Kaplanlar ve aslanlar, ilk bakışta evde yaşayan kedilere benzemeyen büyük kedilerdir (fiziksel olarak jaguara benzeyen bazı kediler olsa da). Bu büyük adamlar vahşi bir görünüme ve evcil kedilerin sevecen tavırlarından biraz farklı alışkanlıklara sahiptir. Bununla birlikte, her ikisi de aynı ailenin bir parçasıdır: dünya çapında en az 38 alt türü bir araya getiren Felidae.

Bu yüzden, farklılıklara rağmen, hala memeliler, etoburlar ve digigradlar (ayak parmakları üzerinde yürüyen) ve doğal yırtıcılar. İkisi de beş ön ayak parmağı ve dört arka ayak parmağı gibi bazı fiziksel özelliklerin yanı sıra benzer burunlar, kuyruklar ve kürkleri de paylaşıyor.

Ayrıca, birçok insanı büyüleyen aynı zarif tavırlara ve çarpıcı bakışlara sahip oldukları da inkar edilemez. Bu makalede kediler, kaplanlar ve aslanların ortak yönlerinin yanı sıra aralarındaki farkları da listeledik, göz atın.

Büyük bir kedi ile evcil bir kedinin anatomisi benzerdir

Başlangıç olarak, Felidae iki alt familyaya ayrılır:

• Pantherinae: Aslanlar, kaplanlar, jaguarlar ve diğer büyük vahşi hayvanlar;
• Felíneo: vaşak, ocelot ve evcil kediler gibi daha küçük kedigilleri içeren bir gruptur.

Buna rağmen, ikisi de bazı genetik özellikleri paylaşır ve hem jaguara benzeyen kedi hem de jaguarın kendisi keskin bir koku alma ve işitme duyusunun yanı sıra düşük ışıklı ortamlarda inanılmaz bir görme yeteneğine sahiptir. Bu hayvanların esnek anatomileri de çok farklı değildir. Her ikisinin de kısa, sivri kulakları, dışa dönük gözleri, vücut çevresinde kürkleri ve kısa bacakları vardır.Çeşitlilik de bu genetiğin bir parçasıdır: şu anda Uluslararası Kedi Derneği tarafından tanınan 71 kedi ırkı, altı kaplan alt türü ve 17 aslan türü bulunmaktadır. Sadece büyük kedilerin nesli tükenme riski altındadır.

Belgesel, büyük kediler ile evcil kedilerin aynı tuhaflıklara sahip olduğunu gösteriyor

"The Soul of the Feline", National Geographic tarafından, 35 yıldır büyük kedilerin yaşamlarını inceleyen araştırmacılar Beverly ve Dereck Joubert ile ortaklaşa hazırlanan bir belgesel. Ancak bu kez inceleme nesnesi biraz farklıydı: Çekimlerde, benekli ve evcil bir kedi olan Smokey'in günlük yaşamını ve davranışlarını gözlemlediler.uzmanlar alışkındır.

Sonuç olarak, evde yetiştirilen ve vahşi kedilerin hala pek çok ortak noktası var. Bunlardan biri oyun oynama şekilleri: her ikisi de belirli bir nesneye odaklanıyor ve bu hedefle bir avı simüle ediyor. Açıkçası, evde yetiştirilen kediler daha az agresiftir, ancak vahşi kedilerin soyundan gelen melez kediler daha fazla güç gösterebilir.

Araştırmaya göre kediler ve kaplanlar yüzde 95 oranında aynı DNA'yı paylaşıyor

Mutlaka kaplana benzeyen bir kediyle karşılaşmış ve ortak noktalarını merak etmişsinizdir. Görünüşe göre, düşündüğümüzden daha yakınlar. Nature Communications adlı bilimsel dergide 2013 yılında "Kaplan genomu ve aslan ve kar leoparı genomlarıyla karşılaştırmalı analiz" adlı bir çalışma yayımlandı.kar leoparı) büyük kedilerin genetik dizilimini analiz etti.

