Schurft wordt veroorzaakt door verschillende soorten mijten en is een huidziekte die voorkomt bij katten en honden, hoewel het minder vaak voorkomt bij katachtigen. Helaas is schurft bij katten zeer besmettelijk, zelfs voor mensen, en kan het dier in zijn ernstigste vorm een vrijwel kale en extreem geïrriteerde huid krijgen. Om te begrijpen hoe deze parasitaire dermatose werkt, is het belangrijk om het volgende te wetenElk type schurft heeft een andere uitwerking op kittens. Lees hieronder meer over de belangrijkste varianten van de ziekte en hun kenmerken.

Wat zijn de soorten schurft bij katten?

Katten zijn vatbaar voor verschillende soorten schurft, waaronder sarcoptische schurft (hondenschurft), demodectische schurft (zwarte schurft), notoedrische schurft (kattenschurft), otodectische schurft (oormijt) en cheilethiosis ("wandelende roos"). Zie hieronder meer informatie over elk van deze soorten:

1. demodectische schurft bij katten: de ziekte veroorzaakt jeuk en huidletsels

Demodectische schurft, ook wel zwarte schurft genoemd, kan worden veroorzaakt door twee soorten mijten: Demodex cati en Demodex gatoi. Deze microscopische agentia zijn normale bewoners van de huid van katachtigen, maar kunnen zich overmatig vermenigvuldigen wanneer ze in contact komen met een dier met een aangetast immuunsysteem, naast andere factoren.

De klinische symptomen variëren naargelang de soort mijt en kunnen zich plaatselijk of algemeen voordoen. Demodex cati, die zich meestal in haarzakjes bevindt, kan haaruitval, huidontsteking en korsten veroorzaken, vooral in gebieden rond de oogleden, het gezicht, de kin en de nek. Demodex gatoi, die zich meestal op het huidoppervlak bevindt, veroorzaakt intense jeuk en korstvorming.laesies die kunnen leiden tot secundaire infecties.

Demodex mijten zijn soortspecifiek, wat betekent dat een geïnfecteerde hond de ziekte niet kan overbrengen op een kat, en andersom. Bovendien worden deze parasieten die bij huisdieren voorkomen niet op mensen overgedragen. Demodex gatoi is de enige die van kat op kat kan worden overgedragen.

2. otodectische schurft bij katten: de mijt die het oor van het dier aantast.

Dit type schurft wordt gekenmerkt door een ontsteking van de gehoorgang veroorzaakt door Otodectes cynotis, de "oormijt". Het treft vooral katten, maar kan ook honden en, in zeer zeldzame gevallen, mensen treffen. Hoewel otodectische schurft bij katten zich concentreert in het oor, kunnen de mijten zich verspreiden naar de huid van andere delen van het lichaam van het dier.

Als gevolg hiervan zal de kat met schurft veel krabben en met zijn kop schudden om het ongemak te verlichten. Dit zijn overigens dezelfde symptomen als otitis bij katten, dus het komt vaak voor dat de twee medische aandoeningen worden verward. In ernstigere gevallen van otodectische schurft kan een secundaire bacteriële/schimmelinfectie de ziekte verder compliceren. Het trommelvlies kan ook scheuren.

3. notoedrische schurft bij katten: intense jeuk en huidirritaties zijn enkele van de symptomen.

Notoedrische schurft, ook bekend als kattenmijt, is een zeldzame maar zeer besmettelijke huidziekte - zowel tussen katten onderling als van katten op andere dieren. Dit type mijtenplaag lijkt erg op de sarcoptische mijt die bij honden voorkomt, met hetzelfde uiterlijk, dezelfde levenscyclus en dezelfde klinische symptomen.

Symptomen van notoedrische schurft bij katten zijn intense jeuk, haaruitval en ernstige irritatie. Huidinfecties beginnen meestal op het gezicht, de oren en de nek, maar kunnen zich verspreiden naar de rest van het lichaam.

4. sarcoptische schurft bij katten

Sarcoptische schurft, ook wel bekend als schurft bij honden, kan voorkomen bij katten die in direct contact zijn geweest met besmette honden of andere dieren. Indirecte overdracht, hoewel minder gebruikelijk, kan echter ook voorkomen. Vanwege de manier van besmetting zijn katachtigen die buiten leven gevoeliger voor het oplopen van dit type schurft. Aangezien mijten zeer besmettelijk zijn voor katten die in contact zijn geweest met besmette honden of andere dieren, is de kans op besmetting groter.sarcoptische schurft is ook een probleem voor ons mensen.

De eerste symptomen zijn intense jeuk, droge huid, vlekkerige haaruitval en stevige bulten. In de volgende fase, als de kat te veel krabt of bijt om het ongemak te verlichten, kan de aangetaste huid ernstig beschadigd raken, wat schurftige zweren veroorzaakt. Deze verschijnen meestal eerst in het gebied van de gewrichten, buik, borst en oren, maar kunnen het hele lichaam aantasten als het probleem ernstig is.niet snel gediagnosticeerd en behandeld wordt.

5. cheiletielose bij katten

Bij cheilithiasis worden de mijten "wandelende roos" genoemd vanwege de manier waarop ze zich onder de keratinelaag van de huid bewegen en schubben achterlaten op het haaroppervlak. Deze besmetting is zeer besmettelijk, vooral op plaatsen waar veel huisdieren wonen, en kan worden overgedragen op mensen.

Naast kleine stukjes dode huid (roos) die van de huid vallen, kunnen katten met cheilitis haaruitval, huidirritatie, jeuk en feline miliary dermatitis (korstjes met kleine bultjes eromheen) vertonen. Sommige katten vertonen geen tekenen van het probleem, maar zijn nog steeds vatbaar voor het overbrengen van de mijten op mensen en andere dieren.

Tips ter voorkoming van schurft - katten kunnen gezond blijven in een schone omgeving

Veel dierenartsen omschrijven kattenschurft als de ziekte die de meeste jeuk veroorzaakt bij katachtigen. Dit alleen al is reden genoeg voor huisdiereigenaren om tips in de gaten te houden om het risico te verkleinen dat hun huisdier de ziekte oploopt. Naast vlooienbestrijding is een schone en opgeruimde omgeving erg belangrijk om te helpen voorkomen dat je kat schurft oploopt. Nog een waarschuwingHet is belangrijk om beddengoed en andere stoffen waar het huisdier vaak op ligt, vaak te wassen.

Werkt het middel tegen schurft bij katten? Hoe is de behandeling?

De behandeling van kattenschurft varieert afhankelijk van de ziekte en de klinische verschijnselen. In de dierenkliniek zal de arts, na bevestiging van de diagnose, een middel tegen kattenschurft voorschrijven om de mijten te elimineren. Het medicijn kan oraal, uitwendig of via een injectie worden toegediend. De dierenarts kan ook een antibacteriële shampoo voorschrijven, evenals ontstekingsremmers en antihistaminica.antibiotica, om de huid te behandelen en ontstekingen veroorzaakt door schurft te verlichten.