বাঘ আৰু সিংহ ডাঙৰ মেকুৰী যিবোৰ, প্ৰথমতে, ঘৰত থকা সেই বিড়াল পোৱালিটোৰ সৈতে মিল নাথাকে (যদিও কিছুমান মেকুৰী আছে যিবোৰ শাৰীৰিকভাৱে জাগুয়াৰৰ দৰে দেখা যায়)। ডাঙৰবোৰৰ বন্য চেহেৰা আৰু অভ্যাস ঘৰচীয়া মেকুৰীৰ মৰমৰ ধৰণতকৈ কিছু পৃথক। কিন্তু দুয়োটা একেটা পৰিয়ালৰ অংশ: ফেলিডাই, য'ত বিশ্বজুৰি কমেও ৩৮টা উপপ্ৰজাতি অন্তৰ্ভুক্ত।

গতিকে, পাৰ্থক্য থাকিলেও, ইহঁত এতিয়াও স্তন্যপায়ী, মাংসভোজী আৰু ডিজিটিগ্ৰেড (যিবোৰ আঙুলিত খোজ কাঢ়ে ), লগতে প্ৰাকৃতিক শিকাৰুও। দুয়োটাৰে কিছুমান শাৰীৰিক বৈশিষ্ট্যও আছে, যেনে সন্মুখৰ পাঁচটা আৰু পিছফালৰ চাৰিটা আঙুলি, লগতে একেধৰণৰ মুখ, ঠেং আৰু কোট।

এইটোও অস্বীকাৰ কৰিব নোৱাৰি যে ইহঁতৰ মাৰ্জিত আচাৰ-ব্যৱহাৰ আৰু আকৰ্ষণীয় ৰূপ একে যিয়ে চকু জগাই তোলে।বহু মানুহৰ মোহ। আমি এই লেখাটোত মেকুৰী, বাঘ আৰু সিংহৰ মাজত কি মিল আছে, লগতে ইহঁতৰ মাজৰ পাৰ্থক্যও তালিকাভুক্ত কৰিছো। ইয়াক চাওক।

ডাঙৰ মেকুৰী আৰু ঘৰচীয়া মেকুৰীৰ শৰীৰচৰ্চা একে

আৰম্ভণিৰ বাবে ফেলিডাই দুটা উপপৰিয়ালত ভাগ কৰা হয়:

• পেন্থেৰিনা : সিংহ, বাঘ, জাগুয়াৰ, অন্যান্য ডাঙৰ আৰু বন্যপ্ৰাণীৰ লগতে;
• বিড়াল: সৰু বিড়াল, যেনে লিংকছ, অচেলট আৰু ঘৰচীয়া মেকুৰীক একত্ৰিত কৰা গোট।

তথাপিও দুয়োৰে কিছুমান জিনীয় বৈশিষ্ট্য আৰু, দুয়োটা মেকুৰী যিটো জাগুয়াৰৰ দৰে দেখা যায়,জাগুয়াৰৰ কথা ক'বলৈ গ'লে, কম পোহৰৰ পৰিৱেশত দেখাৰ অবিশ্বাস্য ক্ষমতাৰ উপৰিও ইহঁতৰ ঘ্ৰাণ আৰু শ্ৰৱণ ক্ষমতাও তীক্ষ্ণ। এই প্ৰাণীবোৰৰ নমনীয় শৰীৰচৰ্চাও বিশেষ বেলেগ নহয়। দুয়োৰে কাণ চুটি আৰু জোঙা, ৰূপৰেখাযুক্ত চকু, শৰীৰৰ চাৰিওফালে নোম, ভৰি চুটি আদি সবিশেষ। বৈচিত্ৰ্যও এই জিনীয় বিজ্ঞানৰ অংশ: বৰ্তমান দ্য ইণ্টাৰনেশ্যনেল কেট এছ’চিয়েশ্যনে স্বীকৃতি দিয়া ৭১টা প্ৰজাতিৰ মেকুৰী, ছটা উপপ্ৰজাতি বাঘ আৰু ১৭টা সিংহ আছে। কেৱল ডাঙৰ মেকুৰীহে বিলুপ্তিৰ আশংকাত ভুগিছে।

