मांजराचे सर्व केसाळ फर हे मांजरीचा सांगाडा लपवतात जो मानवी शरीरशास्त्रापेक्षा गुंतागुंतीचा आणि हाडे जास्त असतो. तथापि, आम्ही काही समानता सामायिक करतो, जसे की कवटी आणि जबडा दात, पाठीचा कणा आणि वक्षस्थळाच्या कशेरुकासह. पण ते आपल्यापेक्षा जास्त “हलवू” शकतात आणि तरीही आपल्या पायावर का उतरू शकतात? बरं, असे दिसून आले की मांजरीच्या मणक्यामध्ये आपल्याइतके अस्थिबंधन नसतात आणि त्यांच्या इंटरव्हर्टेब्रल डिस्क अधिक लवचिक असतात. उत्सुक, हं? या लेखात मांजरीच्या सांगाड्याबद्दल थोडे अधिक पाहू या!

पाळीव प्राणी अस्थिविज्ञान: मांजरीचा सांगाडा मानवांपेक्षा अधिक जटिल आहे

सुरुवातीला, मांजरींच्या हाडांचे घटक वेगळे असतात वयानुसार. उदाहरणार्थ, प्रौढ व्यक्तीकडे "केवळ" 230 हाडे असतात, तर मांजरीच्या पिल्लामध्ये 244 हाडे असतात. हे घडते कारण लहान मांजरीची हाडे लहान असतात आणि विकसित होतात (जोडतात). पण तिथेच थांबत नाही! तुम्हाला माहित आहे का आमच्याकडे 206 हाडे आहेत? तर आहे. असे वाटत नाही, परंतु मांजरींना आपल्यापेक्षा जास्त हाडे असतात.

आणखी एक तपशील म्हणजे मांजरीच्या फरमध्ये, मांजरीच्या हाडांची शरीररचना अतिशय स्पष्ट आणि सुस्पष्ट हाडे असतात. हे सर्व त्यांच्या विकासामुळे होते, ज्याला शिकारींपासून वेगाने पळून जाणे आवश्यक होते आणि एक शिकारी म्हणून काम करणे देखील आवश्यक होते, ज्यात संयमाने भरलेले होते.

या सांगाड्यामध्ये, मांजरीची हाडे मजबूत असतात हे सांगणे देखील मनोरंजक आहे ,ते शरीरातील दुसरे सर्वात कठीण नैसर्गिक पदार्थ आहेत (प्रथम म्हणजे दात मुलामा चढवणे). ही रचना शरीराला आधार देते, उती आणि इतर अवयवांना नांगरून टाकते आणि स्नायूंच्या हालचालींना परवानगी देते.

मांजराच्या सांगाड्याला प्रतिरोधक कवटी आणि लवचिक जबडा असतो

मांजरीच्या कवटीची अनेक हाडे एकत्र असतात, ती प्रतिरोधक असते आणि कमी चेहऱ्यासह, अनुनासिक आणि टायम्पेनिक पोकळी (ज्यामुळे मांजरीच्या चांगल्या ऐकण्यात योगदान होते) व्यतिरिक्त, खालच्या भागात दंत घटक असतात. मांजरीचा जबडा टेम्पोरोमॅन्डिब्युलर जोडांमुळे लवचिक असतो ज्यामुळे अन्न चघळता येते. आणि मांजरीची कवटी दोन भागांमध्ये विभागली गेली आहे: न्यूरोक्रॅनिअम, मध्यवर्ती मज्जासंस्थेचे संरक्षण करणारी रचना, जसे की मेंदू आणि सेरेबेलम; आणि रोस्ट्रल व्हिसेरोक्रॅनियम, जे अनुनासिक आणि तोंडी भाग संरक्षित करते.

शेवटी, मांजरीचा सांगाडा कशेरुकामध्ये कसा विभागला जातो?

आमच्याप्रमाणे, मांजरींना देखील विभाजनांसह सुसज्ज पाठीचा कणा असतो. हे वैशिष्ट्य असलेले आणखी एक सस्तन प्राणी म्हणजे कुत्रा. दोघांमध्ये जास्त अस्थिबंधन नसतात आणि इनव्हर्टेब्रेट डिस्क्सद्वारे चांगली फेलाइन लवचिकता येते. आता, कुत्रा आणि मांजरीचा सांगाडा कसा विभागला जातो ते जाणून घ्या: ग्रीवा, वक्षस्थळ (वक्ष), कमरेसंबंधी आणि पुच्छ कशेरुकासह. ग्रीवापासून सुरुवात करून, लहान मानेवर स्थित, त्यात सात कशेरुक असतात आणि ते लवचिक देखील असतात.

