စိတ်ပူပန်ခြင်း၏ အဖြစ်အများဆုံး နောက်ဆက်တွဲကား အဘယ်နည်း။
မာတိကာ
ခွေးကို ထိခိုက်စေနိုင်သော အန္တရာယ်အရှိဆုံးရောဂါတစ်ခုမှာ canine distemper ဖြစ်သည်။ ရောဂါလက္ခဏာများသည် တိရစ္ဆာန်သည် အလွန်နုနယ်ပြီး အားနည်းသွားကာ အသက်ဆုံးရှုံးသည်အထိ ဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့အပြင်၊ ခွေးသည် စိတ်ဆိုးခြင်းမှ လွတ်မြောက်နိုင်သောအခါတွင် နောက်ဆက်တွဲများ ပေါ်လာနိုင်သည်။ ခွေးများသည် ၎င်းတို့၏ ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ၎င်းတို့နှင့် ဆက်ဆံရန် လိုအပ်ပြီး အထူးကုသမှုများနှင့် စောင့်ရှောက်မှုများကို တောင်းဆိုကြသည်။ Distemper နောက်ဆက်တွဲသည် မတူညီသော ပြင်းထန်မှု ရှိနိုင်သည်၊ ၎င်းတို့ကို ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ထုတ်ဖော်ပြသနိုင်သည် ။ အိမ်၏ခြေသည်းများ သည် သင့်အား စိတ်တိုခြင်း၏ အဖြစ်များဆုံး နောက်ဆက်တွဲကို ပြသပြီး ၎င်းတို့ကို မည်သို့ဖြစ်စေကြောင်း နားလည်ရန် ကူညီပေးပါသည်။
ခွေးစိတ်ရောဂါအတွက် ကုသဆေးရှိပါသလား။
တစ်ခု ရောဂါနှင့်ပတ်သက်သော အကြီးမားဆုံးမေးခွန်းတစ်ခုမှာ ခွေးရူးရောဂါကို ပျောက်ကင်းအောင် ကုသနိုင်မလား။ အမှန်မှာ ရောဂါဖြစ်စေသော ဗိုင်းရပ်စ်ကို တိုက်ဖျက်ရန် တိကျသောဆေးမရှိပါ။ သို့သော်လည်း ပံ့ပိုးပေးသော ကုသမှုများသည် ရောဂါလက္ခဏာများကို ပျောက်ကင်းစေပြီး ရောဂါမကြီးထွားစေရန် ကူညီပေးပါသည်။ သို့သော် ခွေးစိတ်ဆိုးခြင်းကို ကုသနိုင်သည့်အခါတွင်ပင် ခွေးကလေးသည် သူ့တစ်သက်တာလုံး ကျန်ရှိနေသော နောက်ဆက်တွဲကို ရရှိနိုင်သည်။
နောက်ဆက်တွဲအဖြစ် ထွက်ခွာရန်၊ ခွေးရူးပြန်ရောဂါသည် အဆိုးရွားဆုံးအဆင့်သို့ ရောက်ရှိရန် လိုအပ်သည်
ကုသပြီးတာနဲ့ ရောဂါလက္ခဏာတွေအားလုံးကို ဖယ်ရှားပြီးနောက် ခွေးအားလုံးမှာ စိတ်တိုခြင်းရဲ့ နောက်ဆက်တွဲတွေ မရှိပါဘူး။ Canine distemper တွင် အဆင့်အမျိုးမျိုးရှိသည်။ ပထမတွင် အစာခြေစနစ်ကို ထိခိုက်စေပြီး အဓိကအားဖြင့် အော့အန်ခြင်းနှင့် ဝမ်းလျှောခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။ ဒုတိယတွင် ဗိုင်းရပ်စ်သည် စနစ်ကို တိုက်ခိုက်သည်။အသက်ရှုလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာရောဂါများ အဓိကလက္ခဏာများမှာ ချောင်းဆိုးခြင်း၊ အသက်ရှူရခက်ခဲခြင်းနှင့် အဆုတ်အအေးမိခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ တတိယအဆင့်သည် အလွန်အဆင့်မြင့်သည့်အဆင့်သို့ ရောက်ရှိသွားသောအခါတွင် ခွေးစိတ်အပြင်းထန်ဆုံးဖြစ်သည်။ ဤအဆင့်တွင် ခွေး၏ အာရုံကြောစနစ်ကို တိုက်ခိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး အဓိကအားဖြင့် အလိုအလျောက် ကျုံ့ခြင်း၊ တုန်လှုပ်ခြင်းနှင့် တက်ခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေသည်။ ခွေးသည် ဤအဆင့်သို့ရောက်သောအခါတွင် နောက်ဆက်တွဲရောဂါဖြစ်နိုင်ချေ ပေါ်လာသည်။ အာရုံကြောစနစ်ကိုမထိခိုက်စေမီ ထိန်းချုပ်ထားသော ခွေးစိတ်ရောဂါသည် နောက်ဆက်တွဲရောဂါများကို ကာကွယ်ရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်သည် - ထို့အပြင် ခွေးကလေး၏ ကာကွယ်ဆေးကို ခေတ်မီအောင် ထိန်းသိမ်းထားသည်။
ခွေး၏နောက်ဆက်တွဲ distemper သည် အာရုံကြောများကို ထိခိုက်ပျက်စီးစေသည့် တုံ့ပြန်မှုတစ်ခု
