Хоць сабакі ў некаторых аспектах моцна адрозніваюцца ад нас, на жаль, пухнатыя сабакі могуць пакутаваць ад некаторых захворванняў, вельмі падобных на тыя, якія атакуюць людзей. Адзін з іх - сабачая ваўчанка, аутоіммунное захворванне, якое пашкоджвае здаровыя клеткі ўласнага цела сабакі і яго здароўе ў цэлым. Вядома, гэта становіцца падставай для турботы рэпетытараў, але лепшы спосаб справіцца з хваробай - зразумець яе. Для гэтага мы пагаварылі з Наталляй Сальгада Сеоане Сілва, ветэрынарам Grupo Vet Popular. Праверце!

Ваўчанка ў сабак сустракаецца часцей, чым у котак

Па словах ветэрынара, прычына захворвання пакуль невядомая. «Вядома тое, што добрыя клеткі руйнуюцца з-за рэакцый гіперчувствітельності і запалення ў розных частках цела, такіх як скура, сэрца, ныркі, лёгкія, суставы і кроў. Больш за тое, гэта пераважна ў сабак і рэдка ў катоў». Парода вашага пухнатага сябра па-ранейшаму мае значэнне і можа быць фактарам рызыкі, як нагадвае нам Наталля. «Некаторыя пароды схільныя: пудзель, нямецкая аўчарка, сібірскі хаскі, чау-чау, бігль, ірландскі сетэр, коллі і стараанглійская аўчарка».

Нягледзячы на ​​​​агульнае вызначэнне, ваўчанка - гэта не проста адно. «Існуе два тыпу ваўчанкі: судзінкавая або дыскападобная скурная чырвоная чырвоная (LECV) і сістэмная чырвоная ваўчанка (СКВ). LED з'яўляецца найбольш дабраякаснай формай захворвання і можа быць актываваны або пагаршаеццапрацяглае знаходжанне жывёлы пад сонечным выпраменьваннем», - кажа Наталля. Сімптомы могуць быць вельмі агульнымі, але характарызуюцца язвамі. «Гэта часцей сустракаецца ў дарослых сабак. Першыя паразы ўяўляюць сабой везікулы і бурбалкі, у асноўным у раёнах з невялікай колькасцю валасоў (морда, вушы, вусны, падушка і г.д.), якія, як правіла, з'яўляюцца ў летнія месяцы, з рэмісіяй паражэнняў зімой і рэцыдывамі летам. Першыя прыкметы пачынаюцца з дэпігментацыі і лушчэння здзіўленай вобласці, прагрэсуючы да язваў, якія выклікаюць крывацёк. Адбываецца страта тканін і рубцы, нават дэфармацыя некаторых пацыентаў», - тлумачыць ветэрынар.

Дыягностыка сабачай ваўчанкі патрабуе правядзення спецыяльных аналізаў

Паколькі сабачая ваўчанка выяўляецца вельмі рознымі сімптомамі, дыягназ захворвання немагчыма вызначыць па першаснай ацэнцы. «Сімптомы, паколькі яны разнастайныя і характэрныя для іншых паталогій, не з'яўляюцца спецыфічнымі для дыягностыкі ваўчанкі, таму мы выключылі імунаапасродкаваныя захворванні, алергію на ўкусы насякомых, наватворы і інш. Мы патрабуем такіх аналізаў, як аналіз крыві, аналіз мачы 1 тыпу, тэст на ядзерныя антыцелы, імунафлюарэсцэнцыя або імунагістахімія, біяпсія скуры, рэнтгенаграфія здзіўленых суставаў, артроцентез, сіновіальная біяпсія і бактэрыяльны пасеў сіновіальной вадкасці», — кажа Наталля.

Так як ваўчанка ў сабак - гэта захворванне, якоенепасрэдна атакуе імунную сістэму жывёлы, яно застаецца значна больш схільным да хвароб і за ім неабходна старанна сачыць. «У жывёлы могуць развіцца такія захворванні, як нырачная недастатковасць і нефратычны сіндром, бронхапнеўманія, сэпсіс, крывацёк, другасная піядэрмія, анемія, рэакцыя на лекі і страўнікавыя ўскладненні», — расказвае ветэрынар.

Пры лячэнні і кантролі сабака можа мець якасць жыцця

«На жаль, лекаў няма, але мы можам кантраляваць сімптомы і пазбегнуць ускладненняў ваўчанкі. Рэакцыя на лячэнне будзе залежаць ад органаў, якія пацярпелі, цяжару і агульнага стану пацыента», — кажа Наталля. Па яе словах, супрацьзапаленчыя прэпараты, иммунодепрессанты і вітамінныя дабаўкі стануць часткай жыцця шчанюка. Акрамя таго, у спіс лекаў для гадаванца можна ўключыць стэроідныя і несцероідные прэпараты.

Аднак нават пры лячэнні хвароба можа прагрэсаваць. «Калі сітуацыя пагоршыцца, жывёлу трэба шпіталізаваць. Адпачынак пры поліартрыце мае асноватворнае значэнне, а таксама абмежавальная дыета пры праблемах з ныркамі, напрыклад. Сачыць за гігіенай у асяроддзі, дзе жыве гадаванец, важна, акрамя таго, каб быць з ім вельмі ласкавым», - рэкамендуе Наталля. Ветэрынар таксама каментуе прафілактыку захворванняў і важнасць стэрылізацыі. «Паколькі гэта аутоіммунное захворванне, праводзіцца прафілактыкаасабліва ў тым, каб не дазваляць гэтым сабакам размнажацца, пазбягаць інтэнсіўнага знаходжання на сонцы і выкарыстоўваць сонцаахоўны крэм на найбольш адчувальных участках цела і неабароненых поўсцю», — заключае ён.