তথ্যচিত্ৰই দেখুৱাইছে যে ডাঙৰ মেকুৰী আৰু ঘৰচীয়া মেকুৰীয়ে একে খেল খেলে

“এ আলমা ডছ ফেলিন’ছ” হৈছে নেশ্যনেল জিঅ’গ্ৰাফিকৰ দ্বাৰা প্ৰস্তুত কৰা এখন তথ্যচিত্ৰ, যাৰ অংশীদাৰিত্ব... গৱেষক বেভাৰলী আৰু ডেৰেক জ’বাৰ্টে ৩৫ বছৰ ধৰি ডাঙৰ মেকুৰীৰ জীৱনৰ ওপৰত অনুসন্ধান কৰি আহিছে। কিন্তু এইবাৰ অধ্যয়নৰ বস্তুটো অলপ বেলেগ আছিল: চিত্ৰগ্ৰহণত তেওঁলোকে ঘৰচীয়া টেবি মেকুৰী স্মোকিৰ দৈনন্দিন জীৱন আৰু আচৰণ পৰ্যবেক্ষণ কৰিছিল, যিটো বিশেষজ্ঞসকলে অভ্যস্ত হোৱাতকৈ একেবাৰে পৃথক যেন লাগে।

সিদ্ধান্তটো হ’ল যে ঘৰতে ডাঙৰ-দীঘল কৰা বিড়ালৰ পোৱালি আৰু বনৰীয়া বিড়ালৰ পোৱালিবোৰৰ মাজত এতিয়াও বহুত মিল আছে। ইয়াৰে এটা হ’ল খেলাৰ ধৰণ: দুয়োটাই এটা নিৰ্দিষ্ট বস্তুৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে আৰু সেই লক্ষ্যৰে চিকাৰৰ অনুকৰণ কৰে। স্পষ্টভাৱে ঘৰৰ মেকুৰী কম আক্ৰমণাত্মক। কিন্তু হাইব্ৰিড মেকুৰী, বংশধৰ...বন্য, অধিক শক্তি বুজাব পাৰে।

মেকুৰী আৰু বাঘৰ 95% একে ডি এন এ ভাগ, গৱেষণাৰ মতে

আপুনি নিশ্চিতভাৱে বাঘৰ দৰে দেখা মেকুৰী এটাৰ সন্মুখীন হৈছে আৰু ভাবিছে যে ইহঁতৰ কি আছে সাধাৰণ. বাৰু, আপাত দৃষ্টিত তেওঁলোক আমি ভবাতকৈও ওচৰত। বৈজ্ঞানিক আলোচনী নেচাৰ কমিউনিকেশ্যনে ২০১৩ চনত প্ৰকাশ কৰিছিল “The tiger genome and comparative analysis with lion and snow leopard genomes” নামৰ এক অধ্যয়নত ডাঙৰ মেকুৰীবোৰৰ ক্ৰম জিনীয় বিশ্লেষণ কৰা হৈছিল।

তেওঁলোকে চাইবেৰিয়ান বাঘৰ জিনমৰ সৈতে একত্ৰিত কৰিছিল বংগ বাঘক আফ্ৰিকান সিংহ, বগা সিংহ আৰু তুষাৰ নাহৰফুটুকী বাঘৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল। তাৰ পিছত তেওঁলোকে দুয়োটা জিনমক ঘৰচীয়া মেকুৰীৰ জিনমৰ সৈতে তুলনা কৰিলে। ইয়াৰে এটা ফলাফলত দেখা গৈছে যে বাঘ আৰু মেকুৰীৰ ডি এন এ ৯৫.৬% একে।

ডাঙৰ মেকুৰী আৰু সৰু মেকুৰীয়ে জিভা

<0 ৰে নিজকে পৰিষ্কাৰ কৰে>বিড়ালৰ পোৱালি আৰু ডাঙৰ মেকুৰীৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ অভ্যাস একে যেন লাগে আৰু নিজৰ জিভাৰে গা ধোৱাটো এই জীৱ-জন্তুৰ ৰুটিনৰ অংশ। মেকুৰী আৰু ডাঙৰ মেকুৰীৰ ৰুক্ষ জিভাৰ ব্ৰিষ্টলে ঘন কোটটো ব্ৰাছ কৰি পৰিষ্কাৰ কৰাত কাৰ্যক্ষম। ইয়াৰ দ্বাৰাও ইহঁতে সম্ভাৱ্য শিকাৰু হেৰুৱাব পাৰে। কিন্তু কেনেকৈ? বাৰু, যেতিয়া কোটত পৰিৱেশৰ কোনো "লেখ-জোখ" নাথাকে, সেয়া ধূলি হওক বা খাদ্যৰ অৱশিষ্ট হওক,ইয়াক লুকুৱাই ৰখাটো সহজ (সেইবাবেই খাদ্য খোৱাৰ পিছত "শ্বাৱাৰ" লোৱাটো বেছি সাধাৰণ)। স্পষ্ট বিপদ নোহোৱাকৈও ঘৰচীয়া মেকুৰীয়ে এই প্ৰথাক স্থায়ী কৰি ৰাখে। তেওঁলোকে পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা ভাল পোৱাটো দূৰৰ কথা আৰু বিশেষকৈ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা অনুভৱ কৰিবলৈ ভাল পায়।