canine distemper virus သည် neurons များ၏ myelin sheath ကို ပစ်မှတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် axon (နျူရွန်များကိုယ်ထည်) ကိုကာကွယ်ပေးပြီး အာရုံကြောတွန်းအား၏အရှိန်ကို အရှိန်မြှင့်ပေးသည့် ကာဗာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဗိုင်းရပ်စ်သည် myelin sheath ကို တိုက်ခိုက်ပြီး ဖျက်ဆီးသောအခါ၊ တွန်းအားများ နှေးကွေးသွားသည် သို့မဟုတ် ပို၍ပြင်းထန်သော အခြေအနေများတွင် ကူးစက်ခြင်းကို ရပ်သွားစေသည်။ ယင်းသည် အဓိကအားဖြင့် မော်တာ၏ နောက်ဆက်တွဲများကို ဖြစ်စေသည်။ အကာအကွယ်ဆုံးရှုံးမှုနှင့်အတူ၊ အာရုံကြောသည် ၎င်း၏ပုံမှန်လုပ်ငန်းဆောင်တာများကို ပြန်လည်လုပ်ဆောင်ရန် ခက်ခဲစေသည့်နည်းလမ်းဖြင့် ပျက်စီးသွားနိုင်သည်။ အဲဒါနဲ့ အကျိုးဆက်တွေ ပေါ်လာတယ်။
ကြည့်ပါ။: ခွေးများတွင် Giardia- ကူးစက်ခြင်း၊ ရောဂါလက္ခဏာများ၊ ကုသခြင်းနှင့် ကာကွယ်ခြင်း... ရောဂါအကြောင်းအားလုံးကို လေ့လာပါ။စိတ်ပူပန်ခြင်း၏ အဖြစ်အများဆုံး နောက်ဆက်တွဲကား အဘယ်နည်း။
Canine distemper ၏ နောက်ဆက်တွဲများသည် များသောအားဖြင့် အာရုံကြောဆိုင်ရာများဖြစ်သည်။ အဖြစ်အများဆုံးမှာ myoclonus ဖြစ်ပြီး ရင်တုန်ခြင်း၊အလိုအလျောက်ကြွက်သားများ။ myoclonus အပြင်၊ ခွေးများကို ထိခိုက်စေလေ့ရှိသော အခြားသော စိတ်ဝေဒနာများ နောက်ဆက်တွဲများမှာ-
- အချိန်ကိုက် သို့မဟုတ် ဆက်တိုက်ဖြစ်နိုင်သော တက်ခြင်း
- ခြေလက်အကြောသေခြင်း
- မော်တာအခက်အခဲ
- လမ်းလျှောက်မှုမမှန်
- အာရုံကြောများ
- ပြောင်းလဲခြင်း ချိန်ခွင်လျှာ
Distemper- နောက်ဆက်တွဲအဖြစ် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ကျန်ရှိသောဘဝအတွက် ကုသရန် လိုအပ်သည်
စိတ်ဆိုးခြင်း၏ နောက်ဆက်တွဲပြင်းထန်မှုသည် ခွေးကလေးတစ်ကောင်စီတွင် ကွဲပြားနိုင်သည်။ အချို့သောကိစ္စများတွင် ပိုမိုပြင်းထန်သော်လည်း အချို့မှာ အလွန်ပြင်းထန်နိုင်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ ခွေးသည် ၎င်း၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံးတွင် စောင့်ရှောက်မှုနှင့် စောင့်ကြည့်မှု လိုအပ်မည်ဖြစ်သည်။ ကုသမှုကို အမျိုးအစားတစ်ခုစီနှင့် ပြင်းထန်မှုအလိုက် သင့်လိုအပ်ချက်အရ လုပ်ဆောင်သည်။ ၎င်းသည် စိတ်ကျရောဂါ၏ နောက်ဆက်တွဲ ပြင်းထန်မှုကို လျှော့ချနိုင်ပြီး ပြန်လည်ထူထောင်ရေးတွင် ကူညီပေးပါမည်။ အခြေအနေတစ်ခုစီအတွက် တိကျသောကုထုံးများကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်များက သတ်မှတ်နိုင်ပြီး ကုထုံးများသည် ခွေး၏လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်လာသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ကာယကုထုံးနှင့် အပ်စိုက်ကုထုံးများသည် တိရစ္ဆာန်များ၏ မော်တာလုပ်ဆောင်ချက်များကို တိုးတက်ကောင်းမွန်စေရန်အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။ စိတ်တိုခြင်း၏ နောက်ဆက်တွဲဖြစ်သည့်တိုင် သင့်ခွေးလေးသည် ဘဝအရည်အသွေးကောင်းရှိနိုင်စေရန် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် မကြာခဏ လိုက်နာရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။
ကြည့်ပါ။: ခွေးတွေကို ရေခဲမုန့်ပေးလို့ရလား။