वाघ आणि सिंह ही मोठी मांजरी आहेत जी सुरुवातीला घरात राहणाऱ्या मांजरीच्या पिल्लासारखी दिसत नाहीत (जरी काही मांजरी शारीरिकदृष्ट्या जग्वारसारख्या दिसतात). मोठ्या लोकांमध्ये जंगली देखावा आणि सवयी असतात जे घरगुती मांजरींच्या प्रेमळ मार्गांपेक्षा काहीसे वेगळे असतात. तथापि, दोघेही एकाच कुटुंबाचे भाग आहेत: फेलिडे, ज्यामध्ये जगभरातील किमान 38 उपप्रजातींचा समावेश आहे.

म्हणून, फरक असूनही, ते सस्तन प्राणी, मांसाहारी आणि डिजीटग्रेड आहेत (जे बोटांवर चालतात ), तसेच नैसर्गिक भक्षक. या दोघांमध्ये काही शारीरिक वैशिष्ट्ये देखील आहेत, जसे की पाच पुढची आणि चार मागील बोटे, तसेच एक समान थूथन, शेपटी आणि आवरण.

त्यांच्यात समान मोहक पद्धती आणि आकर्षक देखावा आहे हे देखील नाकारता येत नाही. जे डोळा जागृत करते. अनेक लोकांचे आकर्षण. आम्ही या लेखात मांजरी, वाघ आणि सिंह यांच्यात काय साम्य आहे, तसेच त्यांच्यातील फरक देखील सूचीबद्ध करतो. ते पहा.

मोठ्या मांजरी आणि पाळीव मांजरीचे शरीरशास्त्र सारखेच आहे

सुरुवातीसाठी, फेलिडे दोन उपपरिवारांमध्ये विभागले गेले आहेत:

• पॅन्थरीना : सिंह, वाघ, जग्वार, इतर मोठ्या आणि वन्य प्राण्यांमध्ये;
• फेलाइन: लिंक्स, ओसेलॉट आणि पाळीव मांजरी यांसारख्या लहान मांजरांना एकत्र आणणारा गट.

तरीही, दोघांमध्ये काही अनुवांशिक वैशिष्ट्ये आहेत आणि दोन्ही मांजर जी जग्वारसारखी दिसते,जग्वारसाठीच, त्यांना कमी प्रकाशाच्या वातावरणात पाहण्याची अविश्वसनीय क्षमता व्यतिरिक्त वास आणि ऐकण्याची तीव्र भावना आहे. या प्राण्यांची लवचिक शरीररचना देखील फार वेगळी नाही. दोघांना लहान आणि टोकदार कान, बाह्यरेखा केलेले डोळे, शरीराभोवती फर, लहान पाय, इतर तपशीलांसह. विविधता देखील या अनुवांशिकतेचा एक भाग आहे: सध्या मांजरींच्या 71 जाती आहेत ज्यांना आंतरराष्ट्रीय मांजर संघटनेने मान्यता दिली आहे, वाघांच्या सहा उपप्रजाती आणि सिंहांच्या 17 जाती आहेत. फक्त मोठ्या मांजरींनाच नामशेष होण्याचा धोका आहे.

मोठ्या मांजरी आणि पाळीव मांजरी एकच खेळ खेळतात हे माहितीपट दाखवतो

“अ अल्मा डॉस फेलिनोस” हा नॅशनल जिओग्राफिकच्या भागीदारीत तयार केलेला माहितीपट आहे. संशोधक बेव्हरली आणि डेरेक जौबर्ट, जे 35 वर्षांपासून मोठ्या मांजरींच्या जीवनाचा शोध घेत आहेत. परंतु यावेळी, अभ्यासाचा उद्देश थोडा वेगळा होता: चित्रीकरणात, त्यांनी स्मोकी या घरगुती टॅबी मांजरीचे दैनंदिन जीवन आणि वागणूक पाहिली, जी तज्ञांच्या सवयीपेक्षा खूपच वेगळी असल्याचे दिसून येते.

