ແມງໄມ້ໃນແມວ: ພະຍາດຊະນິດໃດທີ່ເກີດຈາກແມງ?
ສາລະບານ
ເກີດຈາກແມງຫຼາຍຊະນິດ, ໜິ້ວເປັນພະຍາດຜິວໜັງທີ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ແມວ ແລະ ໝາ – ເຖິງແມ່ນວ່າມັນບໍ່ຄ່ອຍມີຢູ່ໃນແມວກໍຕາມ. ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ພະຍາດຂີ້ກະເທີ່ໃນແມວແມ່ນຕິດເຊື້ອຫຼາຍ, ລວມທັງມະນຸດ, ແລະສາມາດເຮັດໃຫ້ສັດບໍ່ມີຂົນແລະຜິວຫນັງທີ່ລະຄາຍເຄືອງທີ່ສຸດໃນຮູບແບບຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດ. ເພື່ອເຂົ້າໃຈວ່າພະຍາດຜິວໜັງຂອງກາຝາກນີ້ເຮັດວຽກແນວໃດ, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ຈະຕ້ອງຮູ້ວ່າແຕ່ລະຊະນິດຂອງ mange ມີຜົນກະທົບຕໍ່ kittens ແຕກຕ່າງກັນ. ຂ້າງລຸ່ມນີ້, ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບແນວພັນຕົ້ນຕໍຂອງພະຍາດ ແລະຄຸນລັກສະນະຂອງພວກມັນ.
ເບິ່ງ_ນຳ: ພຶດຕິກໍາຂອງແມວ: ວິທີການຈັດການກັບ instinct ການລ່າສັດຂອງ felines ພາຍໃນປະເທດ? ປະເພດໃດແດ່ຂອງພະຍາດສະເກັດເງິນຢູ່ໃນແມວ? ), demodectic mange (black mange), notoedric mange (feline scabies), otodectic mange (ear mite) ແລະ cheiletielosis (" dandruff ຍ່າງ"). ເບິ່ງລາຍລະອຽດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບແຕ່ລະອັນຂ້າງລຸ່ມນີ້: 1. Demodectic mange ໃນແມວ: ພະຍາດເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຄັນແລະຜິວໜັງ
Demodectic mange, ເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າ black mange, ສາມາດເກີດຈາກແມງສອງຊະນິດ: Demodex cati ແລະ Demodex gatoi. ຕົວແທນກ້ອງຈຸລະທັດເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຢູ່ຕາມປົກກະຕິຂອງຜິວຫນັງ feline, ແຕ່ສາມາດ proliferate ຫຼາຍເກີນໄປໃນເວລາທີ່ພົບກັບສັດທີ່ມີລະບົບພູມຕ້ານທານທີ່ຖືກທໍາລາຍ, ໃນບັນດາປັດໃຈອື່ນໆ.
ອາການທາງດ້ານຄລີນິກແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມຊະນິດຂອງແມງແລະສາມາດປະກົດຢູ່ໃນຮູບແບບທ້ອງຖິ່ນ. ຫຼືໂດຍທົ່ວໄປ. ອDemodex cati, ປົກກະຕິແລ້ວພົບຢູ່ໃນຮູຂຸມຂົນ, ສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດການສູນເສຍຜົມ, ຜິວຫນັງອັກເສບແລະ crusting, ໂດຍສະເພາະໃນບໍລິເວນຮອບຫນັງຕາ, ໃບຫນ້າ, ຄາງແລະຄໍ. Demodex gatoi, ເຊິ່ງໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວອາໄສຢູ່ເທິງຜິວໜັງ, ເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຄັນແລະບາດແຜທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດການຕິດເຊື້ອຂັ້ນສອງ.
ແມງ Demodex ແມ່ນສະເພາະກັບແຕ່ລະຊະນິດ, ນັ້ນແມ່ນ, ໝາທີ່ຕິດເຊື້ອບໍ່ສາມາດແຜ່ເຊື້ອໄດ້. ພະຍາດກັບແມວ, ແລະໃນທາງກັບກັນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ແມ່ກາຝາກເຫຼົ່ານີ້ທີ່ພົບເຫັນຢູ່ໃນສັດພາຍໃນແມ່ນບໍ່ໄດ້ແຜ່ລາມໄປສູ່ຄົນ. Demodex gatoi ເປັນໂຕດຽວທີ່ສາມາດຖ່າຍທອດຈາກແມວໄປຫາແມວໄດ້.
