Al die pluizige vacht van katachtigen verbergt het kattenskelet, dat complex is en veel meer botten heeft dan de menselijke anatomie. We hebben echter een aantal overeenkomsten, zoals de schedel en kaak met tanden, de wervelkolom en de borstwervels. Maar waarom kunnen ze meer "bewegen" dan wij en toch op hun pootjes terechtkomen? Nou, het blijkt dat de wervelkolom van katachtigen niet zoveel ligamenten heeft als de onze enHun tussenwervelschijven zijn flexibeler. Nieuwsgierig, toch? Laten we eens wat meer over het skelet van de kat bekijken in dit artikel hieronder!

Osteologie van huisdieren: het skelet van katten is complexer dan dat van mensen

Om te beginnen variëren de benige elementen van katten afhankelijk van hun leeftijd. Terwijl een volwassene bijvoorbeeld "slechts" 230 botten heeft, heeft een kitten er wel 244. Dit komt doordat de botten van de jongere korter zijn en zich ontwikkelen (verbinden) naarmate ze zich ontwikkelen. Maar daar houdt het niet op! Wist je dat wij 206 botten hebben? Ja, het lijkt niet zo, maar katten hebben meer bottendan wij.

Een ander detail is dat temidden van de vacht van de kat, de benige anatomie van de katachtige zeer geaccentueerde en ook goed zichtbare botten draagt. Dit alles is te wijten aan hun ontwikkeling, die nodig was om snel te kunnen vluchten voor jagers en ook om zich te gedragen als een roofdier, vol wendbaarheid.

Het is ook interessant om erop te wijzen dat de kat in dit skelet sterke botten heeft, de op een na hardste natuurlijke substantie in het lichaam (de eerste is tandglazuur). Deze structuur is een steun van het lichaam, verankert de weefsels en andere organen en maakt spierbeweging mogelijk.

Kattenskelet heeft harde schedel en flexibele kaak

De schedel van de kat bestaat uit verschillende botten, is sterk en klein van stuk, en heeft neus- en trommelholtes (wat bijdraagt aan het goede gehoor van de kat) met tandelementen in het onderste deel. De kaak van de kat is flexibel dankzij de temporomandibulaire gewrichten waarmee voedsel stevig kan worden gekauwd. En de schedel van de katachtige is verdeeld in twee delen: neurocranium, metstructuren die het centrale zenuwstelsel beschermen, zoals de kleine hersenen en het cerebellum; en het rostrale viscerocranium, dat het neus- en mondgedeelte bewaart.

Want hoe is het skelet van een kat verdeeld in wervels?

Net als wij hebben katten ook een goed gevormde wervelkolom met tussenschotten. Een ander zoogdier dat dit kenmerk heeft is de hond. Beide hebben niet zoveel gewrichtsbanden en de goede flexibiliteit van de katachtige komt door de tussenwervelschijven. Leer nu hoe het skelet van de hond en kat is verdeeld: met hals-, borst-, lenden- en staartwervels. Beginnend met de halswervel, die zich bevindtHij heeft een korte nek, zeven wervels en is ook flexibel.

En hoe zien de ribben van de kat eruit? Skelet heeft verschillende botelementen

De thoracale wervels van de kat liggen net achter de halswervels ("in het midden"). Dit gebied is breed en zwaar gespierd, verdeeld in de ribbenkast, het borstbeen en de thoracale ledematen:

• Thoraxkooi: Van de dertien ribwervels zijn er negen verbonden met het borstbeen door middel van kraakbeen (sternale ribben genoemd), die de long beschermen, en de laatste vier zijn niet verbonden maar zijn verbonden met het voorste costale kraakbeen.
• Borstbeen: staat bekend als het "borstbeen" en beschermt het hart en de longen van de kat. Het ligt onder de ribbenkast en is hetzelfde voor zowel honden als katten. Het borstbeen van de kat is ook cilindrisch van vorm (in tegenstelling tot varkens, die plat zijn). Er zijn in totaal acht borstbeenderen. De eerste heet het manubrium en de laatste heet het borstbeen xiphoid appendage, een bot gevormd door kraakbeenxiphoid, wat de kat meer beweging geeft (zodat ze zich 180° kunnen omdraaien).
• Thoracale ledematen: verdeeld door het schouderblad (scapula), dat een geprononceerde ruggengraat heeft, het opperarmbeen (humerus), dat breed en licht hellend is, het spaakbeen (radius) en de ellepijp (ulna), met afgeronde uiteinden die elkaar kruisen. Sommige dierenartsen beweren dat de kat een klein, niet-functioneel sleutelbeen tussen de ledematen heeft, terwijl anderen geloven dat dit ledemaat slechts kraakbeen is. Een merkwaardig feit over de voorste ledematen isdat de ellebogen van de kat tegenover de knie staan.

