Կոքսոֆեմորալ դիսպլազիան շների մոտ հիվանդություն է, որն ազդում է կենդանիների տեղաշարժի վրա: Դա տեղի է ունենում, երբ ազդր կազմող ոսկորների միջև անջատվում է, այդ իսկ պատճառով հիվանդությունը կոչվում է նաև ազդրի դիսպլազիա։ Շների մոտ ազդրի դիսպլազիայի դեպքում ֆեմուրը և կոնքը գտնվում են մշտական ​​շփման մեջ, ինչը հանգեցնում է ցավի և շարժունակության հետ կապված խնդիրների: Ախտանիշներից ամենատարածվածն այն է, որ շունը կաղում է հետևի ոտքը, ցավով և առօրյա կյանքում սովորական շարժումներ կատարելու դժվարությամբ, ինչպիսիք են նստելը, պառկելը և բարձր տեղեր բարձրանալը:

Շների կոքսոֆեմորալ դիսպլազիան կարող է բուժվել վիրահատությամբ՝ ազդրի գլուխը ացետաբուլումում ամրացնելու համար և/կամ դեղորայքով: Ցավազրկողները, ինչպիսիք են շների համար դիպիրոնը, և հակաբորբոքային դեղերը սովորաբար լավագույնն են: Բացի այդ, շների ֆիզիոթերապիան հիանալի միջոց է ցավը թեթևացնելու, շարժունակությունը բարելավելու և փոքրիկ կենդանու կյանքի որակը բարձրացնելու համար: Հիվանդությունը սովորաբար առաջանում է այնպիսի գործոնների պատճառով, ինչպիսիք են գենետիկան, վատ սննդակարգը, նստակյաց ապրելակերպը և գիրությունը: Ցանկացած շուն կարող է ունենալ ազդրի դիսպլազիա, սակայն հիվանդությունը շատ ավելի տարածված է խոշոր և հսկա շների մոտ: Ցանկանու՞մ եք իմանալ, թե որոնք են այն 10 ցեղատեսակները, որոնք առավել հակված են հիփ դիսպլազիայի զարգացմանը: Ստուգեք այն ստորև:

1) Գոլդեն Ռետրիվեր. ազդրի դիսպլազիան շների մոտ տարածված վիճակ է այս հնազանդ և հանրաճանաչ ցեղատեսակի համար

Գոլդեն ռետրիվերըԲրազիլիայում և աշխարհում ամենահայտնի շների ցեղատեսակներից մեկը: Նրա մեծ չափերը չեն խանգարում նրան լավ համակեցություն ունենալ ներսում։ Այնուամենայնիվ, Golden Retriever շան չափը ավելի հավանական է դարձնում տառապել ազդրի դիսպլազիայից: Այս ցեղատեսակի շուն ընդունելիս կարևոր է միշտ տեղյակ լինել նրա վարքագծին: Ցանկացած նշան, որ շունը ցավ ունի մեջքի հատվածում և կաղում է, պատճառ է նրան անասնաբույժի մոտ գնահատելու համար: Քանի որ Գոլդեն Ռետրիվերն արդեն հակված է հիվանդությանը, ցանկացած նշան պետք է լուրջ վերաբերվել:

2) Լաբրադոր. հետևի ոտքը կաղող շունը ցեղատեսակի շների դիսպլազիայի հիմնական նշաններից մեկն է

Գոլդեն Ռետրիվերի նման, Լաբրադորը նույնպես մեծ շուն է, որը հակված է այս հիվանդությանը: Մեծ չափերի պատճառով նրա մոտ սովորական է շների մոտ ոչ միայն ազդրի դիսպլազիա, այլև արմունկի և ծնկի դիսպլազիա: Լաբրադորի լակոտը բավականին եռանդուն է և գրգռված: Այսպիսով, սպասեք ներքին կահույքի համար: Խուսափեք դրանք տեղադրել այնպիսի տարածություններում, որոնց լաբրադորը կարող է ի վերջո հարվածել և, հետևաբար, վիրավորվել: Հետևի ոտքի վրա կաղող շան նկարում այն, ինչ կարող է դիտվել որպես թեթև վնասվածք կահույքի կտորին հարվածելուց հետո, կարող է ավելի լուրջ բան նշանակել Լաբրադորի համար:

