Alle harige bont fan katten ferberget it katskelet dat kompleks is en mei folle mear bonken dan de minsklike anatomy. Wy diele lykwols wat oerienkomsten, lykas de skedel en kaak mei tosken, rêchbonke en boarstwervels. Mar wêrom kinne se "bewege" mear as ús en dochs lân op harren fuotten? No, it docht bliken dat de feline rêchbonke net safolle ligaminten hat as ús en har yntervertebrale skiven binne fleksibeler. Nijsgjirrich, huh? Litte wy in bytsje mear sjen oer it skelet fan 'e kat yn dit artikel krekt hjirûnder!

Osteology fan húsdieren: feline skelet is komplekser as dat fan minsken

Om te begjinnen, de bonke eleminten fan katten fariearje fan neffens leeftyd. Bygelyks, wylst in folwoeksene "allinich" 230 bonken hat, hat in kitten oant 244. Dit bart om't de bonken fan jongere katten koarter binne en ûntwikkelje (ferbine) as se ûntwikkelje. Mar net stopje dêr! Wisten jo dat wy 206 bonken hawwe? Sa is it. It liket der net op, mar katten hawwe mear bonken as wy.

In oar detail is dat ûnder de bont fan 'e kat de anatomy fan 'e feline bonken tige útsprutsen en ek goed bewiisde bonken draacht. Dit alles komt troch harren ûntwikkeling, dy't nedich om te rinnen fluch fan jagers en ek te fungearjen as in rôfdier, fol manemolence.

It is ek nijsgjirrich om te wizen op dat yn dit skelet, de kat hat sterke bonken ,se binne de op ien nei hurdste natuerlike substansje yn it lichem (de earste is tandglazuur). Dizze struktuer stipet it lichem, ferankeret weefsels en oare organen en makket spierbeweging mooglik.

It skelet fan 'e kat hat in resistinte skedel en fleksibele kaak

De skedel fan 'e kat groepearret ferskate bonken, it is resistint en mei in fermindere gesicht, neist it hawwen fan neus- en trommelholten (wat bydraacht oan it goede gehoar fan 'e kat) mei dentale eleminten yn it legere diel. De kaak fan 'e kat is fleksibel troch de temporomandibulêre gewrichten dy't stevich kauwen fan iten mooglik meitsje. En de feline skedel is ferdield yn twa dielen: neurocranium, mei struktueren dy't beskermje it sintrale senuwstelsel, lykas it harsens en cerebellum; en it rostral viscerocranium, dat de nasale en mûnlinge dielen behâldt.

Hoe is it skelet fan 'e kat ommers ferdield yn 'e wervels?

Lykas wy hawwe katten ek in goed foarme rêchbonke mei partysjes. In oar sûchdier dat dizze eigenskip hat is de hûn. Beide hawwe net safolle ligamen en goede feline fleksibiliteit komt troch de invertebrate discs. No, learje hoe't it skelet fan 'e hûn en kat is ferdield: mei cervical, thoracale (thorax), lumbale en caudal vertebrae. Begjinnend mei de cervical, leit op in koarte hals, it hat sân wervels en is ek fleksibel.

En hoe binne de ribbenfan de kat? Skelet hat ferskate bonke eleminten

De boarstwervels fan 'e kat binne krekt nei de hals ("yn 'e midden"). Dit gebiet is breed en swier bespierd, ferdield yn ribbenkast, sternum en foarpoot:

• Ribbek: fan de trettjin ribbenwervels, njoggen fan harren ferbine mei it sternum troch fan kraakbeen (neamd sternale ribben), dy't beskermje de long en de lêste fjouwer net hechtsje, mar wurde ferbûn mei de anterior costal kraakbeen.
• Sternum: bekend as de "boarstbonke" it beskermet it hert en de longen fan 'e kat. It sit ûnder de ribbenkast en is itselde foar sawol hûnen as katten. It sternum fan 'e kat is ek silindrysk fan foarm (oars as bargen, dy't flak binne). Yn totaal binne der acht sternums. De earste wurdt it manubrium neamd en de lêste hjit it sternum, de xiphoid appendix, in bonke foarme troch it xiphoid kraakbeen, wêrtroch de kat mear beweging makket (sadat se in 180º bocht dwaan kinne).
• Thoracale ledematen: dield troch it scapula (skouder), dat in skerpe rêchbonke hat, humerus (boppearm), dy't breed en licht hellend is, radius en ulna (foarearm), mei rûne úteinen dy't krúsje. Guon feterinariërs leauwe dat de kat in lyts, net-funksjoneel kraachbeen hat tusken de ledematen, wylst oaren leauwe dat dit lid gewoan kraakbeen is. In nijsgjirrich feit oer defoarste ledematen is dat de elboaten fan de kat tsjinoer de knibbel sitte.

