ကြောင်များတွင် အဖြစ်နည်းသော်လည်း ကြောင်များနှင့် ခွေးများကို ထိခိုက်စေသော ပိုးမွှားမျိုးစိတ်များစွာကြောင့် ဖြစ်သော ချောင်းနာသည် အရေပြားရောဂါဖြစ်သည်။ ကံမကောင်းစွာပဲ၊ ကြောင်များတွင် ရွံ့ခိုရောဂါသည် လူများအပါအဝင် အလွန်ကူးစက်တတ်ပြီး တိရစ္ဆာန်သည် အမွေးမရှိသလောက်ဖြစ်ပြီး အလွန်ပြင်းထန်သောပုံစံဖြင့် ၎င်း၏ပြင်းထန်သောပုံစံဖြင့် အရေပြားကို ထားနိုင်သည်။ ဤကပ်ပါးအရေပြားရောဂါသည် မည်သို့အလုပ်လုပ်သည်ကို နားလည်ရန်၊ mange အမျိုးအစားတစ်ခုစီသည် ကြောင်များကို ကွဲပြားစွာအကျိုးသက်ရောက်ကြောင်း သိရန် အရေးကြီးပါသည်။ အောက်တွင်၊ ရောဂါ၏အဓိကမျိုးကွဲများနှင့် ၎င်းတို့၏ဝိသေသလက္ခဏာများအကြောင်း လေ့လာပါ။

ကြောင်များတွင် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ အမျိုးအစားများကား အဘယ်နည်း။

ကြောင်များသည် sarcoptic scabies (scabies canina) အပါအဝင် ကြောင်များတွင် ရွံ့စေးအမျိုးအစားအမျိုးမျိုးကို ခံစားရနိုင်သည် ), demodectic mange (အနက်ရောင် mange), notoedric mange (feline scabies), otodectic mange (ear mite) နှင့် cheiletielosis ("လမ်းလျှောက်ခြင်း ဗောက်များ")။ တစ်ခုချင်းစီ၏ အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို အောက်ပါအတိုင်းကြည့်ပါ-

၁။ ကြောင်များတွင် Demodectic mange- ရောဂါသည် ယားယံခြင်းနှင့် အရေပြားအနာများ

အနက်ရောင် mange ဟုလည်းခေါ်သော Demodectic mange သည် Demodex cati နှင့် Demodex gatoi အမျိုးအစားနှစ်မျိုးကြောင့်ဖြစ်နိုင်သည်။ ဤအဏုကြည့်မှန်ဘီလူးများသည် ကြောင်အရေခွံ၏ ပုံမှန်နေထိုင်သူများဖြစ်ကြသော်လည်း အခြားအချက်များကြားတွင် ထိခိုက်မှုမရှိသော ကိုယ်ခံအားစနစ်ရှိသော တိရစ္ဆာန်နှင့် ကြုံတွေ့ရသောအခါတွင် အလွန်အကျွံပေါက်နိုင်သည်။

လက်တွေ့လက္ခဏာများသည် ကိုက်မျိုးစိတ်အလိုက် ကွဲပြားပြီး ဒေသအလိုက်ပုံစံဖြင့် ပေါ်လာနိုင်သည်။ သို့မဟုတ် ယေဘုယျအားဖြင့်။ အိုDemodex cati သည် ပုံမှန်အားဖြင့် ဆံပင်မွေးညင်းပေါက်များတွင် တွေ့ရပြီး အထူးသဖြင့် မျက်ခွံ၊ မျက်နှာ၊ မေးစေ့နှင့် လည်ပင်းတဝိုက်တွင် ဆံပင်ကျွတ်ခြင်း၊ အရေပြားရောင်ရမ်းခြင်းနှင့် အပေါ်ယံလွှာများကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ Demodex gatoi သည် အရေပြားမျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် ယေဘူယျအားဖြင့်နေထိုင်ပြီး ပြင်းထန်သောယားယံမှုနှင့် ဒဏ်ရာများကိုဖြစ်ပေါ်စေပြီး နောက်ဆက်တွဲကူးစက်မှုဆီသို့ ဦးတည်စေပါသည်။

Demodex mites များသည် မျိုးစိတ်တစ်ခုစီအတွက် သီးသန့်ဖြစ်သည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ ရောဂါပိုးရှိသောခွေးသည် မကူးစက်နိုင်ပါ။ ကြောင်နှင့်အပြန်အလှန်ရောဂါ။ ထို့အပြင် အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်များတွင်တွေ့ရှိရသော အဆိုပါကပ်ပါးပိုးများသည် လူသို့မကူးစက်ပါ။ Demodex gatoi သည် ကြောင်မှ ကြောင်သို့ ကူးစက်နိုင်သောတစ်ခုတည်းသောတစ်မျိုးဖြစ်သည်။

