Дали ја забележавте нервозната мачка? Ова не е секогаш предупредувачки знак, но важно е да се внимава бидејќи во некои случаи оваа нервоза може да биде одраз на хиперестезија кај мачките. Ова е редок синдром, но може да влијае на вашиот четириножен пријател од различни причини и обично е поврзан со промени во однесувањето. Бидејќи станува збор за поспецифична болест и за која малку тутори знаат, Paws of the House ги интервјуираше Каролина Бернардо, учител на мачката Рикотиња, која помина низ овој проблем, и ветеринарката Лусијана Лобо за да ги разјасни сомнежите за синдром на хиперестезија кај мачки.

Хиперестезија на мачки: што е тоа и што го предизвикува овој проблем?

Синдромот на хиперестезија на мачки не е многу чест проблем, но се манифестира кај мачки со мускулни грчеви. Според Лусијана, коренот на проблемот често е непознат, но може да има бихејвиорално, дерматолошко, невролошко и ортопедско потекло. „Можните причини се: фактори во околината кои влијаат на хипоталамусот и лимбичкиот систем, хиперактивни и нервозни мачки, сува кожа, генетски причини, стрес, паразити на кожата како што се болви, габи и шуга, па дури и епилепсија“, нагласува тој. Иако е ретка болест, постои поголема инциденца на хиперестезија кај мачките кај светите бурмански, хималајски и абисински раси.

Мачка со мускулни грчеви: кои се главните симптоми на хиперестезијафелина?

Колку и да е ретко, секогаш е добро да се свесни за знаците на оваа болест за да се постави дијагнозата што е можно поскоро. Тоа е затоа што болеста може да го загрози целиот квалитет на живот на животното. Мачката со грчеви во мускулите е најчест знак: според ветеринарот, се јавува кога мачката стои во место и одеднаш скока и го гризе грбот како да е нападната. Сепак, други симптоми кои исто така може да бидат показатели за хиперестезија кај мачките се:

• Нервоза

• Промени во однесувањето

• Движење на опашката додека се обидувате да ја излижете или гризнете ла

• Трча низ куќата како да е исплашено

• Ја бранува кожата на грбот и се иритира ако се допре во регионот

• Може да има конвулзии и грчеви

• Претерано го лиже лумбалниот предел, анусот и опашката

• Зениците се шират за време на напади

• Невообичаени мјаукања

• Може да доживее губење на тежината, па дури и да се осакатува

Хиперестезија кај мачките: прегледните консултации помагаат во дијагнозата

Каролина Бернардо веќе некое време ги забележала неволните грчеви на грбот на мачето Рикота, но мислев дека е чист мачки инстинкт. „Никогаш, исто така, не сакаше да го гали пределот околу грбот/околу опашот и секогаш ме гризеше кога ќе ја галев таму. Но лесни каснувања, како да се шега, па никогаш не помислив дека е болка“, вели тој. За време на прегледза да дознае за здравјето на Рикота, сепак, таа ја открила болеста. „Тоа беше прв пат да ја одведам на клиника специјализирана за мачки и тоа навистина прави многу разлика. Штом стигнавме, ветеринарот забележа дека има грчеви и го стегна пределот. Рикотиња веднаш реагираше, а потоа ми кажа за хиперестезија на мачки“.

Како се дијагностицира синдромот на хиперестезија кај мачки?

Според ветеринарот Лусијана, бидејќи хиперестезијата нема дефинирана причина, дијагнозата обично се поставува врз основа на симптомите презентирани од мачката поврзани со серија тестови, кои ќе помогнат да се исклучат други болести. На пример, може да се побара физичка, невролошка, дерматолошка, хормонална, урина, крв, па дури и рентген на 'рбетниот столб. Со Ricotinha, ветеринарот побарал рендген на 'рбетот, но тоа не идентификувало ништо. „Таа рече дека навистина има многу случаи во кои рендгенот не покажува ништо, но лекарствата се неопходни – затоа што тоа е синдром кој може да има повеќе причини“, вели туторката.

Хиперестезија на мачки: дали е можен лек? Разберете што може да се направи

За жал, не постои точно лек за синдромот на хиперестезија кај мачките. Она што може да се направи, всушност, е да се обидеме да ги третираме причините за болеста, кои обично се поврзуваат со нервозна или под стрес мачка. „ОТретманот се состои од намалување на анксиозноста и стресот на мачката преку создавање мирна средина. Може да помогне и правилната исхрана, постојаното и правилно чистење на сандаците за отпадоци, колибри и алкохоличари“, нагласува ветеринарот. Покрај тоа, инвестирањето во збогатување на животната средина може да биде и добар начин за промовирање на подобар квалитет на живот на мачката. Во посериозни случаи, може да биде неопходно препишување на синтетички хормони и употреба на контролирани лекови. Рикотиња, на пример, два пати на ден започна со третман со сложени лекови, кој треба да продолжи до понатамошно известување: „Релативно е мирно, освен нормалниот стрес од давање апчиња на мачки, но овде веќе е практика со која доминувам. добро!“.