आणि बरगड्या कशा आहेतमांजरीचे? स्केलेटनमध्ये अनेक हाडांचे घटक असतात

मांजरीचे वक्षस्थळ ग्रीवाच्या अगदी नंतर (“मध्यभागी”) असते. हा प्रदेश रुंद आणि जड स्नायूंनी बांधलेला आहे, बरगडीचा पिंजरा, उरोस्थी आणि पुढच्या भागांमध्ये विभागलेला आहे:

• बरगडी पिंजरा: तेरा बरगडी कशेरुकांपैकी, नऊ कशेरुकाला जोडतात. उपास्थि (ज्याला स्टर्नल रिब्स म्हणतात), जे फुफ्फुसाचे संरक्षण करतात आणि शेवटच्या चार जोडत नाहीत, परंतु ते आधीच्या कोस्टल कूर्चाशी संबंधित आहेत.
• स्टर्नम: "स्तनाचे हाड" म्हणून ओळखले जाते, हे मांजरीचे हृदय आणि फुफ्फुसांचे संरक्षण करते. हे रिबकेजच्या खाली बसते आणि कुत्रे आणि मांजरी दोघांसाठी समान आहे. मांजरीच्या उरोस्थीचा आकार देखील दंडगोलाकार असतो (डुकरांसारखे नाही, जे सपाट असतात). एकूण, आठ स्टर्नम आहेत. आधीच्याला मॅन्युब्रियम म्हणतात आणि नंतरच्याला स्टर्नम म्हणतात, झाइफाइड अपेंडिक्स, झिफाइड उपास्थि द्वारे तयार केलेले हाड, जे मांजरीला अधिक हालचाल करण्यास परवानगी देते (जेणेकरून ते 180º वळण करू शकतात).
• थोरॅसिक लिम्ब्स: स्कॅपुला (खांदा) द्वारे विभागलेला, ज्याला तीक्ष्ण मणका, ह्युमरस (वरचा हात), जो रुंद आणि थोडासा उतार असतो, त्रिज्या आणि उलना (पुढील हात), ज्याला गोलाकार टोके असतात. काही पशुवैद्यकांचा असा विश्वास आहे की मांजरीच्या हातपायांमध्ये एक लहान, नॉन-फंक्शनल कॉलरबोन आहे, तर इतरांचा असा विश्वास आहे की हा अंग फक्त उपास्थि आहे. बद्दल एक उत्सुक तथ्यपुढचे अंग म्हणजे मांजरीची कोपर गुडघ्याच्या विरुद्ध असते.

मांजरीच्या सांगाड्यात पाठीला उच्चारित हाडे असतात

मांजरीच्या सांगाड्याचा मागचा भाग कमरेपासून सुरू होतो , त्याच्या पाठोपाठ ओटीपोटाचा भाग येतो आणि फेमरद्वारे संपुष्टात येतो.

• लंबर: एकूण सात कशेरुक, जे बरगड्याच्या पिंजऱ्याला पुच्छ मणक्याशी जोडतात.
<6 पेल्विस : हे अरुंद आणि फनेल-आकाराचे असते, शिवाय पेल्विक कंबरेने बनते, ज्याच्या वरच्या बाजूला इलियम, पुढच्या बाजूला प्यूबिस आणि तळाशी इश्शिअम (सायटिक कमान) असते. . इलियम (ग्लूटियस) अवतल आहे आणि इशियम आडवा आहे आणि पुच्छ मणक्यांच्या आधी आहे. या प्रदेशात, त्रिक हाड देखील स्थित आहे. मांजरीच्या ओटीपोटाची हाडे सपाट हाडांपेक्षा मोठी असतात (उदा. कवटी) आणि ते एकत्र येऊन एसिटाबुलम तयार होतात, ज्यामुळे फेमरला उच्चारता येते.
• मांजरीचे फीमर मांजर: गुरेढोरे आणि घोड्यांपेक्षा लांब आहे. मांडीचा हा भाग दंडगोलाकार आहे आणि त्यात एक पॅटेला देखील आहे, जो लांब आणि बहिर्वक्र आहे. याच्या खाली सेसमॉइड आर्टिक्युलेशन (हालचालीचा) एक पैलू आहे. आणि आणखी खाली, आम्हाला टिबिया आणि फायब्युला आढळतात, त्यांच्या उच्चारासाठी तिळाचा आकार.

मांजरीच्या सांगाड्याच्या पुढच्या पंजांना अंगठे असतात!

पुढचे पंजे जरी ते असले तरीही लहान असतात, मांजरीचे अनेक हाडांचे घटक असतात: कार्पस, मेटाकार्पस आणि फॅलेंजेस.