निष्कर्ष असा होता की घरात वाढवलेले मांजराचे पिल्लू आणि जंगली पिल्लू यांच्यात अजूनही बरेच साम्य आहे. त्यापैकी एक खेळण्याचा मार्ग आहे: दोघेही एका विशिष्ट वस्तूवर लक्ष केंद्रित करतात आणि त्या लक्ष्यासह शिकारचे अनुकरण करतात. अर्थात, घरातील मांजरी कमी आक्रमक असतात. पण संकरित मांजरी, वंशजजंगली, अधिक शक्ती दर्शवू शकतात.

मांजरी आणि वाघ 95% समान डीएनए सामायिक करतात, संशोधन म्हणते

तुम्ही नक्कीच वाघासारखी दिसणारी मांजर पाहिली असेल आणि त्यांच्यात काय आहे याबद्दल आश्चर्य वाटले असेल? सामान्य बरं, वरवर पाहता ते आपल्या विचारापेक्षा जवळ आहेत. नेचर कम्युनिकेशन्स या वैज्ञानिक जर्नलने 2013 मध्ये "वाघाचा जीनोम आणि सिंह आणि स्नो लेपर्ड जीनोमसह तुलनात्मक विश्लेषण" नावाचा अभ्यास प्रकाशित केला ज्याने मोठ्या मांजरींच्या अनुक्रम अनुवांशिकतेचे विश्लेषण केले.

त्यांनी सायबेरियन वाघाचे जीनोम एकत्र केले बंगाल वाघ आणि त्यांची तुलना आफ्रिकन सिंह, पांढरा सिंह आणि हिम बिबट्या यांच्याशी केली. मग त्यांनी दोन्ही जीनोमची तुलना घरगुती मांजरीच्या जीनोमशी केली. एका निकालात असे दिसून आले आहे की वाघ आणि मांजरीमध्ये 95.6% समान DNA आहे.

मोठ्या मांजरी आणि लहान मांजरी त्यांच्या जिभेने स्वतःला स्वच्छ करतात

असे दिसते की मांजरीचे पिल्लू आणि मोठ्या मांजरींना सारख्याच स्वच्छतेच्या सवयी असतात आणि त्यांच्या स्वतःच्या जिभेने आंघोळ करणे हा या प्राण्यांच्या नित्यक्रमाचा भाग आहे. मांजरी आणि मोठ्या मांजरींच्या उग्र जीभेचे तुकडे दाट आवरण घासणे आणि स्वच्छ करण्यात कार्यक्षम आहेत. त्यांच्यासाठी संभाव्य शिकारी गमावण्याचा हा एक मार्ग आहे. पण असे कसे? बरं, जेव्हा कोटवर वातावरणाचे कोणतेही "ट्रेस" नसतात, मग ती धूळ असो वा अन्न उरते,ते लपविणे सोपे आहे (म्हणूनच खाल्ल्यानंतर "शॉवर" घेणे अधिक सामान्य आहे). अगदी स्पष्ट धोका नसतानाही, घरगुती मांजरी अजूनही ही प्रथा कायम ठेवतात. त्यांना स्वच्छता आवडते आणि विशेषत: स्वच्छ वाटणे आवडते हे सांगायला नको.

फरक एवढाच आहे की, मांजरीच्या पिल्लांप्रमाणे, वाघ आणि सिंह यांना सहसा केसांच्या गोळ्यांचा त्रास होत नाही. संशोधक अजूनही याची कारणे शोधण्याचा प्रयत्न करत आहेत.

सिंह आणि वाघांनाही कॅटनीपच्या प्रभावाने मजा येते

प्रसिद्ध कॅटनीपसमोर मांजरींचे साहस पाहणे खूप मजेदार आहे ( किंवा कॅटनीप). विशेष म्हणजे, काही जंगली मांजर देखील या सुगंधी वनस्पतीच्या प्रभावापासून वाचू शकत नाहीत - आणि एक अतिशय थंड केस हे दर्शविते.

