Kistoj ĉe hundoj ne ĉiam estas kaŭzo de maltrankvilo, kelkaj aperas kiel efiko de vakcino por hundoj, ekzemple. Ĉi tiu malgranda sako estas formita de likvaj substancoj kaj estas kaŭzita de iu neadekvata agado de la korpo. La plej oftaj rilatas al haŭtaj procezoj. Krom vakcinoj, iuj kistoj en hundoj povas esti la rezulto de hematomo, kiu estas simpla por trakti. Ĉiukaze, la idealo estas ĉiam serĉi veterinaran helpon por identigi la tipon de bulo en la dorlotbesto kaj kiel trakti ĝin. Sen traktado de la kisto, la hundo povas suferi de pli seriozaj kaj eĉ malignaj kondiĉoj. Ni apartigas kelkajn informojn pri la plej oftaj kistoj, same kiel la kaŭzoj kaj kiel ĉiu estas kutime traktita.

Sebaca kisto ĉe hundoj estas bulo kun malbona odoro

Hundoj havas sebacean glandon kiu produktas sebumon por kontroli la oleecon de la haŭto. La problemo estas kiam la aktiveco de la glandoj havas pli grandan produktadon ol normala. Ĉi tio kaŭzas plurajn problemojn, kiel malbonan odoron kaj oleecon. Krome, ĉi tiuj glandoj ankaŭ povas esti obstrukcitaj kaj generi sebaceajn kistojn ĉe hundoj, kiuj estas benignaj buloj de malmola konsistenco kaj ĝis 6 cm en diametro. Evidente, ĉi tiu grandeco estas zorgo kaj la tendenco estas, ke ĝi nur pligrandiĝu.

La traktado de sebaceaj kistoj ĉe hundoj estas kirurgia, uzante ungventojn antaŭ kaj post la proceduro. Antaŭzorgo estas farita uzantehundaj ŝampuoj taŭgaj por la speco de felo, kiuj helpas kontroli oleecon.

Apokrina kisto: hundoj povas havi unu aŭ pli da buloj ĉirkaŭ la korpo

La origino de la apokrina kisto ĉe hundoj ne tre diferencas de la sebaca kisto. La apokrinaj glandoj ankaŭ havas la funkcion sekrecii oleajn substancojn el la haŭto kaj, kiam estas tro da produktado, ili obstrukiĝas kaj formas kistojn. Ili estas karakterizitaj kiel benignaj, rigidaj, subkutanaj masoj kaj la hundo povas havi nur unu aŭ plurajn el tiuj nodoj disigitaj tra la korpo. Tamen ili ne estas grandaj kiel la sebaceca kisto kaj havas flavecan aŭ ruĝecan likvan aspekton, sen multe da risko. En kazo de "hunda apokrina kisto", kuracado estas sufiĉe simpla. Kutime, ĝi rompas memstare, sen progresi al io pli serioza. Tamen, post la rompo, oni rekomendas purigi la eloviĝon per akvo kaj salo ĝis ĝi resaniĝos ĝuste. Ĉi tiu zorgo evitas eblan infekton.

Polikisma rena malsano ĉe hundoj estas karakterizita per la ĉeesto de kistoj ene de la organo

Polikisma rena malsano ĉe katoj estas multe pli ofta, precipe ĉe la persoj, sed ankaŭ hundoj suferas pro tio. genetika kaj hereda malsano, karakterizita de la formado de renaj kistoj. Ĝi estas ripetiĝanta en kelkaj rasoj, kiel la Virbovo-terhundo. Tial preventado estas farita evitante la reproduktadon de novaj specimenoj, krom genetika studo de hundidoj.predispozicia mildigi simptomojn dum la tuta vivo. Bedaŭrinde, ĝi estas progresema kondiĉo, kiu influas la vivdaŭron de la besto kaj postulas specifan dieton. La plej oftaj simptomoj estas: apatio, doloro, vomado, anoreksio kaj eĉ tremoj.

Hundo kun okula dermoida kisto bezonas kirurgion

La dermoida kisto influas la hundokuloj, ekestiĝantaj de la palpebro kaj formiĝantaj super la korneo. La kaŭzo de ĝi estas denaska, sed ne hereda. Ĝi estas grava kaj povas influi la vizion de la hundo, sed feliĉe okazas tre malofta kondiĉo. La unuaj signoj jam povas aperi ĉe la hundido, kiu havas simptomojn de keratito kaj ulceroj. La diagnozo estas farita per oftalmologiaj ekzamenoj kaj la traktado estas kirurgia. Ĝi kutime tuŝas la rasojn de Dachshund, German Shepherd, Dalmata kaj Pinscher.

Medula araknoida kisto ĉe hundoj influas piedmovojn

Tiu ĉi kisto influas hundojn kaj homojn (sed ĝi ne estas zoonozo). Ĝi atingas la mjelon kaj kaŭzas neŭrologiajn problemojn. Komence, la simptomoj silentas, sed dum ĝi progresas, la hundo komencas suferi kapdoloron, naŭzon, epilepsiatakojn, demencon, problemojn kun motora kunordigo kaj paralizo. La origino de la araknoida kisto estas denaska pro malbona evoluo de la meningoj. Traktado estas kirurgia.

Kontrala injektoj povas kaŭzi ovariajn kistojn ĉe hundoj

Kistoj ĉe hundojovarioj estas tre ofta ĉe virinoj. Sed ili ankaŭ estas ripetiĝantaj ĉe hundoj, precipe ne-nesterigitaj. La uzo de kontraŭkoncipiloj por injekteblaj hundoj estas grava faktoro en la aspekto de ĉi tiuj kistoj, kiuj povas aŭ ne estas hormonaj. Ili estas likvaj kaj gelatenaj, kun almenaŭ 0,2 cm en diametro (povas atingi 4,0 cm). Hundo kun ovariaj kistoj suferas de doloro, naŭzo, apatio kaj manko de apetito. Abdoma vastiĝo ankaŭ estas ofta. La traktado povas esti kirurgia, kun forigo de la utero kaj ovarioj, aŭ hormona. Hunda kastrado estas la plej bona formo de preventado.

Intercifereca kisto-sindromo estas pli ofta ĉe hundoj suferantaj de hunda obezeco

La intercifereca kisto estas bulo kiu aperas inter la kusenetoj de la piedoj kaj estas formita de ruĝeta maso, inflamita. kaj kaŭzante multe da doloro. Kutime, ĝi estas simptomo de aliaj haŭtaj malsanoj, kiel hunda atopia dermito. Ĝi kaŭzas malfacilecon en movado kaj la besto povas prezenti troan lekadon de la ejo. Ĝi influas rasojn kiel Labradoro kaj Boksisto, sed ĉiu grasega masklo povas akiri ĝin. La diagnozo de intercifereca kisto ĉe hundoj estas klinika kaj la profesiulo povas peti biopsion. Antibiotikaj, kontraŭinflamaj, ungventoj kaj analgezikoj estas parto de la kuracado, en kiu la hundo devas porti elizabetan kolumon por eviti kontakton. Drenado kaj kirurgio estasaliaj formoj de terapio.