ໜຶ່ງໃນພະຍາດທີ່ອັນຕະລາຍທີ່ສຸດທີ່ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ໝາແມ່ນພະຍາດ canine distemper. ອາການເຮັດໃຫ້ສັດມີຄວາມບອບບາງ ແລະອ່ອນເພຍຫຼາຍ, ແລະອາດເຖິງຕາຍໄດ້. ນອກຈາກນັ້ນ, ໃນເວລາທີ່ຫມາຄຸ້ມຄອງເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດ distemper, sequelae ອາດຈະປາກົດ. ຫມາຈໍາເປັນຕ້ອງຈັດການກັບພວກມັນຕະຫຼອດຊີວິດ, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການປິ່ນປົວພິເສດແລະການດູແລ. ອາການແຊກຊ້ອນ Distemper ສາມາດມີຄວາມເຂັ້ມຂຸ້ນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ນອກເຫນືອຈາກການສະແດງອອກດ້ວຍວິທີທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. Paws of House ສະແດງໃຫ້ທ່ານເຫັນອາການທີ່ເກີດຈາກຄວາມວຸ້ນວາຍທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດ ແລະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈວ່າພວກມັນເກີດມາຈາກໃສ.

ມີວິທີປິ່ນປົວພະຍາດ canine distemper ຫຼັງຈາກທັງຫມົດບໍ?

ອັນໜຶ່ງ ຫນຶ່ງໃນຄໍາຖາມທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດກ່ຽວກັບພະຍາດແມ່ນວ່າພະຍາດ canine distemper ສາມາດປິ່ນປົວໄດ້. ຄວາມຈິງແມ່ນວ່າບໍ່ມີຢາສະເພາະທີ່ຈະຕໍ່ສູ້ກັບເຊື້ອໄວຣັສທີ່ເປັນສາເຫດຂອງພະຍາດ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການປິ່ນປົວແບບສະຫນັບສະຫນູນຊ່ວຍປິ່ນປົວອາການແລະປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ພະຍາດພັດທະນາ. ແຕ່ເຖິງແມ່ນວ່າໃນເວລາທີ່ພະຍາດ canine distemper ສາມາດປິ່ນປົວໄດ້, puppy ສາມາດໄດ້ຮັບ sequelae ທີ່ຍັງເຫຼືອຂອງເຂົາຕະຫຼອດຊີວິດ.

ເພື່ອອອກຈາກ sequelae, distemper canine ຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ໄປເຖິງຂັ້ນຕອນທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດ

ບໍ່ແມ່ນໝາທັງໝົດມີອາການຊຶມເສົ້າຫຼັງຈາກຈົບການປິ່ນປົວ ແລະກຳຈັດອາການທັງໝົດ. Canine distemper ມີຂັ້ນຕອນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ໃນຄັ້ງທໍາອິດ, ລະບົບຍ່ອຍອາຫານໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເຮັດໃຫ້ເກີດອາການຮາກແລະຖອກທ້ອງ. ໃນຄັ້ງທີສອງ, ເຊື້ອໄວຣັສໂຈມຕີລະບົບພະຍາດທາງເດີນຫາຍໃຈ, ອາການຕົ້ນຕໍແມ່ນໄອ, ຫາຍໃຈຍາກ ແລະແມ້ກະທັ້ງພະຍາດປອດບວມ. ຂັ້ນຕອນທີສາມແມ່ນຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດ, ໃນເວລາທີ່ distemper canine ໄດ້ບັນລຸລະດັບກ້າວຫນ້າທາງດ້ານຫຼາຍ. ໃນໄລຍະນີ້, ລະບົບປະສາດຂອງຫມາຖືກໂຈມຕີ, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເຮັດໃຫ້ເກີດການຫົດຕົວໂດຍບໍ່ໄດ້ສະຫມັກ, ສັ່ນແລະຊັກ. ມັນແມ່ນແທ້ໃນເວລາທີ່ຫມາໄປຮອດຂັ້ນຕອນນີ້, ຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງພະຍາດທີ່ປ່ອຍໃຫ້ sequelae ເກີດຂື້ນ. Canine distemper ຄວບຄຸມກ່ອນທີ່ຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບປະສາດແມ່ນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອປ້ອງກັນ sequelae - ນອກຈາກນັ້ນ, ແນ່ນອນ, ການຮັກສາວັກຊີນຂອງ puppy ໄດ້ເຖິງວັນທີ. distemper ແມ່ນການຕອບສະຫນອງຕໍ່ຄວາມເສຍຫາຍທີ່ມີຜົນກະທົບ neurons