हॅलोवीन 2022 रोजी, दक्षिण आफ्रिकन अभयारण्य अॅनिमल डिफेंडर्स इंटरनॅशनलने वाचवलेल्या वाघ आणि सिंहांना एक मजेदार आश्चर्य वाटले. : भोपळे कॅटनीपने भरलेले! जर फक्त भाजीपाला आधीच त्यांच्यासाठी आनंददायी भेट असेल तर, या वनस्पतीच्या कृतीची शक्ती केकवरील आइसिंग होती. ते खेळायला आणि रोल ओव्हर करायला लागले, इतकेच खेळल्यानंतर अगदी आरामशीर होते. त्या क्षणाची दृश्ये खाली दिली आहेत. फक्त एक नजर टाका.

मांजरी आणि मोठ्या मांजरींना (जसे सिंह आणि वाघ) इतर रीतिरिवाजांसह निशाचराची सवय असते

रात्रंदिवस झोपणे हे केवळ वाघांसारखे दिसणार्‍या मांजरी किंवा मांजरींसाठीच नाही.प्रत्यक्षात, जंगली मांजरींकडून वारशाने मिळालेली ही प्रथा आहे, जी अंधाराचा फायदा घेत शिकारीवर हल्ला करतात. दुसरीकडे, त्यांना दिवसभरात दीर्घ विश्रांतीची आवश्यकता असते आणि साधारणपणे 16 ते 20 तासांची झोप लागते.

सामान्यपणे आणखी एक तपशील म्हणजे एकटेपणाच्या सवयी. त्यांना स्वातंत्र्याची सवय असते आणि शिकार करताना त्यांना क्वचितच आधाराची आवश्यकता असते. यामुळे प्रादेशिक व्यक्तिमत्त्व देखील बळकट झाले, मांजरीचे वैशिष्ट्य, जे प्रदेश लघवीने चिन्हांकित करतात किंवा त्यांची नखे तीक्ष्ण करतात - नखांमध्ये ग्रंथी असतात ज्या विशिष्ट गंध सोडतात, हे दर्शविते की तो तेथे प्रभारी आहे. लघवी आणि विष्ठेच्या वासानेही असेच होते. यासह, कचरा लपवण्याची सवय देखील वाघ आणि सिंहांकडून वारशाने मिळते, जी प्रदेश चिन्हांकित करते आणि खुणा न ठेवण्याचे काम करते.

पण इतकेच नाही! तुमच्या लक्षात आले तर आजही पाळीव मांजरी आजूबाजूला "लपतात". ही दुसरी प्रथा आहे जी दैनंदिन जीवनात समजल्या जाणार्‍या जंगली लोकांकडून वारशाने मिळते, मांजर फर्निचर, ब्लँकेट आणि पुठ्ठ्याच्या खोक्यांखाली लपवून ठेवते, जणू ती मांजरीचे छिद्र आहे. अशा प्रकारे, ते सुरक्षित वाटतात आणि तरीही एखाद्या बळीला पकडू शकतात ज्याने त्यांचे लपण्याची जागा लक्षात घेतली नाही. उंच ठिकाणांना प्राधान्य ही आणखी एक जंगली सवय आहे जी संरक्षण, आश्रय आणि पर्यावरणाचे विस्तृत दृश्य म्हणून काम करते.

अगदी समान, मांजरी आणि मोठ्या मांजरी काही बाबतीत भिन्न आहेत

उत्क्रांतीफेलीन वंशातील ज्याच्या परिणामी फेलिस कॅटस, मनुष्याच्या संपर्कात जोडले गेले, ज्यामुळे या उपप्रजातीच्या जीनोममध्ये अनेक उत्परिवर्तन झाले. घरगुती व्यवहार हे यामागचे एक प्रमुख कारण आहे. शेवटी, तेथूनच मांजरी चांगल्या साथीदार बनल्या आणि माणसांशी अधिक प्रेमळ बनल्या - मोठ्या मांजरींच्या वागणुकीचा भाग नसलेले पैलू. परंतु हे केवळ वर्तनात्मक भिन्नता नाहीत.