Yn syn skelet hat de kat in rêch mei aksintuearre bonken

De efterkant fan it skelet fan de kat begjint mei de lumbale , it wurdt folge troch it bekken en beëinige troch it femur.

• Lumbar: yn totaal sân wervels, dy't de ribbenkast ferbine mei de kaudale wervels.
• Bekken : It is smel en trechterfoarmich, neist dat it wurdt foarme troch de bekkengurdle, dy't it ilium oan 'e boppekant hat, de pubis oan' e foarkant en de ischium (sciatic arch) oan 'e boaiem . It ilium (gluteus) is konkaaf en it ischium is horizontaal en komt foar de kaudale wervels. Yn dizze regio sit ek de sakrale bonke. De bonken fan it bekken fan 'e kat binne grutter as dy fan platte bonken (bgl kat: is langer as dy fan fee en hynders. Dit gebiet fan 'e dij is silindrysk en hat ek in patella, dy't lang en konvex is. Hjirûnder is in faset foar sesamoïde artikulaasje (fan beweging). En fierderop fine wy ​​de tibia en fibula, mei in sesamoïde foar har artikulaasje.

De foarpoaten fan it katteskelet hawwe tommen!

De foarpoaten, ek al binne se binne koart, fan 'e kat wurde foarme troch ferskate bonke komponinten: carpus, metacarpus en phalanges.

• Cat's carpus: dizze palmarregio hatproximale en distale sesamoïde bonken en is ferdield yn radiale, tuskenlizzende, ulnare en aksessoires carpus.
• Metacarpus: is digitigrade, dws it is dejinge dy't de fuotprinten op 'e grûn lit en wurde stipe troch kessens dichte (de ferneamde pads). Dêrom rinne katten altyd "op de teannen". Dit draacht ek by oan it realisearjen fan grutte sprongen en it hawwen fan hege rinnende krêft. In nijsgjirrigens oer de kat is dat se ek twatallen mei de sydpoaten rinne.
• Phalanges: binne de lytse fingers fan de kat! De foarste fjouwer phalanges binne midden en distaal, en de middelste twa binne grutter as de earste en lêste. De fyfde phalanx, dy't proximaal en distaal is, is dy "lytsere lytse finger", mei leaflike bynamme "thumb".

Yn ferliking mei minsken is de anatomy fan 'e poaten fan it katskelet tige ferlykber mei ús hân. Se hawwe lykwols gjin trapezium, sadat it net mooglik is om de poat fan 'e kat te "sluten" (allinich de phalanges).

De efterpoaten fan it katteskelet binne hiel oars as de foarste

It liket der miskien net op, mar de efterpoaten binne hiel oars as de foarste (krekt as hawwe wy ferskillende fuotten en hannen fan elkoar). Mar de tarsus (basis) is lykweardich oan de carpus (palm) en de metatarsus is lykweardich oan de metacarpus.

De ûnderskiedingen sitte yn de metatarsus, dy't langer is (letterlik, in "lytse foet") en de ôfwêzigens fan 'e fyfde phalanx distale. Dit betsjut dat de poatenDe efterkant fan 'e kat hat net dat lytse finger oan 'e kant. De tarsus hat sân bonken en is ferbûn mei it tibiale bonke.

De sturt is ûnderdiel fan it skelet fan in kat (ja, it hat bonken!)

De sturt fan in kat is super smearber en beweecht neffens oan 'e emoasjes fan 'e kat. Dochs wurdt de sturt fan 'e kat foarme troch bonken, in ferlinging fan' e rêchbonke. Ofhinklik fan it ras hat de sturt fan 'e kat oant 27 wervels. In oar nijsgjirrich ding is dat de foar- en boppeste regio fan 'e kat is makke om al syn gewicht te stypjen. En wylst minsken de rêchbonke as stipe hawwe, wurdt dy fan katten sjoen as in brêge.

It skelet fan in kat hat ek spikers en tosken

In oare oerienkomst dy't wy drage mei katten binne de tosken en nagels dy't diel útmeitsje fan jo skeletale anatomy (mar pas op: it binne gjin bonken!). Yn 't algemien hawwe katten 30 spitse tosken mei fjouwer hoekten, krekt as hûnen. In folwoeksen hûn hat lykwols oant 42 tosken.

De nagels fan 'e kat binne ferbûn mei it distale ynterfalangeale gewricht. Se hâlde ek net op mei groeien lykas dat fan minsken, om't se foarme wurde troch sellen fol keratine dy't, as se ophâlde mei ûntwikkeljen, stjerre en selresten foarmje (dat binne de spikers). De reden dat in kat alles krast is dat se ek har neilen vijle om de âlde coating fuort te heljen (en de ienige manier om dat te dwaan is meikrassen).

Troch natuerlike seleksje en it oerlibjensynstinkt binne de klauwen fan de kat lang en skerp. Mar oars as uzes hawwe se senuwen (dat moat men tige foarsichtich wêze by it knippen fan in kat syn nagel).