Koksofemora displazio aŭ kanina koksa displazio estas malsano, kiu malhelpas la moviĝeblon de hundoj de malsamaj rasoj. Ĝi trafas la malantaŭajn krurojn de la hundo kaj, inter aliaj simptomoj, povas kaŭzi doloron kaj rigidecon en la membroj de la besto. Tio estas: la malkomforto estas la malplej, kiun la displasa hundo alfrontos. Por ke vi povu identigi la simptomojn kaj lerni pli pri la traktado kaj eĉ la antaŭzorgo de ĉi tiu malsano, ni kolektis serion da informoj pri koksa displazio sube. Rigardu!

Kokdisplazio ĉe hundoj: kio ĝi estas?

Kokdisplazio estas malsano, kutime genetika, karakterizita de neharmonia disvolviĝo de la ostoj, muskoloj kaj tendenoj de la malantaŭaj kruroj de la hundo. Pro tio, la besto kun displazio havas la femuralon kaj la pelvon en konstanta frotado dum marŝado aŭ kurado - la movo ne estas mildigita de la artikoj kaj tendenoj.

Depende de la vivstadio en kiu ĝi estas diagnozita, hundo kun koksa displazio povas disvolvi aliajn malsanojn, kiel artrito, aŭ fariĝi paraplegia, perdante la funkcion de siaj malantaŭaj kruroj. Kokdisplazio ĉe hundoj povas esti diagnozita ambaŭ frue en la vivo de la besto, inter 4 kaj 10 monatoj, sed ĝi ankaŭ povas esti identigita aŭ manifestita nur dum la plenkreska fazo, proksime al la transiro al la tria.aĝo.

Kio kaŭzas hunda koksa displazio?

La ĉefa kaŭzo de displazio ĉe hundoj estas genetika. Tial, oni rekomendas, ke maskloj kaj inoj, kiuj jam havis la kondiĉon, ne reproduktiĝas por redukti la ŝancojn, ke hundidoj ankaŭ predispozicios al ĝi. La kondiĉo estas pli ofta ĉe grandaj kaj gigantaj rasaj hundoj, sed malgrandaj kaj mezgrandaj hundoj ne estas 100% liberaj de iĝi displasiaj.

Kvankam heredeco estas la ĉefa kaŭzo de la malsano, ekzistas aliaj faktoroj, kiuj ankaŭ povas igi vian hundon disvolvi koksa displazio. Tial indas atenti ĉi tiujn punktojn en la ĉiutaga vivo de via amiko:

1. Nutrado: krom la rekta influo, kiun la dieto havas sur la sano de la besto, ĉe grandaj hundoj gravas, ke sufiĉas nutri kaj helpi en la ĝusta disvolviĝo de la tuta korpo — precipe; en la hundidofazo, kiam la ostoj kaj artikoj disvolviĝas. Ilia kresko ankaŭ ne devus esti akcelita kun dietoj riĉaj je kalorioj kaj proteinoj: tio povus esti la kaŭzo de malbona formado de la malantaŭa regiono de la besto;

2. Kanina obezeco: Inter aliaj konsekvencoj, troa pezo en hundoj ankaŭ povas kaŭzi koksan displazion. Ĉi tio okazas ĉar la dika besto finas portante la artikojn pli en oftaj movoj.de ĉiutaga vivo, tio estas: vi povas disvolvi displasian kondiĉon kun aŭ sen genetika dispozicio;

3. Sedenta vivstilo: same kiel homoj, hundoj ankaŭ bezonas ekzercadon kiel maniero por konservi sian sanon ĝisdatigita kaj plifortigi ostojn, muskolojn kaj artikojn. Malnoma besto ankaŭ emas akiri multe da pezo, tio estas: ĝi kunigas du eblajn kaŭzojn de koksa displazio en la sama kazo. Sekvu, kun la bestkuracisto, la bezonon de ekzercoj, kiujn havas la raso de via besto;

4. Sidado: Iuj bestoj povas disvolvi displazion pro la maniero kiel ili sidas. Se, anstataŭ ekvilibrigi la pezon ambaŭflanke de la kokso, li tro forte devigas unu flankon, li povas fini suferi pro eluziĝo de la artikoj tie;

5. Multe da tempo sur glataj plankoj: se via hundo pasigas la plej grandan parton de la tempo endome, la idealo estas, ke vi havas plankojn ne tro glitigajn, kiel iuj specoj de porcelanaj kaheloj estas. Sen la frotado inter siaj piedoj kaj la tero, ili eble bezonos labori pli forte por marŝi kaj tiel eluzi siajn artikojn longtempe.

Kiuj estas la simptomoj de hunda koksa displazio?

La doloro kaj malkomforto de la besto dum simplaj ĉiutagaj agadoj estas la unuaj signoj, ke ĝi povas havi koksan displazion, sed ili ne estas la solaj kaj ankaŭ povas indikialiaj sankondiĉoj de via dorlotbesto. Tial, ankaŭ necesas, ke vi atentu la aliajn simptomojn de koksa displazio ĉe hundoj — estas ofte, ke la tuŝita besto manifestiĝas pli ol unu el ili:

• Malkresko en la rapideco de la paŝoj;

• Hezitemo dum farado de agadoj kiel grimpado de ŝtupoj, litoj, sofoj, kurado kaj saltado;

• Movadlimigo;

• Atrofio de la malantaŭaj muskoloj;

• Evoluo de ŝultromuskoloj;

• Perdo de firmeco en la malantaŭaj kruroj — la hundo perdas ekvilibron kaj falas per si mem;

• Ŝanĝo en la maniero kiel li marŝas (li komencas lami kaj marŝi "swerking");

• Kalkanoj turniĝis internen;

• Fendetoj dum marŝado;

• Manko de simetrio sidante aŭ sidante kun la kruroj pli malfermitaj.

  Vidu ankaŭ: Kiel alkutimigi unu hundon al alia? Vidu paŝon post paŝo kun valoraj konsiletoj!

Kiel diagnozi kaj trakti koksan displazion ĉe hundoj?

Tuj kiam vi rimarkas iun el ĉi tiuj simptomoj regule ĉe via hundo, vi devas plani viziton al la bestkuracisto. Depende de la kazo kaj la nivelo de disvolviĝo de la displazio, ĝi estos facile diagnozita, sed estas ofte por li peti bildigajn testojn, kiel X-radioj aŭ MRI kaj fizikaj ekzamenoj por konfirmi kaj lerni pli da detaloj pri la kondiĉo. specife ĉe via besto.

En iuj kazoj, traktado kunmedikamento, fizioterapio, suplementado de manĝaĵoj, dieto por malplipeziĝo kaj eĉ limigo de fizika aktiveco sufiĉas por plibonigi la kvaliton de vivo de la hundo.

Eĉ tiel, kiam la displazio jam estas tre progresinta, kirurgio fariĝas eblo. Via bestkuracisto povas prezenti kelkajn malsamajn specojn de kirurgiaj proceduroj, kiuj iras de anstataŭigi la kokson de la besto per protezo ĝis tranĉi aŭ forigi la tuŝitajn ostojn, sed ĉiam indas paroli por ekscii, kiu opcio estas la plej bona en via kazo.