• घरगुती मांजरीची आक्रमकता आणि जंगली वर्तन कमी स्पष्ट आहे;
• आहार देखील भिन्न आहे - मोठ्या मांजरी अजूनही पूर्णपणे मांसाहारी आहेत, तर पाळीव प्राणी खाद्य आणि स्नॅक्स खातात;
• उंची: मांजरींची श्रेणी 25 ते 30 सेमी असते, तर वाघ दोन मीटरपर्यंत पोहोचतो;
• प्युरिंग फक्त मांजरींसाठी आहे. सिंह आणि वाघांमध्ये स्वरयंत्रात कंपन करण्याची क्षमता समान नसते. दुसरीकडे, पाळीव मांजरी गुरगुरू शकत नाहीत;
• मोठ्या मांजरी देखील "भाकरी मळत नाहीत". आपुलकी दाखवण्याची ही पद्धत मांजरींसाठी अद्वितीय आहे आणि मांजरीचे पिल्लू म्हणून सुरू होते.

मांजरींची उत्क्रांती त्यांच्या आणि वाघांमधील समानता स्पष्ट करते

मांजरींचा इतिहास अद्याप निश्चित नाही, कारण रेकॉर्ड खूप विरळ आहेत. परंतु मांजरींचा सर्वात मोठा ज्ञात पूर्वज स्यूडेलुरस आहे, ज्याचा उगम आशियामध्ये दहा दशलक्ष वर्षांपूर्वी झाला. त्यातून नवनवीन शैली उदयास येत होत्या. पहिला पँथेरा होता, जवळचासिंह आणि वाघ. ते मोठे होते आणि दहा दशलक्ष वर्षांपूर्वी दिसू लागले, त्याव्यतिरिक्त पूर्णपणे जंगली प्रथा आहेत. त्यानंतर लहान पारडोफेलिस आले. त्यानंतरचा कॅराकल होता, जो आफ्रिकन खंडात गेला, त्यानंतर लिओपार्डस - दोन्ही लहान होत गेले.

त्यानंतर, लिंक्स (प्रसिद्ध लिंक्स) आशियामध्ये दिसू लागले. त्यानंतर पुमा आणि एसिनोनिक्स, जे अनेक खंडांमध्ये पसरले (दक्षिण अमेरिकेसह), त्यानंतर प्रियोनाइलुरस, जे 6.2 दशलक्ष वर्षे आशियामध्ये राहिले. शेवटी, फेलिस (घरगुती मांजरींच्या सर्वात जवळचे) फेलिस सिल्व्हेस्ट्रिस बरोबर तीन दशलक्ष वर्षांपूर्वी एकत्र दिसतात. अगदी बंगाल, मांजरीची एक जात जी जग्वारसारखी दिसते, ही पाळीव मांजरी आणि या जंगली मांजरींमधील क्रॉसिंगचा परिणाम आहे. प्रत्येक उत्क्रांतीसह, मांजरींचा आकार कमी झाला, ज्यामुळे मनुष्याचे पाळणे सुलभ झाले.

मांजरींच्या पाळण्यामुळे त्यांना मोठ्या मांजरींपासून वेगळे करण्यात मदत झाली

मांजरींच्या दहा दशलक्ष वर्षांच्या उत्क्रांतीच्या काळात, मांजरीच्या काही उपप्रजातींचा आमच्या पूर्वजांशी संपर्क होता, ज्यांनी आधीच धान्य आणि बार्ली वाढवून स्वतःचे पोषण केले होते. या लागवडीमुळे अनेक उंदीर आकर्षित झाले, जे नैसर्गिकरित्या मांजरींचे शिकार आहेत, जे त्यांची शिकार करण्यासाठी या भागात राहू लागले. तिथून, माणसाशी संपर्क सुरू झाला, ज्याने बदल्यात मांजरींना पीक दूषित करणार्‍या कीटकांची शिकार करण्यासाठी अन्न दिले. तेव्हापासून ते आहेतपाळीव प्राणी आणि ही संस्कृती मांजरी दत्तक घेऊन जगभर पसरली. तरीही, जगभरात अजूनही मोठ्या मांजरी आहेत आणि ब्राझीलमध्ये रानमांजरांच्या जाती आहेत.