Вы калі-небудзь чулі пра сабачы вестыбулярны сіндром? Гэта неўралагічнае захворванне, якое ўплывае на прасторавую арыентацыю і раўнавагу сабак, і можа быць вынікам траўмы, інфекцыі, сасудзістых захворванняў і нават простага сабачага атыту. Прыкметы вестыбюлярнага сіндрому ў сабак звычайна не застаюцца незаўважанымі, галоўным чынам таму, што ён робіць жывёлу неўраўнаважанай, з ашаламляльнай хадой і адсутнасцю ўсведамлення прасторы.

Але, у рэшце рэшт, што характарызуе гэтую неўралагічную праблему? Сабака мае патрэбу ў асаблівым сыходзе і можа аднавіцца пасля афарбоўкі? Якія сімптомы вестыбулярнага сіндрому сабакі патрабуюць увагі? Каб разгадаць усё пра гэты стан, мы пагаварылі з ветэрынарам Раберта Сікейра, які спецыялізуецца на неўралогіі дробных жывёл. Праверце, што ён расказаў нам ніжэй!

Што такое вестыбюлярная сістэма сабакі?

Перш чым даведацца, што такое вестыбюлярны сіндром, неабходна зразумець вестыбюлярную сістэму і яе функцыю ў цэлым. Размешчаны ў нервовай сістэме сабакі, Раберта адзначае, што вестыбюлярная сістэма абмежаваная двума шляхамі: перыферычным і цэнтральным. «Перыферычныя шляхі абмежаваныя наборам структур, размешчаных у сярэднім вуху і ўнутраным вуху, а цэнтральныя шляхі размешчаны ў асноўным у ствале мозгу і каудальной вобласці мозачка».

І чаму служыць гэтая сістэма, пасля усе?рахункі? Эксперт тлумачыць: «Вестыбюлярная сістэма выконвае важную функцыю падтрымання нармальнага прасторавага становішча вачэй, галавы, тулава і канечнасцяў адносна гравітацыйнага поля, нават пры зменах круцільнага і лінейнага паскарэння або нахілу цела». Гэта значыць, што ў цэлым вестыбюлярная сістэма служыць для арыентацыі сабак у прасторы і гравітацыі, а таксама адказвае за сабачы баланс.

Вестыбюлярны сіндром у сабак: зразумець, што гэта такое і як развіваецца праблема

Як вынікае з назвы, сабачы вестыбулярны сіндром адносіцца да набору клінічных прыкмет або захворванняў, якія ўплываюць на вестыбулярную сістэму і, такім чынам, уплываюць на падтрыманне раўнавагі і нармальнай арыентацыі асобіны. Карціна можа мець розныя спадарожныя прычыны, а таксама выяўляцца па невядомых прычынах. У гэтым другім выпадку гэта называецца сабачым ідыяпатычным вестыбулярным сіндромам.

«Вестыбулярны сіндром у сабак лічыцца сімптомам або вобласцю перыферычнай або цэнтральнай нервовай сістэмы, якая пацярпела ад хваробы або паталогіі. Сярод іх найбольш частымі з'яўляюцца сярэдні/унутраны атыт сабак і ідыяпатычны вестыбулярны сіндром сабак - гэта значыць без вызначанай прычыны - пры перыферычным вестыбулярным сіндроме; і наватворы, запаленчыя / інфекцыйныя захворванні, дэфіцыт тыяміну, сасудзістыя, траўматычныя і таксічныя стану пры вестыбулярным сіндромецэнтральны. Гэтая неўралагічная дысфункцыя назіраецца з адноснай частатой у клініцы для дробных жывёл і можа мець генетычнае паходжанне, а можа і не быць».

Вестыбюлярны сіндром і лабірынт у сабак: якая сувязь паміж гэтымі двума захворваннямі?

Такім чынам, як і ў людзей, у сабак лабірынт, і сімптомы часта блытаюць з сабачым вестыбулярным сіндромам, але гэта не абавязкова адно і тое ж. Па словах неўролага, ёсць логіка звязваць адно захворванне з другім, але можна назіраць і адрозненні: «Мы можам звязаць перыферычны вестыбулярны сіндром з лабірынтытам з-за таго, што лабірынт знаходзіцца ў вобласці ўнутранага вуха. . Розніца ў тым, што вестыбулярны сіндром - гэта сіндром, які ахоплівае перыферычную і цэнтральную вобласці, у той час як лабірынтыт ахоплівае толькі вобласць унутранага вуха перыферычнай вестыбулярнай сістэмы».

Сабачы вестыбулярны сіндром: сімптомы, пра якія варта ведаць

Паколькі гэта неўралагічная праблема ў сабак, якая значна ўплывае на раўнавагу жывёлы, выкладчыкі неўзабаве заўважаюць некаторыя змены ў паводзінах сабакі, якія паказваюць, што з гадаванцам нешта не так . У гэтых выпадках можна заўважыць хістаецца хаду, ухіленне галавы ад нармальнай восі ў нахіленым становішчы і нават тремор. Такім чынам, калі ваш шчанюк імкнецца трымаць галаву на баку іён як бы дэзарыентаваны пры хадзе па хаце, варта надаць яму больш увагі.

