A displasia coxofemoral dos cans é unha enfermidade que afecta á locomoción dos animais. Ocorre cando hai unha separación entre os ósos que forman a cadeira, é por iso que a enfermidade tamén se chama displasia de cadeira. Nun caso de displasia de cadeira en cans, o fémur e a pelve están en constante rozamento, o que provoca dor e problemas de mobilidade. Entre os síntomas, os máis frecuentes son un can coxeando a pata traseira, con dor e dificultade para facer movementos habituais na vida cotiá, como sentarse, deitarse e subirse a lugares máis elevados.

A displasia coxofemoral en cans pode ser tratados con cirurxía para fixar a cabeza femoral no acetábulo e/ou con medicación. Os analxésicos, como a dipirona para cans, e os antiinflamatorios adoitan ser os mellores. Ademais, a fisioterapia canina é unha boa forma de aliviar a dor, mellorar a mobilidade e aumentar a calidade de vida do pequeno animal. A enfermidade xeralmente xorde por factores como a xenética, a mala alimentación, o sedentarismo e a obesidade. Calquera can pode ter displasia de cadeira, pero a enfermidade é moito máis común en cans grandes e xigantes. Queres saber cales son as 10 razas que están máis predispostas a desenvolver displasia de cadeira? Mírao a continuación!

1) Golden Retriever: a displasia de cadeira nos cans é unha condición común nesta raza dócil e popular

O Golden Retriever éunha das razas de cans máis populares do Brasil e do mundo. O seu gran tamaño non lle impide ter unha boa convivencia no interior. Non obstante, o tamaño do can Golden Retriever fai que teña máis probabilidades de sufrir displasia de cadeira. Ao adoptar un can da raza, é importante estar sempre atento ao seu comportamento. Calquera sinal de que o can teña dor nas costas e coxea é motivo para levalo ao veterinario para unha avaliación. Como o Golden Retriever xa ten predisposición á enfermidade, calquera sinal debe ser tomado en serio.

2) Labrador: o can coxeando a pata traseira é un dos principais signos de displasia nos cans da raza

Como o Golden Retriever, o Labrador tamén é un can grande con predisposición a esta enfermidade. Debido ao seu gran tamaño, é común que non só desenvolva displasia de cadeira en cans, senón tamén displasia de cóbado e xeonllo. O cachorro de Labrador é bastante enérxico e axitado. Así que estade atentos aos mobles no interior. Evita colocalos en espazos nos que o Labrador podería acabar golpeando e, en consecuencia, feríndose. Nunha imaxe dun can coxeando na súa pata traseira, o que se pode ver como unha ferida leve despois de golpear un moble pode significar algo máis grave para o Labrador.

3) Rottweiler: a displasia de cadeira é un gran problema nesta raza de cans forte

Quen ve un Rottweiler co seu físico forte e musculoso non se imaxina que tamén padece problemas óseos e musculares. Non obstante, a displasia de cadeira nos cans é bastante común para a raza. O can rottweiler pode pesar máis de 60 kg, o que fai que os seus ósos acaben sufrindo un maior impacto. Así, a displasia de cadeira en cans da raza é moi común. Como un cachorro, o rottweiler debe ser supervisado por un veterinario para evitar que esta condición apareza e dificulte a súa locomoción no futuro.

4) Pastor Alemán: os casos de displasia de cadeira en cans son frecuentes no can de pastoreo

O Pastor Alemán é outro can grande con tendencia a sufrir da displasia. A pesar de ser un dos cans máis empregados para o traballo, aínda sendo un dos favoritos para facer de can policía, hai que ter coidado co movemento das cadeiras do animal. O pastor alemán é moi resistente fisicamente, pero o seu peso pode acabar tendo un forte impacto nos ósos. Por iso, sempre que vexas ao can con dor nas costas ou coxeando, non o dubides e lévao a avaliar.

