Einn hættulegasti sjúkdómurinn sem getur haft áhrif á hund er hundasótt. Einkennin gera dýrið mjög viðkvæmt og veikt og geta jafnvel verið banvænt. Ennfremur, þegar hundurinn nær að lifa af veikindi geta afleiðingar komið fram. Hundar þurfa að takast á við þá alla ævi og krefjast sérstakrar meðferðar og umönnunar. Afleiðingar veikinda geta verið misjafnlega sterkar, auk þess að koma fram á mismunandi hátt. Paws of the House sýnir þér algengustu afleiðingar veikinda og hjálpar þér að skilja hvernig þær orsakast.

Er til lækning við hundaveiki eftir allt saman?

Ein Ein stærsta spurningin um sjúkdóminn er hvort hægt sé að lækna hundaeiti. Sannleikurinn er sá að það er ekkert sérstakt lyf til að berjast gegn veirunni sem veldur sjúkdómnum. Hins vegar hjálpa stuðningsmeðferðir við að lækna einkennin og koma í veg fyrir að sjúkdómurinn þróist. En jafnvel þegar hægt er að meðhöndla hundaeitrun getur hvolpurinn öðlast fylgikvilla sem sitja í honum það sem eftir er ævinnar.

Til að yfirgefa fylgikvilla þarf hundaeymsla að ná alvarlegasta stiginu

Ekki eru allir hundar með fylgikvilla eftir að meðferð lýkur og öll einkenni hafa losnað. Hundaveiki hefur mismunandi stig. Í fyrsta lagi er meltingarkerfið fyrir áhrifum, aðallega sem veldur uppköstum og niðurgangi. Í öðru lagi ræðst vírusinn á kerfiðöndunarfærasjúkdómur þar sem helstu einkennin eru hósti, öndunarerfiðleikar og jafnvel lungnabólga. Þriðja stigið er það alvarlegasta, þegar hundaveiki er komin á mjög langt stig. Í þessum áfanga er ráðist á taugakerfi hundsins sem veldur aðallega ósjálfráðum samdrætti, skjálfta og krampa. Það er einmitt þegar hundurinn er kominn á þetta stig sem möguleiki er á að sjúkdómurinn skilji eftir sig afleiðingar. Hundaeyðing sem er stjórnað áður en hún hefur áhrif á taugakerfið er besta leiðin til að koma í veg fyrir afleiðingar - fyrir utan að sjálfsögðu að halda bóluefni hvolpsins uppfærðu.

afleiðingar hunda distemper eru viðbrögð við skemmdum sem hafa haft áhrif á taugafrumurnar

Hundaveikiveiran beinist að myelinslíðri taugafrumna. Það er hlíf sem verndar axon (líkama taugafrumna) og flýtir fyrir hraða taugaboðsins. Þegar veiran ræðst á og eyðileggur mýelínhúðina hægjast á hvatum eða, í enn alvarlegri tilfellum, hætta að berast. Þetta veldur aðallega mótorafleiðingum. Með tapi á vörn getur taugafruman endað með því að skemmast á þann hátt sem gerir það erfitt fyrir hana að halda aftur eðlilegri starfsemi. Þar með koma afleiðingarnar.

Hverjar eru algengustu afleiðingar veikinda?

Afleiðingar hundasóttar eru yfirleitt taugafræðilegar. Algengast er myoclonus, sem samsvarar krampum og skjálfta.vöðvum ósjálfrátt. Auk vöðvavefs eru önnur veikindi sem hafa venjulega áhrif á hunda:

• Krampar, sem geta verið stundvíslega eða samfelldir

• Útlimalömun

• Hreyfierfiðleikar

• Gangröskun

• Taugatruflanir

• Breyting jafnvægis

Veikindi: fylgikvilla þarfnast meðferðar það sem eftir er ævi gæludýrsins

Styrkur fylgikvilla getur verið mismunandi hjá hverjum hvolpi. Þó að sum tilvik séu vægari geta önnur verið frekar alvarleg. Í öllum tilvikum mun hundurinn þurfa umönnun og eftirlit allt sitt líf. Meðferð fer fram í samræmi við hverja tegund og styrkleika, eftir þörfum þínum. Þetta mun hjálpa til við að draga úr alvarleika kvensjúkdóma og hjálpa til við endurhæfingu. Dýralæknar geta ávísað sértækum úrræðum fyrir hverja aðstæður og að auki verða meðferðir hluti af rútínu hundsins. Sjúkraþjálfun og nálastungumeðferð eru til dæmis nauðsynleg til að bæta hreyfivirkni dýrsins. Það er mjög mikilvægt að fylgjast reglulega með dýralækninum svo að hvolpurinn þinn geti haft góð lífsgæði, jafnvel með fylgikvilla.