Да се ​​живее со куче со хендикеп - било да е тоа слепо или параплегично куче - бара низа мерки на претпазливост. На крајот на краиштата, тие се животни кои, некако, завршуваат со поголеми ограничувања во секојдневниот живот. На кучето без нозе често му треба помош при вршење на основни работи, па дури и физиолошки потреби како што се мочкање и какање. Но, како е да се живее со параплегично куче? Додатоци, скутна количка за куче со инвалидитет, дали навистина се потребни? Дознајте сè за темата подолу!

Куче без шепа: какви промени се потребни за да се грижи за домашно милениче?

За да разбереме детали за живеењето со куче со хендикеп, разговаравме со туторката Маира Мораис, сопственичка на Бетина, куче кое стана параплегично откако го прегази мотоциклист. Во однос на прилагодувањето на куќата, туторот открива дека немало значителни промени. „Она што навистина се промени беше нашата рутина. Сега треба да посветиме неколку моменти од денот да ја извадиме на сонце, да ја бањаме, да ставиме пелена, такви работи. Ќе видиме кога ќе пристигне столот за кучето со посебни потреби, што го чекаме. Тоа е, во основа, еден вид поддршка за куче со инвалидитет да ги врати движењата, дури и кога шепите не можат да вежбаат.оваа функција. Сепак, како и со секоја промена, неопходно е правилно да се приспособи кучето за инвалидска количка со поддршка.

„Со помош на пријатели и луѓе на интернет, успеавме да купиме инвалидска количка за кучето со инвалидитет. Таа сè уште не пристигнала и со нетрпение очекуваме да видиме како ќе биде. Знаеме дека ќе биде малку тешко [адаптацијата], бидејќи Бетина е комплицирано кученце, но веруваме дека се ќе успее“, коментира Маира.

Параплегично куче може да ја изгуби контролата врз мочниот меур

Кога кучето ќе стане параплегично, може да заврши со уринарна инконтиненција бидејќи повеќе нема да може да ги контролира сопствените нагони за мочање. Со измет на кучиња, ова не се случува секогаш, но важно е да се оцени секоја ситуација. „Во случајот на Бетина, не требаше да и помагаме за потребите, но по несреќата таа повеќе не можеше да го задржи мочањето, па моравме да и ставиме пелена за куче. Треба да бидеме внимателни и со ногата, бидејќи таа завршува со влечење по земја и чистејќи ја“, споделува учителот.

Тајната да се подобрат работите, според Маира, е да бидете трпеливи и сакајте. „За жал, не е таа виновна и не е лесно, особено за нас кои никогаш не сме го поминале тоа. Ја променивме целата рутина за да ѝ биде поудобно, но добро ни оди иќе продолжиме да и даваме многу љубов и наклонетост.“

Куче со инвалидитет: како е емоционалната состојба на миленикот по губењето движење?

Исто така, важно е да знаете како да се грижите за емоционалната состојба на вашето куче, особено ако тоа било жртва на несреќа, како што се случи со Бетина. Малкумина знаат, но депресијата кај кучињата може да се случи и бара внимание. Разговорот со ветеринар специјализиран за однесување на животните е едно од најдобрите решенија во овие моменти, особено да му се даде на животното сета поддршка што му е потребна на вистински начин.

„Бетина беше многу живо куче, кавгаџија, таа сакаше многу да си игра со нашето куче и секогаш нè пречекуваше на портата. После тоа што се случи, го загуби сјајот во очите, секогаш е многу тажна. Околу 4 дена по несреќата таа веќе се влечела да оди каде што сакала. Така, во адаптацискиот дел за движење, таа беше брза, само промената на расположението навистина се издвојуваше, и со право. Ако за луѓето кои разбираат, кои расудуваат, тоа е веќе тешко да се прифати, замислете за оние кои не разбираат што се случува, кои веќе не можат да трчаат, да играат и да шетаат каде сакаат. Но, кога ќе пристигне нејзиното седиште, верувам дека за неколку моменти повторно ќе биде посреќна.“