Каб пазбегнуць сумненняў, асноўныя сімптомы, звязаныя з вестыбюлярным сіндромам у сабак:

• Нахіл галавы
• Ністагм (рух, міжвольнае рух вачэй) , які можа быць гарызантальным, вертыкальным або паваротным)
• Касавокасць
• Вестыбулярная атаксія (страта раўнавагі, якая можа прывесці да галавакружэння і млоснасці)
• Сіндром Горнера (характэрнае апушчэнне стагоддзе)
• Асобны параліч
• Прапрыяцэптыўны дэфіцыт
• Дрымотнасць
• Змены мозачка

Каб адрозніць сіндром перыферычнага і цэнтральнага вестыбюлярнага ікла, Раберта кажа, што адзін са спосабаў адрозніць адно ад іншага - гэта сімптомы, якія назіраюцца ў кожным выпадку. У той час як некаторыя праявы часцей сустракаюцца пры перыферычным сіндроме - напрыклад, млоснасць, падзенні і катанне -, іншыя больш прысутнічаюць пры цэнтральным вестыбулярным сіндроме - напрыклад, дрымотнасць, змяненне псіхічнага стану і мозачкавыя прыкметы (вобласць мозгу, якая адказвае за падтрыманне раўнавагі і паставы, кантроль цягліц тонус, карэкціроўка рухаў цела і маторнае навучанне).

У любым выпадку, медыцынскае абследаванне ў гэты час з'яўляецца фундаментальным, бо толькі кваліфікаваны спецыяліст, пажадана спецыяліст у галіне ветэрынарнай неўралогіі, зможа правільна дыягнаставаць стан пацыента.

Як дыягнастуецца вестыбулярны сіндром сабак?

Пры любым падазрэнні на неўралагічныя праблемы ў сабакі, незалежна ад таго, ці з'яўляецца гэта вестыбюлярны сіндром, лепш за ўсё як мага хутчэй звярнуцца па медыцынскую дапамогу. Чым раней будзе выяўлена захворванне, тым лепш прагноз. «Дыягназ ставіцца праз фізічнае неўралагічнае абследаванне, падрабязны анамнез і дадатковыя тэсты і нейровизуализацию, такія як:

• Аналіз крыві сабакі (гемограмма)
• Біяхімічны аналіз
• Сералагічныя даследаванні
• ПЦР
• Гарманальныя аналізы
• Аналіз спіннамазгавой вадкасці
• Атаскапія
• Рэнтгенаграфія
• Камп'ютарная тамаграфія
• МРТ”

Менавіта праз аналіз гэтага набору абследаванняў неўролаг зможа паставіць дыягназ і паказаць найлепшы спосаб вырашэння праблемы.

Ці існуе лячэнне вестыбулярнага сіндрому сабакі?

Так, можна лячыць гэты тып неўралагічных праблем. У гэтых выпадках сабаку неабходна вызначыць асноўную прычыну, каб вынік быў эфектыўным. Гэта значыць, калі прычынай з'яўляецца атыт сабакі, паказаныя лекі будуць адпавядаць лячэнню атыту, напрыклад, антыбіётыкі або супрацьзапаленчыя сродкі. З іншага боку, таксама можна правесці паліятыўнае лячэнне, якое накіравана на сімптомы, каб пазбегнуць магчымых дыскамфортаў у вашага гадаванца.гадаванец.

Вось што кажа Раберта: «Лячэнне звязана з асноўнай прычынай. Тым не менш, у нас ёсць магчымасць уключыць асноўнае лячэнне, якое мы можам выкарыстоўваць па любой прычыне, каб палепшыць найбольш дыскамфортныя сімптомы для сабакі, такія як выкарыстанне блокаторов кальцыевых каналаў або антыхалінергічных прэпаратаў, з мэтай памяншэння галавакружэння і ваніты».

Нават ведаючы гэта, варта адзначыць, што не варта разглядаць самалячэнне. Нават калі намер добры, такое стаўленне можа нашкодзіць вашаму чацвераногаму сябру, а не дапамагчы яму. Каб сабака добра вылечылася, вельмі важна прытрымлівацца ўсіх рэкамендацый даверанага ветэрынара.

Іншым важным момантам з'яўляецца тое, што ў выпадку сабачага ідыяпатычнага вестыбулярнага сіндрому звычайна рэкамендуецца толькі асноўнае лячэнне, паколькі немагчыма выявіць прычыну праблемы. Сімптомы нават рэгрэсуюць самі па сабе, таму адзінай мерай засцярогі павінна быць тое, каб сабака не рухалася занадта шмат, пакуль сімптомы вельмі выяўленыя.

Ці ёсць спосаб прадухіліць вестыбюлярны сіндром у сабак?

Гэта частае пытанне для бацькоў хатніх жывёл, і галоўная парада - быць асцярожнымі з асноўнымі захворваннямі, прадухіляць іх (што, такім чынам, з'яўляецца спосабам прадухіліць сабачы вестыбулярны сіндром). «Ідэал - пазбягацьасноўная прычына. Напрыклад, асноўнымі прычынамі перыферычнага вестыбюлярнага сіндрому з'яўляюцца атыт сярэдняга або ўнутранага вуха, таму з такім тыпам праблем важна быць асабліва асцярожным ».

У гэтым сэнсе варта адзначыць, што вушы сабакі патрабуюць увагі, каб не было мясцовага запалення. Рэпетытар павінен рэгулярна чысціць вуха сабакі адмысловымі сродкамі для сабак па рэкамендацыі спецыяліста. Таксама важна перыядычна праводзіць назіранне, каб пераканацца, што са здароўем вашага гадаванца ўсё ў парадку.

Акрамя таго, ветэрынар дадае: «Кожны раз, калі вы назіраеце любы сімптом, звязаны з неўралагічнымі праблемамі, звярніцеся да ветэрынарнага неўролага, таму што, калі вестыбюлярны сіндром - або любое іншае захворванне - дыягнастуецца хутка, рана і на пачатковай стадыі, нашмат прасцей паспяхова лячыцца, у дачыненні да ўжо запушчаных захворванняў».