈົ້າໄປທຸກຫ້ອງ, ຢູ່ໃກ້ໆກັນສະເໝີ ແລະ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຮັກແພງສະເໝີ ເປັນສັນຍານທີ່ຊັດເຈນຂອງແມວທີ່ຕິດກັບເຈົ້າຂອງຂອງມັນ. ຫຼັງຈາກທີ່ທັງຫມົດ, ພຶດຕິກໍາຂອງແມວນີ້ແມ່ນປົກກະຕິບໍ? ມັນອາດມີຜົນກະທົບທາງລົບຕໍ່ແມວບໍ? ຈະເຮັດແນວໃດ?

ຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າແມວຂອງເຈົ້າຕ້ອງການຫຼືບໍ່? ເບິ່ງສັນຍານບາງຢ່າງ!

ກົງກັນຂ້າມກັບທິດສະດີທີ່ແຜ່ລາມໄປທົ່ວວ່າແມວເປັນສັດທີ່ບໍ່ສ້າງຄວາມຜູກພັນກັບຄອບຄົວ, ແມວສາມາດເປັນສັດທີ່ຮັກແພງຫຼາຍ. ອາການຂອງຮ່າງກາຍບາງອັນແມ່ນແຕ່ສະແດງເຖິງຄວາມຮັກທີ່ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກຕໍ່ຜູ້ປົກປ້ອງຂອງເຂົາເຈົ້າ. ພວກເຂົາເຈົ້າໃຊ້ການເຄື່ອນໄຫວຫາງ, ຕໍາແຫນ່ງຫູແລະແມ້ກະທັ້ງ meows ເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມຮັກ. ແຕ່ເມື່ອໃດທີ່ສັນຍານເຫຼົ່ານີ້ເຊື່ອມໂຍງກັບຄວາມຕ້ອງການ? ນີ້ແມ່ນຄໍາແນະນໍາບາງຢ່າງກ່ຽວກັບວິທີການກໍານົດພຶດຕິກໍາ:

• ຂໍໃຫ້ມີຄວາມຮັກແພງຫຼາຍ, ລວມທັງການລຸກຂຶ້ນເທິງ lap ຂອງທ່ານ
• meowing ຫຼາຍເກີນໄປໃນເວລາທີ່ທ່ານເຂົ້າໄປໃນຫ້ອງນ້ໍາຫຼືປິດປະຕູຫ້ອງນອນ.
• ບໍ່ເມື່ອຍກັບການຫຼິ້ນກັບເຈົ້າ
• ອິດສາສັດອື່ນ ແລະແມ້ແຕ່ເດັກນ້ອຍ
• ພະຍາຍາມເອົາໃຈໃສ່ກັບສິ່ງອື່ນໆ,ຄືກັບນອນຢູ່ເທິງແປ້ນພິມຄອມພິວເຕີ
• ຢາກນອນນຳເຈົ້າ
• ຕິດຕາມເຈົ້າໄປທົ່ວທຸກຫ້ອງໃນເຮືອນ
• ສະແດງເຖິງຄວາມໂສກເສົ້າໃນເວລາທີ່ທ່ານເດີນທາງ ຫຼືໃຊ້ເວລາອອກໄປຫຼາຍ. ຈາກເຮືອນ

ຫຼັງຈາກທີ່ທັງຫມົດ, ແມວທີ່ຂັດສົນເປັນພຶດຕິກຳໃນທາງບວກ ຫຼື ທາງລົບບໍ?

ກ່ອນອື່ນໝົດ, ເຈົ້າຕ້ອງ ວິເຄາະລະດັບຄວາມຕ້ອງການຂອງແມວຂອງທ່ານ. ແມວທີ່ຂໍຄວາມຮັກ, ມັກຫຼິ້ນ ຫຼືໃຊ້ເວລາຢູ່ເລບຂອງເຈົ້າແມ່ນມີສຸຂະພາບດີຫຼາຍ: ເຈົ້າຈະເພີດເພີນກັບຊ່ວງເວລາດີໆຫຼາຍຄັ້ງຮ່ວມກັນ. ປົກກະຕິແລ້ວ, ລາວມີຊ່ວງເວລາທີ່ລາວມັກນອນຫລັບຢູ່ໃນຕຽງຂອງລາວແລະລາວກໍ່ຫຼິ້ນຄົນດຽວໂດຍບໍ່ມີບັນຫາໃດໆ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຖ້າແມວຂອງເຈົ້າມີຄວາມກົດດັນຫນ້ອຍທີ່ສຸດກ່ຽວກັບພຶດຕິກໍານີ້, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຮັກສາຕາແລະຊອກຫາຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ. ນີ້ລວມມີທັງການມີພຶດຕິກຳທີ່ຄອບຄອງ ແລະ ຮຸກຮານ ແລະ ມີຄວາມທຸກຈົນເກີນໄປ ຖ້າເຈົ້າຂອງເດີນທາງ ຫຼື ໃຊ້ເວລາຢູ່ໄກຈາກເຮືອນຫຼາຍເຊັ່ນ: ປະຕິເສດການກິນອາຫານ ແລະ ຍ່ຽວອອກຈາກບ່ອນເພື່ອສະແດງຄວາມບໍ່ພໍໃຈ.

ແມວຕ້ອງການ: ສິ່ງທີ່ຄວນເຮັດ. ເຮັດແນວໃດ?

ແມວທີ່ຕິດກັບເຈົ້າຂອງບໍ່ສາມາດໄປເກີນລະດັບປົກກະຕິໄດ້. ຄວາມຂັດສົນຫຼາຍເກີນໄປມັກຈະເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງສັດ, ຍ້ອນວ່ານີ້ອາດຈະເພີ່ມຄວາມເຄັ່ງຕຶງແລະຄວາມວິຕົກກັງວົນໃນເວລາທີ່ລາວບໍ່ມີຄວາມຮູ້ສຶກ reciprocated. ດັ່ງນັ້ນ, ຖ້າທ່ານສັງເກດເຫັນພຶດຕິກໍາທີ່ຂີ້ຄ້ານຫຼາຍ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຊອກຫາຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຜູ້ຊ່ຽວຊານ. ຫນຶ່ງfeline behaviorist ຈະເຂົ້າໃຈຕົ້ນກໍາເນີດຂອງການຂາດແຄນແລະເຖິງແມ່ນວ່າຈະກໍານົດວ່າຄອບຄົວໄດ້ປະກອບສ່ວນກັບມັນ. ດ້ວຍການຝຶກອົບຮົມບາງອັນ, ແລະແມ້ແຕ່ການໃຊ້ດອກກຸຫຼາບ ແລະຢາອື່ນໆ, ມັນເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະບັນເທົາອາການເຫຼົ່ານີ້ໄດ້.

ຖ້າແມວຂອງເຈົ້າພຽງແຕ່ສະແດງການຂາດແຄນໃນສະຖານະການສະເພາະ, ເຈົ້າບໍ່ມີຫຍັງຕ້ອງກັງວົນ. ໃນກໍລະນີນັ້ນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະອຸທິດເວລາຫຼາຍຂຶ້ນເພື່ອໃສ່ໃຈລູກແມວ: ພະຍາຍາມພົວພັນກັບເກມ ແລະຄວາມຮັກແພງຫຼາຍ!