Η συμβίωση με έναν ανάπηρο σκύλο - είτε είναι τυφλός είτε παραπληγικός - απαιτεί πολλή φροντίδα. Εξάλλου, πρόκειται για ζώα που, κατά κάποιο τρόπο, καταλήγουν να έχουν μεγαλύτερους περιορισμούς στην καθημερινή τους ζωή. Ένας σκύλος χωρίς πόδι συχνά χρειάζεται βοήθεια για να κάνει βασικά πράγματα, ακόμα και φυσιολογικές ανάγκες, όπως το κατούρημα και το χέσιμο. Πώς είναι όμως να ζεις με έναν παραπληγικό σκύλο; Αξεσουάρ,γύρος το καροτσάκι για σκύλους με ειδικές ανάγκες, είναι πραγματικά απαραίτητο; Μάθετε τα πάντα γι' αυτό παρακάτω!

Σκύλος χωρίς πόδια: ποιες αλλαγές απαιτούνται για τη φροντίδα του κατοικίδιου ζώου;

Για να κατανοήσουμε τις λεπτομέρειες της ζωής με έναν ανάπηρο σκύλο, μιλήσαμε με την κηδεμόνα Maira Morais, ιδιοκτήτρια της Betina, ενός κουταβιού που έγινε παραπληγικό μετά από χτύπημα από μοτοσικλετιστή. Όσον αφορά την προσαρμογή του σπιτιού, η κηδεμόνας αποκαλύπτει ότι δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές: "Αυτό που άλλαξε πραγματικά ήταν η ρουτίνα μας. Τώρα πρέπει να αφιερώνουμε μερικές στιγμές της ημέρας για να την πάμε στο σπίτι της.Θα το δούμε όταν έρθει η καρέκλα για τα σκυλιά με ειδικές ανάγκες, την οποία περιμένουμε".

Πολλοί κηδεμόνες καταφεύγουν συχνά σε αξεσουάρ αυτού του τύπου για να βοηθήσουν τον παραπληγικό σκύλο να μετακινείται χωρίς δυσκολία. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα είδος υποστήριξης για τους σκύλους με αναπηρία ώστε να έχουν ξανά τις κινήσεις τους, ακόμη και με τα πόδια τους να μην μπορούν να εκτελέσουν αυτή τη λειτουργία. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με κάθε αλλαγή, είναι απαραίτητο να προσαρμοστεί σωστά ο σκύλος σε αναπηρικό αμαξίδιο με την υποστήριξη.

"Με τη βοήθεια φίλων και ανθρώπων στο διαδίκτυο, καταφέραμε να αγοράσουμε ένα κάθισμα αυτοκινήτου για σκύλους με αναπηρία. Δεν έχει φτάσει ακόμα και ανυπομονούμε να δούμε πώς θα είναι. Ξέρουμε ότι θα είναι λίγο δύσκολο [η προσαρμογή], επειδή η Betina είναι ένα περίπλοκο κουτάβι, αλλά πιστεύουμε ότι όλα θα πάνε καλά", λέει η Maira.

Παραπληγικός σκύλος μπορεί να χάσει τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης

Όταν ένας σκύλος γίνεται παραπληγικός, μπορεί να καταλήξει να πάσχει από ακράτεια ούρων, επειδή δεν θα μπορεί πλέον να ελέγχει τις δικές του ορμές για κατούρημα. Με τα κακά του σκύλου, αυτό δεν συμβαίνει πάντα, αλλά είναι σημαντικό να αξιολογείται κάθε κατάσταση. "Στην περίπτωση της Betina, δεν χρειάζεται να τη βοηθήσουμε με τις ανάγκες της, αλλά μετά το ατύχημα δεν μπορεί να κρατήσει πια τα ούρα της, οπότε πρέπει να τη βοηθήσουμε με τις ανάγκες της.Πρέπει επίσης να είμαστε προσεκτικοί με το πόδι της, γιατί καταλήγει να πονάει επειδή σέρνεται στο πάτωμα, και με το καθάρισμά της", μοιράζεται.

Το κλειδί για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα, σύμφωνα με τη Maira, είναι η πολλή υπομονή και η αγάπη. "Δυστυχώς δεν φταίει καθόλου και δεν είναι εύκολο, ειδικά για εμάς που δεν είχαμε περάσει ποτέ κάτι τέτοιο. Αλλάξαμε όλη μας τη ρουτίνα για να την ανακουφίσουμε περισσότερο, αλλά τα πάμε καλά και θα συνεχίσουμε να της δίνουμε πολλή αγάπη και στοργή".

Σκύλος με αναπηρία: Ποια είναι η συναισθηματική κατάσταση του κατοικίδιου ζώου σας μετά την απώλεια κίνησης;

Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζετε πώς να φροντίσετε τη συναισθηματική κατάσταση του σκύλου, ειδικά αν έχει πέσει θύμα ατυχήματος, όπως συνέβη με την Betina. Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν, αλλά η κατάθλιψη στους σκύλους μπορεί να συμβεί και χρειάζεται προσοχή. Η συζήτηση με έναν κτηνίατρο που ειδικεύεται στη συμπεριφορά των ζώων είναι μια από τις καλύτερες λύσεις σε αυτές τις στιγμές, ειδικά για να δοθεί όλη η υποστήριξη που χρειάζεται ο σκύλος.τις ανάγκες των ζώων με τον σωστό τρόπο.

"Η Μπετίνα ήταν ένα πολύ ζωηρό, εριστικό σκυλί, της άρεσε να παίζει πολύ με τον σκύλο μας και πάντα πήγαινε να μας υποδεχτεί στην πύλη. Μετά από αυτό που συνέβη έχασε τη λάμψη στα μάτια της, είναι πάντα πολύ λυπημένη. Περίπου 4 μέρες μετά το ατύχημα ήδη σέρνεται για να πάει όπου θέλει. Έτσι στο κομμάτι της προσαρμογής της μετακίνησης ήταν γρήγορη, μόνο η αλλαγή της διάθεσης που σημάδεψε, εΑν για εμάς που καταλαβαίνουμε, που σκεφτόμαστε, είναι ήδη δύσκολο να το αποδεχτούμε, φανταστείτε γι' αυτά που δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, που δεν μπορούν πλέον να τρέχουν, να παίζουν και να περπατούν όπου θέλουν. Αλλά όταν έρθει το κάθισμα του αυτοκινήτου της, νομίζω ότι θα είναι και πάλι πιο χαρούμενη κατά καιρούς".