2. Otodectic mange ໃນແມວ: ແມງທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດການອັກເສບຂອງຫູຂອງສັດ
ຊະນິດຂອງ mange ນີ້ແມ່ນມີລັກສະນະອັກເສບຂອງຮູຫູທີ່ເກີດຈາກ Otodectes cynotis, "ແມງຫູ". ໂດຍສະເພາະມັນມີຜົນກະທົບກັບ felines, ແຕ່ມັນຍັງສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຫມາແລະ, ໃນກໍລະນີທີ່ຫາຍາກຫຼາຍ, ມະນຸດ. ເຖິງແມ່ນວ່າ otodectic mange ໃນແມວຈະສຸມຢູ່ໃນຫູ, ແມງໄມ້ສາມາດແຜ່ລາມໄປສູ່ຜິວຫນັງຂອງພາກສ່ວນອື່ນໆຂອງຮ່າງກາຍຂອງສັດໄດ້.
ດັ່ງນັ້ນ, ແມວທີ່ມີ mange ເລີ່ມ scratch ຫຼາຍແລະສັ່ນຫົວຂອງມັນ. ພະຍາຍາມຜ່ອນຄາຍຄວາມບໍ່ສະບາຍ. ເຫຼົ່ານີ້, ໂດຍວິທີທາງການ, ແມ່ນອາການດຽວກັນຂອງ otitis ໃນແມວແລະ, ດັ່ງນັ້ນ, ມັນເປັນເລື່ອງທົ່ວໄປສໍາລັບທັງສອງເງື່ອນໄຂທາງດ້ານການຊ່ວຍສັບສົນ. ໃນກໍລະນີທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດຂອງ mange otodectic, ການຕິດເຊື້ອເຊື້ອແບັກທີເຣັຍ / ເຊື້ອເຫັດຂັ້ນສອງອາດຈະເຮັດໃຫ້ພະຍາດສັບສົນຕື່ມອີກ. ແກ້ວຫູສາມາດແຕກໄດ້ເຊັ່ນກັນ.
3. Notoedric mange ໃນແມວ: ອາການຄັນຮຸນແຮງແລະການລະຄາຍເຄືອງຜິວຫນັງແມ່ນບາງອາການ
ຍັງເອີ້ນວ່າ feline mange, notoedric mange ເປັນພະຍາດຜິວຫນັງທີ່ຫາຍາກແຕ່ຕິດເຊື້ອທີ່ສຸດ - ທັງໃນບັນດາແມວແລະຈາກແມວໄປຫາສັດອື່ນໆ. ການລະບາດຂອງແມງຊະນິດນີ້ແມ່ນຄ້າຍຄືກັນກັບແມງ sarcoptic ທີ່ພົບໃນຫມາ, ມີລັກສະນະດຽວກັນ, ວົງຈອນຊີວິດ ແລະອາການທາງຄລີນິກ.
ອາການຂອງແມງກະເບື້ອໃນແມວລວມມີອາການຄັນຮຸນແຮງ, ຜົມຫຼົ່ນ ແລະ ລະຄາຍເຄືອງຮຸນແຮງ. ການຕິດເຊື້ອທາງຜິວໜັງມັກຈະເລີ່ມຢູ່ໜ້າ, ຫູ ແລະ ຄໍ ແຕ່ສາມາດແຜ່ລາມໄປທົ່ວຮ່າງກາຍໄດ້.
4. Sarcoptic mange ໃນແມວ
Sarcoptic mange, ເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າ ຂີ້ກະເທີ່ canine, ສາມາດປະກົດຢູ່ໃນແມວທີ່ໄດ້ຕິດຕໍ່ໂດຍກົງກັບຫມາ ຫຼືສັດທີ່ຕິດເຊື້ອອື່ນໆ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການສົ່ງຜ່ານທາງອ້ອມ, ເຖິງແມ່ນວ່າມີຫນ້ອຍ, ຍັງສາມາດເກີດຂຶ້ນໄດ້. ເນື່ອງຈາກຮູບແບບຂອງການຕິດເຊື້ອ, ແມວທີ່ອາໄສຢູ່ກາງແຈ້ງແມ່ນມີຄວາມອ່ອນໄຫວຕໍ່ກັບການຈັບແມງໄມ້ຊະນິດນີ້. ເນື່ອງຈາກແມງມີພະຍາດຕິດຕໍ່ຫຼາຍຕໍ່ສັດ ແລະຄົນ, ແມງກະເບື້ອກໍ່ເປັນຄວາມກັງວົນຕໍ່ມະນຸດເຮົາ.