পাৰ্থক্য মাথোঁ এইটোৱেই যে বিড়ালৰ পোৱালিৰ দৰে বাঘ আৰু সিংহ সাধাৰণতে চুলিৰ গুটিত আক্ৰান্ত নহয়। গৱেষকসকলে এতিয়াও ইয়াৰ কাৰণ আৱিষ্কাৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি আছে।

সিংহ আৰু বাঘেও কেটনিপৰ প্ৰভাৱৰ সৈতে মজা কৰে

বিখ্যাত কেটনিপৰ সন্মুখত মেকুৰীৰ দুঃসাহসিক অভিযান চোৱাটো অতি ধেমেলীয়া ( বা catnip ). আমোদজনকভাৱে, কিছুমান বন্য বিড়ালৰ প্ৰাণীও এই সুগন্ধি উদ্ভিদৰ প্ৰভাৱৰ পৰা সাৰি যাব নোৱাৰে - আৰু এটা অতি শীতল গোচৰে এই কথা দেখুৱাইছে।

See_also: 8 টা কুকুৰৰ কৌশল শিকিব যিবোৰ বাস্তৱত প্ৰয়োগ কৰাটো ছুপাৰ সহজ

২০২২ চনৰ হ্যালোইনত দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ অভয়াৰণ্য এনিমেল ডিফেণ্ডাৰছ ইণ্টাৰনেশ্যনেলে উদ্ধাৰ কৰা বাঘ আৰু সিংহবোৰে এটা মজাৰ আচৰিত কথা পাইছিল : কেটনিপেৰে ভৰা কুমলীয়া ডালিম! যদিহে ইতিমধ্যে শাকটো তেওঁলোকৰ বাবে উপভোগ কৰিবলৈ এক সুখকৰ উপহাৰ আছিল, তেন্তে এই গছজোপাৰ ক্ৰিয়াৰ শক্তি আছিল কেকৰ ওপৰত আইচিং। ইমান খেলাৰ ঠিক পিছতেই ছুপাৰ ৰিলাক্স হোৱাৰ উপৰিও তেওঁলোকে খেলিবলৈ আৰু ৰোল অভাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। সেই মুহূৰ্তৰ দৃশ্যবোৰ তলত। মাত্ৰ এবাৰ চাওকচোন।

মেকুৰী আৰু ডাঙৰ মেকুৰী (সিংহ আৰু বাঘৰ দৰে)ৰ নিশাৰ অভ্যাস একে, অন্যান্য ৰীতি-নীতিৰ লগতে

পাছ কৰা... দিন আৰু ৰাতি সাৰ পাই শুই থকাটো কেৱল মংগ্ৰেল মেকুৰী বা বাঘৰ দৰে দেখা মেকুৰীৰ বাবেই নহয়।বাস্তৱত এইটো বনৰীয়া মেকুৰীৰ পৰা উত্তৰাধিকাৰী সূত্ৰে পোৱা এক প্ৰথা, যিয়ে আন্ধাৰৰ সুযোগ লৈ চিকাৰক আক্ৰমণ কৰে। আনহাতে, দিনত দীঘলীয়া জিৰণি লোৱাৰ প্ৰয়োজন হয় আৰু সাধাৰণতে ১৬ৰ পৰা ২০ ঘণ্টা শুই থাকে।