၂။ ကြောင်များတွင် Otodectic mange- တိရိစ္ဆာန်၏နားကို ရောင်ရမ်းစေသော ခြင်

ဤအမဲစက်အမျိုးအစားသည် Otodectes cynotis၊ "ear mite" ကြောင့် ဖြစ်ပွားသော နားပေါက်ရောင်ခြင်းမှ လက္ခဏာရပ်ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ၎င်းသည် ကြောင်များကို ထိခိုက်စေသော်လည်း ၎င်းသည် ခွေးများနှင့် အလွန်ရှားပါးသောကိစ္စများတွင် လူသားများကိုပါ ထိခိုက်နိုင်သည်။ ကြောင်များတွင်ရှိသော otodectic mange သည် နားထဲတွင် စုစည်းထားသော်လည်း ပိုးများသည် တိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်၏ အခြားအစိတ်အပိုင်းများ၏ အရေပြားဆီသို့ ပျံ့နှံ့သွားနိုင်သည်။

ရလဒ်အနေဖြင့်၊ လိမ္မော်ရောင်ရှိသောကြောင်သည် ကုတ်ခြစ်ပြီး ခေါင်းယမ်းလိုက်ပါသည်။ မသက်မသာ သက်သာအောင် ကြိုးစားပါ။ ဤနည်းအားဖြင့်၊ ဤအရာများသည် ကြောင်များတွင် otitis ၏တူညီသောလက္ခဏာများဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့်၊ ဆေးခန်းအခြေအနေနှစ်ခုသည် ရှုပ်ထွေးလေ့ရှိပါသည်။ Otodectic mange ၏အပြင်းထန်ဆုံးကိစ္စများတွင်, ရောဂါပိုးဒုတိယဘက်တီးရီးယား/မှိုပိုးများသည် ရောဂါကို ပိုမိုရှုပ်ထွေးစေနိုင်သည်။ နားစည်လည်း ပေါက်ပြဲနိုင်ပါတယ်။

၃။ ကြောင်များတွင် Notoedric mange- ပြင်းထန်စွာ ယားယံခြင်းနှင့် အရေပြားယားယံခြင်းများသည် အချို့သောလက္ခဏာများ

ကြောင်များတွင်သာမက ကြောင်များကြားရော ကြောင်များမှ အခြားတိရစ္ဆာန်များသို့ပါ ကူးစက်တတ်သည့် ရှားပါးသော်လည်း အလွန်ကူးစက်တတ်သော အရေပြားရောဂါဖြစ်သည်။ ဤပိုးပေါက်ခြင်းအမျိုးအစားသည် တူညီသောအသွင်အပြင်၊ ဘဝစက်ဝန်းနှင့် လက်တွေ့လက္ခဏာများဖြင့် ခွေးများတွင်တွေ့ရသော sarcoptic mite နှင့် အလွန်ဆင်တူပါသည်။

ကြောင်များတွင် notoedric mange ၏ လက္ခဏာများမှာ ပြင်းထန်စွာ ယားယံခြင်း၊ ဆံပင်ကျွတ်ခြင်းနှင့် ယားယံခြင်း ပြင်းထန်သည်။ အရေပြားပိုးဝင်ခြင်းသည် အများအားဖြင့် မျက်နှာ၊ နားနှင့် လည်ပင်းတို့တွင် စတင်သော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့သို့ ကူးစက်နိုင်သည်။

၄။ ကြောင်များတွင် Sarcoptic mange

Canine scabies ဟုလည်းလူသိများသော Sarcoptic mange သည် ခွေး သို့မဟုတ် အခြားရောဂါပိုးရှိသောတိရစ္ဆာန်များနှင့် တိုက်ရိုက်ထိတွေ့မိသောကြောင်များတွင် ပေါ်လာနိုင်သည်။ သို့သော် သွယ်ဝိုက်သောနည်းဖြင့် ကူးစက်ခြင်းမှာ အဖြစ်နည်းသော်လည်း ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်။ ရောဂါပိုးကူးစက်မှုပုံစံကြောင့်၊ အပြင်မှာနေထိုင်တဲ့ကြောင်တွေက ဒီလိင်အမျိုးအစားကို ဖမ်းမိဖို့ ပိုလွယ်ပါတယ်။ ပိုးများသည် တိရိစ္ဆာန်များနှင့် လူတို့ကို အလွန်ကူးစက်တတ်သောကြောင့် sarcoptic mange သည် ကျွန်ုပ်တို့လူသားများအတွက်လည်း စိုးရိမ်စရာတစ်ခုဖြစ်သည်။

