Η κοξομηριαία δυσπλασία ή δυσπλασία του ισχίου του σκύλου είναι μια ασθένεια που εμποδίζει την κινητικότητα των σκύλων διαφόρων φυλών. Προσβάλλει τα πίσω πόδια του σκύλου και, μεταξύ άλλων συμπτωμάτων, μπορεί να προκαλέσει πόνο και δυσκαμψία στα άκρα του ζώου. Με άλλα λόγια: η δυσφορία είναι το λιγότερο που θα αντιμετωπίσει ο δυσπλαστικός σκύλος. Για να μπορέσετε να αναγνωρίσετε τα συμπτώματα και να μάθετε περισσότερα για τη θεραπεία και,ακόμη και για την πρόληψη αυτής της ασθένειας, έχουμε συγκεντρώσει πολλές πληροφορίες σχετικά με τη δυσπλασία του ισχίου εδώ παρακάτω. ρίξτε μια ματιά!

Κοξομηριαία δυσπλασία σε σκύλους: τι είναι;

Η κοξομηριαία δυσπλασία είναι μια ασθένεια, συνήθως γενετική, που χαρακτηρίζεται από μη αρμονική ανάπτυξη των οστών, των μυών και των τενόντων των οπίσθιων ποδιών του σκύλου. Εξαιτίας αυτού, το ζώο με δυσπλασία έχει το μηριαίο οστό και τη λεκάνη σε συνεχή τριβή κατά το περπάτημα ή το τρέξιμο - η κίνηση δεν αμβλύνεται από τις αρθρώσεις και τους τένοντες.

Ανάλογα με το στάδιο της ζωής στο οποίο διαγιγνώσκεται, ένας σκύλος με δυσπλασία του ισχίου μπορεί να αναπτύξει άλλες ασθένειες, όπως η αρθρίτιδα, ή να γίνει παραπληγικός, χάνοντας τη λειτουργία των πίσω ποδιών του. Η δυσπλασία του ισχίου στους σκύλους μπορεί να διαγνωστεί ήδη από την ηλικία των 4 έως 10 μηνών, αλλά μπορεί επίσης να εντοπιστεί ή να εκδηλωθεί μόνο κατά την ενηλικίωση,κοντά στη μετάβαση στο γήρας.

Τι προκαλεί δυσπλασία του ισχίου του σκύλου;

Η κύρια αιτία της δυσπλασίας στα κουτάβια είναι γενετική, γι' αυτό συνιστάται να μην αναπαράγονται αρσενικά και θηλυκά που έχουν ήδη εμφανίσει την πάθηση, ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες τα κουτάβια τους να έχουν προδιάθεση γι' αυτήν. Η πάθηση είναι πιο συχνή στις μεγάλες και γιγαντιαίες φυλές, αλλά τα σκυλιά μικρού και μεσαίου μεγέθους δεν είναι 100% απαλλαγμένα από τη δυσπλασία.

Ακόμη και αν η κληρονομικότητα είναι η κύρια αιτία της νόσου, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορούν επίσης να προκαλέσουν δυσπλασία του ισχίου στον σκύλο σας. Αξίζει λοιπόν να παρακολουθείτε αυτά τα σημεία στην καθημερινή ζωή του φίλου σας:

1. τρόφιμα: Εκτός από την άμεση επίδραση που έχει η διατροφή στην υγεία του ζώου, στην περίπτωση των μεγαλόσωμων σκύλων, είναι σημαντικό να είναι επαρκής για να θρέψει και να βοηθήσει στη σωστή ανάπτυξη ολόκληρου του σώματος - ειδικά στη φάση των κουταβιών, όταν αναπτύσσονται τα οστά και οι αρθρώσεις. Η ανάπτυξή τους δεν πρέπει επίσης να επιταχύνεται με σιτηρέσια πλούσια σε θερμίδες και πρωτεΐνες: αυτό μπορεί να είναι η αιτία της ασθένειας.αιτία της δυσμορφίας της περιοχής της ράχης του ζώου,

2. παχυσαρκία σκύλων: μεταξύ άλλων συνεπειών, οι υπέρβαροι σκύλοι μπορούν επίσης να προκαλέσουν δυσπλασία του ισχίου. Αυτό συμβαίνει επειδή τα παχιά ζώα καταλήγουν να φθείρουν περισσότερο τις αρθρώσεις τους κατά τις κοινές καθημερινές κινήσεις, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να αναπτύξουν δυσπλασία, είτε έχουν γενετική προδιάθεση είτε όχι,