ອາການເບື້ອງຕົ້ນແມ່ນມີອາການຄັນຮຸນແຮງ, ຜິວໜັງແຫ້ງ, ຜົມຫຼົ່ນເປັນບາງໆ, ແລະເປັນຕຸ່ມແຂງ. ຢູ່ທີ່ໃນຂັ້ນຕອນຕໍ່ໄປ, ຍ້ອນວ່າແມວຂູດຫຼາຍຫຼືກັດຈຸດເພື່ອຜ່ອນຄາຍຄວາມບໍ່ສະບາຍ, ຜິວຫນັງທີ່ຖືກກະທົບສາມາດຖືກທໍາລາຍຢ່າງຮ້າຍແຮງ, ເຮັດໃຫ້ເກີດບາດແຜ. ພວກມັນມັກຈະປາກົດເປັນຄັ້ງທຳອິດໃນຂໍ້ຕໍ່, ທ້ອງ, ໜ້າເອິກ ແລະຫູ, ແຕ່ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຮ່າງກາຍທັງໝົດໄດ້ ຖ້າບັນຫາດັ່ງກ່າວບໍ່ໄດ້ຮັບການວິນິດໄສ ແລະປິ່ນປົວໄວ.
5. Cheilethielosis ໃນແມວ
ໃນ cheilethielosis, ແມງເອີ້ນວ່າ "ການຍ່າງ dandruff" ເນື່ອງຈາກວິທີການທີ່ພວກມັນເຄື່ອນຍ້າຍພາຍໃຕ້ຊັ້ນ keratin ຂອງຜິວຫນັງ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເກັດທີ່ເຫຼືອຢູ່ເທິງຫນ້າຂອງຂົນ. ການລະບາດນີ້ຕິດເຊື້ອຫຼາຍ, ໂດຍສະເພາະໃນບ່ອນທີ່ມີສັດລ້ຽງຫຼາຍຕົວຢູ່, ແລະສາມາດຕິດຕໍ່ມາຫາຄົນໄດ້.
ນອກເໜືອໄປຈາກຊິ້ນສ່ວນນ້ອຍໆຂອງຜິວໜັງທີ່ຕາຍແລ້ວ (ຂີ້ແຮ້) ທີ່ຕົກຈາກຜິວໜັງ, ແມວທີ່ມີ cheileothielosis ສາມາດເປັນຂົນໄດ້. ການສູນເສຍ, ການລະຄາຍເຄືອງຜິວຫນັງ, pruritus ແລະ feline dermatitis miliary (crusts ມີຕໍາຂະຫນາດນ້ອຍປະມານໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ). ແມວບາງໂຕບໍ່ສະແດງອາການຂອງບັນຫາ, ແຕ່ມັນຍັງມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະສົ່ງແມງໄປສູ່ຄົນ ແລະ ສັດອື່ນໆ.
ເຄັດລັບປ້ອງກັນແມງໄມ້ - ແມວສາມາດມີສຸຂະພາບດີໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ສະອາດສະເໝີ
ສັດຕະວະແພດຫຼາຍຄົນ ອະທິບາຍວ່າ mange ໃນແມວເປັນພະຍາດທີ່ມີອາການຄັນທີ່ສຸດໃນແມວ. ນີ້ຢ່າງດຽວແມ່ນເຫດຜົນພຽງພໍສໍາລັບ tutors ເພື່ອຮັກສາຕາກ່ຽວກັບຄໍາແນະນໍາເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງຂອງສັດລ້ຽງທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກການເຈັບປ່ວຍ. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການຄວບຄຸມແມງວັນ, ສະພາບແວດລ້ອມທີ່ສະອາດ, ກະທັດຮັດແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນຫຼາຍທີ່ຈະຊ່ວຍປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ kitty ຂອງທ່ານຖືກແມງ. ການເບິ່ງແຍງທີ່ສຳຄັນອີກຢ່າງໜຶ່ງແມ່ນການຊັກຜ້າປູບ່ອນນອນ ແລະ ຜ້າອື່ນໆທີ່ສັດລ້ຽງມັກຈະວາງຢູ່ເທິງ.
ວິທີແກ້ອາການຂີ້ກະເທີ່ໃນແມວໄດ້ຜົນບໍ່? ການປິ່ນປົວເປັນແນວໃດ?
ການປິ່ນປົວຂອງ mange ໃນແມວແມ່ນແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມພະຍາດແລະອາການທາງດ້ານການຊ່ວຍຂອງມັນ. ຢູ່ຄລີນິກສັດຕະວະແພດ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານ, ຫຼັງຈາກຢືນຢັນການວິນິດໄສ, ຈະສັ່ງຢາສໍາລັບ cat mange ເພື່ອກໍາຈັດແມງ. ຢາສາມາດກິນໄດ້ທາງປາກ, ທາຫຼືສີດ. ສັດຕະວະແພດຂອງເຈົ້າຍັງສາມາດສັ່ງແຊມພູຕ້ານເຊື້ອແບັກທີເຣັຍ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຢາຕ້ານການອັກເສບ ແລະຢາຕ້ານເຊື້ອ, ເພື່ອປິ່ນປົວຜິວຫນັງ ແລະບັນເທົາການອັກເສບທີ່ເກີດຈາກ mange.
