Hoewel honde in sommige aspekte baie van ons verskil, kan harige honde ongelukkig ly aan sommige siektes wat baie soortgelyk is aan dié wat mense aanval. Een daarvan is hondelupus, ’n outo-immuunsiekte wat die gesonde selle van die hond se eie liggaam en sy gesondheid as geheel beskadig. Natuurlik word dit 'n rede tot kommer vir tutors, maar die beste manier om die siekte te hanteer, is om dit te verstaan. Hiervoor het ons met Natália Salgado Seoane Silva, 'n veearts by Grupo Vet Popular, gesels. Uitteken!

Lupus by honde is meer algemeen as by katte

Volgens die veearts is die oorsaak van die siekte nog onbekend. “Wat wel bekend is, is dat goeie selle vernietig word weens hipersensitiwiteitsreaksies en inflammasie in verskeie dele van die liggaam soos die vel, hart, niere, longe, gewrigte en bloed. Verder is dit oorheersend by honde en skaars by katte.” Die ras van jou harige vriend maak steeds die verskil en kan 'n risikofaktor wees, soos Natália ons herinner. "Sommige rasse is geneig: Poedel, Duitse Herder, Siberiese Husky, Chow chow, Beagle, Ierse Setter, Collie en Ou Engelse skaaphond."

Ten spyte daarvan dat dit 'n algemene definisie is, is lupus nie net een nie. “Daar is twee tipes lupus: vaskulêre of diskoïede kutane eritematose (LECV) en sistemiese eritematose (SLE). LED is die mees goedaardige vorm van die siekte en kan geaktiveer of vererger word deurlangdurige blootstelling van die dier aan sonstraling”, sê Natália. Simptome kan baie algemeen wees, maar word gekenmerk deur sere. “Dit is meer algemeen by volwasse honde. Die eerste letsels is vesikels en blase, hoofsaaklik in streke met min hare (snuit, ore, lippe, kussing, ens.) wat geneig is om in die somermaande te verskyn, met remissie van die letsels in die winter, met herhaling in die somer. Die eerste tekens begin met depigmentasie en afskilfering van die aangetaste area, vorder tot maagsere, wat bloeding veroorsaak. Weefselverlies en littekens kom voor, selfs vervorm sommige pasiënte”, verduidelik die veearts.

Die diagnose van hondelupus vereis spesifieke toetse

Aangesien hondlupus met baie verskillende simptome manifesteer, kan die diagnose van die siekte nie gedefinieer word nie deur 'n primêre assessering. “Simptome, aangesien hulle uiteenlopend en algemeen in ander patologieë voorkom, is nie spesifiek vir die diagnose van lupus nie, daarom het ons onder andere immuun-gemedieerde siektes, allergieë vir insekbyte, neoplasmas uitgesluit. Ons versoek toetse soos bloedtelling, tipe 1-urine, kernteenliggaampiestoets, immunofluoressensie- of immunohistochemie-toets, velbiopsie, radiografie van die aangetaste gewrigte, artrosentese, sinoviale biopsie en bakteriese kultuur van die sinoviale vloeistof”, sê Natália.

Aangesien lupus by honde 'n siekte is watdie dier se immuunstelsel direk aanval, bly dit baie meer vatbaar vir siektes en moet goed gemonitor word. “Die dier kan siektes ontwikkel soos nierversaking en nefrotiese sindroom, brongopneumonie, sepsis, bloeding, sekondêre pioderma, bloedarmoede, reaksies op medikasie en maagkomplikasies”, sê die veearts.

Met behandeling en beheer kan die hond lewenskwaliteit hê

“Ongelukkig is daar geen genesing nie, maar ons kan die simptome beheer en die komplikasies van lupus vermy. Die behandelingsreaksie sal afhang van die organe wat aangetas is, die erns en die algemene toestand van die pasiënt”, sê Natália. Volgens haar sal anti-inflammatoriese middels, immuunonderdrukkers en vitamienaanvullings deel van die hondjie se lewe word. Daarbenewens kan steroïed- en nie-steroïdale middels by die troeteldier se medisynelys ingesluit word.

Selfs met behandeling kan die siekte egter vorder. “As die saak erger word, moet die dier in die hospitaal opgeneem word. Rus in gevalle van poliartritis is fundamenteel, sowel as 'n beperkende dieet in gevalle van byvoorbeeld nierprobleme. Higiëniese sorg in die omgewing waar die troeteldier woon is noodsaaklik, benewens om baie liefdevol daarmee te wees”, beveel Natália aan. Die veearts lewer ook kommentaar oor siektevoorkoming en die belangrikheid van neutering. “Omdat dit ’n outo-immuun siekte is, word voorkoming gegeeveral om hierdie honde nie toe te laat om voort te plant nie, om intense blootstelling aan die son te vermy en sonskerm te gebruik in die mees sensitiewe areas van die liggaam en onbeskermd deur hare", sluit hy af.