সাধাৰণ আন এটা সবিশেষ হ’ল একাকী অভ্যাস। স্বাধীনতাত অভ্যস্ত আৰু চিকাৰ কৰাৰ সময়ত সহায়ৰ প্ৰয়োজন প্ৰায়েই নহয়। ইয়াৰ ফলত ভূখণ্ডবাদী ব্যক্তিত্বও শক্তিশালী হৈ উঠিল, যিটো বিড়ালৰ বৈশিষ্ট্য, যিয়ে প্ৰস্ৰাৱৰ দ্বাৰা বা নখ চোকা কৰি ভূখণ্ডটো চিহ্নিত কৰে - নখবোৰত এনে গ্ৰন্থি থাকে যিয়ে এটা বিশেষ দুৰ্গন্ধ নিৰ্গত কৰে, যিয়ে দেখুৱাই যে তেওঁ তাত দায়িত্বত আছে। প্ৰস্ৰাৱ আৰু মলৰ গোন্ধৰ ক্ষেত্ৰতো একেই কথা। ইয়াৰ ভিতৰত আৱৰ্জনা লুকুৱাই ৰখাৰ অভ্যাসটোও বাঘ আৰু সিংহৰ পৰা উত্তৰাধিকাৰী সূত্ৰে পোৱা যায়, যিয়ে ভূখণ্ডৰ চিহ্ন হিচাপে কাম কৰে আৰু লগতে লেখ-জোখ নেৰাখিব নোৱাৰে।

কিন্তু সেয়াই সকলো নহয়! যদি লক্ষ্য কৰে, আজিও ঘৰচীয়া মেকুৰীবোৰে চাৰিওফালে "লুকাই থাকে"। এইটো বনৰীয়া মানুহৰ পৰা উত্তৰাধিকাৰী সূত্ৰে পোৱা আন এটা প্ৰথা যিটো দৈনন্দিন জীৱনত অনুভৱ কৰা হয়, মেকুৰীটোৱে আচবাব, কম্বল আৰু কাৰ্ডবৰ্ডৰ বাকচৰ তলত লুকাই থাকে, যেন ই মেকুৰীৰ গাঁত। এইদৰে তেওঁলোকে নিৰাপদ অনুভৱ কৰে আৰু এতিয়াও তেওঁলোকৰ আত্মগোপন স্থান লক্ষ্য নকৰা ভুক্তভোগীক ধৰিব পাৰে। ওখ ঠাইৰ প্ৰতি পছন্দ কৰাটোও আন এক বন্য অভ্যাস যিয়ে সুৰক্ষা, আশ্ৰয় আৰু পৰিৱেশৰ ব্যাপক দৃষ্টিভংগীৰ কাম কৰে।

আনকি একেধৰণৰ, মেকুৰী আৰু ডাঙৰ মেকুৰীৰ কিছুমান দিশত পাৰ্থক্য আছে

বিৱৰ্তনফেলিছ কেটাছৰ ফলত মানুহৰ সংস্পৰ্শলৈ অহাৰ ফলত এই উপপ্ৰজাতিৰ জিনমত কেইবাটাও মিউটেচন ঘটিছিল। ইয়াৰ অন্যতম প্ৰধান কাৰণ হৈছে পোহনীয়া ব্যৱস্থা। কাৰণ, তাৰ পৰাই মেকুৰীবোৰ মানুহৰ লগত ভাল সংগী আৰু অধিক মৰমিয়াল হৈ পৰিল - যিবোৰ দিশ ডাঙৰ মেকুৰীৰ আচৰণৰ অংশ নহয়। কিন্তু এইবোৰেই একমাত্ৰ আচৰণৰ বিচ্ছিন্নতা নহয়।

• ঘৰচীয়া মেকুৰীৰ আক্ৰমণাত্মকতা আৰু বন্য আচৰণ কম দেখা যায়;
• আহাৰো বেলেগ - ডাঙৰ মেকুৰীবোৰ এতিয়াও বিশুদ্ধভাৱে মাংসভোজী , আনহাতে... ঘৰচীয়া জীৱ-জন্তুৱে খাদ্য আৰু জলপান খায়;
• উচ্চতা: মেকুৰীৰ উচ্চতা ২৫ৰ পৰা ৩০ চে.মি., বাঘে দুমিটাৰ পৰ্যন্ত হয়;
• পাৰিং মেকুৰীৰ বাবে একচেটিয়া। সিংহ আৰু বাঘৰ লেৰিংছ কম্পন কৰাৰ ক্ষমতা একে নহয়। আনহাতে ঘৰচীয়া মেকুৰীয়ে গুৰুগুৰু কৰিব নোৱাৰে;
• ডাঙৰ মেকুৰীয়েও "ৰুটি গুড়ি" নকৰে। এই মৰম দেখুওৱা পদ্ধতি মেকুৰীৰ বাবে অনন্য আৰু বিড়ালৰ পোৱালিৰ পৰা আৰম্ভ হয়।