Sibirya kaplanı ve Bengal kaplanının genomlarını bir araya getirdiler ve bunları Afrika aslanı, beyaz aslan ve kar leoparınınkilerle karşılaştırdılar. Daha sonra her iki genomu da evcil kedininkilerle karşılaştırdılar. Sonuçlardan biri, kaplanların ve kedilerin yüzde 95,6 oranında aynı DNA'ya sahip olduğunu gösterdi.

Büyük ve küçük kediler dilleriyle kendi kendilerini temizlerler

Görünüşe göre yavru kediler ve büyük kediler aynı hijyenik alışkanlıklara sahipler ve dil banyosu rutinlerinin bir parçası. Kedilerin ve büyük kedilerin dillerindeki sert kıllar, yoğun kürklerini fırçalamak ve temizlemek için etkilidir. Bu aynı zamanda olası yırtıcıları atmanın bir yoludur. Ama nasıl? Peki, çevrede hiçbir "iz" olmadığındaGörünürde bir tehlike olmasa bile, evcil kediler bu uygulamayı sürdürmeye devam ederler. Temizliği ve özellikle temiz hissetmeyi sevdiklerinden bahsetmeye gerek bile yok.

Tek fark, yavru kedilerin aksine, kaplanlar ve aslanlar genellikle tüy yumağından muzdarip değildir. Araştırmacılar hala bunun nedenlerini anlamaya çalışıyorlar.

Aslanlar ve kaplanlar da kedi otunun etkilerinden zevk alırlar

Kedilerin meşhur kedi nanesi karşısındaki maskaralıklarını izlemek çok eğlenceli. İlginç bir şekilde, bazı vahşi kedigiller de bu aromatik bitkinin etkisinden kaçamıyor - ve çok havalı bir vaka bunu gösteriyor.

2022 Cadılar Bayramı'nda, Güney Afrika'daki Animal Defenders International adlı barınak tarafından kurtarılan kaplan ve aslanlara eğlenceli bir sürpriz yapıldı: kedi nanesi ile doldurulmuş balkabakları! Sadece sebze bile onlar için hoş bir ikram olsa da, bu bitkinin hareket gücü pastanın üzerindeki krema gibiydi. Oynamaya ve etrafta yuvarlanmaya başladılar ve tüm bu eğlencenin ardından çok rahatladılar.O anın görüntüleri hemen aşağıda, bir göz atın.

Kediler ve büyük kediler (aslanlar ve kaplanlar gibi) diğer geleneklerin yanı sıra aynı gece alışkanlığına sahiptir

Gündüzleri uyuyup geceleri uyanık geçirmek sadece melezlere veya kaplan benzeri kedilere özgü değildir. Aslında bu, avlarına saldırmak için karanlıktan yararlanan vahşi kedilerden miras kalan bir uygulamadır. Buna karşılık, gün boyunca uzun dinlenmelere ihtiyaç duyarlar ve genellikle 16 ila 20 saat uyurlar.

Bir diğer ortak özellikleri de yalnız yaşama alışkanlıklarıdır, yani bağımsızlığa alışkındırlar ve avlanırken desteğe pek ihtiyaç duymazlar. Bu durum, bölgelerini idrarla ya da tırnaklarını sivrilterek işaretleyen kedigillerin bölgeci kişilik özelliğini de güçlendirmiştir - pençelerde, orada yetkili olduklarını gösteren özel bir koku salgılayan bezler vardır. Aynı şey kedi için de geçerlidir.Atıkları saklama alışkanlığı da kaplan ve aslanlardan miras kalmıştır ve bu da bölgeyi işaretlemenin ve iz bırakmaktan kaçınmanın bir yolu olarak hizmet eder.

