Displasia koksofemorale ose displazia e ijeve të qenit është një sëmundje që pengon lëvizshmërinë e qenve të racave të ndryshme. Ai godet këmbët e pasme të qenit dhe, ndër simptoma të tjera, mund të shkaktojë dhimbje dhe ngurtësi në gjymtyrët e kafshës. Kjo është: shqetësimi është më i pakti me të cilin do të përballet qeni displastik. Që të mund të identifikoni simptomat dhe të mësoni më shumë rreth trajtimit dhe madje edhe parandalimit të kësaj sëmundjeje, ne kemi mbledhur një sërë informacionesh rreth displazisë së ijeve më poshtë. Kontrolloje!

Displasia e kofshës tek qentë: çfarë është ajo?

Displasia e ijeve është një sëmundje, zakonisht gjenetike, e karakterizuar nga një zhvillim jo harmonik i kockave, muskujve dhe tendinave të këmbëve të pasme të qenit. Për shkak të kësaj, kafsha me displazi ka femurin dhe legenin në fërkime të vazhdueshme gjatë ecjes ose vrapimit - lëvizja nuk zbutet nga nyjet dhe tendinat.

Në varësi të fazës së jetës në të cilën është diagnostikuar, një qen me displazi të ijeve mund të zhvillojë sëmundje të tjera, si artriti, ose të bëhet paraplegjik, duke humbur funksionin e këmbëve të pasme. Displasia e ijeve te qentë mund të diagnostikohet herët në jetën e kafshës, midis 4 dhe 10 muajsh, por gjithashtu mund të identifikohet ose manifestohet vetëm gjatë fazës së rritur, afër kalimit në të tretën.mosha.

Çfarë e shkakton displazinë e ijeve të qenit?

Shkaku kryesor i displazisë tek qentë është gjenetik. Prandaj, rekomandohet që meshkujt dhe femrat që tashmë e kanë pasur këtë gjendje të mos shumohen për të zvogëluar gjasat që edhe këlyshët të jenë të predispozuar ndaj saj. Gjendja është më e zakonshme tek qentë e racave të mëdha dhe gjigante, por qentë e vegjël dhe të mesëm nuk janë 100% të lirë që të bëhen displastikë.

Edhe pse trashëgimia është shkaku kryesor i sëmundjes, ka faktorë të tjerë që gjithashtu mund ta bëjnë qenin tuaj të zhvillojë displazi të ijeve. Prandaj, ia vlen t'i kushtoni vëmendje këtyre pikave në jetën e përditshme të mikut tuaj:

1. Ushqyerja: përveç ndikimit të drejtpërdrejtë që dieta ka në shëndetin e kafshës, në rastin e qenve të mëdhenj, është e rëndësishme që mjafton të ushqehet dhe të ndihmojë në zhvillimin e duhur të të gjithë trupit - veçanërisht. në fazën e këlyshit, kur kockat dhe kyçet po zhvillohen. Rritja e tyre gjithashtu nuk duhet të përshpejtohet me dieta të pasura me kalori dhe proteina: kjo mund të jetë shkaku i formimit të dobët të pjesës së pasme të kafshës;

2. Obeziteti i qenit: Ndër pasojat e tjera, pesha e tepërt tek qentë mund të shkaktojë gjithashtu displazi të ijeve. Kjo ndodh sepse kafsha e trashë përfundon duke i veshur nyjet më shumë në lëvizjet e zakonshme.të jetës së përditshme, domethënë: mund të zhvilloni një gjendje displastike me ose pa predispozicion gjenetik;

3. Stili i jetesës sedentare: ashtu si njerëzit, qentë gjithashtu kanë nevojë të ushtrojnë si një mënyrë për të mbajtur shëndetin e tyre të përditësuar dhe për të forcuar kockat, muskujt dhe nyjet. Një kafshë e ulur gjithashtu ka tendencë të fitojë shumë peshë, domethënë: bashkon dy shkaqe të mundshme të displazisë së ijeve në të njëjtin rast. Ndiqni, me veterinerin, nevojën për ushtrime që ka raca e kafshës suaj;

4. Ulur: Disa kafshë mund të zhvillojnë displazi për shkak të mënyrës se si ulen. Nëse, në vend që të balancojë peshën në të dy anët e kofshës, ai detyron shumë njërën anë, ai mund të përfundojë duke vuajtur nga konsumimi i nyjeve atje;

5. Shumë kohë në dysheme të lëmuara: nëse qeni juaj e kalon shumicën e kohës brenda, gjëja ideale është që të keni dysheme që nuk janë shumë të rrëshqitshme, siç janë disa lloje pllakash porcelani. Pa fërkimin midis putrave të tyre dhe tokës, ata mund të kenë nevojë të punojnë më shumë për të ecur dhe kështu të lodhin nyjet e tyre në afat të gjatë.

Cilat janë simptomat e displazisë së ijeve të qenit?

Dhimbja dhe shqetësimi i kafshës kur bën aktivitete të thjeshta të përditshme janë shenjat e para që mund të ketë displazi të ijeve, por nuk janë të vetmet dhe mund të tregojnë gjithashtukushte të tjera shëndetësore të kafshës suaj. Prandaj, është gjithashtu e nevojshme t'i kushtoni vëmendje simptomave të tjera të displazisë së ijeve tek qentë - është e zakonshme që kafsha e prekur të shfaqë më shumë se një prej tyre:

• Ulje e shpejtësia e hapave;

• hezitim gjatë kryerjes së aktiviteteve të tilla si ngjitja e shkallëve, shtretërve, divaneve, vrapimi dhe kërcimi;

• Kufizimi i lëvizjes;

• Atrofia e muskujve të pasmë;

• Zhvillimi i muskujve të shpatullave;

• Humbja e qëndrueshmërisë në këmbët e pasme - qeni humbet ekuilibrin dhe bie vetë;

• Ndryshimi i mënyrës së ecjes (fillon të çalojë dhe të ecë “duke përdredhur”);

• Takat e kthyera nga brenda;

• Çarje gjatë ecjes;

• Mungesa e simetrisë kur jeni ulur ose ulur me këmbët më të hapura.

  Shiko gjithashtu: Qen i vogël me gëzof: 10 raca qensh të vegjël

Si të diagnostikoni dhe trajtoni displazinë e kofshës tek qentë?

Sapo të vëreni ndonjë nga këto simptoma rregullisht te qeni juaj, duhet të planifikoni një vizitë te veterineri. Në varësi të rastit dhe nivelit të zhvillimit të displazisë, ajo do të diagnostikohet lehtësisht, por është e zakonshme që ai të kërkojë teste imazherike, si rreze X ose MRI dhe ekzaminime fizike për të konfirmuar dhe mësuar më shumë detaje rreth gjendjes. veçanërisht në kafshën tuaj.

Në disa raste, trajtimi meMjafton mjekimi, fizioterapia, plotësimi i ushqimit, dieta për humbje peshe, madje edhe kufizimi i aktivitetit fizik për të përmirësuar cilësinë e jetës së qenit.

Megjithatë, kur displazia është tashmë shumë e avancuar, operacioni bëhet një opsion. Veterineri juaj mund të paraqesë disa lloje të ndryshme procedurash kirurgjikale, duke filluar nga zëvendësimi i kofshës së kafshës me një protezë deri te prerja ose heqja e kockave të prekura, por ia vlen gjithmonë të flisni për të gjetur se cili opsion është më i miri në rastin tuaj.