အစပိုင်းတွင် ပြင်းထန်ယားယံခြင်း၊ အရေပြားခြောက်သွေ့ခြင်း၊ ဆံပင်ကျွတ်ခြင်းနှင့် အစိုင်အခဲအဖုအထစ်များ ပါဝင်သည်။ မှာနောက်အဆင့်တွင်၊ ကြောင်သည် မသက်မသာဖြစ်မှုကို သက်သာစေရန်အတွက် အစက်အပြောက်များကို ကုတ်ခြစ်ခြင်း သို့မဟုတ် ကိုက်ခြင်းကြောင့် အရေပြားကို ဆိုးဆိုးရွားရွားပျက်စီးစေပြီး အနာဖေးများဖြစ်စေနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် အများအားဖြင့် အဆစ်ဧရိယာ၊ ဝမ်းဗိုက်၊ ရင်ဘတ်နှင့် နားများတွင် ပထမဆုံးပေါ်လာတတ်သော်လည်း ပြဿနာကို ရောဂါရှာဖွေ၍ အမြန်မကုသပါက ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ထိခိုက်နိုင်သည်။

၅။ ကြောင်များတွင် Cheilethielosis

cheilethielosis တွင်၊ ကြွက်များကို အရေပြား၏ keratin အလွှာအောက်တွင် ရွေ့လျားပုံကြောင့် အမွှေးအမျှင်အကြွင်းအကျန်များကို ချန်ထားသောကြောင့် “လမ်းလျှောက်ဗောက်” ဟုခေါ်သည်။ ဤရောဂါပိုးသည် အထူးသဖြင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များစွာနေထိုင်ရာနေရာများတွင် အလွန်ကူးစက်တတ်ပြီး လူသို့ကူးစက်နိုင်သည်။

အရေပြားမှကျလာသော အရေပြားအပိုင်းအစလေးများအပြင်၊ ဆုံးရှုံးခြင်း၊ အရေပြားယားယံခြင်း၊ ယားယံခြင်းနှင့် ကြောင်လေးများ အရေပြားရောင်ရမ်းခြင်း (၎င်းတို့ပတ်လည်တွင် အဖုသေးသေးလေးများပါသော အပေါ်ယံလွှာများ)။ အချို့သော ကြောင်များသည် ပြဿနာ၏ လက္ခဏာမပြသော်လည်း လူနှင့် အခြားတိရစ္ဆာန်များသို့ ပိုးမွှားများ ကူးစက်နိုင်ခြေ ရှိဆဲဖြစ်သည်။

ရောဂါကာကွယ်ခြင်းဆိုင်ရာ အကြံပြုချက်များ - ကြောင်များသည် အမြဲတမ်းသန့်ရှင်းသောပတ်ဝန်းကျင်တွင် ကျန်းမာစွာနေနိုင်သည်

တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်များစွာ ကြောင်များတွင် အကိုက်အခဲဆုံးရောဂါအဖြစ် ကြောင်များကို ဖော်ပြပါ။ ဤအချက်တစ်ခုတည်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ၏ ထိခိုက်ခံရနိုင်ခြေကို လျှော့ချရန် ကျူရှင်ဆရာများကို စောင့်ကြည့်ရန် လုံလောက်သော အကြောင်းပြချက်ဖြစ်သည်။နာမကျန်းဖြစ်ခြင်း။ ခွေးများကို ထိန်းချုပ်ခြင်းကဲ့သို့ပင်၊ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်သော ပတ်ဝန်းကျင်သည် သင့်ကြောင်လေးများ လိင်မတက်အောင် ကာကွယ်ရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ အခြားအရေးကြီးသော စောင့်ရှောက်မှုမှာ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ အပေါ်ထပ်တွင် တင်လေ့ရှိသည့် အိပ်ယာနှင့် အခြားအထည်များကို မကြာခဏ ဆေးကြောရန်ဖြစ်သည်။

ကြောင်များတွင် ဖျားနာခြင်းအတွက် ကုထုံးက အလုပ်ဖြစ်ပါသလား။ ကုသမှုက ဘယ်လိုလဲ။

ကြောင်များတွင် လိမ္မော်သီး၏ကုသမှုသည် ရောဂါနှင့် ၎င်း၏လက်တွေ့လက္ခဏာများပေါ်မူတည်၍ ကွဲပြားသည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုခန်းတွင်၊ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်သည် ရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိပြီးနောက် ကြောင်ကိုက်ခြင်းအတွက် ဆေးကို ပိုးသတ်ဆေးကို ညွှန်ပေးမည်ဖြစ်သည်။ ဆေးကို ပါးစပ်၊ လိမ်းဆေး သို့မဟုတ် ထိုးခြင်းဖြင့် သောက်နိုင်သည်။ သင့်တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် အရေပြားကိုကုသရန်နှင့် လည်ချောင်းကြောင့်ဖြစ်သောရောင်ရမ်းမှုကိုသက်သာစေရန် ဘက်တီးရီးယားပိုးသတ်ဆေးခေါင်းလျှော်ရည်အပြင် ရောင်ရမ်းမှုတိုက်ဖျက်ရေးနှင့် ပဋိဇီဝဆေးများကို ညွှန်းနိုင်ပါလိမ့်မည်။