Ancak hepsi bu kadar değil, dikkat ederseniz bugün bile evcil kediler etrafta "saklanıyor". Bu, vahşi doğadan miras kalan ve günlük yaşamda algılanan bir başka gelenektir; kedicik mobilyaların, battaniyelerin altına ve karton kutuların içine, sanki bir kedinin iniymiş gibi saklanır. Böylece kendilerini güvende hissederler ve saklandıkları yeri fark etmeyen bir kurbanı hala yakalayabilirler.yüksek yerler de koruma, sığınak ve çevreye geniş bir bakış açısı olarak hizmet eden bir başka vahşi alışkanlıktır.

Benzer olmalarına rağmen, kediler ve büyük kediler bazı yönlerden farklılık gösterir

Felis Catus ile sonuçlanan kedigil cinsinin evrimine insanla temas da eklenince, bu alt türün genomlarında çeşitli mutasyonlar meydana geldi. Evcilleştirme bunun başlıca sorumlularından biri. Ne de olsa, kediler bu sayede iyi birer arkadaş ve insanlara karşı daha sevecen oldular - büyük kedilerin davranışlarının bir parçası olmayan yönler. Ancak sadece bunlar değilsadece davranışsal farklılıklar.

• Evcil kedinin saldırganlığı ve vahşi davranışları daha az belirgindir;
• Beslenme şekilleri de farklıdır - evcil hayvanlar yiyecek ve atıştırmalıklarla beslenirken büyük kediler hala tamamen etçildir;
• Boy: Kediler 25 ila 30 cm arasında değişirken, bir kaplan iki metreye kadar ulaşır;
• Mırlamak kedilere özgüdür; aslanlar ve kaplanlar gırtlaklarını titreştirmek için aynı yeteneğe sahip değildir. Öte yandan, evcil kediler hırlayamaz;
• Büyük kediler de "çörek yoğurmaz" - bu sevgi gösterme şekli kedilere özgüdür ve yavruluktan itibaren başlar.

Kedi evrimi, kediler ve kaplanlar arasındaki benzerlikleri açıklıyor

Kedigillerin tarihi, kayıtlar çok az olduğu için henüz kesin değildir. Ancak kedilerin bilinen en büyük atası, on milyon yıldan daha uzun bir süre önce Asya'da ortaya çıkan Pseudaelurus'tur. Ondan yeni cinsler ortaya çıktı. İlki, aslanlara ve kaplanlara yakın olan Panthera idi. Büyüktüler ve on milyon yıl önce ortaya çıktılar ve tamamen vahşi geleneklere sahiplerdi.Daha sonra Afrika kıtasına giden daha küçük Pardofelis ve ardından Leopardus geldi - her ikisi de gittikçe küçülüyordu.

Ardından birkaç kıtaya (Güney Amerika dahil) yayılan Lynx geldi, onu 6.2 milyon yıl önce Asya'da kalan Prionailurus izledi. Son olarak, Felis (evcil kedilere en yakın olanı) üç milyon yıldan biraz daha uzun bir süre önce Felis Silvestris ile birlikte ortaya çıktı. Bengal de dahil olmak üzere, bir kedi türü olanJaguar gibi görünen bu vahşi kedigiller, evcil kedigiller ile bu vahşi kedigillerin melezlenmesinin bir sonucudur. Her evrimle birlikte kedigiller boyut kaybediyor, bu da insanın evcilleşmesini kolaylaştırıyordu.

Kedilerin evcilleştirilmesi onları büyük kedilerden ayırmaya yardımcı oldu

On milyon yıllık kedi evrimi sırasında, kedigillerin bazı alt türleri, tahıl ve arpa yetiştirerek beslenen atalarımızla temas kurdu. Bu ekim, doğal olarak kedigillerin avı olan ve onları avlamak için bu bölgelerde yaşamaya başlayan birkaç kemirgeni çekti. Oradan, karşılığında kedilere yiyecek sunan insanlarla temas başladıO zamandan beri giderek daha fazla evcilleştirildiler ve bu kültür, kedilerin sahiplenilmesi yoluyla dünyaya yayıldı. Yine de, dünyanın dört bir yanında hala büyük kediler ve Brezilya'da vahşi kedi ırkları var.