3. καθιστική ζωή: Ακριβώς όπως και οι άνθρωποι, έτσι και οι σκύλοι χρειάζονται άσκηση ως έναν τρόπο να διατηρούν την υγεία τους ενήμερη και να ενισχύουν τα οστά, τους μυς και τις αρθρώσεις. Ένα ζώο που κάνει καθιστική ζωή τείνει επίσης να παίρνει πολύ βάρος, πράγμα που σημαίνει ότι συνδυάζει δύο πιθανές αιτίες δυσπλασίας του ισχίου στην ίδια περίπτωση. Ελέγξτε με τον κτηνίατρό σας την ανάγκη για άσκηση που έχει η φυλή του κατοικίδιου ζώου σας,

4. τρόπος καθίσματος: ορισμένα ζώα μπορεί να αναπτύξουν δυσπλασία εξαιτίας του τρόπου που κάθονται. Αν, αντί να εξισορροπούν το βάρος τους και στις δύο πλευρές του ισχίου, πιέζουν πολύ έντονα τη μία πλευρά, μπορεί να καταλήξουν σε φθορά των αρθρώσεων εκεί,

5. μεγάλο χρονικό διάστημα σε ομαλά δάπεδα: αν ο σκύλος σας περνάει τον περισσότερο χρόνο του σε εσωτερικούς χώρους, θα πρέπει ιδανικά να έχετε δάπεδα που δεν είναι πολύ ολισθηρά, όπως είναι ορισμένα είδη πλακιδίων πορσελάνης. Χωρίς την τριβή μεταξύ των ποδιών του και του δαπέδου, μπορεί να χρειαστεί να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια κατά το περπάτημα και έτσι να φθείρει μακροπρόθεσμα τις αρθρώσεις του.

Ποια είναι τα συμπτώματα της δυσπλασίας του ισχίου του σκύλου;

Ο πόνος και η δυσφορία του κατοικίδιου ζώου σας όταν κάνει απλές καθημερινές δραστηριότητες είναι τα πρώτα σημάδια ότι μπορεί να έχει δυσπλασία του ισχίου, αλλά δεν είναι τα μόνα και μπορεί επίσης να υποδηλώνουν άλλες παθήσεις της υγείας του κατοικίδιου ζώου σας. Επομένως, είναι επίσης απαραίτητο να δώσετε προσοχή στα άλλα συμπτώματα της δυσπλασίας του ισχίου στους σκύλους - είναι σύνηθες το πάσχον ζώο να εκδηλώνει περισσότερα από ένααπό αυτούς:

• Μείωση της ταχύτητας βήματος,

• Διστακτικότητα κατά την εκτέλεση δραστηριοτήτων όπως το ανέβασμα σε σκάλες, κρεβάτια, καναπέδες, τρέξιμο και άλματα,

• Περιορισμός της κίνησης,

• Ατροφία των μυών της πλάτης,

• Ανάπτυξη των μυών του ώμου,

• Απώλεια της σταθερότητας στα πίσω πόδια - ο σκύλος γίνεται ανισόρροπος και πέφτει μόνος του,

• Αλλαγή στον τρόπο που περπατάει (αρχίζει να κουτσαίνει και να περπατάει "κυλώντας"),

• Τα τακούνια γυρίζουν προς τα μέσα,

• Συντρίβεται όταν περπατάει,

• Έλλειψη συμμετρίας όταν κάθεστε ή όταν κάθεστε με τα πόδια πιο ανοιχτά.

Πώς να διαγνώσετε και να θεραπεύσετε τη δυσπλασία του ισχίου στα κουτάβια;

Μόλις παρατηρήσετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα σε τακτική βάση στο σκύλο σας, θα πρέπει να κανονίσετε μια επίσκεψη στον κτηνίατρο. Ανάλογα με την περίπτωση και το επίπεδο ανάπτυξης της δυσπλασίας, θα διαγνωστεί εύκολα, αλλά είναι σύνηθες να παραγγείλουν απεικονιστικές εξετάσεις όπως ακτινογραφίες ή μαγνητικές τομογραφίες και φυσικές εξετάσεις για να επιβεβαιώσουν και να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες για την πάθηση συγκεκριμένα.στο ζώο σας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή, φυσιοθεραπεία, διαιτητικά συμπληρώματα, δίαιτα απώλειας βάρους και ακόμη και περιορισμός της σωματικής δραστηριότητας είναι αρκετή για να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του σκύλου.

Ακόμα κι έτσι, όταν η δυσπλασία είναι ήδη πολύ προχωρημένη, η χειρουργική επέμβαση γίνεται μια επιλογή. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να προτείνει μερικούς διαφορετικούς τύπους χειρουργικών επεμβάσεων, από την αντικατάσταση του ισχίου του κατοικίδιου ζώου σας με πρόθεση έως την κοπή ή την αφαίρεση των προσβεβλημένων οστών, αλλά αξίζει πάντα να συζητάτε για να μάθετε ποια είναι η καλύτερη επιλογή στην περίπτωση του κατοικίδιου ζώου σας.