Veroorsaak deur verskeie spesies myte, is skurfte 'n velsiekte wat katte en honde affekteer – hoewel dit minder algemeen by katte voorkom. Ongelukkig is skurfte by katte hoogs aansteeklik, insluitend mense, en kan die dier feitlik haarloos en met uiters geïrriteerde vel in sy ernstigste vorm laat. Om te verstaan ​​hoe hierdie parasitiese dermatose werk, is dit belangrik om te weet dat elke tipe skurfte katjies verskillend beïnvloed. Leer hieronder oor die hoofvariëteite van die siekte en hul kenmerke.

Wat is die tipes skurfte by katte?

Katte is vatbaar vir verskillende tipes skurfte, insluitend sarkoptiese skurfte (scabies canina) ), demodektiese skurfte (swartskurf), notoedriese skurfte (katskurfte), otodoktiese skurfte (oormyt) en cheilethielosis (“looproos”). Sien meer besonderhede oor elkeen hieronder:

1. Demodektiese skurfte by katte: siekte veroorsaak jeuk en velletsels

Demodektiese skurfte, ook genoem swartskurfte, kan deur twee spesies myte veroorsaak word: Demodex cati en Demodex gatoi. Hierdie mikroskopiese middels is normale inwoners van kattevel, maar kan buitensporig vermeerder wanneer hulle onder andere 'n dier met 'n gekompromitteerde immuunstelsel teëkom.

Kliniese tekens verskil volgens die mytspesie en kan in die vorm van gelokaliseerde of veralgemeen. ODemodex cati, wat gewoonlik in haarfollikels voorkom, kan haarverlies, velontsteking en korsvorming veroorsaak, veral in areas rondom die ooglede, gesig, ken en nek. Die Demodex gatoi, wat oor die algemeen op die oppervlak van die vel woon, veroorsaak intense jeuk en letsels wat kan lei tot sekondêre infeksies.

Die Demodex myte is spesifiek vir elke spesie, dit wil sê, 'n besmette hond kan nie die siekte by 'n kat, en omgekeerd. Verder word hierdie parasiete wat in huisdiere voorkom nie na mense versprei nie. Demodex gatoi is die enigste een wat van kat na kat oorgedra kan word.

2. Otodektiese skurfte by katte: die myt wat die dier se oor aansteek

Hierdie tipe skurfte word gekenmerk deur ontsteking van die oorkanaal wat veroorsaak word deur Otodectes cynotis, die “oormyt”. Dit raak veral katte, maar dit kan ook honde en, in baie seldsame gevalle, mense raak. Alhoewel otodoktiese skurfte by katte in die oor gekonsentreer is, kan die myte na die vel van ander dele van die dier se liggaam versprei word.

Gevolglik begin die kat met skurfte baie krap en sy kop skud om probeer om die ongemak te verlig. Dit is terloops dieselfde simptome van otitis by katte en daarom is dit algemeen dat die twee kliniese toestande verwar word. In die mees ernstige gevalle van otodectic skurfte, die infeksieSekondêre bakteriese/swam kan die siekte verder bemoeilik. Die oordrom kan ook gebars word.

3. Notoedriese skurfte by katte: intense jeuk en velirritasies is van die simptome

Notoedriese skurfte, ook bekend as katteskurfte, is 'n seldsame maar uiters aansteeklike velsiekte – beide onder katte en van katte tot ander diere. Hierdie tipe mytbesmetting is baie soortgelyk aan die sarkoptiese myt wat by honde voorkom, met dieselfde voorkoms, lewensiklus en kliniese tekens.

Simptome van notoedriese skurfte by katte sluit in intense jeuk, haarverlies en ernstige irritasie. Velinfeksies begin gewoonlik op die gesig, ore en nek, maar kan na die res van die liggaam versprei.

4. Sarkoptiese skurfte by katte

Sarkoptiese skurfte, ook bekend as hondebrandsiekte, kan voorkom by katte wat in direkte kontak met honde of ander besmette diere gekom het. Indirekte oordrag, hoewel minder algemeen, kan egter ook voorkom. As gevolg van die vorm van besmetting, is katte wat buite lewe meer vatbaar om hierdie tipe skurfte te vang. Aangesien die myte hoogs aansteeklik is vir diere en mense, is sarkoptiese skurfte ook 'n bekommernis vir ons mense.

Aanvanklike simptome sluit in erge jeuk, droë vel, lappende haarverlies en soliede knoppe. By dieIn die volgende stadium, aangesien die kat baie krap of die plek byt om die ongemak te verlig, kan die aangetaste vel erg beskadig word, wat rowe veroorsaak. Hulle verskyn gewoonlik eerste in die gewrigsarea, buik, bors en ore, maar kan die hele liggaam affekteer as die probleem nie vinnig gediagnoseer en behandel word nie.

5. Cheilethielosis by katte

In cheilethielosis word die myte "lopende skilfers" genoem vanweë die manier waarop hulle onder die keratienlaag van die vel beweeg, wat oorblyfsels van dobbelsteen op die oppervlak van die hare laat. Hierdie besmetting is baie aansteeklik, veral op plekke waar baie troeteldiere woon, en kan na mense oorgedra word.

Benewens die klein stukkies dooie vel (skilfers) wat van die vel af val, kan katte met cheileothilose hare verlies, velirritasie, pruritus en kat-miliêre dermatitis (korsies met klein knoppe rondom). Sommige katte toon geen tekens van die probleem nie, maar is steeds vatbaar om die myte na mense en ander diere oor te dra.

Beheer voorkomingswenke - katte kan gesond bly in 'n altyd skoon omgewing

Baie veeartse beskryf skurfte by katte as die mees jeukerige siekte by katte. Dit alleen is rede genoeg vir tutors om wenke dop te hou om die troeteldier se risiko te verminder om deursiekte. Soos met vlooibeheer, is 'n skoon, netjiese omgewing baie belangrik om te voorkom dat jou kat skurfte kry. Nog 'n belangrike sorg is om gereeld die beddegoed en ander materiaal waarop die troeteldier gewoonlik lê, te was.

Werk die middel vir skurfte by katte? Hoe is die behandeling?

Die behandeling van skurfte by katte wissel na gelang van die siekte en sy kliniese manifestasies. By die veeartsenykliniek sal die professionele persoon, nadat die diagnose bevestig is, 'n medisyne vir katskurfte voorskryf om die myte uit te skakel. Die medikasie kan mondelings, plaaslik of deur inspuiting geneem word. Jou veearts sal ook 'n antibakteriese sjampoe kan voorskryf, asook anti-inflammatoriese middels en antibiotika, om die vel te behandel en inflammasie wat deur skurfte veroorsaak word, te verlig.