ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿਸਟ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਕੁਝ ਕੁੱਤਿਆਂ ਲਈ ਵੈਕਸੀਨ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵਜੋਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ। ਇਹ ਛੋਟਾ ਬੈਗ ਤਰਲ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਕੁਝ ਅਢੁਕਵੇਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਚਮੜੀ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ. ਵੈਕਸੀਨਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਸਿਸਟ ਇੱਕ ਹੇਮੇਟੋਮਾ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਸਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੱਠ ਦੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਇਲਾਜ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਵੈਟਰਨਰੀ ਮਦਦ ਲੈਣ ਦਾ ਆਦਰਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਗੱਠ ਦੇ ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਕੁੱਤਾ ਵਧੇਰੇ ਗੰਭੀਰ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਘਾਤਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਸਿਸਟਾਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਨਾਲ ਹੀ ਕਾਰਨਾਂ ਅਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਲਾਜ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੇਬੇਸੀਅਸ ਸਿਸਟ ਇੱਕ ਮਾੜੀ ਗੰਧ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਗੰਢ ਹੁੰਦੀ ਹੈ

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੇਬੇਸੀਅਸ ਗਲੈਂਡ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਚਮੜੀ ਦੇ ਤੇਲਪਨ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸੀਬਮ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਮੱਸਿਆ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਦੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਕਈ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਦਬੂ ਅਤੇ ਤੇਲਯੁਕਤਪਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਹ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਵੀ ਰੁਕਾਵਟ ਬਣ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੇਬੇਸੀਅਸ ਸਿਸਟਸ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਸਖ਼ਤ ਇਕਸਾਰਤਾ ਅਤੇ ਵਿਆਸ ਵਿੱਚ 6 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਦੇ ਨਰਮ ਗੰਢ ਹਨ। ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਹ ਆਕਾਰ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰੁਝਾਨ ਸਿਰਫ ਇਸ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਹੈ.

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੇਬੇਸੀਅਸ ਸਿਸਟ ਦਾ ਇਲਾਜ ਸਰਜੀਕਲ ਹੈ, ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮਲਮਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ। ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਰੋਕਥਾਮ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈਕੁੱਤੇ ਦੇ ਸ਼ੈਂਪੂ ਫਰ ਦੀ ਕਿਸਮ ਲਈ ਢੁਕਵੇਂ ਹਨ ਜੋ ਤੇਲ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਐਪੋਕ੍ਰਾਈਨ ਸਿਸਟ: ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਜਾਂ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗੰਢਾਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਐਪੋਕ੍ਰਾਈਨ ਸਿਸਟ ਦਾ ਮੂਲ ਸੇਬੇਸੀਅਸ ਸਿਸਟ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਐਪੋਕ੍ਰਾਈਨ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਚਮੜੀ ਤੋਂ ਤੇਲਯੁਕਤ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ, ਜਦੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਰੁਕਾਵਟ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਗੱਠਾਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਭਾਵਕ, ਸਖ਼ਤ, ਚਮੜੀ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪੁੰਜ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਜਾਂ ਕਈ ਨੋਡਿਊਲ ਖਿੰਡੇ ਹੋਏ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਸੇਬੇਸੀਅਸ ਸਿਸਟ ਵਾਂਗ ਵੱਡੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜੋਖਮ ਦੇ ਪੀਲੇ ਜਾਂ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਤਰਲ ਦਿੱਖ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। "ਕੁੱਤੇ apocrine cyst" ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਇਲਾਜ ਕਾਫ਼ੀ ਸਧਾਰਨ ਹੈ. ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਹ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਗੰਭੀਰ ਚੀਜ਼ ਵੱਲ ਵਧਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹੈਚਿੰਗ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਖਾਰੇ ਨਾਲ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ। ਇਹ ਦੇਖਭਾਲ ਸੰਭਾਵੀ ਲਾਗ ਤੋਂ ਬਚਦੀ ਹੈ।

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੋਲੀਸਿਸਟਿਕ ਕਿਡਨੀ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਅੰਗ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਿਸਟਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

ਬਿੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੋਲੀਸਿਸਟਿਕ ਕਿਡਨੀ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਮ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਫਾਰਸੀ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਕੁੱਤੇ ਵੀ ਇਸ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹਨ। ਜੈਨੇਟਿਕ ਅਤੇ ਖ਼ਾਨਦਾਨੀ ਰੋਗ, ਗੁਰਦੇ ਦੀਆਂ ਗੱਠਾਂ ਦੇ ਗਠਨ ਦੁਆਰਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ. ਇਹ ਕੁਝ ਨਸਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਵਰਤੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਲਦ ਟੈਰੀਅਰ। ਇਸ ਲਈ, ਕਤੂਰੇ ਦੇ ਜੈਨੇਟਿਕ ਅਧਿਐਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਨਵੇਂ ਨਮੂਨੇ ਦੇ ਪ੍ਰਜਨਨ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੁਆਰਾ ਰੋਕਥਾਮ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.ਜੀਵਨ ਭਰ ਲੱਛਣਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ. ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਇਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਸਥਿਤੀ ਹੈ ਜੋ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਜੀਵਨ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਖਾਸ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਲੱਛਣ ਹਨ: ਉਦਾਸੀਨਤਾ, ਦਰਦ, ਉਲਟੀਆਂ, ਐਨੋਰੈਕਸੀਆ ਅਤੇ ਕੰਬਣੀ ਵੀ।