3) Ռոտվայլեր. ազդրի դիսպլազիան մեծ խնդիր է այս ուժեղ շների ցեղատեսակի մեջ

Ով տեսնում է ռոտվեյլերն իր ուժեղ և մկանուտ կազմվածքով, չի պատկերացնում, որ այն նույնպես տառապում է ոսկրային և մկանային խնդիրներից։ Այնուամենայնիվ, շների ազդրի դիսպլազիան բավականին տարածված է ցեղի համար: Rottweiler շունը կարող է կշռել ավելի քան 60 կգ, ինչը հանգեցնում է նրան, որ նրա ոսկորները ավելի մեծ ազդեցություն են ունենում: Այսպիսով, ցեղատեսակի շների մեջ ազդրի դիսպլազիան շատ տարածված է: Որպես քոթոթ՝ Rottweiler-ը պետք է վերահսկվի անասնաբույժի կողմից՝ կանխելու այս վիճակի ի հայտ գալը և խոչընդոտելու նրա տեղաշարժը ապագայում:

4) Գերմանական հովիվ. շների մոտ ազդրի դիսպլազիայի դեպքերը հաճախ են հանդիպում հովիվ շան մոտ

Գերմանական հովիվը ևս մեկ խոշոր շուն է, որը տառապելու հակում ունի: դիսպլազիայից. Չնայած աշխատանքի համար ամենաշատ օգտագործվող շներից լինելուն, նույնիսկ որպես ոստիկանական շան ֆավորիտներից մեկը լինելուն, դուք պետք է զգույշ լինեք կենդանու ազդրի շարժման հետ: Գերմանական հովիվ շունը ֆիզիկապես շատ դիմացկուն է, բայց նրա քաշը կարող է ուժեղ ազդեցություն ունենալ ոսկորների վրա: Ուստի, երբ տեսնեք շանը մեջքի ցավով կամ կաղում է, մի հապաղեք և տարեք նրան գնահատման։

5) Անգլիական բուլդոգ. նույնիսկ փոքր չափերի դեպքում դիսպլազիան կարող է առաջանալ գիրության հետևանքով

Ամենաշատը տուժում են խոշոր շները: այս վիճակը, սակայն փոքրիկներն անձեռնմխելի չեն: Անգլիական բուլդոգը խոշոր ցեղատեսակի օրինակ է:փոքր՝ հիփ դիսպլազիայի հակումով: Չնայած նրանք մեծ չափս չունեն, ընտանի կենդանուն հակված է ավելորդ քաշի: Շների գիրությունը շների մեջ ազդրի դիսպլազիայի հիմնական պատճառներից մեկն է, քանի որ անգլիական բուլդոգի փոքր ոսկորները ավելի մեծ ազդեցություն են ունենում, քանի որ դրանք իդեալական չափս չունեն այդ ամբողջ քաշը պահելու համար: Հետևաբար, կարևոր է կանխարգելել շների գիրությունը՝ նաև ազդրի դիսպլազիայից խուսափելու համար:

6) Բռնցքամարտիկ. թաթերի չափերի տարբերությունը նախատրամադրում է շների մոտ ազդրի դիսպլազիայի առաջացումը

Բոքսեր շունն այն շատ մկանուտ շներից է։ որը գրավում է անցորդների ուշադրությունը նրա մարզական կազմվածքի շնորհիվ: Նրանց մեծ չափերը շների մեջ ազդրի դիսպլազիայով տառապելու հակման պատճառներից մեկն է, բայց ոչ միակը։ Բռնցքամարտիկի հետևի ոտքերը սովորաբար ավելի ցածր են, քան առջևը: Որպես հետևանք, նա ավարտվում է, որ իր քաշը չափից շատ է ստիպում հետևի թաթերին, ինչը հանգեցնում է տեղում դիսպլազիայի: Արդյունքն այն է, որ շունն ավելի հաճախ է կաղում հետևի ոտքը։ Քանի դեռ փոքր էր, բռնցքամարտիկն այս հատուկ խնամքի կարիքն ունի շարժման հետ:

7) Սեն Բեռնար. մեջքի ցավով շունը կարող է ցույց տալ ցեղատեսակի դիսպլազիայի դեպքեր

Սեն Բեռնարն այն շներից է, որը , չնայած չափերին, ոչ մեկին չի վախեցնում իր հնազանդ անհատականության պատճառով: Շատ մեծ և մկանուտ, սպասելի է, որ դիսպլազիանCoxofemoralis-ը շների մեջ ընդհանուր առողջական խնդիր է ցեղի մեջ: Սեն Բեռնար շունը կարող է կշռել մինչև 80 կգ, ինչը մեծ վնաս է հասցնում ոսկորներին: Բացի այդ, շունը հակված է գիրանալու, որն էլ ավելի է նպաստում ազդրի դիսպլազիայի առաջացմանը: Սուրբ Բեռնարը ամենածույլ շների ցեղատեսակներից մեկն է: Հետևաբար, առաջին հայացքից դժվար է նկատել, թե ինչպես է շանը կաղում հետևի ոտքը։ Այն, ինչը կարող է դիտվել որպես քայլելու ծուլություն, իրականում կարող է վկայել դիսպլազիայի մասին, որը ընտանի կենդանուն տեղափոխելիս ցավ է պատճառում:

8) Մեծ Դեյն. այս հսկա շան քաշը ազդում է ոսկորների վրա՝ առաջացնելով դիսպլազիա

Եթե մեծ շունն արդեն տառապում է շների մեջ ազդրի դիսպլազիայից, պատկերացրեք հսկա շուն! Մեծ Դեյնը համարվում է աշխարհի ամենախոշոր շների ցեղատեսակներից մեկը, և դրա համար պատճառ կա՝ նրա հասակը կարող է հասնել մինչև 80 սմ և կշռել մինչև 60 կգ։ Այդ ամբողջ չափը, սակայն, ունի իր գինը: Մեծ Դեյն լակոտը հակված է տառապելու մեծ շան բոլոր բնորոշ խնդիրներից: Հետևաբար, շների մեջ հիփ դիսպլազիան տարածված է ցեղատեսակի մեջ, և շատ կարևոր է հաճախակի անասնաբուժական մոնիտորինգի պահպանումը:

9) Bernese Mountain Dog. չնայած նա շատ մարզիկ և մկանային է, դիսպլազիան կարող է ազդել նրա ոսկորների վրա

Bernese Mountain Dog-ը դասական հովիվ է։ -ի շունըավելի ցուրտ կլիմա: Կարողանալով հասնել 70 սմ հասակի և կշռելով մոտ 50 կգ՝ շունն ունի չափազանց զարգացած մարմին։ Մկանային և ուժեղ Բեռնյան լեռնային շների ցեղատեսակը սիրում է մարզվել և ակտիվ մնալ: Այնուամենայնիվ, նույնիսկ այս բնութագրերով, շունը դեռ բավականին ծանր է և կարող է տառապել ազդրի դիսպլազիայից: Քանի որ Bernese Mountain Dog-ը շատ մեծ է, այդ պայմանը հաճախ ախտորոշվում է այդ ցեղի շների մոտ, ինչպես նաև ոսկրային այլ հիվանդություններ, որոնք բնորոշ են խոշոր շներին:

10) Նեապոլիտանական մաստիֆ. հսկա շների ցեղատեսակը խնամքի կարիք ունի՝ ազդրի դիսպլազիայից խուսափելու համար

Նապոլիտանական մաստիֆը շատ հին և զարմանալի ցեղատեսակ է ձեր չափսերով: Այն հսկա շուն է, որը կարող է հասնել 75 սմ-ի, իսկ քաշը՝ մինչև 70 կգ։ Հիպի դիսպլազիան նեապոլիտանական մաստիֆ շների մեջ տարածված խնդիր է՝ պայմանավորված նրանց չափսերով: Ցեղատեսակը հաճախ տառապում է շարժիչային դժվարություններից, որոնք հանգեցնում են շան մեջքի ցավի: Ուստի նեապոլիտանական մաստիֆի լակոտի առողջության մասին երիտասարդ տարիքից հոգալը լավագույն միջոցն է ապագայում ավելի լուրջ հենաշարժական խնդիրներ կանխելու համար։