• मांजरीचे कार्पस: या पाल्मर प्रदेशातप्रॉक्सिमल आणि डिस्टल सेसॅमॉइड हाडे आणि रेडियल, इंटरमीडिएट, अल्नार आणि ऍक्सेसरी कार्पसमध्ये विभागलेले आहेत.
• मेटाकार्पस: हे डिजिटिग्रेड आहे, म्हणजेच ते जमिनीवर पायाचे ठसे सोडते आणि त्याला आधार दिला जातो. दाट पॅडद्वारे (प्रसिद्ध पॅड). म्हणून, मांजरी नेहमी "टिप्टोवर" चालतात. हे मोठ्या उडी आणि उच्च धावण्याची शक्ती मिळविण्यात देखील योगदान देते. मांजरीबद्दल एक कुतूहल हे आहे की ते त्यांचे पार्श्व पंजे जोडून चालतात.
• फॅलांगे: ही मांजरीची करंगळी आहेत! समोरचे चार फॅलेंज मध्य आणि दूरचे आहेत आणि मधले दोन पहिल्या आणि शेवटच्यापेक्षा मोठे आहेत. पाचवा फालान्क्स, जो समीप आणि दूरचा आहे, ती “लहान करंगळी” आहे, ज्याला प्रेमाने “थंब” असे टोपणनाव दिले जाते.

मानवांशी तुलना करता, मांजरीच्या सांगाड्याच्या पंजाची शरीररचना अगदी सारखीच असते. आमचा हात. तथापि, त्यांच्याकडे ट्रॅपीझ नाही, त्यामुळे मांजरीचा पंजा (फक्त फालान्जेस) "बंद" करणे शक्य नाही.

मांजरीच्या सांगाड्याचे मागचे पाय पुढच्या पायांपेक्षा खूप वेगळे असतात

असे वाटणार नाही, पण मागचे पाय पुढच्या पायांपेक्षा बरेच वेगळे आहेत (जसे आपले पाय आणि हात एकमेकांपासून वेगळे आहेत). परंतु टार्सस (पाया) हे कार्पस (पाम) च्या समतुल्य आहे आणि मेटाटारसस मेटाकार्पसच्या समतुल्य आहे.

भेद हे मेटाटार्ससमध्ये आहेत, जे लांब आहे (शब्दशः, "थोडा पाय") आणि पाचव्या फॅलेन्क्स डिस्टलची अनुपस्थिती. याचा अर्थ पंजेकॅट हिंडक्वार्टर्सच्या बाजूला ती करंगळी नसते. टार्ससला सात हाडे असतात आणि ती टिबिअल हाडांशी जोडलेली असते.

शेपटी हा मांजरीच्या सांगाड्याचा भाग असतो (होय, त्यात हाडे असतात!)

मांजरीची शेपटी अतिशय निंदनीय असते आणि ती हलते. मांजरीच्या भावनांना. असे असले तरी, मांजरीची शेपटी हाडांनी बनते, ती मणक्याचा विस्तार आहे. जातीच्या आधारावर, मांजरीच्या शेपटीत 27 कशेरुक असतात. आणखी एक मनोरंजक गोष्ट म्हणजे मांजरीचा पुढचा आणि वरचा भाग त्याच्या सर्व वजनाला आधार देण्यासाठी बनविला जातो. आणि माणसांना पाठीचा कणा एक आधार म्हणून असतो, तर मांजराच्या मणक्याला पुलाच्या रूपात पाहिले जाते.

मांजरीच्या सांगाड्यालाही नखे आणि दात असतात

आणखी एक समानता जी आपण मांजरींसोबत बाळगतो ती म्हणजे दात आणि नखे जे तुमच्या कंकाल शरीरशास्त्राचा भाग आहेत (परंतु सावध रहा: ते हाडे नाहीत!). साधारणपणे, कुत्र्यांप्रमाणे मांजरींना चार कुत्र्यांसह 30 टोकदार दात असतात. तथापि, प्रौढ कुत्र्याला ४२ पर्यंत दात असतात.

मांजरीचे नखे दूरच्या इंटरफेलंजियल जॉइंटला जोडलेले असतात. ते देखील मनुष्याप्रमाणे वाढणे थांबवत नाहीत, कारण ते केराटिनने भरलेल्या पेशींद्वारे तयार होतात, जेव्हा ते विकसित होणे थांबवतात, मरतात आणि पेशींचे अवशेष बनतात (जे नखे असतात). मांजरीने सर्व काही खाजवण्याचे कारण म्हणजे जुने कोटिंग काढण्यासाठी त्यांनी नखे देखील फाईल केली (आणि ते करण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजेओरखडे).

नैसर्गिक निवड आणि जगण्याची वृत्ती यामुळे मांजरीचे पंजे लांब आणि तीक्ष्ण असतात. पण आपल्या विपरीत, त्यांच्याकडे नसा आहेत (त्यामुळे मांजरीचे नखे कापताना खूप काळजी घेणे आवश्यक आहे).