ਆਕੂਲਰ ਡਰਮਾਇਡ ਸਿਸਟ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਸਰਜਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ

ਡਰਮੋਇਡ ਸਿਸਟ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੁੱਤੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ, ਪਲਕ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਕੋਰਨੀਆ ਦੇ ਉੱਪਰ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜਮਾਂਦਰੂ ਹੈ, ਪਰ ਖ਼ਾਨਦਾਨੀ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਗੰਭੀਰ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੁਰਲੱਭ ਸਥਿਤੀ ਹੈ। ਪਹਿਲੇ ਲੱਛਣ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਤੂਰੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੇਰਾਟਾਈਟਸ ਅਤੇ ਅਲਸਰ ਦੇ ਲੱਛਣ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਨਿਦਾਨ ਅੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਜਾਂਚਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਸਰਜੀਕਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਡਾਚਸ਼ੁੰਡ, ਜਰਮਨ ਸ਼ੈਫਰਡ, ਡੈਲਮੇਟੀਅਨ ਅਤੇ ਪਿਨਸ਼ਰ ਨਸਲਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੇਡੁਲਰੀ ਆਰਕਨੋਇਡ ਸਿਸਟ ਪੰਜੇ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ

ਇਹ ਗੱਠ ਕੁੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਪਰ ਇਹ ਜ਼ੂਨੋਸਿਸ ਨਹੀਂ ਹੈ)। ਇਹ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਿਊਰੋਲੋਜੀਕਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲਾਂ, ਲੱਛਣ ਚੁੱਪ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਵਧਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਸਿਰ ਦਰਦ, ਮਤਲੀ, ਦੌਰੇ, ਦਿਮਾਗੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ, ਮੋਟਰ ਤਾਲਮੇਲ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਅਧਰੰਗ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਰਾਚਨੋਇਡ ਗੱਠ ਦਾ ਮੂਲ ਮੈਨਿਨਜ ਦੇ ਮਾੜੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਜਮਾਂਦਰੂ ਹੈ। ਇਲਾਜ ਸਰਜੀਕਲ ਹੈ।

ਜਨਮ ਨਿਯੰਤਰਣ ਟੀਕੇ ਮਾਦਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਦੇ ਛਾਲੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ

ਮਾਦਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗੱਠਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਡਾਸ਼ਯ ਬਹੁਤ ਆਮ ਹੈ। ਪਰ ਉਹ ਮਾਦਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਗੈਰ-ਨਿਊਟਰਡ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ। ਇੰਜੈਕਟੇਬਲ ਮਾਦਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਲਈ ਗਰਭ ਨਿਰੋਧਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਇਹਨਾਂ ਸਿਸਟਾਂ ਦੀ ਦਿੱਖ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਾਰਕ ਹੈ, ਜੋ ਹਾਰਮੋਨਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਤਰਲ ਅਤੇ ਜੈਲੇਟਿਨਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਸ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 0.2 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ (4.0 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਹੈ)। ਅੰਡਕੋਸ਼ ਦੇ ਛਾਲੇ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਦਰਦ, ਮਤਲੀ, ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਅਤੇ ਭੁੱਖ ਦੀ ਕਮੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪੇਟ ਦਾ ਵਧਣਾ ਵੀ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਲਾਜ ਸਰਜੀਕਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਅਤੇ ਅੰਡਾਸ਼ਯ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਜਾਂ ਹਾਰਮੋਨਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਕੱਟਣਾ ਰੋਕਥਾਮ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ।

ਇੰਟਰਡਿਜੀਟਲ ਸਿਸਟ ਸਿੰਡਰੋਮ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੇ ਮੋਟਾਪੇ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਆਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

ਇੰਟਰਡਿਜੀਟਲ ਸਿਸਟ ਇੱਕ ਗੰਢ ਹੈ ਜੋ ਪੰਜਿਆਂ ਦੇ ਪੈਡਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਪੁੰਜ ਦੁਆਰਾ ਬਣਦੀ ਹੈ, ਸੋਜ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਰਦ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਹ ਚਮੜੀ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦਾ ਲੱਛਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੈਨਾਈਨ ਐਟੋਪਿਕ ਡਰਮੇਟਾਇਟਸ। ਇਹ ਲੋਕੋਮੋਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰ ਸਾਈਟ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚੱਟ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਲੈਬਰਾਡੋਰ ਅਤੇ ਬਾਕਸਰ ਵਰਗੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਮੋਟਾਪੇ ਵਾਲਾ ਨਰ ਇਸ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੰਟਰਡਿਜੀਟਲ ਸਿਸਟ ਦਾ ਨਿਦਾਨ ਕਲੀਨਿਕਲ ਹੈ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਬਾਇਓਪਸੀ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕ, ਐਂਟੀ-ਇਨਫਲਾਮੇਟਰੀ, ਮਲਮਾਂ ਅਤੇ ਐਨਲਜਿਕਸ ਇਲਾਜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਸੰਪਰਕ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਇੱਕ ਐਲਿਜ਼ਾਬੈਥਨ ਕਾਲਰ ਪਹਿਨਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਡਰੇਨੇਜ ਅਤੇ ਸਰਜਰੀ ਹਨਥੈਰੇਪੀ ਦੇ ਹੋਰ ਰੂਪ.