In zijn skelet heeft de kat een rug met uitgesproken botten

Het achterste deel van het skelet van de kat begint met de lende, wordt gevolgd door het bekken en eindigt met het dijbeen.

• Lumbaal: zeven wervels in totaal, die de ribbenkast met de staartwervels verbinden.
• Bekken: is smal en trechtervormig en wordt gevormd door de bekkengordel, met bovenaan het ilium, vooraan het pubis en onderaan het ischium (zitbeenknobbel). Het ilium (zitbeen) is hol en het ischium ligt horizontaal en gaat vooraf aan de staartwervels. In dit gebied bevindt zich ook het heiligbeen. De botten van het bekken van de kat zijn groter dan die van de platte botten (bv. de schedel) en zekomen samen om het acetabulum te vormen, waardoor het dijbeen kan scharnieren.
• Kattendijbeen: Deze regio van het dijbeen is cilindrisch en heeft ook een patella, die lang en bol is. Daaronder is er een facet voor de articulatie van het sesamoid (van de beweging). En verder naar beneden vinden we het scheenbeen en het kuitbeen, met een sesamoid voor hun articulatie.

De voorpoten van het kattenskelet hebben duimen!

Hoewel ze kort zijn, bestaan de voorpoten van de kat uit verschillende benige onderdelen: carpus, metacarpus en vingerkootjes.

• Kattenlichaam: Deze palmaire regio heeft proximale en distale sesambeentjes en is verdeeld in een radiale, intermediaire, ulnaire en accessoire carpus.
• Middenhandsbeentje: is digitigrade, d.w.z. hij laat zijn voetafdrukken achter op de grond en wordt ondersteund door dichte voetkussentjes (de beroemde kussentjes). Daarom lopen katten altijd "op hun tenen". Dit helpt hen ook om grote sprongen te maken en een hoog loopvermogen te hebben. Een bijzonderheid van de kat is dat ze ook paarsgewijs met hun zijpoten lopen.
• Vingerkootjes: De voorste vier vingerkootjes zijn midden en distaal, en de middelste twee zijn groter dan de eerste en de laatste. Het vijfde vingerkootje, dat proximaal en distaal is, is de "pink", liefkozend "duim" genoemd.

Vergeleken met mensen lijkt de anatomie van de poten van het kattenskelet erg op die van onze hand. Ze hebben echter geen trapezium, waardoor het niet mogelijk is om de poot van de kat te "sluiten" (alleen de vingerkootjes).

Het skelet van de achterpoten van een kat is heel anders dan dat van de voorpoten

Het ziet er misschien niet zo uit, maar de achterpoten zijn heel anders dan de voorpoten (net zoals wij verschillende voeten en handen hebben). Maar de tarsus (voet) is gelijk aan de carpus (handpalm) en de metatarsus is gelijk aan de middenhandsbeentjes.

Het verschil zit in de middenvoet, die langer is (letterlijk, een "kleine voet") en de afwezigheid van het vijfde distale kootje. Dit betekent dat de achterpoten van de kat geen kleine teen aan de zijkant hebben. De tarsus bestaat uit zeven botjes en is verbonden met het scheenbeen.

De staart maakt deel uit van het skelet van een kat (ja, hij heeft botten!).

De staart van de kat is super buigzaam en beweegt mee met de emoties van de katachtige. Toch wordt de staart van de kat gevormd door botten, als verlengstuk van de wervelkolom. Afhankelijk van het ras heeft de staart van de kat tot 27 wervels. Een ander interessant ding is dat de voorkant en de bovenste regio van de katachtige is gemaakt om zijn hele gewicht te ondersteunen. En terwijl mensen de wervelkolom als steun hebben, is die van dekatachtigen wordt gezien als een brug.

Het skelet van een kat bevat ook nagels en tanden

Een andere overeenkomst met katachtigen zijn de tanden en nagels die deel uitmaken van hun skeletanatomie (maar pas op: het zijn geen botten!). Katten hebben meestal 30 tanden in een puntvorm en met vier hoektanden, net als honden. Een volwassen hond heeft echter tot 42 tanden.

Kattennagels daarentegen zitten vast aan het distale interfalangeale gewricht. Ze stoppen ook niet met groeien zoals bij mensen, omdat ze bestaan uit met keratine gevulde cellen die, wanneer ze stoppen met ontwikkelen, afsterven en celresten vormen (wat de nagels zijn). De reden waarom een kat aan alles krabt, is dat ze hun nagels ook vijlen om de oude coating te verwijderen (en de enige manier om dat te doen is door ze te krabben).dat is met krassen).

Door natuurlijke selectie en overlevingsinstinct zijn kattenklauwen lang en scherp, maar in tegenstelling tot die van ons hebben ze zenuwen (dus je moet heel voorzichtig zijn als je de nagel van je kat knipt).