Die meeste funksies en organe van die hond se liggaam word deur die senuweestelsel beheer. Dit is hoekom enige neurologiese verandering die algemene welstand van die troeteldier kan benadeel. Die hond se senuweestelsel is noodsaaklik vir die korrekte funksionering van die liggaam, beheer vanaf die beweging van die pote tot die hartklop. Vandag het ongeveer 10% van klein honde wat in veeartsenyklinieke gesien word, een of ander soort siekte wat die senuweestelsel aantas. Die hond met 'n neurologiese probleem het 'n vinnige diagnose nodig sodat die behandeling so doeltreffend moontlik is. Paws of the House het 6 dinge geskei wat jy oor die hond se senuweestelsel moet weet om jou te help om beter te verstaan ​​hoe dit werk en wat die siektes is wat geneig is om hondjies die meeste te beïnvloed.

Die hond se senuweestelsel het vier fundamentele funksies

Die hond se senuweestelsel het basies vier basiese funksies: die integrerende funksie, wat die funksies van die organe koördineer; die sensoriese funksie, wat algemene en spesiale sensasies koördineer (ontvang en generering van stimuli); motoriese funksie, wat sorg vir spiersametrekkings (vrywillig en onwillekeurig); en die aanpasbare funksie, wat sorg vir die aanpassing van die dier by die omgewing waarin dit is (soos sweet en kouekoors). As jy al hierdie funksies saamvoeg, kan jy sien dat dit die hond se senuweestelsel is.wat feitlik alle liggaamsaksies beheer en die behoorlike funksionering van die dier se organisme verseker.

Die verdeling van die hond se senuweestelsel vind plaas in die sentrale en perifere senuweestelsel

Soos by mense, Die hond se senuweestelsel word verdeel in die sentrale senuweestelsel (SNS) en die perifere senuweestelsel (PNS). Die SSS bestaan ​​uit die brein, serebellum en rugmurg. Die hond se brein bestaan ​​uit neurone (wat verstandelike funksies beheer), gliale selle (wat ondersteun) en bloedvate. Die aksone van neurone groepeer saam en vorm die witstof, terwyl die liggaam van die neurone saamkom en die grysstof vorm, wat aanleiding gee tot die serebrale korteks. Die korteks word in verskeie areas verdeel en elkeen is verantwoordelik vir een of ander funksie van die liggaam. Die SNP, aan die ander kant, bestaan ​​uit die kraniale senuwees (sensoriese of motoriese senuwees wat met die vel verbind, spesiale sintuigorgane en kopspiere) en spinale senuwees (wat die romp, ledemate en 'n deel van die kop innerveer).

Hondsiekte wat die senuweestelsel aantas: vind uit watter is die algemeenste

Ongelukkig is daar baie siektes wat die hond se senuweestelsel kan aantas. Aangesien hierdie stelsel verantwoordelik is vir die funksionering van baie organe, is 'n hond met 'n neurologiese probleem 'n gevaarlike toestand, aangesien die hele liggaam aangetas kan word. Enkele voorbeelde van siektes by hondewat die senuweestelsel affekteer, is:

• hondesiekte

• Canine aansteeklike hepatitis

• toksoplasmose

• Servikale spondilomielopatie (wobbler-sindroom)

• Epilepsie

• Intervertebrale skyfsiekte

Verlamming en bewing is algemeen by honde met 'n neurologiese probleem

Die belangrikste manier om uit te vind of jy 'n hond met 'n neurologiese probleem het, is om aandag te gee aan die tekens. Sommige van jou hond se gedrag kan die moontlikheid aandui van `n hondsiekte wat die senuweestelsel aantas. Onder die belangrikstes is:

• Duiseligheid

• Stuiptrekkings

• Algemene bewing

• Verlamming in die ledemate

• Swakheid

• Veranderinge in gang

• Slapeloosheid

• Veranderinge in sin en geestelike toestand

• Bewussynsverlies

Hond met neurologiese probleem: behandeling moet begin so gou as moontlik

Die siektes wat die hond se senuweestelsel aantas, het dikwels nie 'n kuur nie. Daar is egter maniere om simptome te behandel sodat hy meer lewenskwaliteit het. Vir 'n hond met 'n neurologiese probleem moet behandeling vroeg begin om te keer dat die siekte vorder en 'n beter kans op genesing verseker. Daarom, wanneer u enige teken aanbied, moet u die troeteldier na die veearts neem. Daar sal die dokter optreeeksamens wat sal bevestig of daar is en wat die siekte by honde is wat die senuweestelsel aantas. Na die diagnose sal die veearts die beste vorm van behandeling ken.

Brachycephalic honde en honde met siringomyelia is voorbeelde van honde met neurologiese probleme

Sommige honde rasse het veranderinge ondergaan met verloop van tyd, hoofsaaklik as gevolg van menslike optrede. Baie van hierdie veranderings het skade aan die brein van hierdie diere veroorsaak. Die beste voorbeeld is brachycephalic honde. Honde van die Pug, Shi Tzu en Franse Bulldog rasse het ontstaan ​​uit kruisings wat uitgevoer is met die doel om spesies met 'n kleiner snoet te skep. Hierdie kruisings het die skedelgrootte van hierdie diere korter en kleiner as normaal gemaak, benewens asemhalingsprobleme. Nog 'n voorbeeld is honde wat syringomielie het, 'n toestand wat die ophoping van serebrospinale vloeistof (serebrospinale vloeistof) in die rugmurg veroorsaak. Dit veroorsaak die Chiari-misvorming, wat veroorsaak dat die brein groter as die skedel is. Dit is asof die brein in die skedel ingedruk word, wat groot druk en dikwels pyn veroorsaak. Hierdie toestand is meer algemeen by klein honde soos Maltese, Chihuahua en Cavalier King Charles Spaniel.