মেকুৰীৰ বিৱৰ্তনে ইহঁতৰ আৰু বাঘৰ মাজৰ সাদৃশ্য ব্যাখ্যা কৰে

বিড়ালৰ ইতিহাস এতিয়াও নিশ্চিত নহয়, যেনে... ৰেকৰ্ডবোৰ অতি বিৰল। কিন্তু মেকুৰীৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ পূৰ্বপুৰুষ হৈছে ছ্যুডেলুৰাছ, যাৰ উৎপত্তি দহ নিযুত বছৰতকৈও অধিক পূৰ্বে এছিয়াত হৈছিল। তাৰ পৰাই নতুন নতুন ধাৰাবোৰৰ উন্মেষ ঘটিছিল। প্ৰথমটো আছিল পেন্থেৰা, ওচৰৰ...সিংহ আৰু বাঘ। ডাঙৰ আছিল আৰু দহ নিযুত বছৰৰ আগতে দেখা দিছিল, ইয়াৰ উপৰিও সম্পূৰ্ণ বন্য ৰীতি-নীতি আছিল। তাৰ পিছত আহিল সৰু পাৰ্ডোফেলিছ। ইয়াৰ পিছত আছিল কাৰাকেল, যি আফ্ৰিকা মহাদেশলৈ গৈছিল, তাৰ পিছত লিঅ'পাৰ্ডাছ - দুয়োটা সৰু হৈ আহিছিল।

তাৰ পিছত, এছিয়াত লিংকছ (বিখ্যাত লিংকছ) আবিৰ্ভাৱ হৈছিল। তাৰ পিছত কেইবাখনো মহাদেশত (দক্ষিণ আমেৰিকাকে ধৰি) বিয়পি পৰা পুমা আৰু এচিনোনিক্স আৰু তাৰ পিছত ৬২ লাখ বছৰ এছিয়াত থকা প্ৰিঅ’নাইলুৰাছ। শেষত ফেলিছ (ঘচহীয়া মেকুৰীৰ আটাইতকৈ ওচৰৰ) ফেলিছ ছিলভেষ্ট্ৰিছৰ সৈতে একেলগে দেখা দিয়ে, তিনি মিলিয়ন বছৰৰ অলপ বেছি আগতে। আনকি জাগুয়াৰৰ দৰে দেখা যোৱা মেকুৰী এটা প্ৰজাতিৰ বংগো ঘৰচীয়া মেকুৰী আৰু এই বনৰীয়া মেকুৰীবোৰৰ মাজত সংক্ৰমণৰ ফল। প্ৰতিটো বিৱৰ্তনৰ লগে লগে বিড়ালৰ পোৱালিবোৰৰ আকাৰ কমি আহিল, যাৰ ফলত মানুহক পোহনীয়া কৰাত সহায় কৰিলে।

মেকুৰীক পোহনীয়া কৰিলে ইহঁতক ডাঙৰ মেকুৰীৰ পৰা পৃথক কৰাত সহায় কৰিলে

মেকুৰীৰ বিৱৰ্তনৰ দহ নিযুত বছৰৰ সময়ছোৱাত, বিড়ালৰ কিছুমান উপপ্ৰজাতিৰ আমাৰ পূৰ্বপুৰুষৰ সংস্পৰ্শ আছিল, যিসকলে ইতিমধ্যে শস্য আৰু যৱ খেতি কৰি নিজকে খুৱাইছিল। এই ৰোপণৰ ফলত কেইবাটাও ৰোডেন্ট আকৰ্ষণ হৈছিল, যিবোৰ প্ৰাকৃতিকভাৱে মেকুৰীৰ চিকাৰ, যিবোৰে মেকুৰীক চিকাৰ কৰিবলৈ এই অঞ্চলবোৰত বাস কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। তাৰ পৰাই মানুহৰ সংস্পৰ্শ আৰম্ভ হ’ল, যিয়ে বিনিময়ত মেকুৰীবোৰক খাদ্য আগবঢ়াই শস্যটোক দূষিত কৰা কীট-পতংগবোৰ চিকাৰ কৰিবলৈ দিলে। তেতিয়াৰ পৰাই সিহঁতে...পোহনীয়া আৰু এই সংস্কৃতি মেকুৰী গ্ৰহণৰ জৰিয়তে বিশ্বজুৰি বিয়পি পৰে। তথাপিও বিশ্বজুৰি এতিয়াও ডাঙৰ মেকুৰী আৰু ব্ৰাজিলত বনৰীয়া মেকুৰীৰ জাত আছে।

See_also: আতচবাজী ভয় কৰা কুকুৰৰ বাবে টেলিংটন টাচ, টাইং কৌশল কেনেকৈ কৰিব লাগে শিকিব