5) Bulldog inglés: aínda cun tamaño pequeno, a displasia pode aparecer como consecuencia da obesidade

Os cans grandes son os que máis sofren esta condición, pero os pequenos non son inmunes. O Bulldog Inglés é un exemplo de raza grande.pequeno con predisposición á displasia de cadeira. Aínda que non teñen un tamaño grande, a mascota adoita ter sobrepeso. A obesidade canina é unha das principais causas de displasia de cadeira nos cans porque os pequenos ósos do Bulldog Inglés acaban sufrindo un maior impacto, xa que non teñen o tamaño ideal para soportar todo ese peso. Polo tanto, é importante previr a obesidade canina para evitar tamén a displasia de cadeira.

6) Boxer: a diferenza no tamaño das patas predispón a aparición de displasia de cadeira nos cans

O can Boxer é un deses cans moi musculosos que chaman a atención dos transeúntes pola súa constitución atlética. O seu gran tamaño é un dos motivos da súa tendencia a sufrir displasia de cadeira nos cans, pero non o único. As patas traseiras do Boxer adoitan estar máis baixas que as dianteiras. Como consecuencia, acaba forzando demasiado o seu peso nas patas traseiras, provocando displasia no lugar. O resultado é que o can coxea a pata traseira con máis frecuencia. Dende pequeno, o Boxeador precisa destes coidados especiais coa locomoción.

7) San Bernardo: o can con dor nas costas pode indicar casos de displasia na raza

O San Bernardo é un deses cans que , a pesar do tamaño, non asusta a ninguén pola súa dócil personalidade. Moi grande e musculoso, é de esperar que a displasiacoxofemoralis en cans é un problema de saúde común na raza. O can de San Bernardo pode pesar ata 80 kg, o que supón un gran impacto nos ósos. Ademais, o can ten unha tendencia á obesidade, o que favorece aínda máis a aparición de displasia de cadeira. O San Bernardo é unha das razas de cans máis preguiceiros que existen. Polo tanto, pode ser difícil notar un can coxeando a pata traseira a primeira vista. O que se pode ver como preguiza para camiñar pode indicar realmente unha displasia que está deixando a mascota con dor ao moverse.

8) Gran danés: o peso deste can xigante impacta nos ósos, causando displasia

Se un can grande xa sofre displasia de cadeira nos cans, imaxina un can xigante! O gran danés é considerado unha das razas de cans máis grandes do mundo e hai unha razón para iso: pode medir ata 80 cm de altura e pesar ata 60 kg. Todo ese tamaño, con todo, ten un prezo. O cachorro de gran danés adoita sufrir todos os problemas típicos dun can grande. Polo tanto, a displasia de cadeira en cans é común na raza, e é moi importante manter un seguimento veterinario frecuente.

9) Can de montaña de Berna: aínda que é moi atlético e musculoso, a displasia pode afectarlle os ósos

O can de montaña de Berna, é un pastoreo clásico. can doclimas máis fríos. Podendo alcanzar os 70 cm de altura e pesar uns 50 kg, o can ten un corpo moi desenvolvido. Musculoso e forte, á raza do can de montaña de Berna encántalle facer exercicio e manterse activo. Non obstante, aínda con estas características, o can aínda é bastante pesado e pode sufrir displasia de cadeira. Como o can de montaña de Berna é moi grande, a condición adoita diagnosticarse en cans da raza, así como outras enfermidades óseas típicas dos cans grandes.

10) Mastín napolitano: a raza de cans xigantes necesita coidados para evitar a displasia de cadeira

O mastín napolitano é unha raza moi antiga e sorprendente co teu tamaño. É un can xigante que pode alcanzar os 75 cm e pesar ata 70 kg. A displasia de cadeira nos cans Mastín napolitano é un problema común debido ao seu tamaño. A raza adoita sufrir dificultades motoras que provocan que o can teña dor nas costas. Por iso, coidar a saúde dun cachorro de mastín napolitano desde pequeno é a mellor forma de previr problemas locomotores máis graves no futuro.