ເຊື້ອໄວຣັສ canine distemper ເປົ້າຫມາຍຂອງ myelin sheath ຂອງ neurons. ມັນເປັນການປົກຫຸ້ມທີ່ປົກປ້ອງ axon (ຮ່າງກາຍຂອງ neurons) ແລະເລັ່ງຄວາມໄວຂອງ impulse ເສັ້ນປະສາດ. ໃນເວລາທີ່ເຊື້ອໄວຣັສໂຈມຕີແລະທໍາລາຍກາບ myelin, impulses ຈະຊ້າລົງຫຼື, ເຖິງແມ່ນວ່າຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ, ຢຸດເຊົາການຕິດຕໍ່. ນີ້ເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນສະທ້ອນ motor ສ່ວນໃຫຍ່. ດ້ວຍການສູນເສຍການປົກປ້ອງ, neuron ສາມາດສິ້ນສຸດເຖິງຄວາມເສຍຫາຍໃນລັກສະນະທີ່ເຮັດໃຫ້ມັນຍາກສໍາລັບມັນເພື່ອສືບຕໍ່ຫນ້າທີ່ປົກກະຕິຂອງມັນ. ດ້ວຍວ່າ, ຜົນສະທ້ອນເກີດຂື້ນ.

ອັນໃດເປັນຜົນສືບເນື່ອງຂອງພະຍາດຊຶມເສົ້າ?

ຜົນສະທ້ອນຂອງພະຍາດ canine distemper ປົກກະຕິແລ້ວແມ່ນທາງ neurological. ທົ່ວໄປທີ່ສຸດແມ່ນ myoclonus, ເຊິ່ງສອດຄ່ອງກັບ spasms ແລະ tremors.ກ້າມເນື້ອໂດຍບໍ່ສະໝັກໃຈ. ນອກເໜືອໄປຈາກ myoclonus, ເຊື້ອພະຍາດທີ່ເກີດຈາກພະຍາດອື່ນໆທີ່ມັກຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ໝາແມ່ນ:

• ອາການຊັກ, ເຊິ່ງສາມາດຕໍ່ເວລາ ຫຼື ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ

• ອຳມະພາດຕາມແຂນຂາ
<10
• ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນເຄື່ອງຈັກ
• ການຍ່າງຜິດປົກກະຕິ
• ອາການປະສາດ
• ການປ່ຽນແປງ of balance

Distemper: sequelae ຕ້ອງການການປິ່ນປົວສໍາລັບສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງຊີວິດສັດລ້ຽງ

ຄວາມເຂັ້ມຂອງ distemper sequelae ສາມາດແຕກຕ່າງກັນໃນແຕ່ລະ puppy. ໃນຂະນະທີ່ບາງກໍລະນີແມ່ນອ່ອນກວ່າ, ບາງກໍລະນີແມ່ນຂ້ອນຂ້າງຮ້າຍແຮງ. ໃນກໍລະນີໃດກໍ່ຕາມ, ຫມາຈະຕ້ອງການການດູແລແລະການຕິດຕາມຕະຫຼອດຊີວິດຂອງມັນ. ການປິ່ນປົວແມ່ນເຮັດຕາມແຕ່ລະປະເພດແລະຄວາມເຂັ້ມຂົ້ນ, ຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງທ່ານ. ນີ້ຈະຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຮຸນແຮງຂອງ sequelae distemper ແລະຊ່ວຍໃນການຟື້ນຟູ. ວິທີແກ້ໄຂສະເພາະສໍາລັບແຕ່ລະສະຖານະການສາມາດຖືກກໍານົດໂດຍສັດຕະວະແພດແລະ, ນອກຈາກນັ້ນ, ການປິ່ນປົວໄດ້ກາຍເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການປົກກະຕິຂອງຫມາ. ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, ການປິ່ນປົວທາງດ້ານຮ່າງກາຍແລະການຝັງເຂັມ, ເປັນສິ່ງຈໍາເປັນເພື່ອຊ່ວຍປັບປຸງການເຮັດວຽກຂອງມໍເຕີຂອງສັດ. ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນຫຼາຍທີ່ຈະຕ້ອງຕິດຕາມສັດຕະວະແພດເລື້ອຍໆເພື່ອວ່າ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີຜົນສະທ້ອນທີ່ບໍ່ດີ, ໝາ ຂອງທ່ານສາມາດມີຄຸນນະພາບຊີວິດທີ່ດີ.

ເບິ່ງ_ນຳ: ຮຽນຮູ້ 8 ເຄັດລັບໝາທີ່ງ່າຍຕໍ່ການປະຕິບັດ